Come rain Come shine ... 1

น้ำมนต์

สายลมฤดูร้อนผ่านไปอีกปีหนึ่งแล้ว อาจจะถึงเวลาแล้วที่ฉันคิดว่าจะกลับไปที่นั่นอีกซักครั้ง  ถ้าเธอยังยืนยันคำเดิมเหมือนในเมลล์ฉบับก่อนๆ ของเธอ  ว่ายังรอและอยากให้ฉันไปพักที่บ้านของเธอเหมือนสมัยเรายังเด็กๆ

คำตอบในตอนนี้ของฉันคือ...ตกลง

ถ้าเธอตกลง...ฉันก็ตกลง

T. Thammaraksa

ปลายนิ้วของหญิงสาวคล้ายสั่นนิดๆ เมื่อเอื้อมมือไปยังช่องกากะบาทสีแดงขนาดเล็กบนมุมจอคอมพิวเตอร์ ก่อนกดปลายนิ้วลงไปหนึ่งที เพื่อปิดข้อความนั้นให้หายไปจากสายตา แม้ประโยคไม่กี่ประโยคนั้นได้ลับสายตาไปแล้วแต่ทุกตัวอักษรยังคงตรึงแน่นอยู่ในความทรงจำ

ตกลง...

ตกลง...เขาบอกแบบนั้น

ไม่อยากจะเชื่อว่าเวลาที่ผ่านไปนานถึงเก้าปี  หลังจากเขาย้ายไปอยู่ที่อื่น ไม่ว่าน้ำมนต์จะพยายามติดต่อทั้งทางโทรศัพท์และทั้งทางจดหมายตามที่อยู่ที่เขาทิ้งไว้ให้อย่างไร ก็ไม่เคยได้รับการติดต่อกลับมา จนล่าสุดอยู่ดีๆ เธอก็ได้รับจดหมายฉบับแรกจากเขาเมื่อสามปีก่อนและจากนั้นก็ติดต่อกันเรื่อยมา และเขาก็เงียบหายไปอีกครั้งหลังจากทิ้งเบอร์อีเมลไว้ในจดหมายฉบับล่าสุด

น้ำมนต์ส่งเมลล์ไปหาเขามากมายแต่ชายหนุ่มก็ไม่เคยตอบกลับมา ราวกับว่าเขาไม่เคยมีตัวตนอยู่บนโลกใบนี้ และจนเมื่อสามเดือนก่อน เขาเมลล์มาหาเธอ

น้ำมนต์

ไม่เคยได้ตอบเมลล์ของเธอเลยในช่วงหลังทั้งๆ ที่เธอยังมีน้ำใจคิดถึงพวกเราเสมอ  อยากเอ่ยคำว่าขอโทษ แต่ฉันพูดคำนั้นไม่ค่อยเก่ง งั้นฉันจะไม่เอ่ยมันแล้วกัน เอาเป็นว่า เจอกันเมื่อไหร่ฉันจะพยายามพูดคำนั้นกับเธอ

ที่โน่นคงร้อนน่าดู ส่วนที่นี่หนาวจับใจแต่พอฉันคิดถึงสายลมร้อนเมื่อครั้งเรายังเที่ยวเล่นในสวนด้วยกันก็เหมือนความหนาวจะหายไป

ระลึกถึง

T. Thammaraksa

นั่นคือเนื้อความในเมลล์ฉบับแรกของเขาแล้วหญิงสาวก็ตอบกลับไป

ไท...

ฉันจะกลั้นใจรอฟังคำขอโทษจากตัวเป็นๆ จ้า ที่เธอบังอาจหายไปเสียเฉยๆ เป็นนานสองนาน เห็นพูดว่าคิดถึงที่นี่ฉันไม่อยากเชื่อเธอหรอก ถ้าคิดถึงก็ต้องกลับมาเยี่ยมเยียนกันบ้างสิฉันรอจนขี้เกียจรอแล้วนะ จะบอกให้

ถ้าภายในปีหน้านี้...ไม่เห็นเงาเธอฉันจะโกรธจริงๆ แล้วนะ

N. Saralak

เพราะข้อความซ้ำๆที่น้ำมนต์เพียรส่งถึงเขาและถามไถ่เช่นนี้หรือเปล่าเมลล์ฉบับสุดท้ายของชายหนุ่มจึงตอบตกลง

เขา...

เขาคนนั้นของเธอ กำลังจะกลับมาแล้ว

Create Date : 02 เมษายน 2556		2 comments
Last Update : 2 เมษายน 2556 0:56:03 น.
Counter : 954 Pageviews.
Share Tweet