ณ แผ่นดินของจักรวรรดิมีดส์ อีกฝั่งหนึ่งของคาบสมุทร เริ่มเรื่องมาก็มีทหารชาวแอตโทเลียมาชักชวนให้คาเม็ทหนีไปจากนาฮูเซเรส ด้วยสาเหตุง่ายๆที่ว่า กษัตริย์ข้าเสียมือขวาของเขาไปเพราะนายเจ้า เขาต้องการเอาคืนด้วยการเอา "มือขวา" ของนายเจ้าไปบ้างเพื่อเอาคืน
คาเม็ทคิดว่านี่เป็นแผนหลอกเอาเขาไปฆ่าอย่างตื้นๆ แต่เรื่องกลับเปลี่ยนไปในพริบตาเมื่อเขารู้จากเลลา สาวน้อยคนสนิทของเจ้านายว่านาฮูเซเรสตายแล้วเพราะถูกวางยา เขาคิดว่าไม่องค์จักรพรรดิก็พี่ชายของเจ้านายเขานั่นแหละที่ทำ แต่ถ้าขืนยังอยู่ต่อบรรดาทาสในบ้านจะต้องถูกทรมานให้ยอมรับว่าวางยานายหรือถูกฆ่าตายแน่ๆ เขาเลยต้องออกตามทหารหนุ่มชาวแอตโทเลียไป(คือถ้ามีคนหนีออกไปคนอื่นก็จะโทษว่าคนที่หนีคือตัวการ คนที่ยังอยู่ก็จะรอดจากการถูกทรมาน โยนความผิดให้)
มีหลายครั้งที่เขาคิดจะหนีแต่ก็มีเหตุจวนตัวให้ต้องติดตามหนุ่มชาวแอตโทเลียคนนี้อยู่เรื่อย ไม่ว่าเรือไฟไหม้ มีนักฆ่าของจักรพรรดิออกมาตามล่า มีนักล่าทาสออกมาตามฆ่า ทำให้ระหว่างทางอันลำบากลำบน มีเหตุให้ผจญภยันตรายต่างนานา ก็ทำให้ทั้งสองสนิทสนมกันมากขี้น
เอาจริงๆตอนแรกที่มีบททหารมารับตัวคาเม็ท เราคิดถึงโบกัส ออกัส ลูกพี่ลูกน้องเจ็นก่อนเลย ก่อนจะนึกได้ว่าเขาเป็นชาวเอ็ดดิสนี่นา ก็เหลือตัวเลือกอยู่สองคนคือ คอสติสกับเทเลอัส ไม่งั้นก็ตัวละครใหม่ แต่เทเลอัสไม่หนุ่มแล้วก็น่าจะเป็นหัวหน้าองครักษ์ให้ราชินี ไม่น่าออกมาตะลอนทำงานให้เจ็นแบบนี้ ทำให้เหลือแต่คอสติสที่พอจะเข้าเค้า แล้วก็ ใช่ จริงๆด้วย ถึงจะอ่านมาค่อนเล่มคนเขียนจะไม่ได้เอ่ยชื่อเขาสักคำ พออ่านไปถึงจุดๆนึง เฮ้ย คอสติสชัดๆ ยิ้มกว้างอ่ะ
ด้านการดำเนินเรื่องกลับไปเป็นแบบเล่มแรกอีกแล้ว แต่คราวนี้มีแค่สองหายผจญภัย การบรรยายภูมิประเทศของจักรวรรดิมีดส์แถบกรีซมันละเอียดพอๆกับที่ใน LOTR เลย ถ้าใครไม่ชอบหรือเบื่อง่ายมันจะไม่มันนะ แต่สำหรับเรานับว่าโอเคเลย มันคือการเดินทางอันยาวไกลที่ได้ฟังนิทานโบราณๆไปด้วย แต่คาเม็ทดูแล้วไม่น่าจะเป็นเสือซ่อนเล็บแบบเจ็น คาเม็ทออกแนวบุ๋นเป็นพ่อบ้านให้นาย พูดได้ 5 ภาษา