BlogGang.com : : Musica Amante : ชีวิตกับดนตรี ของโอม ชาตรี ตอนที่ 2 สมาชิกดิอินโนเซ้นท์

Musica Amante คนรักดนตรี

สิงหาคม 2552

						1
2	3	4	5	6	7	8
9	10	11	12	13	14	15
16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29
30	31

28 สิงหาคม 2552

ชีวิตกับดนตรี ของโอม ชาตรี ตอนที่ 2 สมาชิกดิอินโนเซ้นท์

ชีวิตกับดนตรี ของโอม ชาตรี ตอนที่ 2 สมาชิกดิอินโนเซ้นท์

ผมใช้เวลาว่างถอดเทป ที่คุณตุ้ย สัมภาษณ์พี่โอม
ดูจากเวลาในวิดิโอทั้งหมดแล้ว คาดว่า คงแบ่งได้ซัก 4 ตอน ไม่สั้น ไม่ยาวเกินไป
ทั้งหมด เป็นที่มาที่ไป ชีวิตของพี่โอมที่เกี่ยวข้องกับดนตรี
มาอ่านกันต่อจากตอนที่แล้วครับ

================================

ตุ้ย ธีรภัทร : กลับมาคุยเรื่อง ตอนที่เจอวงอินโนเซ้นท์ต่อครับ

พี่โอม : ในขณะที่พี่ฝึกดนตรี ทางพวกนั้น(สมาชิกก่อตั้ง)เค้าก็คงฝึกดนตรี เตรียมตัวเป็นบาทหลวงของเค้าไปตามเรื่องน่ะครับ พี่ก็มารับรู้อีกทีว่า เพื่อนๆที่เค้าอยู่โรงเรียนเดียวกันนี่เค้ามาดังแล้ว ชื่อวง อินโนเซ้นท์ วงบ้านเณร โรงเรียนเดียวกัน

ตุ้ย ธีรภัทร : ดังนี่ คือ เข้ากรุงเทพแล้ว ใช่มั๊ยครับ

พี่โอม : พวกเค้านี่ ดังจนเข้ากรุงเทพแล้ว แต่พี่นี่ยังอยู่ที่นั่น แต่ว่าเค้ามาดังที่กรุงเทพแล้วความดังมันกลับไปถึงราชบุรีไง เช่นเราก็อยู่ของเราอย่างนี้ ใช่ชีวิตของเราไปเรื่อย อ้าว..มีวงราชบุรีไปดังที่กรุงเทพแล้ว ชื่อวง ดิอินโนเซ้นท์ มีเพลงดังชื่อสอบตก เรายังคิดว่า โอ๊ย..เจ๋งนี่ แต่ว่า แนวดนตรีเค้ายังเป็นแนวนุ่มๆ เราตอนนั้นก็ประมาณว่า Scorpions อะไรอย่างนี้ อยากเป็นแบบนี้ มันก็เป็นคนละแนว แต่ก็จะรับรู้ข่าวสารกันแต่ตรงนั้น

ตุ้ย ธีรภัทร : เรากำลังพูดถึงอยู่ในช่วงมัธยมแล้วใช่มั๊ย

พี่โอม : ช่วงนั้นพอเรียนช่วงมัธยมจบ พี่ก็จะไปต่อสายอาชีวะ ไปเรียนสายทางไฟฟ้า ส่วนพวกอินโนเซ้นท์เขาก็จะเรียนสายพาณิชย์ อยู่ที่โรงเรียนเดิม พอเรียนจบปั๊บ ความคิดที่จะทำงานมันก็ยังไม่ค่อยมี เคยมีความคิดที่จะสอบเป็นข้าราชการอยู่พักนึง แล้วก็ใม่เป็น ตั้งใจเป็นนักดนตรีเลย อยากเป็นนักดนตรีอยู่วงประจำจังหวัดเลย

เอาภาพบรรยากาศโรงเรียนดรุณาราชบุรีในปัจจุบันมาให้ชม ขนาดวันหยุดวงดุริยางค์ก็ยังมาซ้อมกัน

ตุ้ย ธีรภัทร : ความคิดที่แว๊บเข้ามาในหัวพี่อยากเป็นข้าราชการ ไปทำอะไรครับ

พี่โอม : เพราะความที่เราอยู่ต่างจังหวัดไง ต่างจังหวัดนี่ เล่นดนตรีอย่างเดียว มันไม่มีหลักประกัน ที่เล่นประจำก็ไม่มี

