ชีวิตที่มึความสวยงามนั้น อาจไม่ได้หมายถึงชีวิตที่มีความ "เต็ม" ในทุกๆด้าน แต่มันเป็นเพียงการที่เรารู้จัก "เติม" สิ่งที่สร้างสรรค์ให้กับชีวิตวันละนิดละหน่อย เหมือนการสร้างประโยคเล็กๆที่ดีๆให้กับชีวิต จนกลายเป็นเรื่องราวที่มีคุณค่าและน่าอ่านในท้ายที่สุด
Group Blog
 
 
มีนาคม 2550
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
21 มีนาคม 2550
 
All Blogs
 
ไม่เข้าใจ

ในที่สุดก็เข้าไปดูเกรดได้ตอนตีหนึ่ง กว่าๆ ดูเกรดแล้วมีหลายอารมณ์มากมาย

ดีใจกับ cell biology ( วิชาเดียวของเทอมนี้ที่ใช้สอบของแพทย์สภา ) ที่ได้ B เนื่องด้วยกลางภาคข้าพเจ้าตกมีน ทำใจไว้แล้วว่าจะได้ ซีบวก
ค่อยมีกำลังใจอ่านหนังสือต่อไปหน่อยยยย คิดอยู่ว่าถ้าปลายภาคชั้นอ่านแล้ว ยังทำไม่ได้อีกนี่ จาเลิกอ่านนแล้วนะ



แต่โกรธ สุดๆๆ กับ English for medical student ( เรียกย่อๆ ว่า Eng Med ) คือไอ้วิชาเนี้ยยยย มันจะแบ่งเป็นหลาย sec ( เรียนกับอาจารย์จากสถาบันภาษาอ่ะ ไม่ใช่อาจารย์ที่คณะ) เชื่อว่า ทุกๆคน คงเคยเจอปัญหานี้ใช่แมะ ในเมื่อ อาจารย์คนละคน มาตรฐานการให้คะแนนรายงาน ก็ต่างกัน คะแนน participation ก็ต่างกัน
คนตรวจข้อสอบ ( ซึ่งเป็นข้อเขียนล้วนๆ) ก้เป็นคนละคนกัน

กลางภาค คะแนนเราสูงกว่า mean นะ แต่ออกมาได้แค่ ซี อ่ะ เฮ้อออออออ ตอนแรกเตรียมตัวเตรียมใจไว้ว่า ถ้าโดนกดคะแนน จะได้ ซีบวก แต่ …….. ไม่คิดว่า มันจะน่าเกลียดขนาดนี้ เราไม่ได้ซีเรียสเรื่องเกรดเฉลี่ยเท่าไรนะ แค่เสียความรู้สึก อ่ะ เฮ้อออออออ ตอนแรกกะว่า เข้ามหาลัยมาแล้ว จะรอดพ้นจากคำว่าคะแนนจิตพิสัย แต่จนแล้วจนรอดก้ยังเจออยู่ดี

จิงๆเรารู้สึกไม่ดีกับ Eng Med มาตั้งแต่ตอนต้นเทอมแล้วแหละ มีคนย้ายหนีจากเซคที่เราเรียนกันเยอะแยะ มีบางคนไปบอกกับอาจารย์ว่าเรียนกับชาวต่างชาติไม่รู้เรื่อง ขอย้ายไปเรียนกับอาจารย์คนไทย ( ทั้งๆที่เธอบินไปบินมาต่างประเทศบ่อยๆ) แต่เรามันโง่เอง ดันไม่ยอมย้ายๆหนีไปซะ
เราเกลียดความรู้สึกนี้มากๆ ความรู้สึกที่ว่าการที่เราเรียน ทำงาน และ ทำข้อสอบของเรานั้น มันเหมือนกับการเอาหินไปทมลงทะเลอ่ะ คือถมยังไงมันก้ไม่เต็ม ถ้ารู้อย่างนี้แต่แรกนะ จะไม่เข้าเรียนเลยยยยยย คอยดู

จิงๆ ไม่เข้าใจว่า จะให้เรียนไปเพื่ออะไรอ่ะวิชาเนี้ยย ไม่เห็นจาเกี่ยวอะไรเล้ยยยยกับการรักษาคนไข้ ( เนื่องด้วยงานวิจัยที่ให้อ่านนี่ยังไงก็ไม่รู้เรื่องอยู่แล้วเพราะยังเรียนไม่ถึง ) เลยกลายเป็นว่า การให้เกรด อยู่ที่อาจารย์ไป
ไม่เหมือน cell bio อ่ะ fair ดี ท่องไปเยอะ ก็ได้เยอะ ท่องไปน้อยก็ด้น้อย ขึ้นอยู่กับความขยันของแต่ละคน


เอาเห้ออออออ ไหนๆ มันก้เป็นอังกฤษตัวสุดท้ายที่เราจะต้องเรียนแล้ว ปีหน้า และ ปีต่อๆไป เราก็คงเรียนแต่วิชาคณะแล้วแหละ ก้ออออ ขอให้ จากกันด้วยดี แค่นี้นะคะ






Create Date : 21 มีนาคม 2550
Last Update : 21 มีนาคม 2550 11:10:51 น. 2 comments
Counter : 470 Pageviews.

 
ตั้งใจเรียนนะคะ สู้ๆ
อ่านแล้วคิดถึงสมัยเรียน (ก็หลายปีมาแล้ว 555)


โดย: someone like me วันที่: 21 มีนาคม 2550 เวลา:13:21:20 น.  

 
ทำไมมาตรฐานการให้เกรดไม่เหมือนกานอ่า

น่าเสียดายแทน กลางภาค คะแนนอุตส่าห์เกินมีนเนอะ

สู้ต่อไป
!!!!!!!!!!!!!!


โดย: kookbank (kookbank ) วันที่: 21 มีนาคม 2550 เวลา:21:09:46 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

MsBrenda
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




blog นี้ดูจะเกิดขึ้นมาได้เนื่องด้วยเจ้าของบล็อกเกิดอยากจะเขียน
แล้วอยากให้คนอื่นๆอ่านเรื่องที่ตัวเองเขียนด้วย
การมีบล็อกเป็นของตัวเองก็เลยดูจะลงตัวดี
และแม้ว่าช่วงนี้ถึงชีวิตการเรียนที่เป็นอยู่ไม่ค่อยเอื้อให้เรามานั่งเขียนบล็อกสักเท่าไร
แต่การที่ได้พักจากชีวิตที่วุ่นวายมาทำอะไรที่ชอบสักพัก ก็เป็นเรื่องที่ดีเหมือนกัน


บางเรื่องที่เราเขียนก็ดูจะบ้าๆบอๆไร้สาระไปหน่อย
จนเหมือนยึดเป็นที่ระบายอารมณ์ในบางครั้ง
อย่างไรก็ตาม
เราต้องขอขอบคุณทุกคนมากๆนะคะที่เข้ามาอ่าน


ปล .
เราใช้ชื่อ N3K เป็นชื่อ blog เนื่องจากชื่อนี้เป็นชื่อกลุ่มเราสมัย ม.ต้น
แล้วเราสมัครพันธุ์ทิพย์ช่วงมอต้นพอดี ก็เลยใช้ login เป็นชื่อนี้แล (( ง่ายดีมั้ย ))

((( ปล จริงๆแร้ว )))

ตอนนี้เรากำลังจิตตกกับการเข้าสู่แผนกทำคลอดเป็นวันแรก

แอบกลัวอยู่อ่ะ เราไม่อยากทำคลอดเรย

ทำไงดีอ่ะ??




Friends' blogs
[Add MsBrenda's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.