1 2 3 4 5 6 7
8 9 10 11 12 13 14
15 16 17 18 19 20 21
22 23 24 25 26 27 28
29 30
Dear Father (Haikei ChiChiue-sama
..พ่อครับ.. )
Dear Father มีหลายเสียงบอกว่านี่เป็นซีรีย์ที่อบอุ่นและประทับใจ แต่บ้างก็บอกว่ามันเป็นซีรีย์ที่ดูแล้วเศร้าต่างหาก และแม้ว่าเพิ่งจะได้มีโอกาสดูซีรีย์เรื่องนี้เมื่อไม่นานมานี้ก็ตาม... "ก็หลงรักซีรีย์เรื่องนี้เข้าแล้วล่ะค่ะ" (แม้จะหลงรักผู้ชายหน้าตาบ้านๆแสนจะธรรมดาในเรื่องนี้ช้ากว่าคนอื่นอยู่มากเลยก็ตาม : )เป็นการรีรันตามเก็บซีรีย์ในลิสต์ที่อยากดูน่ะค่ะ : )"Haikei ChiChiue-sama...พ่อครับ" เราจะได้ยินประโยคนี้ด้วยเสียงของนิโนะมิยะขึ้นต้นมาแทบทั้งเรื่อง เหมือนๆกับเราจะสามารถรับรู้ได้ถึงความคิด ความรู้สึก ของพระเอกของเรื่องคนนี้ได้ตลอดเวลา ทั้งความโหยหาภาพของพ่อในจินตนาการ ความรู้สึกรัก ควารู้สึกอึดอัด ความสนุก ความเศร้า และความคิดของอิปเปคุงที่มีต่อชีวิตและความฝันของเค้าตลอดจนความรู้สึกต่อคนรอบตัวในย่าน คากุระซากะ Tawara Ippei เป็นผู้ชายที่แสนจะธรรมด๊าธรรมดาคนหนึ่ง(แต่เราก็หลงรักผู้ชายหน้าตาธรรมด๊าธรรมดาแบบนี้เข้าแล้วนะคะ: ) จริงๆแล้วเป็นลูกชายของยูคิโนะ (อดีตเกอิชาในย่านคากุระซากะ โดยที่อิปเปคุงนั้นไม่เคยได้รู้เลยว่าพ่อแท้ๆของเค้านั้นคือใคร .... นั่นจึงเป็นที่มาของการขึ้นต้นในแต่ละตอนด้วยประโยคของอิปเปคุงที่ว่า " Haike ChiChiue-Sama " พ่อครับ... ไม่รู้เพราะอะไร เรา ถึงได้รู้สึก "รัก" ซีรีย์เรื่องนี้ หนึ่งคงเป็นเพราะด้วยเรื่องราว ความคิด ของคนธรรมดาๆคนหนึ่ง ที่เล่าเรื่องผ่านตัวเอกอย่างอิปเปคุง เป็นวิถีชีวิตของคนแสนธรรมดาๆเดินดินทั่วไปคนหนึ่งที่เราสามารถเดินพบเจอได้ตามท้องถนน ซึ่งนั่นน่าจะทำให้เราเข้าถึงความคิดของตัวเอกในซีรีย์เรื่องนี้ได้มากที่สุด สองคือ เรารู้สึกชอบในโทนเรื่อง และเพลงประกอบของซีรีย์เรื่องนี้ เรารู้สึก(ไปเอง)ว่า โทนเรื่องนี้เป็นสีส้ม โทนเรื่อง ฉาก มุมกล้อง มันดูคล้ายกับช่วงเวลาที่เรานั่งดูซีรีย์เรื่อง Sunshine Foever ตะวันไม่ลับฟ้า ที่ทั๊กกี๊เคยแสดงเอาไว้เมื่อหลายสิบปีก่อน และสิ่งนั้น ทำให้รู้สึกดีค่ะที่ได้กลับไปมีความรู้สึก "อิ่ม" กับการนั่งดูซีรีย์ในแบบนี้อีกครั้ง : ) ภาพประกอบซีเปียสีขาว-ดำ ที่ขึ้นมาพร้อมกับเพลงประกอบซีรีย์เพราะๆนั้น มันทำให้ตัวละครดูมีชีวิต ขึ้นมากเลยล่ะค่ะ สามคือ เรื่องนี้ทำให้คิดถึงเรื่อง Jiro Dream of sushi ที่เคยประทับใจมาแล้ว การทำงานของพ่อครัวในร้านอาหารญี่ปุ่นนี่ มันสุดยอดจริงๆเลยนะคะ แถมมาด้วย ความฮา ในแบบของนิโนะคุงอีกด้วย ฉากตลกๆของเราส่วนมาก มักจะตลกและเผลอขำออกมาในฉากตอนที่โนะทำหน้าตลกแบบเปิ่นๆ หน้าเอ๋อ ทำหน้าสะดุ้ง(ยิ่งตอนที่เกือบจะโดนเพื่อนร่วมงานที่เป็นคุณป้าคนนั้นจับให้นอนด้วยน่ะค่ะ ฮามาก) เป็นผู้ชายที่ดูซื่อ(บื้อ)มาก แต่ในขณะเดียวกันก็ดูเป็นพี่ชายที่แสนดี และเป็นผู้ชายที่ดูอบอุ่นไปด้วยในคราวเดียวกันค่ะ อ่านในหลายๆรีวิว ก็บอกเอาไว้ด้วยว่านิโนะมิยะนั้นได้รางวัลนักแสดงยอดเยี่ยมไปจากเรื่องนี้ด้วย (ขอปรบมือให้นะคะ แม้ไม่ถึงกับแอคติ้งดราม่ามากมาย แต่การแสดงที่เป็นธรรมชาติของโนะนั้นก็ผ่านมากๆเลย) สรุปแล้วก็เป็นอีกหนึ่งซีรีย์ที่รัก แล้วล่ะค่ะ แล้วโนะก็เข้ามาอยู่ในกรุของดาราฝ่ายชายที่ชื่นชมอย่างเต็มตัวด้วยอีกคน
Create Date : 23 เมษายน 2555
4 comments
Last Update : 24 เมษายน 2555 1:44:12 น.
Counter : 1837 Pageviews.
โดย: prysang 25 เมษายน 2555 18:53:30 น.
โดย: หนูลีลี 28 เมษายน 2555 12:27:17 น.
โดย: มะนาวเพคะ IP: 101.109.199.30 1 พฤษภาคม 2555 23:05:13 น.
Location :
น่าน Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 26 คน [? ]
ปาฎิหาริย์คืออะไร เคยได้ยินประโยคนี้กันไหมคะ ? "เมื่อประตูบานหนึ่งปิดลง จะมีประตูอีกบานเปิดเสมอ" ประตูบานที่สองนั่นล่ะ คือปาฎิหาริย์ หน้าที่ของทั้งคนที่เชื่อและไม่เชื่อในปาฎิหาริย์ก็คือ "หาประตูบานนั้นให้เจอ" Cr. ประภาส ชลศรานนท์ หวังว่า มิตรภาพดีดี จะเกิดขึ้น ใน blog นี้นะคะ
อะไรจะคิดเหมือนกันปานนั้นว่านิโนะ
เป็นพระเอกที่ดูหน้าตาบ้านๆ มาก
แต่ต่างกันอย่างมากคือชอบใจความเป็นธรรมชาติ
(รวมถึงหน้าตาบ้านๆ เป็นธรรมชาติ) ตั้งแต่แรกเห็น
ในชุดผ้ากันเปื้อนสีแดงในเรื่อง Ryusei no kizuna
เรื่องนี้ชอบ โอ๊สสส ของโทคิโอะด้วย
ชอบเรื่องนี้ในความเรียบๆ แต่ละเมียดละไม แต่น้อยกว่า Yasahii Jikan ที่นิโนะดูหน้าตาบ้านๆ กว่าเรื่องนี้อีก