สังเกตว่าเมื่อ3-4 ปีที่แล้วทั้งจากใบสมัครงานและจากเพื่อนร่วมงานพากันเปลี่ยนชื่อเสียงเรียงนามกันเยอะจากชื่อที่มีตัวอักษรคุ้นเคยเป็นสะกดด้วยตัวอักษรที่ไม่ค่อยใช้เช่น ฐ. ฏ ฑ. ฌ ส่วนชื่อเล่นเด็กยุคโลกาภิวัฒน์เจนเนอเรชั่นเอ็ม (Generation Millennials) สมัยนี้ส่วนใหญ่จะออกแนวสากลเช่น เซย่า จีจ้า  เจมส์ พอลล่า ไลโอแนล ชื่อเบๆของเด็ก Gen-X อย่างฝน แอ๋ว แต๋ว หลี หยี นก ตุ๊ก ต๋อม ตุ่ม อี๊ด อั๋น เอ๋ย เอก  ไม่มีปรากฏยกเว้นพ่อแม่จะฟีล retro!

เด็กเจนเอ็กซ์ปลายๆอย่างเราไปอยู่เมกาก็เคยคิดจะเปลี่ยนชื่อให้ง่ายหน่อยเวลาทำงานเพื่อนฝรั่งจะได้กล้าเรียก   พยายามพลิกแพลงแปลงชื่ออยู่นานก็คิดไม่ออก  ตัวอย่างการแปลงชื่อก็เช่น...

...น้าสะใภ้ชื่อแมวทำธุรกิจในเมกามาหลายปี คุณน้าเปลี่ยนชื่อจากแมวเป็น Cathy. ก็เก๋ดีมีที่มาที่ไปแมว = Cat. จาก Cat. ย้อมแมวกลายเป็น Cathy

....เพื่อนรุ่นน้องชื่อลูกเกดเพื่อนฝรั่งบอกยากเกิน  นางเลยแปลไทยเป็นอังกฤษตรงๆแล้วบอกเพื่อนไปว่า My name is Raisin

....เพื่อนฮ่องกงเล่าให้ฟังว่าตอนเด็กๆที่บ้านส่งไปเรียนที่โรงเรียนแคธอแลคซึ่งมีกฏว่าทุกคนต้องมีชื่อฝรั่ง    โดนบังคับแบบนี้นางฉุนเพราะชื่อกวางตุ้งนางก็แค่พยางค์เดียวสั้นๆง่ายๆ

นางเลยจิ้มนิ้วไปที่ชื่อแรกในสมุดแนะนำชื่อฝรั่งให้นักเรียนกรณียังไม่มีแล้วบอกคุณครูซิสเตอร์ไปว่า "อั๊วชื่อเอมี่"!

         จะชื่อเดิมหรือชื่อใหม่ก็แล้วแต่ความพอใจความเหมาะสมของแต่ละคน ถ้าคิดว่าชื่อใหม่จะทำให้อะไรต่ออะไรในชีวิตมันง่ายขึ้นก็เปลี่ยนไป สิ่งสำคัญคือทำให้คนอื่นจดจำชื่อเราในทางที่ดีเช่นพี่คนนี้เหรอน่ารัก มากติดปัญหาอะไรเค้าช่วยเสมอ. เพื่อนคนนี้ไว้ใจได้ว่าทำงานละเอียดรอบคอบ อย่างนี้สิเราว่าคือชื่อเท่ห์ๆ ซึงจะนำความเฮงมาให้