Bloggang.com : Katenipa : สกาวเดือน-รัศมีแข.. นิยายเรื่องแรกกับการควักกระเป๋าตัวเอง

สกาวเดือน-รัศมีแข.. นิยายเรื่องแรกกับการควักกระเป๋าตัวเอง

ปกติสมัยเด็กๆ สำหรับคนที่ชอบอ่านหนังสือ การซื้อหนังสืออ่านเล่นสักเล่ม ไม่ว่าจะเป็นการ์ตูนหรือนิยาย อาจจะต้องคิดเล็กคิดน้อย คิดหลายตลบสักหน่อย ว่าจะซื้อมาอ่านหรือหาเช่าอ่านก็พอ เพราะการซื้อหนังสือมันย่อมลงทุนในมูลค่าที่สูงอยู่แล้ว (ซึ่งจะต่างจากหนังสือเรียนที่ไม่ว่าจะแพงแค่ไหน พ่อแม่ก็ยินยอมควักกระเป๋าตังค์ซื้อให้ลูกอยู่ดี)

หนังสือการ์ตูนอาจจะไม่เท่าไหร่ เรายังตัดสินใจว่าจะซื้อได้ง่ายกว่าเพราะราคาต่อเล่มก็ไม่จัดว่าสูงมาก แต่ถ้าเป็นพวกหนังสือนิยาย ราคาหนังสือค่อนข้างสูงทีเดียว ยิ่งเมื่อก่อน นิยายเรื่องหนึ่งๆ เท่าที่สังเกตเห็นยาวๆ ไม่น้อยกว่า 1 เล่มหนาๆ หรือ 2 เล่ม ขนาดพ็อกเกตบุคส์ราคาประมาณ 200 บาทได้ด้วยซ้ำไป (นักเขียนอาชีพหลายๆ คนนี่ เขียนกันเก่งๆ ทั้งนั้นเนาะ)

สำหรับเกดเองเป็นคนชอบอ่านหนังสือมาตั้งแต่เล็กๆ เหมือนกันค่ะ แต่อย่างว่า สมัยเด็กเราก็มักอ่านการ์ตูน พวกเรื่องที่มันเบาสมองไปตามเรื่องตามราว จะซื้อบ้าง เช่าอ่านบ้างก็แล้วแต่เรื่องๆ ไป ส่วนนิยาย อ่านบ้างจะดูว่ามีเวลาอ่านมากน้อยแค่ไหน เพราะเมื่อก่อนจะไม่ซื้อนิยายด้วยเงินตัวเอง ก็เนื่องจากราคาที่ค่อนข้างสูงนี่แหละ ถ้าจะอ่านนิยายจริงๆ ก็มักจะเช่าตามร้านมากกว่า (แต่ก็น้อยแหละค่ะ เพราะเมื่อก่อนไม่ค่อยได้อ่านนิยายเลย)

จนเมื่อช่อง 3 เอาละครเรื่องสกาวเดือนมาฉาย ตอนนั้นเกดอยู่ชั้นมัธยมได้ล่ะ เราก็เหมือนเด็กทั่วๆ ไปล่ะเนอะ การดูหนังดูละครมันก็มีบ้างเป็นธรรมดา เกดก็ได้ดูเรื่องนี้เหมือนกัน เป็นละครที่สนุก เบาสมอง นางเอกแก่นแก้วได้ใจ แถมเป็นพวกชอบพระเอกที่อายุมากกว่านางเอกสักเล็กน้อย ละครเรื่องนี้ทำเอาคลั่งไคล้บทบาทของจอนนี่ แอนโฟเน่ กับ แคทรียา อิงลิช ไปหลายเพลา

แต่เป็นเรื่องปกติสำหรับเกดสักหน่อยที่ไม่ค่อยจะได้ดูละครทีวีได้อย่างต่อเนื่องและปะติดปะต่อ (ณ ปัจจุบันก็ยังเป็นอยู่ ใครที่รู้จักเกดดี ย่อมรู้ว่าไม่ต้องมาคุยกะมันเรื่องละครที่กำลังฉายหรอก มันไม่มีทางได้ดูเด็ดๆ) เรื่องนี้ก็เลยเข้าอีหรอบเดิม พอถึงเวลาไม่ได้ดู แต่มันติดไปแล้ว มันก็อยากดูใช่ไหม เฮ้อ แล้วจะทำไงล่ะ ..จนกระทั่งหันมาพึ่งหนังสือแทน และก็ไปได้สกาวเดือนจากร้านเช่า อ่านจบภายในคืนเดียวแบบไม่ต้องหลับต้องนอน แต่พอจบ มันกลับกลายเป็นว่าเรื่องมันยังไม่จบ!! เมื่อหน้าหลังสุดของนิยายดันบอกว่า โปรดติดตามรัศมีแข(สกาวเดือนภาคบริบูรณ์) โอแม่เจ้า.. แล้วไอ้ร้านเช่าแถวบ้านมันดันมีแค่สกาวเดือนเล่มเดียว(ไอ้ที่มันเขียนว่าเล่มเดียวจบนี่แหละ