ตุ้ย ธีรภัทร : ซึ่งตอนนั้น คุณแม่ไม่ได้ทำร้านอาหาร

พี่โอม : คุณแม่เค้าย้ายเข้าไปอยู่กรุงเทพแล้ว คือที่บ้านพี่เค้าจะย้ายไปอยู่กรุงเทพกันหมดก่อน ส่วนพี่ยังเรียนไม่จบ ก็ยังเรียนต่อให้จบก่อน ทีนี้ในระหว่างที่เรียน เราดันมีอาชีพเป็นนักดนตรีไปด้วย แล้วก็เลยอยู่ได้ไง ไม่ใด้ใช้สตางค์ที่บ้านแล้ว คุณแม่เค้าก็ปล่อยเราเลย ให้ดูแลตัวเองไป เราก็ไม่ได้เอาสตางค์ที่บ้านใช้แล้ว หาสตางค์เรียนเองจนจบ พอจบปั๊บ ไอ้ความที่เราเรียนหนังสือแล้วเราดูแลตัวเองอย่างนี้ ความรู้สึกที่เรียนจบแล้วลอยชายไม่ได้ ต้องทำงาน มันก็แว๊บเข้ามาไง คือความรู้สึกมันจะเป็นผู้ใหญ่ก่อนวัย เพราะเราต้องรับผิดชอบตัวเอง

ตุ้ย ธีรภัทร : ซึ่งเป็นแนวคิดที่ว่า เล่นดนตรีนี่ ไม่ต้องเป็นอาชีพ

พี่โอม : คือมันออโตเมติค น่ะ เพราะว่าตอนนั้นเราอยู่ไม่ได้ ถ้าเราจะอยู่ที่ต่างจังหวัดต่อ เราก็ต้องมีงานทำ มีงานประจำ ซึ่งง่ายสุดในสมัยนั้น ทุกคนที่อยู่ต่างจังหวัด ต้องมีงานประจำ เป็นครู เป็นข้าราชการ อะไรอย่างนี้ มันจะไม่เหมือนกรุงเทพ กรุงเทพมันยังทำมาค้าขายอะไรได้

ตุ้ย ธีรภัทร : ตอนแรกพี่กะจะไปสอบอะไรครับ

พี่โอม : จะไปสอบกรมชลประทาน แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร คิดว่ามันก็เป็นประเภทที่ว่า ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป แล้วก็โชคดีที่ว่า ในจังหวะเดียวกัน เราก็ยังมุ่งมั่นในความคิดที่เราอยากเป็นนักดนตรี มันก็ยังมีอยู่ ต้องเล่าอย่างนี้ ตอนนั้น เราเล่นดนตรีอยู่ต่างจังหวัดใช่มั๊ย มันก็ยังไม่ค่อยมีหลักยึดอะไรมากหรอก ในเวลานั้น เราก็เห็นวงแกรนด์เอ็กซ์ เค้าประสพความสำเร็จขึ้นมาพอดีจากชุด Grand XO เค้าจะเป็นวงแรกที่ทำเพลงไทยแล้วก็โด่งดังมาก ขายได้เป็นล้านๆตลับเลย เพลงไทยก็กลับมาเฟื่องฟูอีก พี่ก็มีความคิดว่า โอ้โห เจ๋งมาก ต้องทำให้ได้อย่างวง แกรนด์เอ็กซ์

เราก็เลยพยายามโน้มน้าว วงที่เราเล่นอยู่ด้วยเนี่ย ตอนนั้นชื่อวง Four Singles ให้เค้าคิดแบบนี้ ออกอัลบั้มมั่งอะไรอย่างนี้ ซึ่งพอมองย้อนกลับไป ก็ดูเป็นเรื่องฝันเฟื่องมากเลย ฝันกลางวันเลยสำหรับนักดนตรีต่างจังหวัดนี่ เรื่องนี้ก็เป็นเรื่องที่เราไม่สามารถทำได้โดยง่าย แต่ว่า ใจเราเห็นด้วยไปกับการออกงานอะไรแบบนี้แล้ว

ตุ้ย ธีรภัทร : แล้วเส้นทางที่มาเจอกับสมาชิกของอินโนเซ้นท์ มาได้ยังไง
พี่โอม : คือตอนนั้น เราก็คิดว่าอยากจะมีโอกาสได้ทำงานเขียนเพลง ผลิตเพลง แบบวงแกรนด์เอ็กซ์ ทำอย่างไรจะได้เข้ากรุงเทพ ทำยังไงจะได้เข้าวงการกับเค้าบ้าง วงอินโนเซ้นท์ที่โด่งดังนี่เค้าก็กลับมาเล่นที่ราชบุรีพอดี เพื่อนพี่คนหนึ่งเค้ารู้จักกับวงนี้ เค้าก็มาบอกว่า วงอินโนเซ้นท์เค้าอยากได้มือกีตาร์โซโล่เข้ามาเสริม เพื่อนพี่ก็เลยเป็นธุระจัดการนัดให้เจอกันเรียบร้อย พี่ก็บอกว่าคงไม่เอาหรอก เพราะว่าอยากเล่นดนตรีมันๆ

