(รูปนี้เป็นรูปครอบครัวเกือบพร้อมหน้าพร้อมตา ขาดพี่ชายกะน้องชายครับ)

  ครอบครัวฉันมีทั้งสมาชิก 7 คนครับ   ฉันเป็นลูกคนที่ 2 ของครอบครัว มีพี่ชาย 1 คน น้องชาย 1 คน (เสียชีวิตแล้วแต่ผมยังนับเขารวมในจำนวนสมาชิกเสมอเมื่อมีคนถามถึงจำนวนสมาชิกในครอบครัว) มีน้องสาว 2 คนครับ 

แม่ฉันเป็นเพียงแค่ผู้หญิงบ้าน ๆ การศึกษาแค่ ป.4 มีอาชีพเป็นชาวนา และรับจ้างทั่วไป หน้าตาไม่ได้สะสวยเหมือนใครเขา แต่ในสายตาผมแม่สวยที่สุดในโลกเลยครับ

(ปล.เด็กคนนี้คือน้องปั้น หลานผมเองครับ)

แม่บอกว่าแม่เรียนหนังสือไม่ค่อยเก่งนัก  อ่านหนังสือไม่ค่อยคล่อง  ลายมือไม่สวย เท่าที่จำได้  สิ่งที่แม่ทำได้ดีที่สุดในขณะนั้นเมื่อประมาณ 60 ปีที่แล้วนั้นคือการวาดรูป  รูปมะม่วงเป็นรูปที่สวยที่สุดเพราะวาดง่ายเพียงแค่ทำส่วนบนให้มนกลม  สวนล่างทำงอ ๆ แหลมๆ  นอกนั้นแม่จะทำไม่ค่อยได้  แม่ต้องขอความช่วยเหลือจากพี่ๆที่โรงเรียนทำให้เสมอ

แม่ฉันต้องตื่นแต่เช้ามืดเพื่อทำกับข้าวให้ลูก ๆ กิน  แม่ค่อยออกไปทำงาน  งานของแม่คือรับจ้างทั่วไป  ตัดอ้อย  ปลูกอ้อย ดายหญ้า ดำนา เป็นกรรมกรแบกหาม  ลอกปอกระเจ๊าที่แช่น้ำไว้ให้เปื่อยสุดแสนเหม็น (คนอีสานส่วนใหญ่น่าจะทราบดีว่ามันเหม็นแค่ใหน) รับจ้างรายวัน  แลกกับเงินเพียงไม่กี่บาท  ซึ่งนั้นหมายถึงกับข้าว อาหารที่แสนอร่อย  รองเท้า  กางเกง  กระเป๋า สมุด  ดินสอและเงินให้ลูก ๆ ไปโรงเรียน

            แม่จะพร่ำสอนเสมอว่าต้องขยันเรียน เรียนให้เก่ง ๆ โตขึ้นจะได้มีการงานที่ดี มีเงินใช้มากๆ จะได้ไม่ลำบากเหมือนแม่และไม่ถูกใครเขาเอารัดเอาเปรียบได้
           ผมได้เงินไปโรงเรียนวันละ 10 บาท พี่ได้ 15 บาท เมื่อ 40 ปีที่แล้วในฐานะอย่างครอบครัวผมถือว่าเยอะมากเลยเพราะนั้นมาจากหยาดเหงื่อของแม่ล้วน ๆ

         ในวันเสาร์อาทิตย์บ้างครั้งแม่ให้ผมก็ไปช่วยแม่บ้างแต่ก็สู้แดด สู้ลมไม่ได้ ขี้เกียจบ้าง อยากอยู่บ้าน ดูการ์ตูนเหมือนเด็กคนอื่น แต่ก็ต้องไปเพราะหวังจะได้เงินเพิ่มขึ้นและแบ่งเบาภาระของแม่

            ป่นปลาทู กับผักสด ๆ ที่แม่ปลูกไว้หลังบ้าน ข้างตุ่มน้ำคืออาหารที่เป็นเมนูหลักของแต่ละวัน  ทำไมต้องเป็นป่นปลาทู  เพราะว่าสมัยนั้นปลาทูราคาไม่แพง  ไม่ใช่ปลาทูตัวใหญ่ ๆ นะครับเป็นปลาทูตัวเล็กๆ  แม่ซื้อมา 2-3 ตัว นำมาปิ้ง  แล้วแกะเอาเนื้อมาโขกกับพริก กระเทียม  เติมน้ำเยอะ ๆ เน้นนะครับใส่น้ำเยอะ ๆ จากนั้นแม่ปรุงรสให้อร่อยด้วยน้ำปลา  น้ำปลาร้า แม่บอกว่าการเติมน้ำเนอะๆ จะทำให้กินได้หลายคน (บางวันน้ำเยอะจนแทบจะมองไม่เห็นเนื้อปลาทู) เป็นการประหยัดเงินด้วย

เสน่ห์ของแม่คือ รอยยิ้ม มีมานะ ความอดทน ขยันทำงาน  Working Woman ประมาณนั้นเลยครับ ขี้สงสาร จิตใจงาม  ใครนินทาว่าร้าย แม่ไม่โต้ตอบ จะยิ้มกลบเกลื่อน  รอลบคำสบประมาณด้วยการทำดี ประมาณนางเอกหนังไทย จนบางครั้งฉันทนไม่ไหว อยากจะไปอาระวาดให้บ้านแตกไปเลยกับคนที่ดูถูกแม่ แต่แม่ก็ห้ามไว้เสมอ และพร่ำบอกว่า........อดทน..........อดทน............สักวันหนึ่งความจริงจะปรากฏ.......ความดีย่อมชนะความชั่วเสมอ................พูดจบก็จะมีน้ำตาปริ่ม ซึม ไหลออกมาเล็กน้อย บอกตรง ๆ ครับว่าผมไม่ชอบเสียมากๆ กับการเป็นนางเอกเจ้าน้ำตา ไม่สู้คนของแม่ จนผมตั้ง ฉายาให้ว่า ......แม่ดาวพระศุกร์........