หลายปีแล้วที่แคทเธอรีนทำงานเป็นครูพี่เลี้ยงให้น้องสาวสองคนของครอบครัวแฮทธาเวย์ และต้องทนกับลีโอ พี่ชายคนโตซึ่งเป็นคนที่กวนโมโหที่สุด แต่เมื่อการถกเถียงครั้งหนึ่งจบลงด้วยการจูบอย่างไม่คาดคิด แคทก็ช็อกกับปฏิกิริยารุนแรงของตัวเอง และช็อกยิ่งขึ้นเมื่อลีโอเสนอความสัมพันธ์อันตรายอย่างหนึ่ง

ลีโอต้องแต่งงานและมีทายาทภายในหนึ่งปีเพื่อรักษาบ้านและครอบครัวไว้ ฉากหน้าอันเรียบร้อยสงบเสงี่ยมของแคทซ่อนเร้นความลับหนึ่งที่จะทำลายชีวิตหล่อน แต่สำหรับลีโอแล้ว แคทช่างดึงดูดใจเขานักแม้ว่าเขาจะตั้งมั่นว่าจะไม่มีวันรักใครอีก

อันตรายที่แคทพยายามหนีจะแยกพวกเขาจากกันตลอดกาล...ถ้าทั้งคู่ไม่พบวิธีกำจัดเงามืดนั้นและยอมแพ้ต่อความปรารถนาของตัวเอง ...














เล่มนี้อ่านมานาน แต่ยังไม่มีโอกาสได้นำมารีวิวเสียที แถมหยิบมาอ่านฉากหวานๆ อีกตั้งหลายรอบ คงไม่บรรยายสรรพคุณอะไรมาก เพราะว่าคอโรมานซ์ในบล็อกแก็งค์ (รวมถึงที่อื่นๆ เวปอื่นๆ) ถ้าเป็นแฟนเหนียวแน่นของนักเขียนแสนโรแมนติกอย่าง ลิซ่า เคย์พาส คงจะหามาอ่านกันเรียบร้อยแล้ว แต่แจงอยู่หลังเขาหน่อย จึงได้อ่านล่าช้ากว่าคนอื่นเป็นพิเศษ



เรื่องการจับคู่ คงไม่มีการผิดฝาผิดตัว เพราะตั้งแต่เล่มแรกๆ ก็ปูมาซะเห็นได้ชัด ว่าลีโอ แฮทธาเวย์ พี่ใหญ่ของตระกูล ผู้ผิดหวังจากความรักครั้งยิ่งใหญ่ เมื่อคู่หมั้นได้ตายจากไป เขาจะคู่กับใคร มันก็ชัดๆ อยู่แล้ว ระหว่างความขัดแย้งของเขากับครูพี่เลี้ยงสาวแสนเก็บตัวของน้องๆ ของเขาเอง อย่างแคทเธอรีน



และยิ่งมาเล่มสามใน มนต์เสน่ห์เล่ห์รัก Temp Me at Twilight ยังอุตส่าห์ทิ้งปม ทิ้งฉากวี๊ดวิ้วยั่วน้ำลายเอาไว้ ว่าเกิดอะไรขึ้นกับความสัมพันธ์ของทั้งสองคน ที่มันไม่มีวันเหมือนเดิม และความรู้สึกนั้นจะต้องได้รับการแก้ไข...


ดังนั้น จุดเริ่มต้นของเล่มสี่ จึงเริ่มต้นที่ความรู้สึกที่เริ่มเปลี่ยนไปของตัวเอกทั้งสองคน ที่ต่างกันก็ต่างพยายามเก็บกดไว้ มันเกิดขึ้นพร้อมกับความลับในอดีตของแคทเธอรีนที่รอการประทุ หลายคนบ่นว่าผิดหวังกับปมของนางเอก ซึ่งน่าจะมีอะไรลึกลับซับซ้อนและน่าสนใจกว่านั้น











แต่โดยส่วนตัวแจง รู้สึกโอเคนะคะ เพราะไม่ได้คาดหวังมาตั้งแต่ต้น เพราะรู้อยู่แล้ว ว่าเวลาอ่านนิยายของลิซ่าจะเป็นแบบนี้ คือปมน้อย ปมเหมือนจะสำคัญ แต่มันก็ไม่ค่อยสำคัญ


นักเขียนท่านนี้ จะเน้นไปที่ความสัมพันธ์ของพระเอก,นางเอกมากกว่า ที่จัดมาได้หวานสุดๆ ไม่ว่าในยามรักหรือยามทะเลาะกัน ทุกประโยคมันยอกย้อนและเชือดเฉือนกันได้อย่างน่ารัก พอเหมาะพอดี


โดยเฉพาะฉากหนึ่งคำถามแลกหนึ่งจูบ...จะหวานไปไหน..น..และอีกส่วนที่ชอบคือ จะชอบฉากที่พระเอกใส่แว่นตาให้นางเอกทุกครั้ง มันน่ารัก และแสดงออกถึงความเอาใจใส่ ลีโออ่อนโยนมากๆ มากจนคนอ่านลืมไปเลย ว่าในเล่มแรกของชุด เขาเป็นผู้ชายที่ห่วยแตกสิ้นดี



แต่ส่วนที่รู้สึกแปลกๆ นิดๆ คือปมของพระเอกมากกว่า ที่จำเป็นจะต้องแต่งงานเพื่อมีทายาทสืบสกุล...555+ ไม่นึกว่านักเขียนใหญ่ๆ ดังๆ ก็ยังจะกล้าเล่นพล็อตน้ำเน่า ที่เอาไว้ให้นักเขียนใหม่ๆ เล่นกัน เช่น...


1.เศรษฐีตกยาก (แคม,เคฟ)...
2.พี่น้องพลักพรากตั้งแต่เด็ก (แคม,เคฟ)...(แคท,แฮรี่)
3.พระเอกฝังใจในรักครั้งแรกสุดๆ(ลีโอ)
4.นางเอกถูกครอบครัวบังคับให้ขายตัว(แคท)
5.พระเอกจำเป็นต้องแต่งงานเพืิ่อมีทายาท (ลีโอ)
6.นางเอกเป็นโรคร้ายรอวันตาย(วิน)
7.ปลอมตัวเขียนจดหมายแทนคนอื่นจนรักเอง(บีทริกซ์)


55+ จริงๆ ก็ยกตัวอย่างมาเพียงขำๆ นะคะ เพราะว่าในโลกใบนี้ ก็คงมีพล็อตอยู่ไม่กี่แบบ นอกนั้นอยู่ที่ว่าคนเขียนจะแตกแขนงมันไปทางไหน เพียงแต่เห็นมันมารวมกันอยู่ในชุดเดียวกัน อ่านต่อเนื่องกันแล้วก็ขำๆ ดี รักดอกจึงหยอกเล่น เพราะรักลิซ่าหรอกนะ จึงกล้าแซว


ทั้งนี้ทั้งนั้น...โดยรวมแล้ว ชอบเล่มนี้มาก จริงๆชอบทุกเล่มทีเป็นของนักเขียนนามลิซ่า เคย์พาส นั่นแหล่ะค่ะ

Create Date : 08 มิถุนายน 2554
Last Update : 8 มิถุนายน 2554 15:47:47 น.		13 comments
Counter : 2156 Pageviews.
Share Tweet