Bloggang.com : : คนรักมิวฟิล : Maria-sama ga Miteru:Volume1 (ตอนที่ 3 ส่วนที่ 2)

Maria-sama ga Miteru:Volume1 (ตอนที่ 3 ส่วนที่ 2)

Maria-sama ga Miteru:Volume1 (ตอนที่ 3 ส่วนที่ 2)

"เอ้า"

ซาจิโกะซามะยื่นสมุดเล่มเล็กให้ยูมิ มีตัวหนังสือเขียนไว้บนหน้าปกว่า

"ซินเดอเรลล่า เวอร์ชั่นคณะกรรมการยามายูริไค โรงเรียนสตรีลิลเลี่ยน"

ยูมิอ่านออกเสียง ดูเหมือนว่ามันจะเป็นบทละครเรื่องซินเดอเรลล่า

"ใช่ พี่ใช้ปากกาสีชมพูกับน้ำเงินเน้นบทไว้ให้แล้ว"

"แล้ว?"

"แล้วเธอก็ต้องจำมันให้ได้หมดน่ะสิ"

ซาจิโกะซามะถอนใจ ท่าทางหงุดหงิด

"จำ..."

ยูมิพลิกหน้ากระดาษผ่านๆ มีสีชมพูเต็มไปหมดจนแทบไม่มีสีน้ำเงินให้เห็นเลย

"เข้าใจไหม? อย่าให้พี่ต้องพูดซ้ำอีก ถ้าเธอไม่อยากขายหน้าในงานเทศกาลโรงเรียน เธอต้องจำบทสีชมพูและน้ำเงินให้ได้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม"

"ค่ะ...ค่ะ"

ยูมิตอบ เธอกำลังหวั่นวิตก สีชมพูเป็นบทของซินเดอเรลล่าทั้งหมด ส่วนสีน้ำเงินเป็นบทของพี่สาวบี เนื่องจากคณะกรรมการนั้นขาดคน จึงต้องมีบางคนรับสองบทในเวลาเดียวกัน ในกรณีนี้ยูมิได้รับบทเป็นพี่สาวบี

เอาเถอะ เทียบกับซินเดอเรลล่าแล้ว เธอเต็มใจรับบทพี่สาวมากกว่า

"ว่าแต่ว่า ทำไมพวกเธอถึงต้องมานั่งทานข้าวกลางวันกันที่นี่ด้วยล่ะ?"

ซาจิโกะซามะมีท่าทางแปลกๆ เธอถามคำถามนั้นกับนักเรียนปีหนึ่งห้องลูกท้อทั้งสาม เธอนั้นไปหายูมิที่ห้องแต่ไม่พบ ซึทาโกะซังจึงพาเธอมาที่นี่

ยูมิกับชิมาโกะซังมาที่นี่เหมือนเมื่อวานเพื่อจะหนีจากชมรมหนังสือพิมพ์

"คือแบบนี้ค่ะ ซาจิโกะซามะ..."

ซึทาโกะซังแกะพลาสติคห่อขนมปังที่เธอถือมาด้วยออก

"เรื่องนี้มีทั้งเบื้องหน้าและเบื้องหลังค่ะ"

ไม่จำเป็นที่ซึทาโกะซังจะต้องหลบชมรมหนังสือพิมพ์มาด้วยกัน แต่ดูเหมือนว่าเธอจะตระหนักถึงความผิดที่ปล่อยให้ยูมิหนีไปได้เมื่อวาน หลังจากที่ซึทาโกะซังอธิบายรายละเอียดจบแล้ว ซาจิโกะซามะก็ทำเสียงแบบไม่ใส่ใจอะไรนักว่า "อ้อ"

"พี่เข้าใจแล้วว่าเธออยากจะหนีจากการตามตื๊อของชมรมหนังสือพิมพ์ แต่เธอจะทำยังไงถ้าฝนตกล่ะ?"

"ก็คงยุ่งยากนิดหน่อยล่ะค่ะ"

ซึทาโกะซังนั้นสามารถหนีไปยังห้องของชมรมถ่ายภาพได้ ดังนั้นแล้วเธอก็คงไม่มีปัญหาอะไร ส่วนชิมาโกะซังก็แค่มานั่งเป็นเพื่อนยูมิเท่านั้น จึงไม่มีความจำเป็นอันใดที่ต้องนั่งทานข้าวข้างนอก

"ดูเหมือนว่าพรุ่งนี้ฝนจะตกนะ"

"เอ๋!?"

ยูมิรีบมองขึ้นไปบนฟ้า แต่อย่างไรก็ตาม ฟ้าก็ยังใส แดดก็ยังส่องจนอาจจะไม่จำเป็นต้องคอยดูพยากรณ์อากาศในวันพรุ่งนี้ก็ได้

"รับสร้อยของพี่สิ แล้วพี่จะยินดีให้สัมภาษณ์แทนเธอเอง"

"หลอกกันนี่คะ"

"งั้นเหรอจ๊ะ ถ้าเปลี่ยนใจแล้วก็มาบอกพี่ได้ทุกเวลานะ"

ซาจิโกะซามะแสร้งทำเป็นหัวเราะและก็หันหลังกลับไป

"เอ่อ ซาจิโกะซามะคะ มาทานข้าวกับพวกเราไหมคะ?"

