Bloggang.com : =too= : Day 4 ..... Neuschwanstein แด่กษัตริย์แสนโรแมนติค และปราสาทในฝัน..ตลอดกาล

Day 4 ..... Neuschwanstein แด่กษัตริย์แสนโรแมนติค และปราสาทในฝัน..ตลอดกาล

8 เม.ย. 49

"หนึ่งวันที่จะต้องจำไปตลอดชีวิต"

คำเตือน บล็อคนี้ยาวมากกกกแน่ ๆ ....
ตอนแรกคิดว่าจะตัดวันนี้เป็นหลาย ๆ ตอน แล้วก็นึกได้ว่า... แล้วจะตัดไปทำไม?
ไม่กลัวคนไม่อ่าน เพราะยังไงก็เขียนเป็นบันทึกสำหรับตัวเองนี่หน่า....
(เปิดบันทึกตัวเองดู.... วันนี้วันเดียวเขียนไปตั้ง 15 หน้าแน่ะ)

หลังจากขึ้นรถไฟไปเรียบร้อยแล้ว.... รถไฟมันเลท...
หายากนะเนี่ย รถไฟเยอรมันเลท!!!

มันเลทไปเกือบครึ่งชั่วโมงได้ค่อยออก
หลังจากย้ายไฟล์ชาร์จแบต ฯลฯ เรียบร้อยแล้ว ก็ไม่สนละ นอนดีกว่า ต้องเก็บแรงเอาไว้สำหรับคืนอันยาวนานอะ

สุดท้ายก็นั่งรถไฟไปถึงเมือง Augsburg ได้ตอนประมาณตีสี่สี่สิบ มืดตึ๊ดตื๋อน่ะแหละ - -"
แตะ ๆ เพื่อนที่ไปด้วยบอกว่าไปแล้วนะ แล้วก็ลงไปละ

บ๋ายบายบัดดี้ หลังจากนี้ชั้นจะเที่ยวคนเดียวล่ะนะ!!!

ลงสถานีไป... ลงไปยืนเคว้ง ๆ นิดหน่อย
แหะแหะ หนาวมากกกกก มากกว่าที่อื่น ๆ ที่ผ่านมาทั้งหมด - -" คงจะเป็นเพราะมันยังตีสี่อยู่เลยด้วยล่ะมั้งนะ...

ตอนแรกก็งง ๆ เล็กน้อย แล้วจะเดินไปไหนต่อดีหว่า?
จนเห็นคนที่ลงมาพร้อม ๆ กันเค้าเดินไปหมดแล้ว เลยเดินตามเค้าไป ฮะๆๆ ก็เลยมาถึงที่พักในสถานีนั่นแหละ

มันเป็นที่แบบ.... ไม่มีอะไรเลยน่ะ
สถานีเล็ก ๆ บุญแค่ไหนแล้วที่มันยังมีตัวตึกให้เข้าไปนั่งรอน่ะ

พอเข้าไปปุ๊บ... แล้วจะทำอะไร? ร้านก็ไม่มีเปิด ที่นั่งก็ไม่มี จะนอนก็เกรงใจ...
สุดท้ายก็เลยหามุมดี ๆ ซักมุม แล้วก็นั่งแปะพิงผนังไปนั่นแหละ ฮะๆๆ

แล้วก็เอาบันทึกมานั่งเขียนต่อ เขียนยังไงก็ไม่เสร็จซะทีแฮะ - -" (คนมันพล่ามเยอะ)

ตอนนี้ ขนาดนั่งอยู่ในตัวสถานียังหนาว.... นั่งไปหนาวไป อยากจะร้องตะโกนว่า หนาวโว้ยยยยยยย แต่ก็เกรงใจคนอื่น แหม มากันเป็นคู่ให้ความอบอุ่นกันเป็นครอบครัวเชียวนะ ฮึ (แอบหมั่นไส้เล็กน้อย ฮะๆๆ)

ระหว่างเขียนไปก็ใช้สายตาเป็นเรดาห์ สอดส่ายไปทั่ว... โอ้ ทั้งสถานีมีชั้นเป็นพวกเอเชียอยู่คนเดียวเลยเหรอเนี่ย?? แหม...... ถ้าไอ้พวกนีโอนาซีเดินผ่านมาแล้วมาเล่นงาน จะมีใครช่วยมั้ยเนี่ย??
- อาการจิตหลอนของคนเดินทางคนเดียวแน่เลย - -"

ช่างเหอะ แล้วก็เลยนั่งต่อไปเรื่อย ๆ จนข้าง ๆ เริ่มมีเด็กแปลก ๆ มากันเป็นกลุ่ม ... เชอะ ชั้นย้ายไปนั่งเก้าอี้ก็ได้ (จริง ๆ มันเพิ่งมีที่)

ว้าว.... มิน่าคนไม่ค่อยยอมลุกจากเก้าอี้ มันติดฮีทเตอร์นี่หว่า!!!!

แล้วหลังจากนั้นก็เลยนั่งแปะอยู่ตรงนั้นไปเรื่อย
สังเกตการณ์ไปทั่ว... โห ที่นั่งรอนี่ก็เล็กติ๊ดเดียว อยู่ดี ๆ มีเด็กสองกลุ่มโผล่มาแล้ว... มาทะเลาะกันอะ - -"
พวกนึงเมา แล้วก็แบบมาระรานชาวบ้านตามเก้าอี้.. โชคดีชะมัดที่เก้าอี้ที่เรานั่งมันไม่เดินมา แต่เก้าอี้อื่นนี่ ถ้าไม่เงียบ ๆ ไปก็ด่ากลับเหมือนกัน

พวกคนเมาเนี่ยน้า..... เกิดมาทำไม

ไป ๆ มา ๆ มีกลุ่มนึงเดินเข้ามานั่งใกล้ ๆ แถว ๆ เก้าอี้
อ๊ะ....

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

หนุ่มหล่ออีกแล้วอ้ะ

อะไรเนี่ย หนุ่มเยอรมันมันหล่อกันทั้งประเทศรึไงนะ??
พ่อหนุ่มคนนี้หล่อมากกกกกกกอ้ะ เค้ามากันเป็นกลุ่มห้าคน "สาวสวย 3 คน" แล้วก็ "หนุ่มหล่อ 2 คน" ........ แต่ดูท่าทางแล้วก็คงยังเด็กกว่าเราล่ะนะ - -"

เอ จะกลายเป็นโชตะแบบพี่กบรึเปล่าฟะเนี่ย

แอบทำท่าเขียนไป แต่จริง ๆ แล้วแอบจ้องเค้าอยู่
หวังว่าเค้าคงจะไม่รู้ตัวหรอกนะ

(ช่วยไม่ได้ คนหล่อเกิดมาเป็นอาหารตาของคนอื่นอยู่แล้วนี่หน่า ทำบุญน่าพ่อหนุ่ม แค่จ้องไม่สึกหรอหรอก)

แล้วเราก็เริ่ม... นั่งตั้งแต่ตีสี่ครึ่ง มันก็อยากเข้าห้องน้ำบ้างเซ่

เรามิได้เจ้าแผนการณ์
เราแค่.... หันไปถามคุณผู้หญิงที่นั่งข้าง ๆ (ที่ไม่ใช่กลุ่มหล่อสวยนี่) ว่าห้องน้ำอยู่ไหนรู้มั้ย....

ก๊าก ตามแผนอีกแล้ว

อุ๊บ... ไม่ใช่ ๆ บอกแล้วว่าไม่ได้วางแผน!!!

คือ คุณผู้หญิงนี่ก็ไม่รู้อะนะ แล้วดูจากท่าทางที่ค่อนข้างสั่งเก่งแล้ว... พี่แกก็เลยช่วยด้วยการจับตา "หนุ่มหล่อเป้าหมาย" มาแล้วถามว่าอยู่ไหน บอกเราให้ที

กรี๊ดดดดดดดดดดด เอิ๊ก ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตามแผนเลยวุ้ยๆๆ
เอ๊ย ไม่ใช่ๆๆ เราไม่ได้วางแผนซะหน่อย >___<~!!!!

หนุ่มคนนี้หันหน้ามายิ้มให้

แล้วก็ลงมานั่งเกือบ ๆ คุกเข่าข้างหน้าเรา (เพราะมันไม่มีที่นั่ง... จะให้นั่งตักก็กระไรอยู่ เกรงใจสาวสวยสามคนนั่น ฮ่าๆๆ) อธิบายอย่างละเอียดด้วยภาษาอังกฤษแบบเริ่ด

โอ หนุ่มเยอรมันนี่ นอกจากหล่อแล้วยังฉลาดอีกเหรอ

(อีโมตัวนี้หื่นไปหน่อยนะ บล็อคแก้งค์น่าจะแบน!! โทษฐานเข้ากับเรามากไป - -")

หลังจากบอกให้แบบละเอียดพร้อมตัดสินใจให้เสร็จสรรพ
เราก็ขอบอกขอบใจแล้วก็ได้เวลาไปขึ้นรถไฟพอดี

แหม... เก็บเล็กเก็บน้อยแบบนี้ไปตลอดทางก็ดีเหมือนกันเน้อ???

