BlogGang.com : : MysteriousSlave :

รุตไรเดอร์พิชิตหลี่ผี (RouteRaideR)

สะบายดี วันนี้ผมรุตไรเดอร์ยังคงอยู่ที่ สปป. ลาว บนหมู่เกาะสี่พันดอน และกำลังจะมุ่งหน้าไปพิชิตน้ำตกหลี่ผีครับ เพราะน้ำตกหลี่ผี เป็นไฮไลท์ของดอนคอน ที่ทุกคนจะต้องไปชมให้ได้

ต่อจาก blog ก่อน ออกจากหางคอนมาได้ก็เริ่มสาย แดดเริ่มแรง เรื่องกลัวดำนั้นไม่เท่าไหร่ เพราะยังไงเสีย พอกลับมาอยู่ในที่ร่ม มันก็ขาวคืนได้ แต่ปัญหาคือมันแสบ ตามแขน คอ จมูก และหน้า สำหรับ Outdoor Sport แล้ว ผมว่าคลีมกันแดดนั้นจำเป็นนะครับ เพราะถ้าเราจะมาห่อร่างกายอย่างมิดชิด บางทีมันก็ร้อนเกินไป ทำให้อึดอัดเวลาออกกำลังกาย

ตรงใกล้ๆ สะพานข้ามดอนเดชมาดอนคอน จะมีหัวรถจักรเก่าอยู่อีกอันหนึ่ง อันนี้ก็เป็นจุดสำคัญเช่นกัน ใครๆ ก็มาถ่ายรูปกับหัวรถจักรอันนี้ เพื่อเป็นหลักฐานว่า ได้มาถึงดอนคอนแล้ว

ระหว่างเส้นทางไปน้ำตก มีวัดให้แวะเยี่ยมชมด้วยนะ

สภาพเส้นทางร่มรื่น

เลียบน้ำโขงเช่นเคย (ก็มันเป็นเกาะอะนะ ไปทางไหนมันก็ริมน้ำทั้งนั้น)

ผ่านป่าไผ่ยิ่งร่มเย็น แต่ก็ปั่นยากขึ้นอีกหน่อย เพราะมันมีกิ่งไผ่มาให้เราต้องระวัง สรุปตอนนี้ต้องระวังทั้งบน คือกิ้งไม้ และล่าง คือเส้นทางที่ไม่เรียบ ต้องมีสมาธิในการปั่นให้มากๆ

มีลำห้วย ที่เป็นสะพานไม้ให้ต้องผ่านสองถึงสามแห่ง บางอันที่รอยต่อระหว่างสะพานกับขอบทาง ทำได้ค่อนข้องเรียบก็ไม่มีปัญหา จะมีก็แต่ที่มันไม่ค่อยเรียบ เป็นต่างระดับมากๆ จริงๆ แล้วถ้าเป็นถนนปกติก็ลุยขึ้นไปได้ แต่มันเป็นสะพานไม้แคบๆ ทำให้ความมั่นใจของเราลดลง ก็จำต้องยกจักรยานข้ามเอา เดี๋ยวพลาดท่าให้ชาวบ้านเห็น เยาวชนลาวจะไม่กล้าเอาแบบอย่าง (มีเด็กๆ แอบดูอยู่เยอะด้วย)

ช่องป่า เป็นอุปสรรคต่อการปั่นจักรยานล้อเดียวจริงๆ เพราะลักษณะการนั่งของจักรยานล้อเดียว จะนั่งตัวตรง แล้วอานก็ต่อตรงกับล้อเลย ทำให้นั่งสูงกว่าจักรยาน หรือมอเตอร์ไซค์ เวลาผ่านชองทางเตี้ยๆ ต้องก้มตัวหลบด้วย ลำบากเหมือนกัน ถ้าเอาล้อใหญ่กว่านี้มา คงผ่านไม่ได้แน่ กิงไผ่ชนหัวแน่นอน เพราะล้อ 24 นิ้วคันนี้ ผมก้มตัวหลบแล้ว กิ้งไม้ก็ยังเฉี่ยวหัวผมอยู่เลย

และแล้วก็มาถึงน้ำตกหลี่ผี อ่านผ่านๆ มาว่า หลี่ คือชื่อของเครื่องมือจับปลา ส่วนผี มาจากศพของทหารญี่ปุ่นสมัยสงครามโลก ที่ลอยมาติดในหลี่ชาวบ้านมากมาย เพราะแถวนี้เป็นแก่งหินด้วย (มารู้ตอนกลับไทยมาแล้วด้วยซ้ำ เพราะไม่ค่อยรักการอ่านเท่าไหร่ มิน่า เห็นมีคนจุดธูปไหว้น้ำตกด้วย ตอนนั้นก็สงสัยอยู่ว่าไหว้ทำไม)

ถ้าน้ำตกคอนพะเพ็งเป็นพี่ น้ำตกหลี่ผีก็เป็นน้อง

ส่วนใครอยากไปชมน้ำตกคอนพะเพ็ง ก็สามารถเหมาเรือจากเกาะนี้ไปชมก็ได้ หรือจะไปโดยเส้นทางรถยนต์ก็ไปถึงครับ

รุตไรเดอร์พิชิตหลี่ผี

ภูมิประเทศแถวนี้อันตรายครับ เป็นแก่งหิน น้ำไหลแรงมาก หามเข้าใกล้ ลงไปเล่นน้ำไม่ได้แน่นอน

ยังไม่จบนะครับ มีแถมให้ เลยหลี่ผีไป ผ่านช่องป่าไผ่ไปอีก ยังมีหาดทรายรออยู่ บางคนอาจสงสัยว่า ผมมาปั่นในเส้นทางยากๆ แบบนี้ ผมล้มบ้างหรือไม่
ล้มมีสองแบบนะครับ
1) ล้มแบบไม่เป็นท่า เช่น หน้าคะมำ เอาก้นลง ปากคาบดิน ศอกแตก เข่าแตก ฯลฯ
2) ล้มแบบเป็นท่า ได้แก่ เสียหลังแต่สามารถจับจักรยาน แล้วลงยืนด้วยเท้าของตัวเองได้

ขอตอบว่า ล้มครับ แต่ล้มแบบเป็นท่า คือควบคุมสถาณการณ์ได้ ก็มีสะดุดก้อนหิน ขอบสะพาน รากไม้ จมทราย ประมาณนี้ครับ เราต้องประมาณฝีมือตัวเอง ประมาณความยากเส้นทาง แล้วโอกาสผิดพลาดจะน้อยมากๆ ครับ

ถึงแล้วครับ หาดทรายหลังหลี่ผี

ตรงทรายนี้ปั่นไม่ได้นะครับ ล้อมันจมทราย ถือมาโชว์เฉยๆ

ตรงหาดนี้สามารถลงเล่นน้ำได้ แต่แดดแรงมากเลยครับ จึงเกรงใจเอาไว้วันหลัง ว่าจะทำแบบไตรกีฬาเลยครับ ว่าย ปั่น วิ่ง (จะไหวไหมเนี่ย)

แล้วพบกัน blog ต่อไปนะครับ