เวลาเราฝึกโยคะ เรามีความสุข เราคิดถึงแต่สิ่งดีๆ
ก็เหมือนกับการที่เราหว่านเมล็ดพันธ์พืชไว้
หากเมล็ดพันธุ์มันดี การเติบโตก็ง่าย
ดังนั้น หลังจากฝึกโยคะเสร็จ ลองพกเสื่อติดตัวครับ
เสื่อที่ว่า คือที่ว่างในหัวใจ
คือกล่องหัวใจเล็กๆ ที่เราเก็บไว้กับตัวตลอดเวลา
แต่ละวันที่เราฝึก เราใส่ความสุขใจ ความคิดดีๆ
ความจริงใจที่เราได้มาจากการฝึกโยคะเอาไว้
...
ผมเชื่อว่า การที่ใครสักคน
เดินเข้ามาในเสื่อขนาดกว้างไม่เกิน 1 คูณ 2 เมตร เพื่อมาฝึกโยคะ
คนๆ นั้นก็กำลังมองหา หรือต้องการอะไรบางอย่างในชีวิตเช่นกัน
อยากลดน้ำหนัก อยากมีสุขภาพดี อยากมีความสงบทางใจ
ไม่ว่าจุดปะสงค์ของการฝึกโยคะของแต่ละคนคืออะไร
ผมเชื่อว่าทุกคนจะได้มันมา ไม่ช้าก็เร็ว
หากแต่หลังฝึกเสร็จ อย่าทิ้งเสื่อไว้ข้างหลังครับ
เก็บเสื่อโยคะของเราไว้ในใจด้วย
เพราะเมื่อเราเดินออกนอกเสื่อ ไปเจอกระแสแห่งความวุ่นวายภายนอก
อย่างน้อย เสื่อผืนนี้ก็อาจจะทำให้เราทุกข์น้อยลง
มีความสุขมากขึ้น รู้จักและเข้าใจตัวเองมากขึ้น
โยคะเป็นเรื่องส่วนตัว เป็นการฝึกส่วนตัว
(ที่เกี่ยวข้องกับทุกสิ่ง....คน สัตว์ พืช โลก จักรวาล)
ผมไม่อาจบอกได้ว่า โยคะนอกเสื่อ ถูก หรือ ดีกว่า การออกกำลังกายโดยทั่วไปอย่างไร
หากแต่โยคะนอกเสื่อ อาจจะมีความหมายบ้าง กับคนที่คล้ายๆ กับผม
หรือกำลังมองหาทางในการฝึก โยคะขั้น Advance ต่อๆ ไป
................ หาทางของตัวเองให้เจอครับ
Create Date : 07 พฤษภาคม 2553 |
|
17 comments |
Last Update : 7 พฤษภาคม 2553 14:37:02 น. |
Counter : 1575 Pageviews. |
|
|
คนที่ไม่มีห่วงผูกคอนี่โชคดีนะ ได้ทำอะไรตามใจชอบ
คนมีห่วงผูกคอ ก็ต้องพยายามคิดว่าตัวเองโชคดีที่มีห่วงต่อไป