)

จะไปบอกพี่ที่ร้านว่าให้ไปหาซื้อรัศมีแขมาหน่อยสิพี่หนูจะอ่านต่อก็แบบไม่กล้า..

พอค้างคามันก็อยากอ่านต่อ ในที่สุดก็ควักเงินซื้อรัศมีแขมาจนได้

เงินค่าขนมช้าน.. งือ...

แต่จริงๆ มันก็ไม่ค่อยเสียดายเงินเท่าไหร่นะ เมื่อเทียบกับความคุ้มค่าที่ได้อ่านนิยายเรื่องนี้ คุณพนมเทียน เจ้าของบทประพันธ์อาวุโสที่เรารู้จักกันดีกับเรื่องเพชรพระอุมา(หากแต่เกดยังไม่ได้อ่านเรื่องนี้หรอก เพราะยังไม่อยากติดและต้องขวนขวายหาซื้ออ่านอะ หมดทุนทรัพย์ กริๆ)

ตอนที่อ่านไม่รู้สักนิดว่าคนเขียนเป็นผู้ชาย จะเพราะตอนนั้นไม่ได้อยู่ในวงการนักอ่านนิยาย หรือ เพราะไม่คิดว่าผู้ชายจะแต่งนิยายรักหวานซึ้งได้ละมุนละไมและทำให้เราอินได้ถึงเพียงนี้ (ซึ่งถ้าจะบอกว่าทำให้ตัวเองออกจะชอบนิยายแนวดรามาติกไปเลยก็คงไม่ผิดนัก)

สกาวเดือนฉบับเล่มเดียวจบ
(ปีที่พิมพ์จำไม่ได้แล้วอะ แต่เล่มนี้เป็นเล่มที่ได้อ่านและมีเก็บอยู่ที่บ้าน)

ปัจจุบันกลายเป็น สองเล่มจบ สำนักพิมพ์เดียวกันคือ ณ บ้านวรรณกรรม

คำโปรยหน้าปก

"กระต่ายเพื่อนรัก!" เธอกับฉันจงมาเป็นเพื่อนหาปลากัด ตักลูกน้ำ และขโมยไก่ชาวบ้านมาย่างแบ่งกันกินเถิด!" ดังนั้น การเป็นสหายกับเจ้ากระต่าย ย่อมทำให้ลู่ทาง "จีบสาว" สะดวก นั้นคือ...ปราศจากทั้งศัตรูตัวฉกาจ แถมมีมิตรและแม่สื่อที่แสนดี ความโชคดีจึงเป็นของดุษฏีบัณฑิตหนุ่ม "ทรงกลด บริรักษ์นรากร" ที่สามารถผูกใจผูกสัมพันธ์กับกระต่ายน้อยจอมซน...คนสวย ได้ หากกาลจะเป็นเช่นไร เมื่อกระต่ายจอมเฮ้ว คือนางสาวสกาวเดือน ราชไมตรี

ในภาคแรก เราจะเห็นถึงความแก่นแก้วของตัวเอกซึ่งก็คือสกาวเดือน แต่ก็เห็นความอาภัพของนางเอกตอนที่เขาเล่าเรื่องราวต่างๆ ให้กับพระเอกฟังด้วย ตรงนี้อ่านวนไปวนมาไม่รู้กี่สิบเที่ยว หนังสือเปื่อยไปหมดแล้ว

ซึ่งตรงนี้ในละครทำได้ไม่ดีเท่า หนังสือบรรยายจนเราเห็นภาพความรันทดของตัวละครให้เรารู้สึกเช่นนั้นตามอย่างกับว่าเจอกับตัวเองจริงๆ งั้นแหละ (พูดซะเว่อร์เชียวเรา

)

รัศมีแข(สกาวเดือนภาคบริบูรณ์)

ฉบับพิมพ์ที่ได้ซื้ออ่านก็คือ ฉบับสองเล่มจบ คุ้มค่ากับเรื่องราวที่ได้อ่าน ยกเว้นการบรูฟหนังสืออะ มีหน้าสลับกันตั้งสี่หน้า อ่านแล้วเสียอารมณ์ชะมัด

