ริ้วคลื่นเจ้าพระยาราตรีเดือนหงาย

- พุ่มฮัก พานเสือ -

-0-

กระทงเรียงราย

ลอยไป ลอยไป...

-0-



ตอนเด็กเมื่อดูเดือนเพ็ญ...........ในภาพที่เห็น
ยายว่ามีกระต่ายในจันทร์

ยายเล่านิทานชวนฝัน...............เดือนเด่นดวงนั้น
กระต่ายดวงจันทร์ใจดี

อธิษฐานขอโน้นขอนี้................แล้วมั่นทำดี
กระต่ายจักมีรางวัล

ดวงจันทร์จึงอยู่คู่ฝัน.................เด็กน้อยคนนั้น
เฝ้าฝันรางวัลความดี

แม้นโตเติบใหญ่หลายปี............ฝันยังคงมี
อยู่ที่กระต่ายดวงจันทร์

และยายก็อยู่ตรงนั้น.................อยู่บนดวงจันทร์
อยู่กับกระต่ายตัวเดิม

แต่คนเฝ้าฝันใฝ่เติม.................ใฝ่รักมาเพิ่ม
ใฝ่คนมาเติมดวงใจ

เพียงเผลอพิศพักตร์นางใด........ยอมเทิดทูนไว้
เฉกเช่นเดือนเด่นเพ็ญปรางค์

แปลกนักฝันรักมักจาง...............หลายครั้งลาร้าง
จึงยังคงค้างกลางจันทร์

คิดครวญเรื่องชวนให้ฝัน............กล่อมหรือหลอกฉัน
คงไม่สำคัญเท่าใด

จริง-ฝันต่างกันตรงไหน.............ผลลัพธ์ที่ได้
สุขใจเพียงใด-เหมือนกัน

กระต่ายดวงจันทร์บนนั้น............คุณยายของฉัน
จึงยิ้มด้วยแสงเงินนวล

ความฝันจึงช่างหอมหวล...........แสงจันทร์เย้ายวน
เชิญชวนให้ฉันสุขใจ...

ด้วยฝัน
อีกครา...

-0-

สุขสันต์.....วันเพ็ญ....ค่ะตา

rintana..

ณ กระท่อมแห่งข้าพเจ้า..


ณ กระท่อมดอกไม้ในสายหมอก
มาจิบจอกน้ำค้างเถิดสหาย
เหงาอะไรเศร้าอะไรเถิดผ่อนคลาย
ลมระบายหนาวล่องทำนองพิณ

ณ ที่นี่กระท่อมดอกไม้เศร้า
ริมลำธารสีเงินเงาไหลผ่านหิน
ดนตรีนั้นแสนโศกโลกได้ยิน
มาดื่มกินเพลงโศกโลกร่วมกัน

หากเธอเป็นเมฆฟ้าระดะเมฆ
ฉันขอเป็นลมเสกให้เมฆฝัน
จะเสกร่างเป็นรุ้งพราวเป็นดาวจันทร์
เป็นแพรพรรณเป็นม่านพลิ้วเป็นริ้วพราย

หากเธอเป็นเรไรในดึกดื่น
กลางบึงความขมขื่นเธอแหวกว่าย
ฉันจะเป็นใบไม้หล่นร่วงราย
ร่วมเดียวดายกลางบึงเศร้าเราสองคน

หมองอะไรกันเล่าเจ้าเรไร
มาสิเล่าความเป็นไปอีกสักหน
เรือใบไม้เชิญขึ้นมาจะพาวน
ไปส่งเธอเริ่มต้นฝั่งความดี

บางครั้งเราพลัดหลงก็เท่านั้น
อย่าโศกศัลย์โลกยังพอสดสี
สายรุ้งทอเรื้องรัตน์รุ่งรวี
ยิ้มอีกทีเถิดความหวังจะยังมา

ดื่มความโศกเสียให้สิ้นนะวันนี้
ฉันยินดีดื่มด่ำร่วมเหว่ว้า
วันสุดท้ายเถิดร้องไห้สายน้ำตา
ร้องให้พอท่วมฟ้ามหานที

ณ กระท่อมดอกไม้ในสายหมอก
เธอจิบจอกน้ำตาได้เต็มที่
ความร้าวรวดเชิญเลยกระหน่ำตี
ถึงพรุ่งนี้จะจิบจอกดอกรักแทน...