แน่นอนว่าไม่ถ่ายรูปเค้ามาแน่ ๆ

คนหล่อ ๆ ต้องเก็บไว้คนเดียวเซ่!!

เสร็จแล้วก็ลากกระเป๋าปุเลง ๆ ไปถึงสถานีที่จะขึ้น แต่ก็ไม่แน่ใจว่าไอ้รถคันนั้นใช่ที่จะขึ้นรึเปล่า เลยเดินเป๋ไปเป๋มาหาคนก็ไม่มีใครเล้ย แอบเห็นลุงอ้วนคนนึงบนรถไฟเลยจะตะโกนถาม เค้าก็กวัก ๆ มือ.... เอ ลุงเป็นพนง.รึไง??

แต่พอดีเจอคุณลุงอีกคนเดินมาพอดี เลยถามเค้า เค้าว่าใช้เก๊าะขึ้นไปกะเค้าเลย
เสร็จแล้วแยกกันนั่งคนละด้าน แล้วก็เงียบกันไปเรื่อย... อยากนอนแล้วอะ เพิ่งได้นอนไปสามสี่ชั่วโมงในรถไฟเองทั้งคืน - -"

ซักพักตาลุงอ้วนคนแรกเดินมาหา!!!
มาชวนคุยนู่นคุยนี่ "ด้วยภาษาเยอรมันน่ะนะ"

ลุงเอ๊ย ชั้นฟังไม่รู้เรื่องย่ะ
ลุงก็ยังชวนคุย ชวนไปชวนมา ก็เออ... เอาวะ คุยก็คุย (พยายามทำท่าหันไปฟัง แต่จริง ๆ ไม่ได้ฟัง)

จนเค้ามาตรวจตั๋ว ลุงอ้วนแกก็เดินกลับไปที่นั่ง แล้วยังชวนให้ไปนั่งด้วยกันอีกแน่ะ!!
ไม่รับประทานล่ะลุง หนูจะนอน(โว้ยยยยยยย)

---ในทางกลับกัน ถ้าเป็นหนุ่มหล่อเมื่อกี๊อาจจะติดหนึบไปตั้งแต่ไม่ต้องชวนก็ได้ ฮะๆ---

นั่งไปซักพักนึง ยังไม่อยากหลับเร็ว ๆ เพราะไม่รู้ว่าจะยังไงบ้าง
จนลุงคนที่นั่งอยู่ข้าง ๆ แกลงไปแล้ว.... ตาลุงอ้วนก็กลับมาใหม่

เอ๊ จะติดใจอะไรกันนักกันหนาฟะ??
คนเมาเนี่ยน่ารำคาญชะมัด -"-

ลุงแกเริ่มชวนคุย เข้ามานั่งข้าง ๆ เลย ทำท่าแบบ....
แกหยิบมือไปดู .......หา?? จะดูลายมือเหรอลุง? หนูไม่เชื่อเรื่องดูหมอฟ่ะ โทษที ๆ พอได้แล้วไม่ต้องมาลูบ ขยะแขยง
เอ๊ะ บอกว่าให้หยุด
ชั้นบอกว่าให้หยุด!!!!! STOP IT ได้ยินมั้ย!!!

อีตาลุงอ้วนขี้เมานี่ทนไม่ไหวแล้วนะเว้ยยยยยยย
ย้ายที่นั่ง เอากระเป๋าคั่น (ทำท่า)นอนไปเลย

อย่าหาว่าหักหาญน้ำใจคนแก่เลยนะ
แต่คนแก่แบบนี้ไม่ไหว กินเข้าไปเลี้ยงแต่พุงนี่หว่า

สุดท้ายลุงแกก็เลยกลับไป
แต่หลังจากที่คว้ามือถือมาถ่ายรูปเราไปด้วย.... เอ... ลุงอย่าเอาหนูไปขึ้นประกาศจับนะลุงโทษฐานทำลายน้ำใจคนแก่นะ (แต่อยากจะบอกว่าถ้าเรียนยูโดมาคงจะจับแกทุ่มไปซักสามรอบก่อนแล้ว)

หลังจากนั้นก็หลับ ๆ ตื่น ๆ มีหนุ่ม ๆ สาว ๆ ขี้เมาทั้งหลายขึ้น ๆ ลง ๆ กันตลอด... คนที่นี่เค้ากลับบ้านกันตอนเช้าเหรอเนี่ย - -"

แต่มีอยู่ช่วงนึงที่สะลึมสะลือ พอตื่นขึ้นมาเห็นแบบนี้ก็....
ว้าววววววววววววว ไม่นอนแล้ว

หิมะอ้ะ!!! พระอาทิตย์ขึ้นแล้วด้วย!!!
ที่แมนฯ มันไม่มีหิมะ
แต่แถบนี้มีหิมะด้วย เย้เย้เย้เย้เย้ แอบลิงโลดนิดหน่อย ไม่ได้คาดหวังว่าไปถึงแล้วจะมีต่ออีกหรอกนะ

สุดท้ายก็แทบไม่ได้นอน เฮ้อ - -"

ไปถึงสถานี Fussen (Fuessen) แล้ว.... ว้าววววว
ท้องฟ้าสดใส แถมยังมีหิมะเต็มไปหมดเลยอ้ะ

นี่สิวันที่รอคอยมานาน!!!

หลังจากถึงสถานีแล้วก็ลากกระเป๋าไปเรื่อย จะหาที่พักที่จองเอาไว้ชื่อ "Suzanne's B&B" ดูแผนที่แล้วก็เดินดุ่ม ๆ ไปเรื่อย ถามข้างทางไปเรื่อย สุดท้ายก็เจอพอดี ^____^

เพราะว่าเรามาถึงเอาเช้าตรู่ (แปดโมงเช้า) การที่ซูซานจะทำหน้าบึ้ง ๆ นิดหน่อยตอนเราเข้ามา แล้วก็ไม่บอกอะไรเลยนอกจากพาไปที่ห้องแล้วก็เดินไปบริการคนอื่นต่อ... ก็เข้าใจน่ะนะ

ยังไงห้องเค้าก็น่ารัก

เราก็เลยไปอาบน้ำ ที่หมักหมมมาตั้งแต่เมื่อวาน (ก็มันไม่มีที่พักนี่) เสร็จแล้วก็ถามอะไรซูซานนิดหน่อยว่าจะไปเที่ยวยังไง

แกทำหน้ากลุ้มใจ ถอนใจเล็กน้อยแบบเบื่อ ๆ แล้วก็บอกว่าไปนั่งรถนู่น แล้วก็เงียบ ไม่สนใจ
-"- เอาเหอะ ยังไงห้องมันก็สวยน่ารักดี (แต่อารมณ์ชอบห้องหายไปเยอะแล้ว)

เราก็เลยเดินย้อนกลับไปทางที่มา เพราะคิดว่าพอจะเข้าใจแล้วว่าหมายถึงตรงไหน เมืองฟึสเซ่นนี่.... ทำไมเป็นเมืองที่น่ารักแบบนี้นะ???

รถบัสคันแรกที่เจอเราก็โดดขึ้นไปถามเลย
คุณอาคนขับพูดอังกฤษไม่ค่อยได้ แต่แกก็พยายามอธิบายเต็มที่เลยนะ!! แกบอกว่าวันนี้ไม่มีหวังล่ะ ไปลินเดอร์โฮฟไม่ทันแน่ ๆ ...... ไม่ไปก็ได้ ฮึ

แต่อากาศดี ๆ แบบนี้ เราก็เลยถามทางไปนอยชวานสไตน์แทน (ตอนแรกกะจะไปพรุ่งนี้)
อาแกก็ชี้ ๆ บอกราคา บอกเวลาทุกอย่างให้เสร็จสรรพ ฯลฯ ประมาณว่าละเอียดพอที่ยังไงก็จะไม่หลงแน่ ๆ

ฮะๆๆ คุณอาใจดีจังเลยค่ะ

เสร็จแล้วเราก็เลยเดินไปรอ
ทั้งคืนที่ผ่านมา อากาศมันหนาวมาก เพราะงั้น... วันนี้เลยใส่หนาไว้หน่อยดีกว่าน่า
ยืนไปหนาวไป แล้วรถก็มา ซื้อตั๋วแบบรีเทิร์น เพราะว่าเราจะกลับมาที่นี่อีก แล้วก็นั่งรถไปถึงนอยชวานสไตน์...