ซึ่งฉบับนี้ไม่มีภาพหน้าปกมาให้ดูนะคะ หาไม่ได้อ่ะ มีแต่ฉบับพิมพ์ใหม่ ทำเป็นกล่องสี่เล่มจบ ไม่รู้ว่ายังมีหน้าสลับกันอยู่อีกหรือเปล่า เฮ้อ เซ็งกะนิยาย ณ บ้านฯ หลายเรื่องจนกลัวไปเลย

คำโปรยหน้าปก

หากคุณไม่เคยสูญเสียรักคุณจะเข้าใจไหมว่าการพลาดไปจากคนที่รัก เพราะฤทธิ์แห่งความเข้าใจผิดนั้นสาหัสสากรรจ์เพียงใด น้ำตาที่หลั่งจนไม่มีจะไหลก็ไม่อาจละลายความชอกช้ำใจ นั้นได้

สำหรับภาคต่อ.. แค่คำโปรยก็กินขาดแล้ว ซึ่งตรงนี้เขายกมาจากท้ายๆ เรื่องตอนที่นางเอกสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักไปถึงสองคนก็คือปู่และพ่อแท้ๆ แถมพระเอกเราดันมาทำงี่เง่าหายออกไปจากชีวิตนางเอกอีก ชีวิตนางเอกช่วงนี้รันทดสุดๆ แต่ก็ยังไม่วายรักศักดิ์ศรี ใครจะเข้ามาช่วยเหลือก็ไม่ยอมรับการช่วยเหลือจากใคร จะหันหน้าเข้าทางธรรมเพียงอย่างเดียว (อันนี้เป็นสิ่งบ่งชี้ถึงนิยายรุ่นเก่ากับรุ่นใหม่อย่างหนึ่งนะเกดว่า ปัจจุบัน ถ้าตัวละครผิดหวังคงไม่บวชอะ โดยเฉพาะผู้หญิง ถ้ามันรันทดนัก คงฆ่าตัวตายหมดเรื่องหมดราวมั้ง เหอๆ) แต่ก็ตามสไตล์ พระเอกต้องมาห้ามทันแน่นอน

จุดหนึ่งสำหรับความประทับใจคือฉากบรรยายตอนที่อาสาวนางเอกแต่งหน้าทำผมให้นางเอก คุณพนมเทียนท่านบรรยายละเอียดยิบ จนตัวเราที่เป็นผู้หญิงยังอดทึ่งไม่ได้ ผู้ชายที่บรรยายเรื่องที่เกี่ยวกับผู้หญิงได้ทุกปลีกย่อยขนาดนั้นคงต้องหาข้อมูลค้นคว้ามามากทีเดียว

นอกนั้นก็เป็นพวกซีนทำอารมณ์ เกดอ่านนิยายรักของคุณพนมเทียนทีไร พออ่านฉากรันทด บีบคั้นอารมณ์ เป็นต้องน้ำตาซึม แต่ก็ยังชอบที่จะอ่านนิยายสะเทือนอารมณ์พวกนี้ สงสัยจะเป็นพวกเก็บกด 5555

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ถ้าจะพูดว่า พนมเทียน เป็นต้นแบบการขีดๆ เขียนๆ ของตัวเองคนหนึ่งคงไม่ผิดนัก เพียงแต่เรายังตัองฝึกปรือและพัฒนาฝีมือตัวเองให้มากขึ้นจนกว่าจะถึงวันที่

คนอ่านนิยายเราจะอินและเข้าถึงสิ่งที่เราจะสื่อในนิยายไม่ใช่แค่รับเพียงความบันเทิงจากมันเท่านั้น (แต่ตอนนี้คงต้องพยายามให้เขาบันเทิงให้ได้ก่อนแหละเนอะ อิอิ)

Create Date : 14 ตุลาคม 2549

Last Update : 14 ตุลาคม 2549 14:38:22 น.

14 comments

Counter : 3027 Pageviews.

สวัสดีค่ะ คุณเกด ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ
ตอนนี้เริ่มอยากอ่านสกาวเดือน
กับรัศมีแขขึ้นมาซะแล้วสิ

โดย: สลิลลา No.1

วันที่: 14 ตุลาคม 2549 เวลา:6:57:47 น.

