#ซีรีย์นี้ได้ชื่อว่า Queen's thief series จอมโจรแห่งองค์ราชินีหมายถึงยูเจนิดิสที่เป็นจอมโจรของราชินีเฮเลน ผู้ครองเอ็ดดิสในปัจจุบัน แต่ความจริงตำแหน่งในเรื่องคือ จอมโจรแห่งเอ็ดดิส ไม่ว่าผู้ปกครองจะเป็นชายหรือหญิงก็จะมีตำแหน่งจอมโจรประจำตัวที่อาจะเป็นหญิงหรือชายก็ได้
#หน้าที่ของจอมโจรถึงในหนังสือจะบอกว่าเป็นตัวช่วยนำของขวัญแห่งฮามิอาทิส(ตราแผ่นดิน)ไปมอบให้ผู้ครองแผ่นดินองค์ต่อไปในช่วงเปลี่ยนถ่ายอำนาจ แต่หน้าที่ประจำ ดูๆแล้วมันจับฉ่ายมาก เจ็นเป็นทั้งสายลับภาคสนามไปต่างแผ่นดิน เป็นเสนาธิการวางแผนกลศึก ปฏิบัติการรบพิเศษ เรียกว่าแล้วแต่ผู้ปกครองจะสั่ง
#คนเขียนมีนโยบายว่าคนอ่านอยากอ่านชื่อตัวละครยังไงก็ตามใจ แต่ตัวเธอเองอ่านว่า แอต โท้ล เลีย กับ ยู เจ็น นิดิส ชื่อนั้นตั้งตามการประกอบคำและรากศัพท์ของกรีกแต่ไม่ใช่ชื่อกรีกโดยตรง
#ก่อนหน้าเล่มแรกคนเขียนเขียนหนังสือเล่มนึงแล้วแต่ไม่ดังนัก เธอท้องลูกคนแรก หลังเสร็จเล่มจอมโจร เธอท้องลูกคนที่สอง หลังเสร็จเล่มราชินีแห่งแอตโทเลียเธอท้อลูกคนที่สาม สามีบอกว่าถ้ามีลูกเล่มละคน ฉันว่าคงพอแล้วล่ะ
นี่คงเป็นอีกสาเหตุนึงที่ทำให้หนังสือแต่ละเล่มของเธอออกค่อนข้างช้า ห่างกัน 2-7 ปี การเลี้ยงเด็กเล็กๆหลายๆคนนี่เหนื่อยจริง
#สิ่งหนึ่งที่ประทับใจเกี่ยวกับซีรีย์นี้คือ ถึงเรื่องจะโชกเลือด ตัวเอกของเราจะลำบากยากแค้น เลือดตาแทบกระเด็นขนาดไหน พอตอนจบมักจะแฮปปี้เอนดิ้งเท่าที่จะทำได้ ทำให้คนอ่านได้ยิ้มกว้างอยู่เสมอ มีคนไปสัมภาษณ์ คนเขียนบอกว่าถึงบางเล่มเรื่องของเธอจะโหด เธอก็จำต้องเหี้ยมให้เข้าถึงรสชาติแต่เนิ่นๆ แล้วอย่างน้อยมันก็จะค่อยๆดีขึ้นเรื่อยๆ เธอชอบเรื่องที่จบแบบแบบมีความสุข
#อีกอย่างที่สังเกตได้ ซีรีย์นี้ไม่มีตัวร้ายหลักๆเลยนะ แม้แต่แอมบิอาดิส ซีเจนัส ทูตมีดส์ ก็ออกแนวตัวประกอบมากกว่า แก่นของเรื่องมักจะกี่ยวกับสิ่งที่เราคิดว่าเราเป็น สิ่งที่ตัวเราเองเป็นจริงๆและสิ่งที่คนอื่นตัดสิน ในเรื่องเจ็นและไอรีนใช้สิ่งที่คนอื่นตัดสินมาเป็นข้อได้เปรียบ ศัตรูประมาททำให้พวกเขาได้ชัยชนะ อุปสรรคใหญ่ในแต่ละเล่มเป็นการแก้ปัญหา พัฒนาทัศนคติของตัวละครหลักยิ่งกว่าการต่อสู้กับผู้ร้าย เรียกว่าถ้าชนะตัวเองได้ เรื่องอื่นก็จิ๊บจ๊อย
ตั้งแต่เล่มแรกที่ราชครูเปลี่ยนความคิดเห็นที่มีต่อเจ็น เล่มสองเจ็นกับไอรีนเปลี่ยนความเห็นต่อกันและกัน เล่มสามคอสติส เทเลอัส เรลิอัส เปลี่ยนความคิดเห็นที่มีต่อเจ็น เล่มสี่โซฟอสเปลี่ยนความคิดเห็นต่อตัวเองและแอตโทเลีย เล่มห้าคาเม็ทเปลี่ยนความคิดเห็นต่อตัวเอง คอสติสและเจ็น
อันดับความชอบ