ไม่ไกลเท่าไหร่นะ สิบนาทีเองได้มั้งก็ถึงละ

พอมาถึงก็... หิวอะ.... ไปทางไหนต่อก็ไม่รู้
ก็เลยถามเค้า เดินตามเค้าเอา ฮะๆๆ ไอ้นี่มักง่าย แต่ก็มั่นใจว่าถูกชัวร์ : P
ข้าง ๆ มีร้านขายของ เลยไปตกได้เบอร์เกอร์ห่อ ๆ นี่มาอันนึง
รสชาติ.... แย่ แต่ยังดีกว่าไม่มีกิน ฮะๆๆ

เสร็จแล้วก็กินไอ้เบอร์เกอร์นี่ไป ต่อแถว+ซื้อตั๋วเข้าปราสาทไป
ด้วยความขยันเหลือเกิ๊น ถามเค้าทันที.... แล้วขึ้นโฮเฮนชวานเกานี่มีรถม้าปะคะ? เค้าว่าไม่มีคุ๊น เดินไปได้!!

แหะๆ ก็ขี้เกียจเดินอะ เค้าเหนื่อยมาทั้งคืนแล้วนา
แต่สุดท้ายก็นั่นแหละ มาถึงจนได้นะ!!!

สองปราสาทพ่อลูกนี่ ถ้าซื้อตั๋วคู่กันไปเลย เค้าจะให้เวลามาว่าจะเข้าไปออดิโอทัวร์แต่ละปราสาทตอนเวลาไหน ต้องเข้าตามนั้น และแน่นอน ต้องเริ่มจากปราสาทพ่อก่อนนะ

นอกเรื่องก่อน

สาเหตุที่อยากมาปราสาทนี้มาก ๆ เพราะว่าสมัยเด็ก ๆ ... จำไม่ได้แล้วว่าอายุเท่าไหร่ แต่คะเนว่าน่าจะเป็นม.ต้นหรือต่ำกว่านั้น เคยมาที่นี่แล้วทีนึง เหยียบอยู่แถวนี้เลย จำได้

และที่จำได้แม่นยิ่งกว่านั้นคือ ไอ้บริษัททัวร์เฮงซวยที่มันพามาน่ะ ให้ตื่นตั้งแต่ตีห้า ซึ่งหนักหนาเอาการอยู่สำหรับเรา แล้วนั่งรถทัวร์ "นั่ง" จริง ๆ นะ... ประมาณครึ่งวันได้ เพื่อจะมาพบก้นปราสาทหงส์ขาวนี่....

พอมาถึงปุ๊บ กินข้าวกลางวันเป็นอาหารฝรั่งเป็นเซ็ตเชียว
แล้ว..... เค้าก็ต้อนขึ้นรถ ปะ ไปต่อ

เฮ้ย???????????????????????

เด็กหญิงตู่ตกใจแทบช็อค
จะบ้าเร้อ นั่งมาครึ่งวันเพื่อมากินข้าว????

แน่นอนว่าเด็กม.ต้น(หรือต่ำกว่านั้น) จะไปทำอะไรได้?
สุดท้ายก็ได้แต่ "ฝากไว้ก่อนเห๊ออออออออ" แล้วก็ขึ้นรถไปอย่างเศร้าเสียดาย

การเดินทางครั้งนี้ เป็นการมา "รับของที่ฝากไว้" ล่ะนะ

ผ่านมาเป็นสิบ ๆ ปี เพิ่งจะมาทำ "ความฝันสมัยเด็ก" ได้เป็นจริง
ยังไงก็ยังดีกว่าที่มันจะไม่มีทางเป็นจริงแหละ...

เอาล่ะ มาต่อดีกว่า
หลังจากเดินแบกสังขารอันอ่อนเพลีย แต่ใจสู้เต็มร้อย ขึ้นมาจนถึงปราสาทโฮเฮนชวานเกาได้... อ๊า วิวสวยอ้ะ ก็เลยบ้าถ่ายรูปไปเรื่อยแหละ

เสร็จแล้วก็เข้าไปนั่งรอข้างในก่อน เพราะว่ามันยังไม่ถึงรอบที่จะได้เข้า
เจอเด็ก ๆ เพียบเชียว มากันเป็นครอบครัวอะ มีครอบครัวนึงเป็นครอบครัวใหญ่มาเชียว มีคนหน้าตาไทย ๆ ด้วยแฮะ แต่ภาษาปะกิตปร๋อแบบนี้เลยไม่กล้าทัก แหะแหะ หน้าอิชั้นก็ไม่ไทย ไม่มีใครรู้หรอก ดีแล้ว เผื่อทำอะไรเปิ่น ๆ จะได้ไม่ขายหน้าประเทศชาติ ฮะๆๆ (แต่ถ้าทำดีเราจะรีบประกาศนะว่าคนไทย โฮะๆๆ)

โฮเฮนชวานเกา.... ปราสาทของกษัตริย์แม็กซิมิเลี่ยนที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้ จำเลขไม่ได้ แต่ที่แน่ ๆ เป็นพ่อของกษัตริย์สุดหล่อคนโปรดของเรา "พระเจ้าลุดวิกที่ 2"

ปราสาทนี้เป็นที่ที่พระเจ้าลุดวิกแกใช้ชีวิตตอนเด็ก
ปราสาทดูเหลือง ๆ แปลก ๆ ถ้ามองจากที่ไกล ๆ
แต่พอเข้ามาดูใกล้ ๆ รู้สึกว่าปราสาทนี้ให้ความรู้สึกของคำว่าชีวิตดีนะ

พระเจ้าลุดวิกแกมีพี่ชายหรือน้องชายหว่า จำไม่ได้ละ
พอเข้าไปในปราสาทถึงได้รู้ว่าที่นี่.... ดูเหมือนจะอบอุ่น แหะแหะ

ข้างในปราสาทไม่ได้ตกแต่งอะไรมากมายเท่าไหร่ แต่ที่น่าสนใจคือ "ภาพวาดฝาผนัง" ในนั้น ภาพเกือบทุกภาพวางลงไปบนผนังเลย แล้วเอากรอบรูปไปแปะติดรอบ ๆ

แปลกมะ?

ไม่แปลกหรอก ถ้าคิดว่าคิงแม็กซ์ (เรียกย่อเหอะนะ) แกต้องการจะประกาศศักดา แกต้องการจะบอกให้รู้ว่านี่ "ของชั้น" ถ้าอยากจะย้ายก็ไปทำของตัวเองโน่น... เค้าตีความกันไว้ว่าอย่างงี้อะนะ

ปราสาทนี้ดูเรียบง่าย เรียบ ๆ แบบที่คนทั่วไปน่าจะคุ้นเคยกันมากกว่า ดู ๆ ไปแล้วก็แอบมานั่งวิจารณ์.... อืม เพราะว่าโตมาในสภาพแวดล้อมแบบนี้รึเปล่าหว่า?? คุณไกด์ผู้หญิงใจดีที่นำทางนี่เค้าบอกว่าในปราสาทจะมีคนอยู่ได้แค่คิงกะควีนเท่านั้น บรรดาเจ้าชายทั้งหลายเองกลางวันเค้าก็จะพาเข้ามาในปราสาท พอตกกลางคืนก็ต้องไปอยู่กับพวกพี่เลี้ยงข้างนอก

เอ่อ.... ไม่ใจร้ายไปหน่อยเหรอ?
เมืองฝรั่งอะ หนาวก็หนาว นอกจากจะหนาวกายแล้วบรรดาคุณเจ้าชายยังต้องหนาวใจด้วยนะ!!
อย่างงี้สู้คนธรรมดาไม่ได้ บ้านอาจจะไม่รวย แต่อย่างน้อยตอนกลางคืนก็น่าจะไปกอดพ่อแม่นอนได้นะ

เอาเหอะ เรื่องเจ้านายขนบธรรมเนียมประเพณี.... ไพร่อย่างเราไปยุ่งก็คงจะไม่ได้ ยังไงก็ผ่านมาเป็นร้อยปีแล้วน่า

เดินไปทั่วปราสาทที่ไม่ค่อยมีอะไรมาก แต่ก็น่ารักดี
แอบยิ้มแก้มปริไปด้วย เพราะว่าเด็ก ๆ น่ารักเดินเต็มไปหมดเลยอะ

ในปราสาทเค้าห้ามถ่ายรูป แต่เราก็...มีมุมอยากถ่ายเพียบเลย รูปแบบที่มันจะไม่ทำลายปราสาทน่ะนะ พวกถ่ายออกจากนอกหน้าต่างไรเงี้ย ฯลฯ แต่เค้าไม่ได้บอกว่าถ่ายได้เลยไม่ได้ถ่าย แหะแหะ

อันนี้ปราสาทพ่อโดยมีปราสาทลูกเป็นแบ็คกราวน์... ดูดี แต่ทำไมดูไปดูมารู้สึกว่าเหินห่างพิกลอยู่...

เอาล่ะ... คราวนี้ก็ถึงเวลาที่รอคอย
วู้วู้ เย้เย้เย้ ได้ไปแล้ว ปราสาทในฝัน!!!

