รัก

การทำให้ความรักเกิดขึ้น ไม่ยาก
แต่การที่จะประคับประคองให้มันตลอดรอดฝั่งยากยิ่งกว่า
ถึงแม้ว่ามันจะไม่ตลอดรอดฝั่ง มันก็จะยังคงอยู่ในใจเราตลอดไปค่ะ

อากาศเย็นๆ ฝนตกโปรยปราย ยิ่งทำให้อาการจิตตกหนักขึ้น
เหงาๆ อย่างบอกไม่ถูก
ในกระทู้ห้องเพื่อชีวิตก็มีแต่กระทู้ความรักเต็มไปหมด
เลยขอเก็บรายละเอียดประเด็นความรักไว้ใน หัวข้อบล็อกนี้แล้วกันเนอะ

ในภาวะหัวใจตอนนี้ สับสนจัง
บางครั้งก็อยากจะอยู่คนเดียว
แต่ลึกๆ ก็อยากจะมีคนอยู่เป็นเพื่อน
เฮ่อ....เข้าใจยากจริงๆ เน้อตัวเรา
รักษาใจดีดีนะ...เก็บเอาไว้ในคนที่เขาต้องการ..นะคนดี




น้ากำลัง D นิยามความรักของเค้าไว้น่าสนใจเชียว

ความรัก - เป็นสิ่งที่เราทุกคนต้องการ ความเอื้ออาทร ห่วงใย ความรู้สึกดีที่มอบให้แก่กัน เป็นสิ่งไม่ต้องซื้อหา แต่ความรักที่เราไม่ชอบเลยคือความรักที่คิดว่าตนเองเป็นเจ้าข้าวเจ้าของในสิ่งนั้น....ยึดมั่นถือมั่น....จนก่อให้เกิดความแตกแยก.....คิดว่าตัวมีศักดิ์มีศรีเหนือคนอื่น.....ความรักไม่มีพรมแดน....ไม่มีศาสนา.....ไม่มีเชื้อชาติ.....ไม่มีความต่างทางลัทธิการเมือง.......นี่คือความรักในมองมองของเราไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย




พี่มิน
เล่าให้ฟังถึงตายาย 2 คนที่รักกันมานานมาก มีเคล็ดลับคือ ต่างฝ่าย ต่างต้อง " ยอม" ให้กัน ไม่มีเธอ..ไม่มีฉัน...มีแต่เรา..เท่านั้นเอง"....

ส่วนหนึ่งจากกระทู้ เพราะรัก ในห้องเพื่อชีวิต
" ..เดินออกจากห้องคนไข้วันนั้นด้วยความรู้สึกเหมือนมีผีเสื้อกระพือปีกวิบไหวอยู่ในใจ....เบิกบานกับความรักระหว่างคนสองคนที่ได้รับรู้มา...เป็นความรู้สึกดีๆที่อยากนำมาบอกต่อ...อาจจะมีตำราหรือทฤษฏีมากมาย ที่พยายามจะสอนถึงการอยู่ร่วม และสานสัมพันธ์ระหว่างคนสองคน... แต่ไม่มีอะไรจะยึดคนสองคนให้อยู่ด้วยกันได้ ถ้าไม่...เพราะ..."รัก"...... "



บทกลอนที่น้าพุกไม้คัดมาแต่ละบท นั่งอ่านไปอมยิ้มไปทั้งนั้น

ความรัก...
ใครใครก็รู้จักและอยากได้
อยากจะมอบแก่กันและกันไว้
เป็นดวงใจเป็นชีวิตเป็นวิญญาณ

บางส่วนจาก เพลงยาวฉบับสั้น
เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์



ไม่รักสักนิด
แต่กลับคิดถึง
ไม่คิดคำนึง
ใยจึงนอนฝัน
ไม่หึงไม่หวง
แต่ห่วงทุกวัน
ไม่คิดผูกพัน
แต่เฝ้าฝันคอย

อันนี้จากอาจารย์ภาษาไทย ของน้าพุกไม้




ยังไม่เคยเอ่ยว่า '' รัก '' เลยสักหน
แต่ใจนั้นเปี่ยมล้นด้วยรักยิ่ง
ไม่เคยมีทีท่าว่ารักจริง
แต่ทุกสิ่งที่กระทำคือความรัก
ถ้าความรักคือความปราถนาดึ
ฉันก็มีปราถนานั้นอย่างแน่นหนัก
ปราถนาให้หัวใจได้ผ่อนพัก
ทอดสายตาทายทักกับความจริง

บางส่วนจาก เธอผู้เป็นที่รัก
เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์



ให้เธอทั้งหมดเท่าที่มี เท่าที่ชีพนี้จะมีได้
มีใจก็จะให้หัวใจ ไม่มีก็จะให้เท่าที่มี
ตรงนั้นน้ำค้างระยางระยับ วูบวับกลอกแก้วกระจายสี
ค่อยหยดค่อยหยาดยินดี ตรงที่เธอปรารถนาปอง
เป็นเพื่อนดื่มด่ำกับความคิด เป็นมิตรสนิทเมื่อเธอหม่นหมอง
เป็นร่มรายรับประคับประคอง เป็นพรมลาดรองรับเท้าเธอ
ทั้งหมดทั้งนั้นที่ฉันมี ยินดีมอบให้เธอเสมอ
บางสิ่งที่เธอใฝ่เจอ คือสิ่งเลิศเลอที่ฉันมี

เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์



อันนี้พี่เอ คาวบอย เชิญยิ้มเอามาแปะ

บนลานอโศก

หยาดน้ำแก้วกลอกกลิ้งกิ่งอโศก
โลกทั้งโลกลอยระหว่างความว่างเปล่า
มีความรื่นร่มเย็นแผ่เป็นเงา
ลมแผ่วเบาบอกลำนำคำกวี

เราพบกันในฝันไกลในความรัก
เริ่มรู้จักซึ้งใจในทุกที่
มีแต่เรามิมีใครในที่นี้
ใบไม้สีสดสวยโบกอวยชัย

อยากให้รู้ว่ารักสักเท่าฟ้า
หมดภาษาจะพิสูจน์พูดรักได้
เต็มอยู่ในความว่างกว้างกว่าไกล
คือหัวใจสองดวงห่วงหากัน

หลับตาเถิดที่รักเพื่อพักผ่อน
ฟังเพลงกลอนพี่กล่อมถนอมขวัญ
ใจระงับรับใจในจำนรรจ์
ต่างแพรพันผูกใจห่มให้นอน

โอ้ดอกเอ๋ยดอกโศกตกจากต้น
เปียกน้ำฝนปนทรายปลายเกษร
โศกสำนึกหนาวกมลคนสัญจร
นกขมิ้นเหลืองอ่อนจะร่อนลง

เมตตาแล้วแก้วตาอย่าทิ้งทอด
ช่วยให้รอดอย่าปล่อยบินลอยหลง
จะหุบปีกหุบปากฝากใจปลง
ขอเกาะกรงแก้วกมลไปจนตาย

งามเอยงามนัก
แฉล้มพักตร์ผ่องเหมือนเมื่อเดือนฉาย
งามตาค้อนคมเยื้องชำเลืองชาย
ลักยิ้มอายแอบยิ้มงามนิ่มนวล

จะห่างไกลไปนิดก็คิดถึง
ครั้นดื้อดึงโดยใจก็ไห้หวล
ถนอมงามน้ำใจควรไม่ควร
ให้ปั่นป่วนทั่วทุกยามนะความรัก

ผีเสื้อทิพย์พริบพร้อยลอยแตะแต้ม
เผยอแย้มยิ้มละไมใจประจักษ์
ทุกก้านกิ่งมิ่งไม้เหมือนทายทัก
ร้อยสลักใจเราให้เฝ้ารอ

ฝันถึงดอกบัวแดงแฝงผึ้งภู่
คล้ายพี่อยู่เป็นเพื่อนในเรือนหอ
ชื่นเสน่ห์เกษรอ่อนละออ
โอ้ละหนอหนาวนักเอารักอิง

ในห้วงความคิดถึงซึ่งเงียบเหงา
ใจสองเราเลื่อนลอยอย่างอ้อยอิ่ง
คอยคืนวันฝันเห็นจะเป็นจริง
โลกหยุดนิ่งในสนิทแนบนิทรา

ร่มอโศกสดใสในความฝัน
ร่มนิรันดร์ลานสวาทปรารถนา
ร่มลำธารสีเทาเจ้าพระยา
และร่มอาณาจักรความรักเรา

เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์



อันต่อไปของน้องนุชสุดท้องน้อง Eyes ของเรา

ไม่อยากอยู่ห่างห่าง
เพราะความอ้างว้างมักมาเยี่ยมเสมอเสมอ
ทุกครั้งที่กายไกลเธอ
ว้าเหว่นักเออหัวใจ /อาชชวีร์

รัก "แม้ไม่สมหวัง" ก็ยังคู่ควรแก่การเริ่ม
รัก คือให้ คือความสุข ..... ให้เป็นสุข
รัก ช่างมากนิยาม ใครพอจะตอบคำถามฉันได้ไหม
รักแท้ เป็นอย่างไร ใครเลยเล่าจะรู้ว่า รัก

พี่ก็งงกับนิยามรักของแกนะนี่ เจ้า Eyes



เราบอกทุกคนเสมอว่าความรักเป็นสิ่งสวยงาม
.....ไม่ต้องซื้อหา.....ตีเป็นมูลค่าไม่ได้.....
ความรักของเรามีเหลือเฟือ.....
พร้อมที่จะมอบให้ทุกคนที่ควรจะได้รับ.....มัน
.มอบให้ทุกคนที่คู่ควร......

ความรักที่ไม่ใช่มอบให้ด้วยการสัมผัส.....
หรือเป็นเจ้าของครอบครองอีกฝ่าย......
เป็นการมอบความรู้สึกที่ดี......
อยากเห็นอีกฝ่ายมีความสุข.....
เราสามารถรักทุกคนได้.......
ถ้ามันยังไม่ข้ามเส้นที่มีชื่อว่า......"ผิดศีลธรรม".......
ไม่ทำให้อีกฝ่ายต้องลำบากใจในการห่วงใยของเรา.......
บางครั้งพอใจแค่....แอบรักใครเงียบ.....ไม่ต้องโฆษณา.......

ที่สุดแล้วไม่ลืมที่จะรักตัวเอง.......
อย่าทำสิ่งใดที่ลดหรือทำลาย....
ความนับถือตัวเอง.....
นึกถึงสายลมเย็นที่พัดมา......
กระชับแขนกอดอก.......
เรากอดตัวเองครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่กัน.....

ทุกวันนี้เรากอดตัวเองทุกวัน..
กอดและบอกกับตัวเองว่า..
รักตัวเองให้มากๆ นะ..
มีความสุขกับชีวิตทุกวัน..

Create Date : 24 ตุลาคม 2548		8 comments
Last Update : 6 ธันวาคม 2548 22:39:56 น.
Counter : 1013 Pageviews.
Share Tweet