|
คำภาษายอง(ไทยอง/ไทลื้อ)ที่ใกล้จะถูกลืม
ภาษายอง เป็นภาษาหนึ่งของชาวไทลื้อ ตระกูลภาษาขร้า-ไท กลุ่มกัม-ไท สาขาเบ-ไท สาขาย่อยไท-แสก มีผู้พูดราวหนึ่งแสนคนในประเทศไทย ส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในจังหวัดลำพูน บางพื้นที่ของจังหวัดเชียงใหม่และจังหวัดเชียงราย ซึ่งสืบเชื้อสายมาจากชาวไทลื้อที่อพยพมาจากเมืองยองรัฐชาน ประเทศพม่า มีลักษณะใกล้เคียงกับภาษาไทลื้อ
เมืองยอง (ไทใหญ่: မိူင်းယွင်း; พม่า: မိုင်းယောင်း) เป็นเมืองหนึ่งในรัฐชาน ประเทศพม่า ขึ้นกับอำเภอเมืองยอง จังหวัดเมืองพยาก เป็นเมืองที่มีประวัติศาสตร์อันยาวนาน ทั้งเกี่ยวข้องกับพม่า ล้านนา สยาม ลาว และเขตสิบสองปันนาของจีน ผู้ที่อยู่อาศัยในเมืองเรียกว่าชาวลื้อ
ชาวยอง หรือ ชาวเมืองยองคือชาวลื้อที่ตั้งบ้านเรือนอยู่บริเวณเมืองยอง และกระจายอยู่ในด้านตะวันออกของรัฐชาน ประเทศพม่า เขตสิบสองพันนา ในมณฑลยูนนานของจีน ถึงรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช จึงถูกพระเจ้ากาวิละแห่งนครเชียงใหม่กวาดต้อนเข้ามาตั้งบ้านเรือนในจังหวัดลำพูน เชียงใหม่ เชียงราย และน่าน ตามนโยบาย "เก็บผักใส่ซ้า เก็บข้าใส่เมือง" เพื่อฟื้นฟูบ้านเมืองหลังการปกครองของพม่าในล้านนาสิ้นสุดลง จากตำนาน ชาวเมืองยองซึ่งเป็นชาวลื้อได้อพยพมาจากเมืองเชียงรุ่งและเมืองอื่น ๆ ในสิบสองปันนา และได้อพยพเข้ามาตั้งถิ่นฐานครั้งใหญ่ในเมืองลำพูนและเชียงใหม่ ในปี พ.ศ. 2348 ด้วยสาเหตุของสงคราม เจ้าเมืองยองพร้อมด้วยบุตรภรรยา น้องทั้ง 4 ญาติพี่น้อง ขุนนาง พระสงฆ์และไพร่พลจากเมืองยอง จำนวน 20,000 คนเข้ามาแผ้วถางเมืองลำพูนที่ร้างอยู่ ตั้งบ้านเรือนตามลุ่มน้ำแม่ทา น้ำแม่ปิง ผู้คนทั่วไปในแถบนั้นจึงเรียกคนที่มาจากเมืองยองว่า ชาวไทยอง [1] คนทั่วไปจึงเรียกว่า คนเมืองยอง เพราะในสมัยนั้นรัฐประชาชาติหรือรัฐชาติ (nation state) แบบตะวันตกยังไม่เกิดขึ้น ในสมัยนั้นผู้คนต่างบ้านหลายเมืองที่มาอยู่ร่วมกัน จึงเรียนขานกันตามชื่อบ้านเมืองเดิม เช่น คนเมืองเชียงใหม่ คนเมืองลำปาง คนเมืองแพร่ คนเมืองน่าน คนเมืองเชียงตุง เป็นต้น แต่ของคนเมืองยองนั้น ต่อมาคำว่าเมืองได้หายไป คงเหลืออยู่คำว่า คนยอง ดังนั้น ยอง จึงมิใช่เป็นเผ่าพันธุ์ และเมื่อวิเคราะห์จากพัฒนาการ ประวัติศาสตร์ของเมืองยองแล้ว ชาวไทยอง ก็คือ ชาวไทลื้อนั่นเอง
ที่มา https://th.wikipedia.org/
ว่าแล้วมาเรียนรู้จักคำศัพท์ภาษายองกันเนอะ
หลายคำที่จะมาบอกในวันนี้ เป็นคำที่คนรุ่นใหม่ไม่ค่อยใช้กันแล้ว เพราะใช้คำภาษาไทยจนชินไปแล้ว เด็กรุ่นใหม่หลายคนที่ไม่รู้จักคำเหล่านี้ก็มี
ปิ๊ด = ดินสอ
กุ๊บ = หมวก
แอ่น = วิ่ง
กั๊ด = เย็น
แค๊ป = รองเท้าแตะ
กบกะตู = คางคก
สายฮั่ง = เข็มขัด
ตี่ = ถ่าง
ผักหละใต้ = ผักกระถิน
ผักแค = ใบชะพลู
ฮาไก = กิน (หรือจะว่าจริงๆให้ตรงกับความรู้สึกจริงๆก็คือ แดก!!!)
ตอนนี้นึกออกแค่นี้ ถ้านึกได้อีกจะทยอยมาเพิ่มให้นะ
| Create Date : 03 สิงหาคม 2563 |
|
8 comments |
| Last Update : 4 สิงหาคม 2563 10:24:08 น. |
| Counter : 7333 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
New music: https://popeurope.blogspot.com
MP3/FLAC, Label, LIVESETS, Music Videos, TV Series.
Download Dance, Electro, House, Techno, Trance, Pop, Rock, Rap...
Best regards,
0day MP3s