คนเราเกิดมา...เพื่อพบและจาก
ทุกคน...มีเส้นทางเป็นของตัวเอง
ไม่มีใครสักคน...กำหนดเส้นทางนั้นได้...จริงๆ
ทำได้เพียง...เดินบนเส้นทางสายนั้นให้ดีที่สุด
บางเส้นทาง...เราอาจต้องเดินคนเดียว
บางเส้นทาง...เราอาจต้องเดินพร้อมใคร..บางคน..หรือหลายคน
ทางที่ต้องเดิน...มันอาจจะกว้างไปที่จะเดินคนเดียว...มันเหงา
ทางที่ต้องเดิน...มันอาจจะแคบไปที่จะเดินหลายคน...มันวุ่นวาย...สับสน
ถ้าโชคดี...เราอาจได้เดินร่วมทางกับคนที่...เราอยากอยู่ข้างๆ
ระยะเวลาสั้นๆ...ความประทับใจ
ระยะเวลาหนึ่ง...ความทรงจำที่ดี
ระยะเวลานาน...ความผูกพันตลอดไป
สักวันหนึ่ง...ก็คงถึงทางแยก...ที่ต่างคนต้องไปตามเส้นทาง..ของตัวเอง
บางคน...อยู่ด้วยกัน 5 นาที
บางคน...อยู่ด้วยกัน 4 ปี
บางคน...อยู่ด้วยกันเกือบทั้งชีวิต
สุดท้าย...ต้องจากกันอยู่ดี
ดังนั้น...เมื่อเราได้เดินทางร่วมกับใครสักคน..หรือหลายคน
ไม่ว่าจะเป็น...คนรู้จัก..เพื่อน..คนรัก..ญาติมิตร
จงเดินอย่างมั่นคง...ด้วยตัวเอง
คอยดูแล...ซึ่งกันและกัน..กับคนที่เดินไปกับเรา
สร้างมิตรภาพที่ดี...กับคนที่ร่วมทาง
...เสมอ...
เพื่อให้ทางที่เราเดินไป...เป็นทางที่อบอุ่นและมีความหมายกับชีวิต...
ทุกช่วงเวลา...
เมื่อเราหันกลับมามองแล้ว...เราสามารถยิ้มให้กับตัวเองได้ทุกครั้ง.....
Create Date : 26 กุมภาพันธ์ 2548 |
|
1 comments |
Last Update : 26 กุมภาพันธ์ 2548 12:19:39 น. |
Counter : 1011 Pageviews. |
|
|
|
และสุดท้าย...จาก
ทำใจมะได้ซักที