กวิสรา 5 พฤจิกายน 2549

แฮ่ๆๆๆๆๆๆๆ

กลิ่นเหล้าขาวโชยมาถึงนี่เลยป๋า

อย่ากินมากนะป๋า ยาดอง เหล้าขาวอ่ะ

ผมเข้าโรงพยาบาลมาครั้งนึงแล้ว

ก็เพราะมันนี่แหละ

เข็ด ขยาด ไปจนตาย

ชาตินี้ไม่เอาอีกแล้วกับเหล้าขาว

คืนนี้อย่าลืม

แหงนหน้า ขึ้นฟ้า มองจันทร์นะ
สวยดี
ได้ "เหงา" อีกรสชาติหนึ่ง(หากมองคนเดียว)

ออกไปลอยกระทงกันดีกว่าค่ะ ^^

คืนนี้จันทร์เต็มดวงสวยงาม ไม่เหมาะกับการดื่มเหล้า
แต่ ดื่มความงามแห่งจันทร์แทนดีกว่าค่ะ

----
วันเพ็ญเดือนสิบสอง น้ำนองเต็มตลิ่ง
เราทั้งหลายชายหญิงสนุกกันจริง วันลอยกระทง
ลอย ลอยกระทง ลอย ลอยกระทง
ลอยกระทงกันแล้ว ขอเชิญน้องแก้วออกมารำวง
รำวงวันลอยกระทง รำวงวันลอยกระทง
บุญจะส่งให้เราสุขใจ บุญจะส่งให้เราสุขใจ

สวัสดีค่ำคืนของกระทงขอรับ

ฟังเรื่องนั่งรถไฟของท่านแล้ว วันนี้ นับเป็นวันอาทิตย์ที่ดี
ฉากชีวิตบนรถไฟ มีอะไรให้คิด ให้ติดตามเสมอนะขอรับ
ไม่รู้ทำไม ข้าพเจ้ารู้สีกว่าฉากของคนชั้นกลาง(ค่อนไปทางล่าง) จะมีชีวิตชีวากว่าฉากของคนชั้นสูง อย่างในห้างสรรพสินค้า ทำไม่รู้สึกอย่างน้นไม่ทราบขอรับ ทั้งที่ ชีวิต ก็คือ ชีวิต

ท่านย่าหนุงฯ ลงใต้ช่วงเวลานี้ อาจเสียดายแย่!!
ฝนตกทุกวันขอรับ
เป็นคนอย่างท่านย่าฯก็ดีไปอย่าง ไม่คาดหวังสิ่งใด รับได้ทุกสภาพดินฟ้าอากาศ
คงได้แต่ นั่งดูฝนน่ะขอรับ จะได้เห็นฝนที่ตกทั้งวันทั้งคืนก็คราวนี้ล่ะ ฮา ฮา ฮา

วันนี้ห้องหมักท่าน มีบทกวี เต็มห้องเลยขอรับ
บรรยากาศช่างน่าเมาแท้ ๆ เสียดายข้าพเจ้าเมาซะแว้ววว
นิดหน่อย โม้กับท่าน จี-รามา ยังไม่ถึงกับนิ้วพันกันอย่างวันนั้น ฮา ฮา ฮา

มุดมุ้งก่อนล่ะ ไม่ไหวแย้วววว

ศิษย์เหลนของศิษย์เหลนอีกที

ว่าแต่ ไอ้เขียว ๆ ที่วิ่งไปวิ่งมาเนี่ย มันอะไรกันหรือท่าน??

ตา...

ยายเพิ่งกลับมาถึงห้องซักพักน่ะ...เจอหน้าอาจารย์ปุ๊บ...รู้ไหมคำถามแรกที่ท่านถามถึงคืออะไร
งานไปถึงไหน..เป็นยังไง?
ทำเอายายอึ้งไปเลยค่ะ...ซาบซึ้ง...เหลือเกิน

เห็นไหมว่า...คนบางคน...ก็เกิดมาเพื่อที่จะแจกจ่าย...ได้ให้...ได้ทำงาน....ก็สุขใจ

อารมณ์ยายตอนนี้...ไม่ต่างกับตาเท่าไหร่เลยค่ะ
เสียใจจัง...ที่ทำให้ตาคิดมาก...
ตา...
ถ้ายายบอกว่า....ฮ่วย!....เป็นหยังตาถึง...คิดมากอย่างนี้...อย่างไรก็เปลี่ยนตาไม่ได้แล้วใช่มั้ยคะ

อย่าโกรธตัวเองเลยค่ะ...เราล้วนไม่มีใคร...เข้าใจตัวเองจริงๆซักคน...(ยายคิดเอาเอง)
เคยไหม
เรื่องบางเรื่อง...ก็ไม่สมควร...จะคิดจะจำ...จะตัดสิน...อะไรทั้งสิ้น

เพียงเรียนรู้...และรับรู้ให้เท่าทัน....ความรู้สึกตัวเอง...ก็เท่านั้น(พูดเหมือนทำกันง่ายๆเลยเนาะ)

เฮ้ออ

***
ฝันดีนะคะ(จบดื้อๆแบบนี้แหละ)

ทำงานเสร็จ....แล้วยายจะมาคุยด้วยใหม่นะ...ให้เบื่อกันไปเลยยยเนาะ

ยายจ๊ะ...ขอบคุณสำหรับบทกลอนชุดนี้ นี่ผมลืมไปแล้วนะว่าผมเคยแต่งไว้ แหะๆ บังเอิญเป็นคนที่ไม่ชอบเก็บงานตัวเอง ได้แต่เขียนทิ้งเขียนขว้างไปวันๆ ดังนั้นในวันนี้จึงไม่มีผลงานเป็นชิ้นเป็นอันเลยแม้แต่เรื่องเดียว ฮ่าๆๆ

ส่วนเรื่องคิดมากนั้น ยายสบายใจได้ครับ ตอนนี้ผมไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่าเรื่องเรียนและเรื่องงาน แค่สองเรื่องนี้ก็ยุ่งจะแย่อยู่แล้วครับ

กวิสรา...ขอบคุณสำหรับบทกลอนเพราะๆ วันไหนผมสมองโล่ง ผมจะแต่งกลอนเกี้ยว เอ้ย...แต่งกลอนแก้ อิๆๆ

ป๋า...ขอบคุณที่บอกล่วงหน้าว่าป๋าแพ้เหล้าขาว วันไหนเราได้เจอกัน ผมจะซื้อสีเตรียมไว้ผสมเหล้าให้ป๋า ฮ่าๆๆ

ท่าน...เมื่อคืนผมแหงนดูพระจันทร์แล้วครับ ไม่เห็นจะมีอะไรนี่ครับ อิๆๆ ขอบคุณครับ

แม่บุหงามลาซอ...ขอบคุณสำหรับกระทงสวยๆ คืนเพ็ญอย่างนี้ดื่มพระจันทร์สุขใจกว่าเยอะ แต่...แหะๆ ผมไม่ถนัดครับ

ศิษย์ทวดขอรับ...ผมไม่ค่อยได้นั่งรถไฟบ่อยนัก เวลากลับบ้านก็นั่งรถทัวร์ และชอบเดินทางตอนกลางคืน หลับอย่างเดียวครับท่าน ส่วนรถไฟนั้นนานๆนั่งที มันก็ได้บรรยากาศอย่างที่ท่านว่า

สนุกดี...