|
|
|
|
|
|
|
|
|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
8 มกราคม 2549 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ท้องแรกของครอบครัว
ก่อนอื่นต้องขอโทษ ทุกท่านด้วยจ้า ที่ไม่ได้เข้ามาเลย เพราะว่า
1. นึกไม่ออกว่าจะเริ่มอะไรก่อน
2. ลูกกวน
3. ส่ง-รับ ลูกไปเรียน และตัวเองก็ไปเรียน
4. ฝึกวิทยายุทธ คาราเต้
5. สมองไม่แล่น
......ฯลฯ......
ขอบคุณทุกท่านที่มารับฟังข้าน้อย...อยากเขียน อะไรมากมาย เกี่ยวกับลูกๆ พอเริ่มที่จะเขียน แต่นึกไม่ออกว่าจะเริ่มอย่างไรดี เฮ่อ ขอนั่งทางในก่อนน่ะจ๊ะ ติกต๊อกๆๆๆๆๆๆๆ
เรื่องความซนของเด็กๆ คิดว่าทุกคน คงจะมีปัญหาเหมือนกันแต่สำหรับลูกของแม่ผึ้งแล้ว เฮ่อ บางที ก็ปวดหัวเหมือนกัน....คนโต 5 ขวบ ครึ่ง คนเล็ก 2 ขวบครึ่ง บางวันรักกันดี บางวัน ตีกันเป้นอย่างงี้ทุกวัน บางที ฟิวขาดเหมือนกัน บางครั้ง เราก็เครียด นั่งร้องให้เลยค่ะ
ขอย้อนไปสักประมาณ 6 ปีที่แล้วค่ะ หลังจากที่แต่งงานเรียบร้อยแล้ว ได้ประมาณ 1 เดือน ก็คิดว่าเราอยากที่จะมีลูกเราก็ปล่อย หลังจากเริ่มปล่อยให้มีลูกแล้ว ไม่นานเลยค่ะ หลังจากแต่งงานได้เดือนเดียว ก็เริ่มรู้สึกว่า ทำไม ถึงเวียนหัวจัง เบื่อไปหมด ข้าวก็ไม่กิน ก็เลยคิดว่าต้องมีตัวน้อยๆ แน่ๆ ( เพราะขยันมากไปหน่อยค่ะ ) ก็ไปซื้อแผ่นตรวจมาตรวจดูคะ ปรากฏว่า ผลเป็น+ เจ้าค่ะ ทีนี่ดีใจมาก เตรียมตั้งชื่อลูกตั้งแต่ ยังไม่รุ้เลยว่าเป็นหญิงหรือชาย แต่คนแรก อยากได้หญิงมากเลยค่ะ เตรียมชื่อ สาระพัดชื่อ เพื่อให้ลูกได้ชือ่เพราะๆ สมกะที่เป็นหญิง แต่วันเวลาผ่านไป ความรุ้สึกขอเราว่า คงไม่ใช่หญิงอย่างที่อยากได้ แต่ใจเราก็ยังค้านอยู่ว่า ต้องเป็นหญิงนะ พอสุดท้าย เดือนที่5 เราไปตรวจครรภ์ปรากฏว่า หมอบอกว่าคุณชาย นอนถ่างขาอร่างฉ่างเลยค่ะ แรกที่รู้ว่าเป็นชาย เราเศร้านิดคะ แต่คิดดูว่า ช่างเถอะ เราทำมาแล้ว และเขาอยากเกิดเราก็ต้องให้เขาเกิด เราต้องเลี้ยงเขาให้ดีที่สุด
...ตอนที่เริ่มท้อง มีหลายคนบอกว่า ฝันอะไรก็จะได้ลูกตามที่เราฝัน....ถ้าฝันว่า ได้ใส่เครือ่งเพชร/เครื่องประดับ จะได้ลูกสาว ฝันเห็นพระ จะได้ลูกชาย หรือว่าฝันได้ใส่ทอง ฯ อะไรประมาณนั้น...แต่สำหรับเรา ท้องแรกฝันว่า มีพระเอาทองมาให้ เป็นข้อมือทอง .50ตังค์ และฝันว่า บอกแม่ ให้เพื่อนเอาทองมาให้....เนี๊ยะแหละฝันของเรา