เป็นนิยายเล่มเเรกที่พี่อ่านเหมือนกันเลย

พี่ชอบการตั้งชื่อของตัวละครตัวเด่นอะ มีความหมายเกี่ยวกับพระจันทร์

ชอบนางเอกพระเอก

ตอนนี้พี่อยากได้ละครมาดูมากๆๆ จะได้ว่าเเคทกับจอนนี่เล่น ใครมีบอกด้วย อยากได้ งือๆๆๆ

ฮ้า เเสดงว่าเกดก็เป็นเหมือนกันมันสลับหน้าเหมือนที่พี่มีเลย งือๆๆ ตอนเเรกงงมากมาย สนพ.ต้องทำใจ มีหนังสือน่าอ่านเยอะ เเต่ตัวหนังสือ...เหอๆๆ

โดย: ปุณณัตถ์ IP: 124.120.25.70 วันที่: 14 ตุลาคม 2549 เวลา:18:07:06 น.

สองเรื่องนี้เล็งไว้แล้วเหมือนกันค่ะ
กะว่าอาทิตย์หน้าจะไปฉกมาอ่าน หลังสอบเสร็จ หวังว่าคงจะไม่มีคนมายืมไปก่อนนะ

โดย: คอเล่า IP: 202.44.135.35 วันที่: 14 ตุลาคม 2549 เวลา:18:22:08 น.

อย่างงี้ต้องปล้น เอ้ย ยื้มมม

โดย: ชมพู จ้า IP: 203.118.126.10 วันที่: 14 ตุลาคม 2549 เวลา:23:41:13 น.

พี่ไม่เคยอ่านสองเล่มนี้เลยแฮะ เกด สงสัยจะเป็นเพราะไม่ได้อ่านของพนมเทียนเท่าไรน่ะ

โดย: อุรัสยา IP: 58.8.33.8 วันที่: 15 ตุลาคม 2549 เวลา:10:40:30 น.

เป็นนิยายโรแมนติกที่ผุ้ชายเขียนได้ดีเนาะ

โดย: Roy_พิม

วันที่: 15 ตุลาคม 2549 เวลา:17:43:06 น.

ของพนมเทียน เคยอ่านแต่เพชรพระอุมาเรื่องเดียวเอง แต่ดูละครแล้วน่ารักมาก ๆ กะว่าจะหามาอ่านตั้งนานแล้วยังไม่ได้ฤกษ์สักที

โดย: กระปุกกลิ้ง

วันที่: 16 ตุลาคม 2549 เวลา:11:18:37 น.

แวะมาเยี่ยมครับ ที่แท้เกดติดนิยายน่ะเอง...สบายดีนะครับ

โดย: jumppy

วันที่: 17 ตุลาคม 2549 เวลา:10:09:40 น.

สลิลลา No.1

สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นเดียวกัน

แนะนำว่าให้ไปหาอ่านค่ะ บอกได้คำเดียวว่าไม่ผิดหวัง คุณพนมเทียนแต่งนิยายรักได้ดีไม่แพ้นิยายบู๊ของท่านแน่นอนค่ะ ^ ^

ปุณณัตถ์

สำหรับเกดก็ไม่เชิงเล่มแรกหรอกนะพี่ปุณ แต่ต้องถือว่าเป็นเล่มแรกสำหรับการอ่านเอาความจริงๆ เลยล่ะสำหรับนิยาย แถมลงทุนซื้อเป็นเล่มแรกและอ่านจนเปื่อยเป็นเรื่องแรกอีกตั้งหาก

ตอนนั้นติดละครค่ะ อยากดูแต่ไม่ได้ดูเลยเอาวะ อ่านนิยายเอาก็ได้ พออ่านแล้วขอบอกว่าละครชิดซ้าย(สนุกจริงแต่ไม่ซาบซึ้งเท่า อิอิ) ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาจะอ่านนิยายมากว่าดูละครไปโดยปริยาย

ยังเสียดายเรื่องหนังสือไม่หาย อยากได้เล่มใหม่อยู่ แต่พอนึกถึงเงินในกระเป๋าก็ เฮ้อ.. (อยากอ่านเรื่องอื่นด้วยนิ)

คอเล่า

ลุ้นด้วยคนว่าให้ได้อ่านค่ะ

ชมพู จ้า

เอาไหมล่ะพี่ชม จะได้เอาไปให้ยืม (แลกกับเส้นทรายฯ แล้วกันนะพี่ อิอิ)

อุรัสยา

ลองหาอ่านดูนะพี่เปี๊ยก แล้วพี่จะติดใจนิยายเขาเหมือนเกด (มาจับมือกันร้องไห้เป็นเผาเต่า เหอๆ)