ตุ้ย ธีรภัทร : อ๋อ อยากให้มัน ร๊อก หน่อย

พี่โอม : ทีนี้มันโชคดีที่วงอินโนเซ้นท์เค้าคงเคยเห็นวงที่เราเล่นอยู่ มันก็เป็นวงดังของจังหวัด เราก็มีชื่อเสียงเฉพาะในจังหวัด เค้าก็คงอยากให้เราไปร่วมด้วยมาก เค้าก็บอกว่า งั้นไม่เป็นไร ยังไม่เล่นด้วยไม่เป็นไร งั้นเค้าเคยได้ยินเพลงที่พี่แต่ง ชื่อเพลงมนต์ไทรโยค ขอซื้อเพลงมนต์ไทรโยค มาอยู่ในอัลบั้มชุดต่อไปแล้วกัน แล้วชวนพี่เข้ามาร่วมอัดเสียงด้วยที่กรุงเทพ

ตุ้ย ธีรภัทร : ถือเป็นการชิมลาง ในสเตปแรก

พี่โอม : ใช่ เรายังพอมีเวลาคิดไง จากจุดนั้นก็มีโอกาสเข้ามาเห็นอะไรในกรุงเทพ แล้วก็เลยตอบตกลงในเวลาต่อมา (หัวเราะ)

ตุ้ย ธีรภัทร : หลังจากที่มาอัดเพลง มนต์ไทรโยคแล้ว

พี่โอม : ใช่ เนื่องจากว่า หลายๆสิ่งหลายอย่างที่เรามาสัมผัส มาพบเนี่ย มันตอบโจทย์ที่เราคิดอยู่ คือเราอยากมีโอกาสได้เข้ามาทำงานอยู่ในสายผลิตเพลง เราอยากผลิตงานเพลงเป็นของตัวเอง เราไม่อยากเล่นดนตรีอย่างเดียว มีโอกาสได้เป็นนักแต่งเพลง คำว่าโปรดิวเซอร์ ตอนนั้นยังไม่มีอยู่ในหัว เพราะว่ายุคนั้นมันยังไม่มี อยากผลิตเพลงเป็น Arranger อยากแต่งเพลง อินโนเซ้นท์ก็คือเป็นคำตอบทุกสิ่งทุกอย่าง พี่ก็เลยตัดสินใจร่วมงานกับพวกเค้า

ตุ้ย ธีรภัทร : ผมอยากจะคลี่ให้เห็นเป็นภาพ ในช่วงเวลานั้นพี่มีแนวคิดอยากทำเพลงมีแนวเพลงแบบนี้ นอกจากมนต์ไทรโยคแล้วนี่ พี่มีเพลงที่แต่งเก็บไว้อีกมั๊ยครับ

พี่โอม : ช่วงนั้นพี่ก็จะมีเพลง คือตอนเรียนหนังสือพี่ก็มีวงเล่นกับเพื่อน ก็จะมีเพลงอยู่เซทหนึ่ง ตอนนั้นแต่งไว้ มีเพลงมนต์ไทรโยค ฝากรัก ซึ่งพี่เรียกว่า มันเป็นเซทเพลง บ้านสีเทา

ตุ้ย ธีรภัทร : ทำไม ถึงเรียกว่า บ้านสีเทา

พี่โอม : เพราะว่า ตอนพี่เรียนหนังสือ พี่จะมีกลุ่มเพื่อน แล้วเราก็จะไปพักอยู่ เป็นบ้านนักเรียน จะเป็นปั๊มน้ำมันของเพื่อนสนิทคนหนึ่ง บ้านที่พักนี่ จะเป็นบ้านทาสีเทา ตามสไตล์บ้านพักคนงาน เราก็อยู่ที่นั่น เขียนเพลงขึ้นมา ก็จะเป็นเพลงที่เราเขียนขึ้นมาเป็นของกลุ่มนักเรียน พี่ก็อัดเป็นคาสเสท ฟังเล่นๆกัน