.....ท้องแรกนี้เป็นอะไรที่ทรมานมากค่ะ ตอนที่ตั้งท้องครั้งแรก น้ำหนัก 45 พอท้องได้ ประมาณ 3 เดือน น้ำหนักลดลงไป 3 กิโลค่ะ โห้ กินไม่ได้กินแล้วก็ออกมาหมด จนผอม และบอกกะแฟนว่า ทำไม มันทรมานจัง ไม่อยากเอาไว้แล้ว คือทำอะไรไม่ได้เลย บอกแฟนว่าฉันอยากเอาออกแล้วลูก แพ้อะไรขนาดนี้ ท้อง 3 เดือน โทรมไปถนัดตาเลย นั่งมองรูปตัวเอง นี้เหรอเราทำไม หน้าเหลือ แค่เซนเดียวเอง เราก็ทนๆๆๆๆๆ ได้กลิ่นอะไรแพ้ไปหมด กินอะไรก็ไม่ได้ กาแฟ นี่อย่าได้เข้ามาใกล้เลย ปลาลวกน้ำร้อนอย่างเดียวก้ไมได้ กินได้อย่างเดียว คือ น้ำปลาใส่พริก กะข้าวสวย อรอ่ยแท้ และคนท้อง เขามักจะอยากกินของแปลกๆ แต่สำหรับเรา อยากกินขนมกุ๋ยช่าย อุตส่าห์บอกแม่ว่าอยากกิน เผอิญ แม่กะพี่สาวจะมาเยี่ยม เขาเลยซื้อมาฝาก ( แต่มารู้ทีหลังว่าที่นี่ก็มีขาย แม๋ รู้ช้าไปไม่งั้นเหมาหมดร้านเสียก็ดีน่ะ ) แต่กว่าจะหิ้วมาได้ ทางแอร์ไลท์เกือบไม่ให้ขึ้นเครื่องเสียแล้ว แม่เล่าว่า ตอนที่เช็คของชึ้นเครื่อง โดนยื่ออยู่ตั้งนาน แม่ก็พูดอังกฤษไมได้ ก็สือสารกันไม่รู้เรือ่ง พี่สาวพูดได้ดี แต่เขาก็ไม่ยอมเขาอยากดู เอ๊าดูก็ดู ยื่อกันไปยื่อกันมา ปรากฏว่า ถุงหล่นค่ะ ส่งกลิ่นไปทั่ว แต่ดีน่ะ ที่ยังเอามาได้ อิอิ สมน้ำหน้า เจ้าหน้าที อุตส่าห์บอกแล้วน๋ะ......น่านแหละผ่านไปด้วยดี ได้กินสมใจ แต่มีเพื่อนของเพือ่นอีกต่างเมือง อยากกินต้มยำน่องหมา ( แค่ได้ยินก็จะอาเจียนแล้วล่ะ ดีที่เราไม่อยกากินไปด้วยน่ะ อิอิ ) และสิ่งที่อยากกินมาก ทั้งๆ ที่ไม่ชอบกินเลย คือทุเรียน อยากกินมาก แต่ก็ได้กินแค่ พลูเดียว เพราะแพงมาก และกินไม่หมดก็ไม่มีคนช่วยกิน เอาแค่เป็นกระไสพอ
.....พอได้รู้ว่าเป็นชาย ไปตรวจตอน 5เดือน ทีนี่ นน. ไม่ยอมขึ้นเลย จนหมอว่าเลย ที่นี่ เราก็ทำนน. ให้ได้ ตอนที่ท้องก็ได้ออกกำลังกายไปด้วย เช่นปั่นจักรยานอยู่กะที่แต่ปั่นแบบเบาๆ ไม่ออกแรงมาก และเล่นดัมเบลไปด้วย ออกกำลังกายเบาๆ พอได้ 6 เดือนนน. เริ่มขึ้นมาแล้วก็ชืนใจนิดแล้วว่านน.