Roy_พิม

ใช่แล้วค่ะ ทำให้ยอมรับว่าผู้ชายก็เขียนนิยายโรแมนติกได้ หุหุ

กระปุกกลิ้ง

ผิดกะเกดที่ยังไม่ได้อ่านเพชรพระอุมาค่ะ เพราะยาวมากกลัวว่าไม่ต้องไปทำอย่างอื่นกันพอดี เรื่องนี้แค่เล่มหนาๆ 3 เล่ม(ปัจจุบัน 6 เล่ม) เกดยังแทบไม่ต้องหลับต้องนอน เหอๆ

แต่ไงไปลองหาอ่านดูนะคะ แนะนำ

jumppy

ไม่อยากบอกเลยว่าเกดติดมากเสียด้วยสิค่ะคุณประสิทธิ์ แหะๆ ขอบคุณที่มาเยี่ยมกันนะคะ

โดย: makokchor

วันที่: 17 ตุลาคม 2549 เวลา:15:15:42 น.

โห บล็อคสวยจังเลยค่ะ

สกาวเดือน รัศมีแข หรือคะ อ่านมาหลายรอบแล้วค่ะ เคยดูละครสมัยเด็กๆ แต่จำไม่ได้ว่าใครเล่น ...ถ้าจำไม่ผิด ดูเหมือนจะ ...อัจฉรา รอดศาตรา ค่ะ ...แฮ่ๆ..เกิดยังเนี่ย เจ้าของบล็อก

ตอนนี้ก็เอามาอ่านอีก เพราะมันเบาสมองดี ไม่ต้องคิดอะไรมาก ....เรื่องของเจ้าต่ายกับพี่กลดนี่ ก็คล้ายๆกับเรื่องของมัสยากับพี่ลักษณ์นะคะ แต่ถ้าให้เทียบกันแล้ว เรื่องของมัสยาน่าจะเศร้ากว่า เพราะว่ามัสยาดูจะมีเรื่องรันทดใจมากกว่าเจ้าต่ายของเรา

อีกอย่าง ดูเหมือนว่า ในเรื่องมัสยา กว่าจะลงเอยกันได้ มันหลายตลบมากเลยอ่ะค่ะ เจ้าต่ายของเรา ฉากจบมันห้วนไปนิ้ดดด ...แฮ่ๆๆ...มันน่าจะซาบซึ้งกว่านี้อีกจิ้ดนึงเพราะคิดดูนะ เก็บๆงำๆความรู้สึกกันมาซะตั้ง 3 เล่มกว่าๆ จะ 4 เล่ม โห ...บทจะจบ คุณลุงก็ให้จบซะดื้อๆงั้นอ่ะ แต่ก็อย่างว่าละเนอะ คุณลุงเป็นผู้ชายนิ...ผู้ชายเขาไม่พูดกันมาก อิอิ...

นอกจากรัศมีแขแล้ว อ่านเรื่องอื่นของคุณลุงอีกบ้างหรือเปล่าคะ ...

อ่านคู่กรรม ด้วยหรือเปล่าคะ ...

โดย: แมวดอย IP: 202.1.192.8 วันที่: 3 มีนาคม 2551 เวลา:19:17:20 น.

มีคนบอกว่า คุณเดือนเต็ม เผ่าทองสุข (สาลิตุล) เล่นคู่กับคุณภิญโญทองเจือ ช่องเก้า อสมท. ส่วนคุณอัจฉราฯ จำไม่ได้ รุ่นคุณจอนนี่เล่นกับแคทก้อสนุกครับ

โดย: ทรงกลด IP: 124.121.41.170 วันที่: 8 พฤษภาคม 2551 เวลา:19:51:37 น.

เคยดูสมัยคุณตุ๋ย มนฤดี กับ
คุณอภิชาติ หาลำเจียกเล่น
สนุกดี นางเอกน่ารักมาก
แต่พระเอกไม่หล่อเลย

โดย: กล้วย IP: 172.16.241.42, 172.16.1.8, 203.113.86.139 วันที่: 4 ธันวาคม 2552 เวลา:13:22:57 น.

หาอ่านอยู่ค่ะเจอร้านดอกหญ้าสองเล่มจบอย่างหนาจำเรื่องราวไม่ได้แล้วมีภาคต่ออีกเหรอนี้ตายแล้วหายอยากเลยเยอะจัด

โดย: ปั๊กเป้า IP: 124.121.9.246 วันที่: 14 พฤษภาคม 2555 เวลา:22:59:00 น.

โดย: ปั๊กเป้า IP: 124.121.9.246 วันที่: 14 พฤษภาคม 2555 เวลา:22:59:19 น.