ตุ้ย ธีรภัทร : อัดยังไงครับ

พี่โอม : อัดเป็นเทป ตั้งวงเล่นกัน 3 คน อยู่บ้านเดียวกัน เล่นเป็นคาสเสทกระเป๋าหิ้วนี่แหละ แล้วก็ร้องกันสดๆเลย มีอยู่ 3 คน ขาดมือกีตาร์คอร์ด ก็จดคอร์ดให้อีกคนช่วยเล่นคอร์ดให้เล่นเทคเดียวหมดเลย

ตุ้ย ธีรภัทร : มีอะไรบ้างนะครับ มีนักร้อง มีกีตาร์โซโล่ แล้วก็มีกีตาร์คอร์ด

พี่โอม : ใช่ขาดไลน์ไหน ก็มีคนนี้มาช่วยเล่น เติมกีตาร์เข้าไป

ตุ้ย ธีรภัทร : มีคีย์บอร์ดหรือว่ากลองมั๊ย

พี่โอม : ไม่มีครับ ไม่มี มันเป็นโฟล์คซอง เพลงชุดนี้ตอนหลังก็จะมีวงโรแมนติคเอามาเผยแพร่ใหม่

คือพี่เนี่ย ก่อนเข้าวง Four Singles พี่ก็จะเข้าวง โรแมนติค วงนี้เค้าจะมีแนวคิดอยากทำเพลงไทย พี่ก็เคยเอาเพลงชุดนี้ไปอัดเสียงร่วมกับเค้าทีนึง แต่ก็ไม่ได้ออกจำหน่าย แต่พอตอนหลัง พออินโนเซ้นท์มีชื่อเสียงขึ้นมาแล้วเค้าก็เอามาเผยแพร่ที่หลัง

ทีนี้อินโนเซ้นท์นี่เค้าก็จะรู้ว่าพี่มีเพลงแต่งไว้ มนต์ไทรโยค ฝากรัก อะไรอย่างนี้ เค้าคงไม่ได้ขาดเพลงอะไรหรอก เพราะว่าวงเค้าแต่งเพลงกันเองได้ ก็เดาเอาว่า คงอยากได้เรานั่นแหละเข้ามาเล่นด้วย เอ้าแต่งเพลงได้ก็เชิญพี่เข้ามาช่วยทำเพลงเลย

ตุ้ย ธีรภัทร : ในสมัยนี้เค้าเรียกว่า Co-producer อะไรอย่างนี้ใช่มั๊ย

พี่โอม : ใช่ พูดง่ายๆก็คือต่างฝ่ายต่างก็สนใจซึ่งกันและกัน คราวนี้ต้องเล่าก่อนว่า พอเราเข้ามาร่วมงานอินโนเซ้นท์ในขณะที่เรายังไม่ได้ตอบตกลงเนี่ย คือความสำเร็จของอินโนเซ้นท์แล้วอะไรก็ตามมันทำให้เราเห็นช่องทางทำงานในสายวิชาชีพนี้อย่างชัดเจนมาก เช่นเข้ามานี่พี่โอมก็ลองเข้ามาเล่นกันดูก่อน เราเข้ามาปั้ง เค้าก็เชิญเราเล่นเป็นมือกีตาร์เสริม แล้วเล่นที่หอประชุมธรรมศาสตร์อย่างเนี้ยะ เล่นก่อนวงแกรนด์เอ็กซ์ เราก็โอ้โห วงแกรนด์เอ็กซ์นี่เราอยากเห็นมากเลย ตัดสินใจง่ายมากเลย ได้ทำงานในห้องอัดเสียงดีๆ เพลงที่เราทำได้มีโอกาสนำมาเผยแพร่อะไรงี้

ความที่เป็นวงบ้านเดียวกันเนี่ย เค้าก็ดูแลเราดี เข้าใจเราหมด เออเข้ามา ไม่รู้จะไปไหน เราจะไปไหนก็พาเราไปกันเป็นกลุ่ม ไปกันเหมือนคณะทัวร์อะไรงี้ เราก็รู้สึกอบอุ่น

ตุ้ย ธีรภัทร : พอเริ่มเข้ามาทำงาน ต้องบอกว่า เพลงแรกคือมนต์ไทรโยค แล้วก็ฝากรัก

พี่โอม : ยังครับ ฝากรักนี่ ยังเป็นเพลงที่อยู่ Library ไว้ ตอนหลังค่อยเอามาใช้ที่หลัง พอเข้าอินโนเซ้นท์ปั๊บ เพลงเดิมพี่ก็ไม่ได้ใช้แล้ว ก็มนต์ไทรโยคเป็นเพลงเดียวที่เอามาใช้ก่อนทีแรก แล้วก็จับพลัดจับผลูมันก็เป็นที่นิยมขึ้นมา พี่ก็เลยกลายเป็นสมาชิกของวงเค้าเต็มตัวโดยปริยาย