ไม่เก่งการสู้รบ แต่ก็เอาตัวรอดได้ดี เราชอบที่คนเขียนลักษณะตัวละคร ความคิด ลักษณะการแสดงออกของคนเป็นทาสได้เข้าถึง บุคลิกของคาเม็ทจะไม่หลุดเลย แต่จะพัฒนามากขึ้นเรื่อยๆ คู่นี้พออ่านไปสักระยะแล้วชอบนะ ขำ ฮาก๊ากเลย ถึงคอสติสจะไม่ค่อยพูด ระดับความประชดประชัน จิกกัดได้ไม่เท่าเจ็น แต่เขาก็มีฝีมือ เก่งไม่ใช่เล่น ตัวละครมีความฉลาดสมกับพื้นหลังของตัวเอง ทั้งคาเม็ทและคอสติสมีช่วงที่ป่วยแล้วต้องพึ่งพาอีกฝ่ายหนึ่ง ทำให้ค่อยๆบ่มเพาะความสัมพันธ์ฉันมิตร
ประเด็นแรกที่เป็นคำถามตัวโตๆคือ เจ็นจะเอาตัวคาเม็ท ทาสของศัตรูอย่างนาฮูเซเรสไปทำไม เขามีค่าหรือมีอะไรที่เจ็นต้องการกันแน่ จะว่าเอาไปเปลี่ยนใจนายแบบที่เจ็นเคยเปลี่ยนใจเทเลอัสด้วยคอสติสก็ไม่น่าใช่ เหมือนคอสติสจะรู้แค่ว่าเจ็นต้องการตัวคาเม็ท และเขาต้องพยายามนำตัวทาสผู้นี้ไปให้ได้(ไม่แน่ใจว่าคอสติสรู้หรือเปล่าว่าจะเอาตัวไปทำไม หรือเจ็นสั่งอะไรมา แกทำตามหมดไม่มีสงสัย)
ประเด็นที่สอง ที่คาใจมากหลังจากอ่านช่วงต้นคือ นาฮูเซเรสตายจริงเหรอ เพราะคาเม็ทไม่ทันได้เห็นศพเลย ได้ฟังข่าวจากสาวใช้อีกคน แค่นั้นก็รีบหนีออกมา แต่พอไปพบกับคอสติส คอสติสไม่รู้อะไรเลยว่านาฮูเซเรสตาย(หรือแกล้งไม่รู้) อีกอย่างการตายของเขา เจ็นมีส่วนด้วยไหม(ในความเห็นเราต่อให้เจ็นโกรธนาฮูเซเรสมากแค่ไหน ก็ดูจะไม่ใช่คนที่จะสั่งวางยาพิษศัตรู-ถ้าเป็นแอตโทเลียก็ไม่แน่ แบบเจ็นน่าจะปล่อยให้พวกมีดส์ฆ่ากันเองมากกว่า) แต่ถ้านาฮูเซเรสไม่ตาย ทำไมพวกนักฆ่าของจักรพรรดิจะต้องตามตัวคาเม็ท ยิ่งเห็นชื่อเรื่อง สมคบ ซ่องสุม กันแบบโจร ยิ่งระแวง ฮะ ฮะฮ่า คือเห็นตัวประกอบตัวไหนโผล่มานี่ อ่านไปคิดไปว่านี่มันเจ็นปลอมตัวมารึเปล่า นี่เป็นคนที่เจ็นส่งมาช่วยใช่ไหม ตลอด ตลอด
พอมาถึงช่วงจบ ก็มาถึงแอตโทเลียจนได้ แต่ว่าช่วงนั้นพอดีแอตโทเลีย(ไอรีน)ดันแท้งไม่ก็คลอดลูกสาวก่อนกำหนด ที่ตายเป็นเด็กผู้หญิง เธอเลยไม่ค่อยเเข็งแรง (ไม่แน่ใจว่าใส่ประเด็นนี้มาเพื่ออะไร หรือว่าเพราะแฟนๆสงสัยว่าเจ็นกับแอตโทเลียเป็นหมันรึเปล่า เจ็นแต่งกับเธอตั้งแต่เล่มสาม อยู่มาปีสองปีไม่มีลูกเลยรึไง