น่าจะเล่าประวัติสำหรับคนที่ไม่รู้จักพระเจ้าลุดวิกให้รู้ไว้ก่อนดีกว่ามั้ง??
พระเจ้าลุดวิกแกเป็นกษัตริย์บาวาเรียช่วงศตวรรษที่ 19 จ้ะ แกเกิดเมื่อปี 1845 นับ ๆ ไปก็ไม่ได้เก่าอะไรมากมายนะ??

คิงแกมีอารมณ์กวี อารมณ์ศิลปินมากมายเหลือแสน แต่ที่แกกลายเป็นโรแมนติคคิงเนี่ย เรื่องมันเริ่มมาหลังจากที่ "เจ้าชาย" ลุดวิกตอนอายุ 15 ได้ไปดูอุปรากรณ์เรื่อง Lohengrin ของริชาร์ด วากเนอร์ พอดูแล้วแรงบันดาลใจแกก็พลุ่งพล่าน อยากพบอยากเจอวากเนอร์เหลื๊อเกิน

เอ ชักอยากดูมั่ง ไอ้เรื่องนี้มันเป็นอะไรนักเรอะ?

และถึงจะเป็นเจ้าชายองค์โต แต่คิงแกก็ไม่ได้เตรียมตัวอะไรมากมายนัก การที่อยู่ดี ๆ พระเจ้าแม็กซิมิเลียนเสด็จพ่อของเจ้าชายลุดวิกก็มาด่วนจากไปซะก่อนในปี 1964 ทำให้เจ้าชายลุดวิกที่ไม่ได้เตรียมตัวบริหารบ้านเมืองเท่าไหร่ต้องขึ้นมาเป็นคิงตั้งแต่อายุยังน้อย.... อ่านแล้วอย่างกับนิยายเลยมะ??

ถ้าเป็นนิยาย... ทีนี้มันก็คงขึ้นกับคนเขียนล่ะว่าจะทำให้กษัตริย์องค์นี้เก่งกล้าสามารถแย่งชิงดินแดนได้กี่ย่านน้ำดี?
แต่บังเอิญนี่มันเป็นชีวิตจริงที่ไม่ได้อิงนิยายน่ะสิ............. อิงแต่ความฝันของกษัตริย์หนุ่มสูงหล่อ

การที่พระเจ้าลุดวิกขึ้นมาเป็นกษัตริย์ ทำให้คิงแกใช้อำนาจได้เต็มที่ เรียกวากเนอร์มาเลย มาเป็นเพื่อนกัน ชั้นหนุนเต็มที่ไม่อั้น ทำเอาคนอื่นไม่พอใจจนต้องรวมตัวกันขับไล่ เอ๊ย อัญเชิญวากเนอร์ออกไป..... แต่มันทำร้ายจิตใจพระเจ้าลุดวิกแกนา

หลังจากนั้น กษัตริย์นักฝันก็เริ่มเหมือนจะแยกตัวเองออกมาจากความเป็นจริงกลายเป็นอยู่ในโลกแห่งความฝันของตัวเอง สร้างปราสาทสุดหรูวิลิศมาหราอย่าง Linderhof, Neuschwanstein, Herrenchiemsee แต่นอกจากนี้คิงแกยังสร้างบ้านธรรมดาอย่าง The Royal house on the Schachen ด้วยนะ (หนังสือที่ซื้อมามันว่างี้)

ลองคิดสิว่าใช้เงินไปเท่าไหร่???

จากการที่แก "ฝัน" มากไป.... สุดท้ายคิงลุดวิกก็โดนอัญเชิญลงจากตำแหน่งด้วยข้อหาที่ว่าแก "บ้า"....โหดร้าย

วันที่ 12 มิ.ย. 1886... กษัตริย์ช่างฝันโดนอัญเชิญออกมาจากปราสาทหงส์ขาวสุดที่รักเพื่อไปยังปราสาท(หรือจะเรียกว่าที่ขัง?)แห่งใหม่เพื่อรับการรักษาใกล้ ๆ กับมิวนิค.... "Berg Castle"

เหตุการณ์ช่วงนี้ คนทั่วไปรู้แต่ว่าเวลาประมาณหกโมงครึ่ง ถึงหกโมงสี่สิบห้า พระเจ้าลุดวิกลงไป "เดินเล่น" พร้อมกับหมอที่ดูแลพระองค์

หลังจากนั้น....ประมาณสี่ทุ่มครึ่งก็มีคนพบพระศพของพระเจ้าลุดวิกและคุณหมอ "จมน้ำตาย" อยู่ในทะเลสาบ.....

และนั่นก็คือจุดจบของกษัตริย์นักฝัน
แต่มันก็เป็นจุดเริ่มของปริศนา...... ปริศนาที่ไม่มีใครรู้ตลอดไปว่า "ความจริง" คืออะไรกันแน่

พระเจ้าลุดวิกจมน้ำในทะเลสาบที่ "ตื้น" (เหมือนจะมีคนว่าแค่ตาตุ่ม แค่เข่า อะไรประมาณนั้น) ทั้ง ๆ ที่พระองค์เป็นคนที่สูง190 กว่าเซ็นต์ สูงมากสำหรับคนในยุคนั้น....

--จบประวัติกษัตริย์โรแมนติคแบบคร่าว ๆ--

ถ้าถามว่าทำไมถึงชอบพระเจ้าลุดวิกนัก?
ไม่รู้เหมือนกันแฮะ... จะว่า "หล่อ" อย่างเดียวก็ไม่น่าจะใช่
แต่คิดว่าอยากจะรู้ว่าระหว่างที่ทำแต่ละอย่างเนี่ย ทรง "คิด" อะไรอยู่ล่ะมั้งนะ...

ที่แน่ ๆ กลายเป็นกษัตริย์ต่างชาติที่โปรดมาก ๆ คนนึง

เอาล่ะ คราวนี้เข้านอยชวานสไตน์จริง ๆ ละ

ระหว่างจะพยายาม "ปีน" ไปหาปราสาทเนี่ย เราก็คิดได้ว่าคงจะไม่มีทางหรอก เหนื่อยตายก่อนพอดี... ตอนแรกจะต่อแถวรถม้า จริง ๆ ก็ต่อไปแล้วแหละ แต่มันช้าอะ - -" กลัวจะไปไม่ทันรอบ ก็เลยเปลี่ยน ๆ เดินไปขึ้นรถบัสแทน ฮะๆๆ

อยู่บนรถเจอครอบครัวชาวไทยมาเที่ยวด้วยนะ เป็นพ่อกับลูกสาวลูกชาย

คาดว่าเค้าคงจะคิดว่าเราเป็นคนชาติอื่นแน่นอน เลยไม่ได้คุยด้วย แต่ตอนลงจากรถก็ทักว่า "สวัสดีค่ะ" ไปคำนึง ฮะๆๆ

นึกว่าไอ้รถบัสนี่จะพาไปส่งถึงหน้าปราสาทแบบราชรถม้า.. ไม่ใช่แฮะ - -"
สุดท้ายก็ต้องเดินต่ออยู่ดี เพราะไม่มีรถอะไรขึ้นไปได้อะ ฮ่วย.....

รูปนี้ถ่ายระหว่างกำลังรีบเร่งจะขึ้นปราสาท กลัวจะไปไม่ทันรอบทัวร์แล้วต้องยุ่งแน่ ๆ ....
ตอนแรกว่าจะไม่ลงละรูปนี้เพราะกลัวจะเห็นหน้าชัดไปหน่อย ฮะๆๆ ลองสังเกตจิ๊ ถ่ายรูปนี้ติดวิญญาณป้า ๆ พวกคนที่ฝากเที่ยวตามเข้ามาด้วยเพียบเชียว

กว่าจะเดินมาถึง... หอบแฮ่ก ๆ
ที่จริง ๆ บรรยากาศดีใช้ได้เลยนะ แดดออก ฟ้าใส และหิมะ..... เข้ากันดีชะมัด ฮะๆๆ

อันนี้เป็นมุมจากหน้าปราสาท คนที่มาเที่ยวจะต้องเดินไปที่สะพานนี้แหละเพื่อจะมองปราสาททั้งหลังให้เต็ม ๆ ตา

เนื่องจากปราสาทมันใหญ่มาก มีปัญญาถ่ายได้อย่างมากก็แค่นี้เองอะ....
แน่ยังไงก็ยังเห็นความสวยของมันใช่มั้ย??