1.ราชันแห่งแอตโทเลีย ขาดลอยที่ความไหลลื่น สนุก ถึงจะเป็นเรื่องที่อยู่ในขอบเขตเล็กๆในวังหลวง แต่เราชอบความขำ การวางแผน การหักมุม การเปิดเผย เนื้อหา คำสนทนา มาเน้นๆ มีเหตุมีผล มีความสัมพันธ์กันตลอด ชอบความสัมพันธ์ของเจ็นกับไอรีนที่หนักแน่นซาบซึ้ง ซับซ้อน จบได้อย่างน่าภาคภูมิใจ แม้แต่เจ็นกับคอสติสก็ออกมาน่ารัก อีกเหตุผลที่เล่มนี้ขึ้นเป็นที่หนึ่งในใจใครหลายๆคน น่าจะเพราะมีข้อคิดดีๆอย่าง ความรับผิดชอบต่อหน้าที่ไม่ว่าจะในบทบาทใด การให้อภัย การยอมรับความผิดพลาด ความเสียสละ ความซื่อสัตย์ ความเชื่อใจ คนอ่านไปหัวใจจะอบอุ่นเพราะได้เห็นด้านสว่างของตัวละครหลายๆตัว
2.ราชินีแห่งแอตโทเลีย เล่มนี้อาจจะเป็นอันดับหนึ่งสำหรับบางคน บอกได้เลยว่าถ้าไม่ได้เล่มนี้ ยูเจนิดิสและผองเพื่อนคงไม่เปลี่ยนไปขนาดนี้ มีครบทุกรส ทั้งเศร้า โกรธเกรี้ยว ตะลึง สุข ช่วงต้นๆเจ็นอาจจะใช้เวลาปรับตัวสักพักเลยอาจจะน่าเบื่อสำหรับบางคน แต่เราชอบเพราะมันทำได้สมจริงและจริงจังมาก จังหวะการเล่าเรื่องมีขึ้นลง พีคแล้วผ่อนๆ อยู่หลายรอบ มีการพลิกความคาดหมายมากที่สุดแล้วมั้ง เป็นการจบเล่มที่ซาบซึ้งที่สุดในความคิดเรา เหตุผลเดียวที่อยู่ในอันดับรองคือช่วงต้นๆอ่านไปน้ำตาจะไหลด้วยความสงสาร เป็นการเปิดด้านมืดของตัวละครหลายตัว
3.จอมโจร ถึงจะเป็นเส้นตรงตลอดแต่เราชอบมุมมองการเล่าของเจ็นที่ทำให้เรื่องราวทั้งหลายสนุกขึ้นมากมาย อารมณ์เหมือนดูเกมออฟโทรนส์ตอนแรกที่หนูๆบ้านสตาร์คยังมีความสุขกับหมาๆ ยังคุยกันและตีกันกะหนุงกะหนิง มันช่างอบอุ่นหัวใจ ช่วงท้ายๆนี่ทำได้ดีมาก หักมุมแบบไม่ทันคิดและทำให้คนอ่านหลงรักในตัวตนของเจ็น
4.แผนสมคบคิดแห่งองค์ราชัน เราชอบโซฟอสตรงที่ความใสซื่อ จิตใจดี การมองโลกในแง่ดี ถึงเขาจะผ่านเหตุการณ์ร้ายๆมาก็ยังมีมุมมองที่ดีอยู่ การเล่าเรื่องการเติบโตถึงจะไม่แพรวพราวอย่างเจ็นแต่ก็มีเสน่ห์ในตัวเอง เรื่องที่เขาเจอนั้นยากลำบากแต่จำเป็น บทโรแมนติกของเขากับเอ็ดดิสช่างน่ารัก เเน่นแฟ้นด้วยมิตรภาพ เเล้วเราก็ชอบที่สุดท้ายเจ็นมีเพื่อนที่ซื่อตรงอยู่ด้วย นอกจากญาติและภรรยา
5.thick as thief เราชอบที่เรื่องซับซ้อนหลายชั้น เทพมีผลกับเรื่องจริง อ่านไปยิ้มไปกับมิตรภาพที่ค่อยๆก่อตัวของคาเม็ทคอสติส ไม่เชิงว่าไม่ดี แต่การเล่าในมุมคาเม็ท ทาสมีดส์นี่น่าสงสารจริงๆ ว่าโซฟอสขาดความเชื่อมั่น ดูถูกตัวเอง ไม่เห็นคุณค่าในตัวเองแล้ว คาเม็ทนี่ยิ่งกว่า ทั้งกลัวบางอย่างฝังใจ กระวนกระวาย วิตกจริตซึ่งเป็นผลจากชีวิตทาสตั้งแต่วัยเด็ก แถมบางส่วนของเรื่องออกจะยืดไปหน่อย แต่เราประทับใจเรื่องที่คาเม็ทเคยให้เหรียญเงินเจ็นในอดีต ในวันนี้เจ็นกลายเป็นราชาแล้วมอบเหรียญนั้นคืนให้ พร้อมทั้งช่วยให้อิสระ มันซึ้งดี แถมคอสติสให้ไปอยู่เป็นเพื่อนด้วย
ถ้าตามคาดเล่มสุดท้ายจะเป็นการกลับมาของจอมโจรออกปีหน้า อยากให้กลับมาที่มุมมองเจ็นอีกครั้ง เอาจริงๆอยากอ่านมุมมองแอตโทเลียด้วยแต่คนเขียนบอกว่าจะไม่เล่าในมุมมองเอ็ดดิสหรือแอตโทเลียเพราะสมบูรณ์แบบไป เพราะเล่มหลังๆเป็นมุมมองคนอื่นต่อเจ็น แล้วเจ็นล่ะมองตัวเองยังไง อยากรู้ตรงนี้ ไม่งั้นถ้าโครงเรื่องกว้างใหญ่ใช้มุมมองบุรุษที่สามก็ได้
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [