ถึงจะเขียนว่า Worcester แต่ก็ไม่ได้อ่านว่าวูเซสเตอร์นะก๊ะ เค้าออกเสียงกันประมาณว่าวู๊ซเตอร์ ที่นี่เป็นเมืองใหญ่ทีเดียวเชียว
หาที่จอดรถ แล้วเดินเข้าเมือง มีรูปปั้นอยู่ น่าจะเป็นท่าน ๆ ที่มีชื่อเสียงของ Worcester พวกเราให้ความสนใจรูปปั้นกันน้อยนิด แล้วต่างคนต่างหันเข้าร้านค้าที่เรียงรายอยู่รอบ ๆ แถวนั้น
ช่วงที่ไปเพิ่งผ่านวันอีสเตอร์ไปเอง ดังนั้น ไข่ช็อคโกแลตอีสเตอร์จึงถูกนำมาขายเลหลังราคาแบบให้เปล่า ไข่ยักษ์ของ Thorntons 3 ใบ 10 ปอนด์เอง
มาเดินต่อ ๆ
เดินกันไปถึง Worcester Cathedral
ไม่ได้เข้าไปหรอก เค้าทำพิธีกันอยู่ เลยได้แต่เดินเมียงมองรอบนอก
เดินอ้อมไปจนถึงด้านหลัง ดูมีทางเดินที่เค้าห้ามเดินผ่าน ดูหลอน ๆ ชอบกล
พอเค้าห้ามก็สนใจขึ้นมาเชียว
ด้านหลังวิหารนี้เงียบสงบและวิวสวย
สรุป Worcester เงียบ ๆ ไม่มีไรน่าสนใจ มาคราวนี้ไม่ชอบเท่าที่เคยชอบ
ไม่รู้เมืองเปลี่ยนไปหรืออิฉันเปลี่ยนไป
ขากลับแวะร้านอาหารข้างทาง วันนี้ร้านปิดเกือบหมด มาเจอร้านนี้
นั่งรออาหารอยู่ก็ได้ยินเสียงหวูด วิ่งแน่บออกไปดูข้างนอกก็พบว่าหมู่บ้านนี้มีรถโบราณออกมาวิ่งด้วย เท่ห์ชะมัด
กลับมาเดินส่องร้านอาหาร มีอะไรน่าสนใจไม่เบา
มีเด็ก ๆ หัดขี่ม้าด้วย
*******************************************************************************************************************
*******************************************************************************************************************
วันก่อนสุดท้ายของทริปนี้ เราเข้าเมือง Birmingham กัน จริง ๆ ทริปนี้ไม่ได้คิดว่าจะเข้าเมืองกันหรอก แต่อาเฮียบอกว่าเบอร์มิงแฮมมีตึกห้องสมุดใหม่สวยที่อิฉันไม่เคยเห็น ก็เลยเข้าไปส่องกันหน่อย
อยู่สถานีรถไฟ ถ่ายรูปกะโปสเตอร์จูเลียตซีซ่าร์ซักหน่อย
จิบแฟร้อนแก้หนาวรอรถไฟ
บุลริงค์ของดีเมืองแขกในอังกฤษ เบอร์มิงแฮมนี่แขกเพียบฮ่ะ อาเฮียจึงเป็นฝรั่งที่ติดอาหารแขกน่าดู๊ อาหารชาติอื่นกินไม่ได้กินไม่เป็น แต่อาหารแขกถึงไหนถึงกัน
นี่เลยห้องสมุดใหม่ สวยมากกกกกกก
รออยู่นาน แต่เค้าเปิดสายมาก เลยไม่เข้าดีกว่า เพราะว่าจะแวะไปหาน้องชายอาเฮียที่บ้าน
ถ่ายรูปกะตึกก็พอแว้ว (มั้ง )
มาหาน้อง มีแมวด้วยยย
น้องพามากินข้างที่ Lichfield เป็นเมืองที่อิฉันชอบมากเช่นกัน ดีที่คราวนี้ก็ยังชอบอยู่