พอเดินเข้ามาถึงมุมนี้... คิดอยู่ว่าถ้าไม่ใช่คนเยอะ ๆ ถ้าไม่ใช่สมัยนี้ ถ้าตอนที่ปราสาทเพิ่งจะสร้าง..... บรรยากาศมันคงจะแปลกกันไปกว่านี้เยอะเลยนะ??
แต่ที่แน่ ๆ ความ "อลังการ" มันยังอยู่เหมือนเดิมแน่นอน

เห็นแล้วทำให้แอบคิดในใจไม่ได้ว่าอย่างพระเจ้าลุดวิกเนี่ยน่าจะเรียกเป็น "กษัตริย์นักฝันผู้ยิ่งใหญ่" มากกว่านะ ไม่ใช่ "Ludwig the MAD"

พอถึงเวลาทัวร์ก็ได้เข้าไปในปราสาทซะที
ไม่ผิดหวังนะ.... ข้างในหรูเริ่ดอลังการงานสร้าง เลิศแบบที่ใคร ๆ ก็คงจะอายถ้าจะต้องมาสร้างแข่งกัน ความละเอียดของเนื้องาน และจินตนาการของพระเจ้าลุดวิกนี่หาใครมาเทียบกันไม่ได้ง่าย ๆ เลยจริง ๆ นะ

เราไม่แปลกใจที่ข้างในเค้าไม่ให้ถ่ายรูป
แต่ดีใจมาก... ที่เค้าให้ถ่ายรูปออกไปด้านนอก(ถ่ายวิว)ได้

เพราะว่ามันทำให้ได้รูปที่ชอบที่สุดในทริปนี้มา ^___^
ลองจินตนาการตัวเอง ยืนอยู่บนระเบียงอย่างสงบสุขแล้วจ้องมองไปที่ทะเลสาบด้านนอกแบบนี้.....

บางที "ความฝัน" ที่มีความสุข ก็ทำให้คนเราไม่อยากจะหลุดออกมาจากฝันใช่มั้ยล่ะ?

มุมนี้เป็นมุมหนึ่งในปราสาทที่พระเจ้าลุดวิกให้สร้าง "ถ้ำจำลอง" จากส่วนหนึ่งของบทประพันธ์จากวากเนอร์เจ้าประจำ..... มุมที่นั่งและ "หงส์ขาว" ที่เป็นสัญลักษณ์ของทั้งปราสาท และของแคว้นนี้....

"คิงผู้โรแมนติค............"

การทัวร์ในนอยชวานสไตน์... อืม ถ้าให้เทียบแล้วล่ะก็ คุณไกด์คงจะเป็นกันเองและบรรยายอะไรดี ๆ ได้ไม่เท่าไกด์ที่โฮเฮนชวานเกา อาจจะเป็นเพราะว่าเค้าเป็นผู้ชายล่ะมั้ง... ผู้ชายจะมาโรแมนติคช่างสังเกตเท่าผู้หญิงได้ยังไงกันล่ะ
แถมปราสาทนี้ยังเป็น "ปราสาทธุรกิจ" ในยุโรปซะด้วย....

รู้มั้ยว่าสถานที่ท่องเที่ยวที่ดังที่สุดในยุโรปคือที่นี่??

แปลกเนอะ ประชาชนสมัยก่อนโกรธเกลียดพระเจ้าลุดวิกเพราะเอาเงินมาผลาญเล่นกับที่พักอาศัยแทนที่จะบำรุงบ้านเมือง.... แต่ไม่รู้ว่าประชาชนสมัยนี้จะนึกขอบคุณพระองค์บ้างรึยัง ที่ทำให้แถบนี้กลายเป็น "ดินแดนโรแมนติค" และทำเงินเข้าประเทศมหาศาลแบบนี้??

การเที่ยวค่อนข้างเป็นระบบธุรกิจมากไปหน่อยเหมือนพวกปราสาทดัง ๆ ทั้งหลายนั่นแหละ ที่คุณไกด์จะต้องคอย "ต้อน" นักท่องเที่ยวที่มาชมทั้งหลายให้รีบ ๆ ดู รีบ ๆ เดิน คติประมาณว่าแบ่ง ๆ กันหน่อย คนอื่นเค้าก็จะดูเหมือนกันนะ ทำให้ใครที่อยากจะดื่มด่ำกับศิลปะวิลิศมาหรานี่ทำไม่ได้เลย... อยากเกิดมาเป็นเพื่อนคิงสมัยก่อนเหมือนกันนะ เผื่อจะได้เดินเชิดหน้าตะลอน ๆ สำรวจไปทั่วปราสาทแบบไม่มีคนคอยไล่ต้อนแบบนี้....

ยังไงก็ยังเป็นปราสาทที่ประทับใจมากแฮะ
เราเดินไปยิ้มแก้มปริ(ไม่รู้ว่าปริเพราะสาเหตุนี้รึเปล่า)ทั้งวัน เดินทั้งปราสาทชอบไปหมดเลย ปราสาทนี้เลียนแบบแวร์ซายส์มาบ้างแค่บางส่วนไม่เหมือนไอ้ Herrenchiemsee นั่นที่เลียนแบบกันซะ.... แต่ถึงยังไงก็อลังการไม่แพ้กันเล้ย (แต่ถ้านับความสวย นอยฯ กินขาดแน่นอน)

กว่าจะรู้ตัวอีกที ทัวร์มันก็จบซะแล้ว เค้า "เชิญ" ออกไปได้
แอบมานั่งเสียใจ ทำไมมันจบเร็วแบบนี้ล่ะ

เนื่องจากว่านอยฯ เนี่ยยังสร้างไม่เสร็จ (จริง ๆ คิงแกสร้างเสร็จอยู่แค่หลังเดียวแหละในทั้งหมดที่สร้างเนี่ย) และทางใครซักคนก็ไม่รู้ก็ตัดสินใจให้เองเสร็จสรรพว่าเข้าไปดูที่ไหน ๆ ได้บ้าง เลยไม่ได้เดินทั่วปราสาทจริง ๆ

ว้า เสียดายจังเลยอะ

แต่ยังไงก็ยังประทับใจอยู่ดี

ด้วยความเสียดาย เราไม่อยากจะรีบออกจากปราสาทเร็วนัก
เลยไปนั่งกินข้าวต่อในคอฟฟี่ช็อปในปราสาท

แหะ ๆ อันนี้อาหารมื้อที่สองของวัน ต่อจากแฮมเบอร์เกอร์เมื่อเช้า

ไม่รู้ทำไม... กินไม่หมด - -" กินได้ครึ่งชิ้นเอง (ลุงคนขายแกให้ห่อกลับบ้านเอา)
มัวแต่นั่งชื่นชมธรรมชาติ เพราะว่าวิวข้างนอกสวยมากเลยล่ะ

หลังจากนั้นก็เดินต่อ เจอปราสาทจำลองอยู่ในปราสาทจริง... น่ารักจังนะ

ว้า.... จบแล้วเหรอ??
จบจริง ๆ เหรอทัวร์นอยฯ เนี่ย???

ยังอยากดูมากกว่านี้อะ Y_____Y

หลังจากเสียดายมากที่มันจบ เราที่ไม่คิดจะหวงเวลาเลย ก็เลยเดินต่อ เดินไปหามุมที่จะถ่ายปราสาทเต็ม ๆ ได้จากด้านหน้า ไอ้วิวโปสการ์ดนั่นแหละ!!!

วิวระหว่างเดิน

เดินมาจนถึงสะพานที่เห็นลิบ ๆ จากปราสาท... ว้าว เห็นเต็ม ๆ เลยแฮะ แต่เป็น "ด้านข้าง" น่ะนะ -"-
แง่ง อยากเห็นด้านหน้านี่!!!!!

แหะแหะ ด้วยความรั้น และคิดว่าตัวเองมาคนเดียวไม่มีอะไรจะต้องรีบร้อน ในเมื่อนอยฯ คือสุดยอดของการมาเรียนครั้งนี้ ฮ่าๆๆๆ

บอกไปใครจะเชื่อ จริง ๆ แล้วเราเลือกมาเรียนอังกฤษเพราะต้องการมา "เหยียบ" ปราสาทนี้ให้ได้นี่แหละ!!!

เอาล่ะฟะ ตัดสินใจแล้วก็ลุยต่อ เดิน "เข้าป่า" มันไปเล้ย ฮะๆๆ
คือสะพานมันอยู่ระหวางเขาอยู่แล้ว แล้วมันก็ยังมีทางเดินต่อไปได้อีก คนส่วนมากจะแค่มาถึงสะพาน ถ่ายรูป จบ กลับ
แต่เราไม่.... เหอเหอ มาถึงสะพาน ถ่ายรูป ...แล้วก็เดินต่อซิ เริ่มเดินเข้าป่า.. แหม ใครรู้เข้าคงจะตกใจ ยัยนี่ปกติสองป้ายรถเมล์มันยังไม่เดิน นี่ล่อเดินเข้าป่าบุกดุ่ย ๆ ไปคนเดียวเลยวุ้ย

ตอนแรกก็เดินตามทางไปเรื่อย เห็นคนเดินอยู่ข้างหน้าก็เลยตะโกนถาม ทางนั้นมันขึ้นไปไหนอ้ะ? เค้าว่า... ผมก็ไม่รู้ ก็เพิ่งเดินอยู่หน้าคุณ..... -"- หนอยยยยยยย (รู้ว่าเราถามอะไรโง่ ๆ แต่ไม่นึกว่าจะตอบอะไรโง่ ๆ มาจริง ๆ)

พอเดินไปเดินมาเริ่มหาทางไม่เจอ... เอ๊ะ ทางมันหายไปไหนฟะ?? แล้วไอ้คนข้างหน้าเมื่อกี๊หายไปไหนแล้ว?? ว่าแต่ทางคด ๆ เคี้ยว ๆ แบบนี้ ทะลุทีเดียวก็ได้แล้วนี่หว่า

ว่าแล้วตู่น้อยผจญภัยก็สวมวิญญาณรพินทร์ ไพรวัลย์.. เอ๊ะ ไม่ดิ ตอก ๆ ปัก ๆ ปีน ๆ นี่น่าจะเป็นพ่อแงซายรูปหล่อมากกว่า... นั่นแหละ ตัดสินใจเพื่อการที่จะได้ไปถึงข้างบนเร็วๆ ขี้เกียจเดินแล้ว "ปีน" มันซะเลย ฮ่าๆๆ

ปีนอย่างร่าเริง จากง่าย ๆ เดิน ๆ เกาะ ๆ ได้ ก็เริ่มเป็นยากขึ้น ๆ ไป ๆ มา ๆ เริ่มต้องลงไป "คลาน" แล้ว
กว่าจะรู้สึกตัวอีกที.....