ตุ้ย ธีรภัทร : แล้วก็เริ่มงานทั้งในห้องอัดเสียงแล้วก็ออกทัวร์

พี่โอม : หลังจากนั้นพี่ก็เข้ามาเป็นสมาชิกวงอย่างรวดเร็วนะ ก็เข้ามาเป็นโปรดิวเซอร์ร่วมกับคุณพีรสันติ สมัยนั้นเราไม่ได้คิดว่าโปรดิวเซอร์ร่วมหรอก แต่ว่าเราไม่มีคนทำงานให้ คือเราไม่รู้จักใคร รู้จักกันเอง แค่นี้แหละ เวลาอัดเสียงเราก็เลยทำงานกันเองหมดเลย ไม่ได้จ้างนักดนตรีมาแบคอัพหรืออะไรเลย

แล้วก็เลยเป็นช่วงที่เราได้ฝึกงานโปรดิวซ์ด้วยตัวเองตั้งแต่ช่วงนั้นมาเลย เขียนเพลงก็ทำกันเองหมด อยู่บ้านก็นั่งเขียนเพลง พอพี่ทำทำนองเสร็จก็ส่งให้คุณพีรสันติเค้านั่งเขียนเนื้อเพลง แต่งเสร็จก็มาให้เราลองร้องดูอะไรเงี๊ยะ

ตุ้ย ธีรภัทร : แสดงว่าชุดที่พี่เริ่มจะแจม ที่บอกว่าเป็นชุดที่ 4 ชื่ออัลบั้มว่า....

พี่โอม : อยู่หอ...ที่มีเพลงมนต์ไทรโยคด้วยนั่นแหละ จำปีไม่ได้แล้ว (ปี 2525)

======================================
จบตอนนี้ก่อน ไปต่อตอนหน้าครับ

เพื่อปะปิดปะต่อเรื่องได้เต็มๆ อ่าน wikipedia ของวง ดิอินโนเซ้นท์ ประกอบครับ

Create Date : 28 สิงหาคม 2552

Last Update : 28 สิงหาคม 2552 14:39:58 น.

4 comments

Counter : 3253 Pageviews.


การขึ้นมาอยู่บนยอดเขานี่ต้องปีนป่ายกันมากเลย ตุ้ยก็ถามได้ดีมากครับ นอกจากถามดีแล้ว ยังมีการช่วยพี่โอมจัดประเด็นอีกด้วยครับ

โดย: กึ่งยิงกึ่งผ่าน

วันที่: 28 สิงหาคม 2552 เวลา:10:29:26 น.

อ่านถึงเรื่อง บ้านสีเทา แล้วอึ้ง
หมายถึงเพลงบ้านสีเทา ที่ร้องว่า "บ้านหลังน้อยสีเทา มิเคยลืมเลือน" หรือครับ

ถ้าใช่ก็ความรู้ใหม่เลยครับ
ชอบเพลงนี้มานานแล้ว แต่ไม่รู้ความเป็นมา
เป็นอย่างนี้นี่เอง แถมจุดเริ่มเกี่ยวข้องกับพี่โอมอีกต่างหาก

โดย: แค่เพียงรู้สึกสุขใจ

วันที่: 6 ตุลาคม 2552 เวลา:2:10:38 น.

^
^
เมฆลอยบนฟ้ามองดูท้องฟ้าครึ้มเศร้า
เมื่อยามพวกเรามีเรื่องราวใ้ห้เหงาใจ
ช่วยกันฝ่าฟันไปให้พ้นภัย
ไม่มีใครคนใดทอดทิ้งกัน
พร้อมใจพวกเราลุกขึ้นยืนหยัด
วัดกันด้วยจิตใจ สมัครสมานมั่นฤทัย
เป็นสุขอยู่ใน(บ้านไกลป่าเรา) บ้านสีเทาทุกคนอยู่
มิเคยรู้เลือน

ถูกต้องแล้วครับคุณ "แค่เพียงรู้สึกสุขใจ" เนื้อในวงเล็กนี่ไม่ค่อยแน่ใจครับ มันเป็นเพลงที่ผมชอบมากๆในสมัยนั้น แต่ผมเองจำไม่ได้ว่า ทำไมทราบว่าเป็นเพลงของคุณโอม พยายามรำลึกอยู่แต่นึกไม่ออก