BlogGang.com : : พระจันทร์เที่ยงวัน :

มกราคม 2553

					1	2
3	4	5	6	7	8	9
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	29	30
31

5 มกราคม 2553

สะพานเชื่อมรัก

สะพานเชื่อมรัก

สะพานเชื่อมรัก

ขณะที่ฉันกำลังนั่งดื่มกาแฟ หลังจากตื่นนอนได้สักครู่หนึ่ง
ใจฉันก็คิดล่องลอยไปถึงเรื่องราวมากมาย ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตฉัน
ฉันนึกถึงเรื่องราวในอดีต ที่มีทั้งความสุขและความทุกข์ปะปนกันไป
ฉันรู้สึกว่าทุกข์ที่สุดที่ฉันเคยรู้สึก เป็นทุกข์ที่เกิดจากความรัก

ฉันเริ่มนึกถึงบทความสั้นๆ บทความหนึ่งที่เพื่อนรุ่นน้องคนหนึ่ง
ได้เขียนส่งให้กับฉัน ในยามที่ฉันรู้สึกเป็นทุกข์กับความรักอย่างที่สุด
เขาทำให้ฉันรู้สึกปลอดโปร่งมากขึ้นเมื่อได้อ่านบทความสั้นๆ นั้น
และฉันเริ่มมีสติขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง หลังจากฉันทำตัวไร้สติไปหลายวัน

ฉันคิดไม่ถึงเลยว่า แค่บทความสั้นๆ ของเพื่อนรุ่นน้องคนนี้
ทำให้ฉันตั้งสติได้ และหยุดการร้องไห้ฟูมฟายกับการสูญเสียคนรัก
วันนี้...ฉันจึงรู้สึก อยากให้มิตรผู้เป็นที่รักยิ่งของฉัน
ได้อ่านบทความสั้นๆ นั้น

ความรักมิใช่สิ่งเลวร้ายเสมอไป
และมิใช่สิ่งดีงามตลอดกาล
อยู่ที่ว่าความรักนั้นมีลักษณะเช่นใด
หากรักนั้นเป็นเพื่อความรู้สึกขื่นขมย่อมไม่ดีแน่

ความรักมิควรเป็นเช่นสะพานเชื่อมทุกข์กับสุข
หากเป็นเช่นนี้ผู้มีรักย่อมวิ่งกลับไปกลับมา
บนสะพาน...สานทุกข์สร้างสุขมิรู้จบ
เพราะรักแบบนี้มีทุกข์เป็นฐาน...มีสุขเป็นหวัง

ทุกข์แห่งรักแบบนี้จึงสร้างอาการแห่งสุข
ก็สุขแห่งรักแบบนี้ย่อมสร้างเชื้อแห่งทุกข์
ไว้สานอนาคตสืบไป

สองวันที่ผ่านมานี้ ฉันรู้สึกคิดถึงมิตรที่รักของฉัน มากมาย
แต่ฉันก็ไม่ทำตัวเองให้ต้องรู้สึกเป็นทุกข์ กับการคิดถึงคนคนหนึ่ง
ฉันเลือกจะใช้เวลา เพื่อเขียนเรื่องราวในหัวใจของฉันเพื่อถ่ายทอดออกมา
เป็นตัวอักษร ที่ทำให้เขาสามารถเข้ามาอ่านซ้ำแล้วซ้ำอีกได้ตามที่เขาต้องการ

ไม่มีประโยชน์ ที่ฉันจะไล่หาเพื่อจะหาความรัก มาไว้ครอบครอง
ฉันปณิธานกับตัวเองว่า หากความรักได้งอกงามขึ้นในหัวใจของฉันอีกครั้ง
ฉันจะคอยรดน้ำพรวนดิน เพื่อให้ต้นไม้แห่งรักของฉัน ผลิดอกออกใบ
ฉันจะเฝ้ามองการเติบโตของต้นไม้แห่งรัก อย่างมีสติและไม่ใจร้อนจนเกินไป

ความรักไม่ใช่สิ่งประดิษฐ์ จึงไม่สามารถจับต้องได้ด้วยมือสองข้าง
หากแต่รัก จะต้องสื่อให้อีกฝ่าย สัมผัสได้ด้วยหัวใจที่จงรักภักดีต่อความรัก
ฉันไม่ปรารถนาให้รักครั้งนี้ของฉัน เปรียบเสมือน สะพานเชื่อมรัก
เพราะฉันไม่ต้องการที่จะวิ่งกลับไปกลับมาบนสะพานนั่นอีก

“รักมากนะ…รู้ใช่ไหม” อาจเป็นคำพูดเดียว ที่ฉันอยากจะพูดซ้ำๆ
เพื่อให้เขาเชื่อมั่นว่า ฉันจริงจังและภักดี ต่อมิตรที่รักของฉันมากแค่ไหน
ไม่ต้องห่วงนะ ฉันจะเฝ้าดูอยู่ห่างๆ ณ จุดที่ทำให้เขารู้สึกปลอดภัย
และมีอิสระพอ ที่เขาจะดำเนินชีวิตตามแบบฉบับของเขา

ฉันจะไม่ฝืนการดำเนินชีวิตอันเป็นปกติ ของมิตรที่รักของฉัน
ฉันจะไม่ร่ำร้องหรือวิงวอน ให้เขาต้องรู้สึกลำบากใจ เพื่อที่จะรักฉัน
ฉันจะไม่มีวันให้รักของเรา เป็นเหมือนสะพานเชื่อมทุกข์ไปสู่สุข
ฉันอยากให้เขารู้นะว่า...ตอนนี้ฉันรู้สึกคิดถึงเขาจังเลย

Create Date : 05 มกราคม 2553

1 comments

Last Update : 5 มกราคม 2553 11:27:11 น.

Counter : 760 Pageviews.