แง๊ ไปยังไงต่ออ้ะ

ไม่ได้หลงนะ ยังมองเห็นสะพานเมื่อกี๊ เห็นทางที่เดินมาตอนแรกมีเด็กสองคนที่เจอตั้งแต่โฮเฮนชวานเกา แล้วก็มีหนุ่มเอเชียเดินผ่านไป.... แต่... แต่.... ไปต่อไม่ได้อ้ะ

ตอนขึ้นก็ลืมคิดว่าถ้าปีนต่อไม่ได้จะทำยังไง มันลงไม่ได้อ้ะ

สุดท้าย..... ปล่อยพ่อหนุ่มเอเชียไป แต่ตะโกนเรียกเด็กสองคนนั่น

ถึงจะเรียกว่า "เด็ก" แต่ตัวก็สูงกว่าเรา ช่วยไม่ได้ๆๆ

ตะโกนบอกเค้าไปแบบไม่อายว่า..
ชั้นหาทางไปต่อไม่ได้ ลงไม่ได้ด้วย กำลังจะ(กลิ้ง)ลงไป ช่วยหยิบตัวชั้นเอาไว้ด้วยน้า.............
ว่าแล้วก็ลงไปเลย ฮ่าๆๆๆ

ตาคนพี่นี่ก็ช่วยคว้าเอาไว้ได้เสร็จสรรพ คุณน้องคะ ถึงน้องจะไม่หล่อแต่พี่ก็ซึ้งน้ำใจเหลือเกินนะน้อง

ขอให้โตขึ้นเป็นหนุ่มหล่อน้ำใจงามนะจ๊ะ

ตาสองคนพี่น้องคนจะเห็นเราท่าทางอุบาทว์ ๆ ลงมานั่นแล้วขยาด ก็เลยตัดสินใจเดินกลับดีกว่าวุ้ย ขณะที่ตู่น้อยผจญภัยยังไม่ได้เรียกวิญญาณรพินทร์เต็มที่... .เก๊าะเลยเดินต่อ ฮ่าๆๆๆ

(ภาษาไทยน่าจะเรียกว่า "ไม่เข็ด")

ที่เรากลิ้งลงมานี่มาถึงตอนแรกที่เพิ่งเริ่มเลย เก๊าะเลยต้องเสียเวลา "เดินขึ้นไปใหม่" อีกรอบ ฮ่วย... รู้งี้หาทางต่ออีกนิดดีกว่า

คราวนี้ตาหนุ่มตี๋ไม่รอด ตะโกนถามขึ้นไปอีกรอบ เพราะเห็นตานี่ถามคนอื่นอยู่เหมือนกัน เค้าบอกว่า "คุ้มๆ" ก็... เอาฟะ เดินต่อ!!

ว่าแล้วก็เดินดุ่ม ๆๆๆ เป็นรพินทร์ตามรอยเท้าสัตว์ เสียแต่ยัยนี่ไม่ได้ตามอะไรหรอก แค่มองทางกลัวลื่นแค่นั้นแหล๊ะ หิมะกำลังละลายง่ะ พื้นเป็นดินกำลังแฉะ ๆ เปียก ๆ ลื่น ๆ ได้ที่เลยเชี๊ยว

เดินไปซักพักก็มาเจอคนหยุดอยู่กลุ่มนึง โอ๊ะ.... สงสัยจะวิวสวย
ว่าแล้วเราเก๊าะเข้าไปแจมด้วยเลย ฮ่าๆๆ

เที่ยวอย่างงี้ดีเนอะ? อยากไปไหนก็ไป แล้วก็ชวนเค้าคุยไปทั่ว
วันนี้เราคุยกะใครไม่รู้ไปสารพัดแล้วล่ะ

พอเข้าไปตรงนี้ก็.... ว้าววววววว สวยจัง

เจอหนุ่มหน้าจีนคนนึง หนุ่มเมื่อกี๊อีกคน แล้วก็ฝรั่งอีกหนึ่ง
เค้ากำลังผลัดกันถ่ายรูปใหญ่เลยล่ะ ฮะๆๆ
เราเก๊าะไปแจมมั่ง วิวสวยมาก ๆ เลยนะ

ยัยสาวไทยกะหนุ่มจีนนี่ไม่ได้กลัวตายเล้ย เดินลงไปซะสุดขอบ... จะเรียกว่าอะไร? สุดขอบเขา??? นั่นแหละ เพื่อจะถ่ายรูปกะนอยฯ แบบสวย ๆ แต่แน่นอนว่าเราต้องระวังกันเต็มที่อยู่แล้วล่ะนะ

ไม่ได้สังเกตเห็นอะไรเลย จนคุณฝรั่งแกบอกว่า แกไม่เดินไปเด็ดขาด ไม่มีทางงงง ก็เลย... เห อะไรจะกลัวขนาดนั้นฟะ??
แล้วเค้าก็เลยพูดประโยคเด็ด.... "I believe that cross was for a reason!!!"

กึก.... อะไรนะ?? ครอสเคริสบ้าบออาร๊าย??????

เลยเพิ่งเห็นว่ามี.... มีจริง ๆ ด้วย..... อึ๊ก....

มีคนตกลงไปตายจากตรงนี้งั้นเหรอออออออ

คือ... อิชั้นเพิ่งไปยืนตรงต้นไม้ด้านซ้ายถัดไปจากเจ้ากางเขนนี่เองแหล่ะฮ่ะ - -"
นี่คงจะเป็นนอยฯ อีกมุมนึง ที่คนส่วนมากจะไม่ค่อยได้เห็นแน่ ๆ เลย!!!

หลังจากเค้าบอก เราก็เลย... แหะแหะ เสียวนิดหน่อย
แต่สุดท้ายก็ยังถ่ายรูปต่อด้วยความระวังมากขึ้น เค้าไม่อยากมาตั้งเจดีย์แถวนี้นี่หว่า

ว่าแล้วคุณหนุ่มจีนกะฝรั่งก็กลับลงไป เพราะสองคนนั้นมาด้วยกัน
ขณะที่เรากะหนุ่มคนแรกนู่นก็ยังยืนถ่ายรูปกันต่ออีกนิด สุดท้าย... ฮะๆๆ คุยไปคุยมาเริ่มคุยถูกคอ ได้ความว่ามาเที่ยวคนเดียวทั้งคู่เลยแฮะ

ตาคนนี้เป็นคนญี่ปุ่นที่เรียนอยู่โคเปนเฮเกนในเดนมาร์ก วางแผนจะมาเที่ยวแถวนี้สิบห้าวันอะ นั่งรถไฟมาจากเดนมาร์กแล้วก็เที่ยวไปเรื่อย นี่เพิ่งวันที่สองเองเพราะว่าเห็นอากาศดีก็รีบมานอยฯ เลย!!