ซึทาโกะซังเรียก แต่เธอปฏิเสธ"ขอบใจที่เชิญจ้ะ แต่พี่ขอตัว"นั่นเป็นคำตอบที่คาดไว้อยู่แล้ว เพราะเธอคงต้องกลับไปที่ห้อง แล้วก็กลับออกมาอีกทีเพื่อจะมาทานข้าวด้วยกัน

"อยากจะคุยเรื่องรูปซะหน่อย แต่เธอหนีไปแล้วสิ"

"ช่วยไม่ได้นี่จ๊ะ ก็ซาจิโกะซามะไม่ชอบซากุระกับแปะก๊วยนี่"

"ซากุระกับแปะก๊วย?"

ยูมิถามกลับ งั้นเวลาเธอมาโรงเรียนคงลำบากมากเลยสินะ

"ใช่จ้ะ เรื่องเกี่ยวกับฤดูกาลน่ะ เธอเห็นตรงข้ามกับฉัน"

ฤดูที่ดอกซากุระบาน ฤดูที่ผลแปะก๊วยร่วงหล่น ซาจิโกะซามะจะรู้สึกเศร้าหมอง

"เธอเป็นโรคภูมิแพ้เหรอจ๊ะ?"

"เปล่าจ้ะ เธอแค่ไม่ชอบมันเท่านั้นเอง"

ฟังดูคุ้นๆแฮะ เธอไม่ได้มีอาการแพ้อะไร ก็แค่ไม่อยากจับมือด้วยเท่านั้นเอง

"ฉันเคยได้ยินมาด้วยว่า มันไม่ค่อยจะอร่อยนัก"

"เธอทานซากุระด้วยเหรอ?"

"ยูมิซังยังไม่เคยเข้าร่วมงานแต่งงานสินะ"

ซึทาโกะซังหัวเราะเบาๆ ในบางงานนั้น ซากุระจะถูกเสิร์ฟด้วย ยูมิจำได้ว่าประสบการณ์การไปงานแต่งงานของญาติพี่น้องนั้น ส่วนมากมักจัดขึ้นที่โบสถ์ ดังนั้นแล้วประเพณีเช่นนั้นจึงไม่เคยเห็นมาก่อน

"บางครั้งนะ เขาจะเอามันมาวางไว้บนซาลาเปาถั่วแดงด้วย"

ยูมิคิดว่า แม้แต่ภาพของซาลาเปาถั่วแดงก็ยังห่างไกลจากชิมาโกะซังอย่างยิ่ง

ชิมาโกะซังชอบซากุระ ชอบแปะก๊วย ชอบถั่วต้ม ชอบเผือก

ซาจิโกะซามะเกลียดซากุระ เกลียดแปะก๊วย เกลียดความสงสาร เกลียดผู้ชาย

"เพราะอย่างนั้นแล้ว..."

ชิมาโกะซังยิ้มแล้วพูดต่อ

"ฉันถึงแปลกใจที่เธอมาหายูมิซังที่นี่ไงจ๊ะ"

เธอจะรอจนโรงเรียนเลิกก็ได้ แต่เธออยากจะส่งหนังสือให้ยูมิเร็วที่สุดเท่าที่ทำได้ และเมื่อยูมิมองดูในบทนั้นก็เห็นลายมือสวยๆของโอกาซาวาระ ซาจิโกะเขียนเอาไว้

ซาจิโกะซามะ เอาหนังสือบทของตัวเองมาให้

แถมเธอยังเน้นข้อความในส่วนของพี่สาวบีให้อีกด้วย

"ไม่สมกับเป็นเธอเลยนะจ๊ะ"

ยูมิมองขึ้นไปบนฟ้าครามที่เปรียบได้ดั่งเช่นจิตวิญญาณของพระแม่มารี ท้องฟ้านั้นเกือบจะไม่มีเมฆเลย เธอยังสงสัยว่าจะพยากรณ์อากาศในวันนี้อย่างไรดี

ชิมาโกะซังชอบซากุระ ชอบแปะก๊วย ชอบถั่วต้ม ชอบเผือก

ซาจิโกะซามะเกลียดซากุระ เกลียดแปะก๊วย เกลียดความสงสาร เกลียดผู้ชาย

ซึทาโกะซังรักการถ่ายภาพ รักรูปถ่ายของเด็กผู้หญิง แล้วก็ไม่ได้รักใคร่กันนักกับชมรมหนังสือพิมพ์

แล้วตัวเธอเองล่ะ

เธอชอบซากุระแต่เกลียดแปะก๊วย

และ

เธอคิดถึงซาจิโกะซามะผู้ซึ่งทำอะไรหลายๆอย่างที่คาดไม่ถึงและยิ่งน่าหลงใหลมากขึ้นเพราะเหตุนั้น

Maria-sama ga Miteru:Volume1 (ตอนที่ 3 จบส่วนที่ 2)

Create Date : 26 เมษายน 2552

Last Update : 26 เมษายน 2552 23:36:47 น.

1 comments

Counter : 909 Pageviews.

คุณพี่น่ารักจริงๆเลยค่ะ

อ่านเป็นนิยายแบบนี้ให้ความรู้สึกดีจริงๆนะคะ มันมีรายละเอียดเยอะดีค่ะ ชอบๆๆๆ

ขอบคุณมากๆๆนะคะที่แปลให้ได้อ่านกัน

จะรออ่านตอนต่อไปค่ะ

โดย: ReiKoN^o^!!

วันที่: 28 เมษายน 2552 เวลา:15:23:00 น.