ได้พิกัดเสียที หลังจากนั้นก็นน. ขึ้นๆๆ ก็เช็คทุกเดือนนน. ก็ขึ้นเดือนละกิโล จนได้ 7 เดือน ทีนี่ หมอว่า เด็กกลับหัวแล้ว คงต้องระวังเรื่องครรภ์ และถุงที่ห่อหุ้มเด็กนั้นบางมาก โอ้แย่เลย ต้องนอน รพ. หมอสั่งห้ามลุกเดิน!!!! เพราะอันตรายสำหรับเด็กมาก ไม่งั้น เด็กอาจจะแท้งได้ หมอบอกว่าต้องระวังครรภ์ให้มากที่สุด ทีนี่ สองเดือนเต็มๆ ต้องนอน และนอนอย่างเดียว เป็นคุณนายเลย งานบ้านไม่ต้องทำ ห้ามลุกไปไหน แต่ได้นอนรพ. อยู่ สองอาทิตย์ ตอนที่นอน รพ. พูดภาษาเขาก็ไม่ได้ จะเอาอะไรก็ภาษาไบ้อย่างเดียว เฮ่อ ช้ำใจจัง ญาติพี่น้องก็ไม่มี มีแต่เพื่อนๆ คนไทยมาเยี่ยม แต่ก็ไม่เหมอืนกะญาติของเราเอง แต่ก็ช่วยให้หายเหงาไปได้บ้างดีกว่าไม่มีใครเลย ตอนที่เขามาฉีดยาให้ เพื่อไม่ให้เด็กคลอดก่อนกำหนด ( ตามความเข้าใจของเราเอง ) คราวนี้ เราอึดอัดหายใจไม่ออก แน่นหน้าอกไปหมด ใจจะขาดให้ได้ ทรมานมาก เลยต้องกดเรียกพยาบาล มาให้ถอนยาออก คราวนี้สบายตัวหน่อย นอนอยู่ได้ 2 อาทิตย์ก็ออกจาก รพ. แล้วนอนอยู่บ้าน เมือ่ก่อนอยู่บ้านบนเขา จะไปไหนมารำบากมากต้องอาศัยรถของแฟนอย่างเดียว...แฟนก็กลัวว่า จะคลอดก่อนกำหนด จดที่อยู่ และคำพูดต่างๆ ไว้เราก็อ่านแล้วท่องตามที่แฟนบอก ให้กดเบอร์นี้ แล้วโทรแจ้ง ดับเพลิง ( ที่นี่ ดับเพลิงจะทำทุกอย่างไม่ว่า คนไมสบาย คนท้อง ปัญหารถชน ไฟไหม้ จัดการทุกอย่าง ตร.สบาย ) เราก็ท่องๆ ทุกวัน จนจำขึ้นใจ..........ง่วงแล้วจ้า ไว้มาต่อใหม่ค๋ะ
Create Date : 08 มกราคม 2549 |
|
13 comments |
Last Update : 8 มกราคม 2549 5:15:22 น. |
Counter : 740 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: ตี๋น้อย (Zantha ) 8 มกราคม 2549 6:50:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: **mp5** 8 มกราคม 2549 7:44:00 น. |
|
|
|
| |
โดย: เต้ค้าบ (Mr.Tsunami ) 16 มกราคม 2549 14:00:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: เจนนี่ (สาวอิตาลี ) 8 กุมภาพันธ์ 2549 21:33:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: largeface 14 กุมภาพันธ์ 2549 20:30:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: เจนนี่ค่ะ (สาวอิตาลี ) 22 กุมภาพันธ์ 2549 1:14:27 น. |
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|