รึเอาเวลาไปเล่นการเมืองหมด555 อย่างคืนวันแต่งงานยังสงสัยเลย คู่นี้เขาได้รื่นรมณ์สมรักกันบ้างไหม หรือว่าใช้เวลาทั้งคืนคุยเรื่องการเป็นกษัตริย์ การเป็นราชินี เลยต้องใส่มาให้เห็นพัฒนาการชีวิตคู่บ้าง) เสียดายเล่มนี้จนจบก็ไม่ได้กล่าวถึงโซฟอสเลย(คาดว่ากลับไปสะสางเรื่องภายในของซูนิส) เอ็ดดิส ก็น่าจะกลับไปเมืองตัวเอง แอบคิดถึงคู่นี้จัง
แต่ที่คาดไม่ถึงสุดๆ คือเจ็นปรากฏตัวในเรื่องเล่าของคาเม็ทด้วย อันนี้คือเนียนมากๆจับไม่ได้เลย พอมาอ่านย้อนถึงจะเห็นว่ามีเค้าโครงบอกไว้ สรุปคือ ทายถูกจ้า นาฮูเซเรสยังไม่ตายและยังอยู่ดี(อันนี้น่าจะค่อนข้างชัดนะ ทั้งตายไม่ได้เห็นศพ พอถูกตามล่าจะได้ดูข้อหาในหมายจับคาเม็ทก็ดันสายตาไม่ดี มองไม่เห็นอีก) เจ็นกับออร์นอนทูตจากเอ็ดดิสวางแผนแกล้งหลอกให้คาเม็ทเชื่อเพื่อให้เขาเข้าใจผิดแล้วหนีออกมายังแอตโทเลีย โดยไม่ได้บอกความจริงคอสติส(คงจะบอกคอสติสแค่ว่าต้องเอาตัวคาเม็ทมาให้ได้ ต้องระวังไม่ให้เขาหนี) แล้วทำไมเจ็นต้องเจาะจงเอาตัวคาเม็ท ก็คือว่า ทั้งคู่รู้จักกันมาก่อนแล้ว คาเม็ทมาเห็นเด็กหนุ่มที่เคยรู้จักกลายเป็นราชาก็ตกใจมาก
ในช่วงหลังเล่มแรก ก่อนเล่มสอง เจ็นมาสืบข่าวที่วังเเอตโทเลีย โดยปลอมเป็นเด็กรับใช้ในครัว เลยได้คุยกับคาเม็ทที่ตามมารับใช้เจ้านายในเวลานั้น ทั้งคู่คงคุยถูกคอเรื่องวิชาการ ตำหรับตำรา ตำนานต่างๆ คาเม็ทเองก็คุยเปิดอกกับเจ็นเรื่องชีวิตการเป็นทาส คนรัก ความคาดหวังในชีวิต ก่อนเจ็นจะจากไป คาเม็ทยังใจดีให้เหรียญเงินเจ็นไว้ใช้(เพราะเจ็นไปโกหกประวัติชีวิตตัวเองซะดราม่า) เจ็นเลยเห็นคาเม็ทเป็นเพื่อน
นอกจากนี้หลังเจ็นถูกตัดมือก็ยังอุตส่าห์คัดลอกตำนานที่คาเม็ทอยากอ่านส่งมาให้(แม้ลายมือจะอ่านยาก) พอเจ็นเป็นราชาเลยมอบเหรียญนั้นคืนให้ ก่อนจะยอมรับว่าที่เลือกคาเม็ท ใจนึงก็อยากให้เพื่อนได้เป็นอิสระ เพราะชีวิตเป็นทาสมันไม่สบาย ถึงแม้ในฐานะทาสของขุนนางคาเม็ทจะใฝ่สูงหวังจะเป็นผู้มีอิทธิพลเบื้องหลังบัลลังก์มีดส์อะไรแนวนั้นก็เถอะ แต่ว่าสำหรับคนเป็นราชาแล้วนั่นไม่ใช่เหตุผลหลัก