เดินแรดต่อมาหาไอติมกิน เจอแบบรถขายข้างทาง เนื่องจากเป็นช่วงอีสเตอร์ จึงมีแบบถ้วยไข่ช็อคโกแลตด้วย
พอจะถ่ายรูปไอติม มีอีพวก Photo Bomb เพียบ
เดินย่อยช็อคโกแลต
คุณฟารังคี 3 คนอยากจะถ่ายรูปแบบหน้าปกเพลง โพสต์ท่าได้ธรรมชาติมากเลยพี่จ๋า ไม่มีใครยอมใคร พวกแกรไม่อาย แต่ฉันอายนะยะ
Lichfield Cathedral สวยยยยยย
ขับรถต่อไปหน่อยนึง จะมีอาคารของพวกโรมัน เป็นซากเก่าแก่
ที่นี่เนื่องจากของเก่าเยอะแยะมากมาย เลยไม่ค่อยหวงห้ามปิดกั้นเรื่องการปีนป่ายซักเท่าไหร่ เด็ก ๆ แก่ ๆ สามารถปีนกันนอนเล่นไม่มีข้อห้าม
ฝรั่งบ้าสองคนแสดงภาพเสมือนจริงตามป้ายของห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า
มีห้องออกกำลังด้วย
ทุ่งเรปซี๊ดข้างๆ
เมื่อวัยรุ่น (?) อย่างพวกเราเจอกัน ก็แน่อยู่แล้วที่จะไปเมากัน น้องพาไปกินไซเดอร์ที่ไซเดอร์บาร์ค่ะ เหมือนเมืองไทยยังไม่ฮิตเท่าไร่ แต่ที่นี่ฮ็อตฮิตน่าดู มันเป็นคล้าย ๆ ยาดองบ้านเรามั้ง มีไซเดอร์หลายรส เลือกกินได้เมาเท่ากัน
อิฉันกะอาเฮียคนละ 2 แก้วก็ตาเชื่อมเตรียมหลับกันแล้ว
หน้าตาเป็นเยี่ยงนี้ มากันคนละแผง ห้ารสห้าแก้ว
*********************************************************************************************************
*********************************************************************************************************
วันสุดท้าย แพ็คเป๋ากลับบ้านกันค่ะ เมลานี่ย์เจ้าของบ้านยังคงน่ารักจนวันสุดท้าย ใจดีสุด ๆ (อิฉันเพิ่งทราบจากอาเฮียเมื่อตะกี้เองว่าเมลานี่ย์ย้ายบ้านไปและเลิกทำ Airbnb แล้ว น่าเสียดายมาก )
ออกมาเดินตลาดรอบสุดท้าย
ดูเป็ดดูห่านให้อาหารหงส์รอบสุดท้าย
มีมาแอบวางไข่ไว้ด้วย แล้วจะได้ฟักมั้ยล่ะนี่
และเมื่อดูป้าย ปรากฎเค้าบอกว่าไม่ควรให้ขนมปังขาวกับหงส์ เพราะเป็นอันตรายได้ แล้วตรูให้มันทุกวันตลอดทริปนี้เลย
จ้อง
ที่ Stratford มีร้านนี้น่ารัก ตกแต่งแบบย้อนยุค 1940s tearoom
กินอาหารเช้าอีกรอบ เอ๊ะ..ได้ข่าวว่าเมื่อกี้เพิ่งกิน
เดินเล่นฆ่าเวลา เจอดอกทัมโปโปะ ลูกเบ้อเร่อเลย
มาขึ้นเครื่อง หาไรกินที่สนามบิน
ขึ้นเครื่องละ
Premium Economy EVA ไม่ขี้เหร่ Legroom ใช้ได้เลยไม่อึดอัดเท่า Eco
และแล้วก็ถึงบ้านโดยสวัสดิภาพนะฮะ ครบรอบสงกรานต์พอดีเลย บล็อกหน้าจะพาไปเที่ยวออสเตรียละ
ถ้าไม่เป็นการรบกวนเกินไป มีเรื่องหลังไมค์พันทิพต้องการคำปรึกษาหน่อยน่ะค่ะ
ขอโทษที่รบกวนนะคะ