ไป ๆ มา ๆ เราก๊ะตาหนุ่มนี่ก็เลยเดินขึ้นเขาต่อไปด้วยกัน
ไม่ใช่อะไรหรอก... คือยังหามุม "หน้าปราสาท" ไม่เจออะ

แล้วอยากถ่ายมากๆ เลยหลอกตานี่ที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวให้เดินไปด้วยกัน ฮ่าๆๆ อย่างน้อยจะปีนเขาจะได้มีคนช่วย เอิ๊กกกกก

แต่ไป ๆ มา ๆ .... ทำไมมันเดินคล่องนักฟะ -"-
ทั้งเร็ว ทั้งคล่อง ไม่เหนื่อยเลยด้วยอีกตะหาก -"-

พอจับมาถามไถ่ (หลังจากเค้ายอมหยุดให้เราพักซักนิด) เค้าก็ว่า... อ๋อ ชั้นชอบเดินป่าเป็นปกติอยู่แล้ว

โธ่เอ๊ย!!!!!!!! ขี้โกงนี่หว่า!!!!!!!!!!!!!!!!!!
(ไม่รู้มันโกงตรงไหนเหมือนกัน รู้แต่ว่าหมั่นไส้ที่เราแอบเหนื่อยกว่าเค้า ฮะๆๆ)

ตาไจแอนท์นี่ (เค้าตัวเล็กนะ แต่ชื่อทาเคชิ เค้าเลยบอกให้เรียกเค้าไจแอนท์ก็ได้ ฮะๆๆ) เดินนำลิ่ว ๆ เสี๊ยอย่างเดียว.... เดินไม่ดูทางเล้ยพ่อคุณ ชั้นไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเดินป่าบ่อย!! อาไร๊ เดินไปเดินมา เดินไปผิดทางยังไม่รู้ตัวอีก - -"

เราที่เดินมองรอยเท้าตลอดเวลาสังเกตเห็นว่ารอยเท้าคนก่อน ๆ ที่เดินก่อนเรามันหายไปแล้ว เหลือแต่รองเท้าตาไจแอนท์นี่แหละเลยทักขึ้นมา พี่แกก็... เออใช่ สงสัยจะผิดทาง

- -" มันเคยเดินป่ามาแน่นะ??
ชั้นให้เธอเดินไปก่อนนี่คิดถูกรึเปล่าฟะ?? (ไม่ใช่อะไรหรอก เผื่อหมีมันโผล่มาตะปบดักหน้า ตานี่จะได้รับไปก่อน อย่างน้อยเวลาจะวิ่งหนีก็ต้องติดเรา ฮ่าๆๆๆ)

สุดท้ายหลังจากเดินอยู่เป็นครึ่งชั่วโมงก็มาเกือบถึงยอด(ที่คิดไว้ตอนแรก)
แล้วก็เริ่มคิดได้.... มันก็ไม่ใช่ยอด แถมยังขึ้นสูงไปเรื่อย ๆ อีกตะหาก.... ที่แน่ ๆ ไม่มีหวังจะไป "หน้า" ปราสาทเลยอ้ะ

แต่เผอิญวิวสวยมาก.... เก๊าะเลยหยุดถ่ายรูปเก็บกลับมา
ยังไงค่าเหนื่อยที่ปีนขึ้นมานี่ก็คุ้มนะ สวยๆๆๆๆๆๆๆๆ

ได้ปราสาทจากมุมบนมาก ๆ บนแบบคนปกติไม่ค่อยได้เห็นแน่!!!

มุมแบบนี้ล่ะมั้ง ที่พระเจ้าลุดวิกแกหลงรัก??

ว่าแล้วก็ถ่ายรูปทีระลึกกะทาเคชิมาหนึ่งรูป... เป็นรูปที่.. ฮ่าๆๆ อยากบอกว่าชอบมากที่สุดในทริปนี้อีกรูปนึง ตลกได้ใจมาก

แต่ขออนุญาตไม่ลงล่ะนะ มันเห็นหน้าชัดไปอ้ะ

เสร็จแล้วสองคนนี่ก็เดินลงมาด้วยกัน ดีเลย ใช้เค้าถ่ายรูป ฮะๆๆ
เสร็จแล้วก็ไปทะเลสาบต่อ

ทะเลสาบที่เห็นลิบ ๆ ทั้งวันนั่นพื้นมันเป็น "น้ำแข็ง" ล่ะ
ถึงตอนนี้มันร้อนจนค่อย ๆ ละลายแล้ว แต่ดูยังไงก็สวยนะ

เสร็จแล้วเราสองคนก็นั่งรถบัสกลับเข้าฟึสเซ่นด้วยกัน เพราะเราพักที่นั่น ตาไจแอนท์ต้องไปขึ้นรถไฟกลับไปมิวนิค แล้วก็แวะซื้อของกินก่อน

จะว่าไป วันนี้หิวเป็นบ้าทั้งวันเลยแฮะ - -"

ร่ำลาแลกเมลกันไว้เรียบร้อยเพราะต้องส่งรูปไปให้
แล้วเราเก๊าะกลับมากินข้าว อาบน้ำ แล้วก็นั่งเขียนบันทึกต่อ

โอย ไม่ไหวแล้ว วันนี้เหนื่อยจัง ทั้งคืนก็นอนไปสามสี่ชั่วโมง(แบบไม่ต่อเนื่อง)เอง

แต่นะ... วันนี้สนุกเป็นบ้าเลย

เที่ยวคนเดียวนี่สนุกจะตายแฮะ ไม่เห็นจะเหงาเลย!!
ถ้าไปกันหลาย ๆ คน ให้ตายปกติก็ไม่หันไปคุยกับใครเท่าไหร่หรอก แต่นี่พอไปคนเดียวแล้วก็เลยสังเกตได้ว่ามีคนไปคนเดียวเยอะเหมือนกันนี่หน่า แล้วเค้าก็คุยกันเป็นมิตรดีตลอดทางนะ.....

ถ้าวันนี้ยังมากับเพื่อน รับรองว่าไอ้อารมณ์ดื่มด่ำพระเจ้าลุดวิกจะไม่ได้มีแน่นอน แล้วการปีนไปเจอนอยฯ ในมุมแปลก ๆ ไม้กางเขน แล้วก็ทะเลสาบสะท้อนแสงจ้า ๆ สวย ๆ นั่นก็คงจะไม่ได้เห็น....

ชักติดใจซะแล้วสิ วันหลังไปเองแบบนี้อีกดีกว่า
ว่าแล้วเราก็นอนอย่างมีความสุข แน่นอนว่าห้องนอนก็สวยกว่าห้องที่แมนฯ ตั้งเยอะ (ถึงจะเล็กก็เหอะ) เลยนอนแบบมีความสุ๊ขความสุขเลย ฮะๆๆ

พรุ่งนี้จะไปลินเดอโฮฟต่อ ต้องเก็บพระเจ้าลุดวิกให้ครบ!!

แต่ที่แน่ ๆ .... จุดมุ่งหมายในการมาเรียนครั้งนี้สำเร็จไปอันนึงแล้วนะ

ไม่ได้ล้อเล่นนะ แต่เราตั้งมาเรียนที่นี่เพื่อจะมาปราสาทนี้แหละ.....

คนอื่นอาจจะหาว่าพระเจ้าลุดวิกแกบ้า
แต่เราว่าแกโรแมนติค
คนอื่นอาจจะหาว่าพระเจ้าลุดวิกแกเพ้อฝัน
แต่ความฝันแกก็ไปกระจายไกลถึงอเมริกานะ ไม่งั้นดิสนีย์คงไม่เอามาทำเป็นปราสาทเจ้าหญิงหรอก....

ความบ้า ความฝัน กะความจริง.... มันต่างกันแค่นิดเดียวเนอะ?

ที่แน่ ๆ ยังไงเราก็ยังชื่นชมพระเจ้าลุดวิกอยู่ดี......
เค้าก็แค่คนธรรมดาที่น่าสงสารคนนึงเพราะหาคนเข้าใจไม่ได้ และก็ไม่มีใครพยายามจะทำความเข้าใจกะเค้า....

ไม่ใช่เหรอ???

อย่างน้อยธรรมชาติที่นี่ก็สวยมากล่ะนะ โดยเฉพาะนอยฯ เป็นปราสาทที่ผสมเข้าไปแล้วลงตัวกับธรรมชาติ ไม่ได้ทำให้มันดูแย่ลง แต่กลับดูดีขึ้นมาอีกเยอะ.... อ๊ะ นี่เค้าเรียกว่ารู้จักเพิ่มมูลค่าสินะ!!!

คุณกษัตริย์นักฝัน... ขอให้มีความสุขนะคะ ^___^
ขอบคุณที่สร้างของสวย ๆ งาม ๆ มาให้ดูเป็นบุญตาค่ะ

Create Date : 18 พฤษภาคม 2549

Last Update : 19 พฤษภาคม 2549 6:31:59 น.

15 comments

Counter : 2066 Pageviews.

ทำไมโดนพาดพิงเนี่ย โดยเฉพาะจากคนที่แอบปิ๊งเด็กที่เกิดปีเฮเซย์

ปราสาทสวยมากๆเลย ยังไม่ได้โอกาสได้ไปที่นี่ซักที (ฝันไปก่อน)

โดย: froggie IP: 125.24.64.190 วันที่: 19 พฤษภาคม 2549 เวลา:10:43:36 น.