เหตุผลหลักจริงๆคือเจ็นอยากได้คนที่รู้ตื้นลึกหนาบาง ทุกซอกทุกมุม ของอาณาจักรมีดส์มาให้ข้อมูล เพราะลำพังส่งสายลับไปก็คงไม่รู้ข้อมูลบางอย่างแบบที่คาเม็ทซึ่งอยู่ในวังมีดส์มาสิบกว่าปีรู้ เพราะคาเม็ทพูดภาษาแอตโทเลียได้ด้วย คาเม็ทเองก็รู้คุณค่าของตัวเองดีว่าไม่มีทางเลือกอื่น เลยยินดีที่จะบอกข้อมูลทุกอย่างที่ตัวเองรู้ให้เรลิอัสเจ้ากรมการข่าวของแอตโทเลียได้รับรู้ และบันทึกไว้
จนช่วงหลังของเล่ม จากการข่าวและการคาดเดาของคาเม็ท ทำให้เจ็นร่วมมือกับอีกชาติฝั่งสัมพันธมิตรจมเรือของจักรวรรดิที่เตรียมจะมาบุกเมืองฝั่งคาบสมุทร(แอตโทเลีย เอ็ดดิส ซูนิส) ไปได้ส่วนนึง หลังคาเม็ทคายข้อมูลหมดแล้ว เจ็นก็เเนะนำให้เขาได้ไปทำงานด้านเลขานุการที่เขารักด้วยการคัดลอกบันทึกในวิหารแห่งนึงในแถบบ้านนอกแต่เป็นจุดยุทธภูมิสำคัญถ้าจะสู้กับมีดส์ แต่กลัวคาเม็ทจะเหงาเจ็นเลยส่งคอสติสตามไปอยู่ด้วยในฐานะนักสำรวจเพื่อทำแผนที่ทางแถบนั้น(คงจะใช้เผื่อสู้กับมีดส์และเป็นองครักษ์ให้คาเม็ทไปด้วย เผื่อทางมีดส์ส่งคนมาฆ่าฐานคนทรยศ)
ส่วนบทส่งท้ายเจ็นหยอกล้อเมเฮเร็ตทูตมีดส์คนใหม่ ด้วยการขโมยรูปปั้นที่ทูตโปรดปราน คนใช้ยืนยันว่าเฝ้าอยู่ไม่ให้ใครเข้าใกล้ได้เลย คนอ่านคิดว่าเจ็นเก่งที่ขโมยได้ แต่ไม่ใช่ เจ็นติดสินบนคนใช้นั่นแหละ ง่ายๆเลย555
โดยรวมๆชอบอารมณ์ที่อ่านเล่มนี้มากนะ กลิ่นอายเล่มแรกมาเต็มๆอ่านแล้วรู้เลยคนเขียนละเอียด ปราณีตมาก มีข้อมูลบางส่วนที่ใส่ไว้ตั้งแต่เล่มก่อนๆมาเชื่อมแล้วเนียน ไม่โดด อ่านไป ขำไป ถึงจะไม่มีจุดหักเหอะไรนักหนา แต่อ่านแล้วยิ้มอ่ะ อ่านไปครึ่งเล่มรู้สึกคุ้มค่ามาก จบก็ยังยิ้ม เห็นถึงน้ำใจ คุณงามความดีของคอสติส เพิ่งรู้ว่าเขาก็หล่อ(เล่มนี้แฟนๆคิดว่าคนเขียนมีนัยยะสำคัญประเด็นเกย์นิดๆนะ ให้ตีความต่อกันไปเอง) เอาจริงๆตัวละครชายเรื่องนี้ เจ็น โซฟอส คอสติส คาเม็ท พวกนี้คุณธรรมน้ำมิตรดีใช้ได้เลยแหละ ถึงเจ็นจะรักเพื่อนและจัดการหลอกใช้เพื่อนไปในเวลาเดียวกันก็ตามที นั่นก็เพราะความจำเป็นในฐานะกษัตริย์
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
แวะมาจับมือแฟนเจ็นคุงค่ะ