ว้าวๆ วิวสวยมาก ชอบที่มองเห็นยอดเขาน้ำแข็งจากในตัวเมือง

ที่พักก็น่ารักจ้ะ

ปราสาทก็สวย โรแมนติกกว่าปราสาททั่วไปจริงๆเนอะ

ว่าแต่ อาหารแต่ละมื้อแป้งๆทั้งน๊าน

ระวังนะจ๊ะ แต่เอ...ก็เดินเยอะนี่เนอะ คงไม่ทำให้อ้วน

ฟังแล้วทำให้อยากเที่ยวเองบ้างเลยนะเนี่ย กลับมาได้เพื่อนเยอะมั้ยเอ่ย

ปล. พระเจ้าลุดวิก เคยอ่านผ่านการ์ตูนวายแวบๆ มีรูปตัวจริงแกมั้ยจ๊ะ

ว่าแต่ เราว่าแกคงปกครองไม่เก่ง ถึงโดนยึดอำนาจได้อ่ะ

โดย: bowbow IP: 203.148.162.128 วันที่: 19 พฤษภาคม 2549 เวลา:11:26:27 น.

รูปที่มองออกไปแล้วเห็นทะเลสาบ สวยมาก...
สวยแบบ to die for ได้เลยอ่ะค่ะ

เห็นแล้วรู้สึกว่าครั้งหนึ่งในชีวิตจะต้องไปให้ได้

ถ่ายรูปสวยทุกรูปเลยค่ะ เก่งจัง

โดย: w i c k e d IP: 58.10.198.79 วันที่: 19 พฤษภาคม 2549 เวลา:15:16:06 น.

ถ้าฝันมานานแล้วอยากจะไป.... มาสะกิด ๆ บอกกันด้วยน้า
ตู่ยังอยากไปใหม่อยู่เลยอะ... อยากจะไปมันทุกฤดู ทำไงดีคะ??? Y____Y

โบว์ >> พระเจ้าลุดวิกแกไม่ได้ปกครองหรอกจ้ะ วัน ๆ อยู่แต่ในความฝัน แหะแหะ แกตื่นตอนดึก แล้วตอนตอนเช้า แล้วก็หลุดเข้าจินตนาการส่วนตัวตลอดง่ะ - -"

คิงแกหล่อนา หน้าตาเป็นงี้ ๆ

คุณ w i c k e d >> ขอบคุณค่ะ อ่านแล้วตัวลอยเลยอ้ะ

โดย: too IP: 130.88.164.77 วันที่: 19 พฤษภาคม 2549 เวลา:17:20:43 น.

สวยจริงๆจ้า นั่งอ่านแล้วบางทีก็ออกแนวลุ้นตามหน่อยๆว่าจะเที่ยวได้โดยสวัสดิภาพตลอดทางมั้ยนะ (แอบฮา)
คุณตู่ถ่ายรูปได้สวยมากๆ (เหมือนจะเคยชมแล้วนะเนี่ย แต่อยากชมอีก) อยากถ่ายให้ได้อย่างนี้มั่งจังค่ะ แต่สงสัยว่าเราคงจะไม่ศิลป์พอมั้ง ถ่ายออกมาทีไรก็ดูไม่ค่อยจะได้เรื่องทุกที ฮ่าๆ - -"
ชอบรูปปราสาทเหลืองๆนะคะ มันน่ารักๆสวยแบบบอกไม่ถูกดีนะ (เอ๊ะ มันหมายความว่าไง -*- ) วิวสวยมากเลย อยากไปมั่งแฮะ.. ชาตินี้จะมีปัญญาไปมั้ยเนี่ย

(ระหว่างที่ยังไม่มีหวังได้ไปก็ขออนุญาตเกาะขอบบล็อคนั่งดูรูปด้วยคนนะคะ ฮะๆ)

โดย: hiyono IP: 203.188.34.34 วันที่: 19 พฤษภาคม 2549 เวลา:23:26:10 น.

โดย: หมูอ้วน IP: 58.8.48.171 วันที่: 19 พฤษภาคม 2549 เวลา:23:39:09 น.

ทัวร์ปราสาทคิงวิกหลุด ทริปในฝันของเค้า โฮกกกกกกกกกกก

((---->ลองสังเกตจิ๊ ถ่ายรูปนี้ติดวิญญาณป้า ๆ พวกคนที่ฝากเที่ยวตามเข้ามาด้วยเพียบเชียว))

ปล.เห็นเค้าในรูปไหม?? เกาะไหล่ขวาพี่ตู่อยู่อ่ะ หุหุ

โดย: SeReNe~ IP: 58.9.64.45 วันที่: 20 พฤษภาคม 2549 เวลา:23:09:00 น.

รูปแรกดูหล่อดี รูป 2 สาวแตกอ่ะตู่

โดย: bowbow IP: 203.148.162.128 วันที่: 22 พฤษภาคม 2549 เวลา:14:45:50 น.

พี่ตู่ อยากไปด้วยอะ เดี๋ยวเค้าทำงานเก็บเงินแล้วไปด้วยได้มั้ยอะ แบบว่าจะไม่บ่นด้วย...นะ นะ

อยากไปจังน้า...อยากลองเที่ยวคนเดียวดูบ้างจัง...

โดย: tea IP: 43.244.33.49 วันที่: 22 พฤษภาคม 2549 เวลา:23:27:05 น.

รูปสวยจังเลยค่ะ สมกับที่ฟันฝ่าปืนเขาขึ้นไปเก็บรูปนะ
แต่รูปที่มีกางเขนดูน่ากลัวจริงๆด้วย

โดย: piggypink IP: 203.114.101.127 วันที่: 23 พฤษภาคม 2549 เวลา:11:52:18 น.

แหะๆ คือเวลามีคนชมว่าถ่ายรูปสวย
แล้วถ้าเราเองก็เห็นว่ารูปนั้นสวย (ในสายตาตัวเอง)
จะดีใจเป็นพิเศษอ้ะ

โฮเฮนชวานเกาดูสวยนะคะ มองไกล ๆ ไม่ค่อยสวย แต่ข้างในหรือดูใกล้ ๆ นี่โอเคเลย

ไอ้อ้วนเต้ย จะพิมพ์อะไรยังพิมพ์ไม่ครบเล้ย - -"
(หรือบล็อคแก้งค์ทำพิษ??)

แม้ว... มิน่า พี่ก็ว่าตัวอะไรไม่รู้มาถ่วงทำให้เดินไม่ค่อยไหว ที่แท้ก็.....

โบว์... จุ๊ๆๆ สาวแตกไม่ดีๆๆ
คิงแกแค่ข่าวลือว่าเกย์นา ขืนผู้ชายสูงเกือบสองเมตรมาสาวแตก น่ากลัวอ้ะ (เดี๋ยวแกมาเข้าฝันล่ะยุ่งเลย ถึงจะชอบปราสาท แต่....กลัวผีอะ)

ที.. ยินดีจ้ะ มาเลยๆๆ ยังอยากไปเที่ยวอีกเลยอะ ฮะๆๆ กะว่าถ้ามีตังค์ ช่วงฤดูใบไม้ร่วงอยากไปอีกซักครั้งน่ะ
ว่าแต่.... มาเที่ยวกะพี่แล้วจะได้ลองเที่ยวคนเดียวได้ไง?? ฮ่าๆๆ

น้องหมู.. เนี่ย เลยเพิ่งเข้าใจปรัชญา ไอ้ประมาณของดีต้องอดทนไรเงี้ย - -" วันนั้นเหนื่อยมากจริง ๆ นะ แต่สุขใจมากกว่า

โดย: =too=

วันที่: 24 พฤษภาคม 2549 เวลา:9:21:26 น.

ใบไม้ร่วงอีก2ปีข้างหน้าได้มั้ยอะ...ตอนนี้ยังติดเรียนอยู่ เอาไว้อีก2ปีนะ พี่ตู่นะ

โดย: tea IP: 43.244.33.49 วันที่: 24 พฤษภาคม 2549 เวลา:21:09:53 น.

^
^
บ้า!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ถ้าถึงตอนนั้นจ่ายตังค์ค่าตั๋วมาด้วยนะ ฮะๆๆ แล้วลากพี่มาด้วยเลย

โดย: too IP: 130.88.164.77 วันที่: 25 พฤษภาคม 2549 เวลา:5:09:33 น.

ข่าวล่าสุดจากคนที่เพิ่งไปกลับมา
ณ ปัจจุบัน ปราสาทด้านหลังปิดปรับปรุง (มีนั่งร้านเพียบเลย)
แถมพอสุดสะพานเชือกแล้ว เค้าก็ไม่อนุญาตให้เดินไปต่อแล้วด้วย

อย่างงี้เวลาไปคราวหน้า จะยังได้ไปถ่ายกางเขนอยู่มั้ยนะ???

โดย: =too=

วันที่: 11 พฤษภาคม 2555 เวลา:8:59:24 น.

ไปครั้งหลังสุด สองปีที่แล้ว
ทำไมหาวิวสวยสะเด็ดวิวเดิมนั่นไม่เจอ...??

งงตัวเอง

สงสัยต้องไปอีกรอบ ตามหาวิวสวยบาดตานั่นอีกครั้ง ฮะๆๆ

โดย: =too=

วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2559 เวลา:23:04:48 น.