เมื่อปีที่แล้ว หลายๆ คนเป็นคนแปลกหน้า

แต่วันนี้ บางคนในหลายๆ คนนั้นเป็นคนที่ฉันรัก

เอาเจ้าบ้านก่อนล๊ะกัน
เยื้อนเอ๊ยขนาดถือถุงสีส้ม ยังกะเพิ่งมาจาก ชองเซลิเซ่
แต่แหมกระเป๋าสะพายน่ะ ขอ....

ติดกันเลย นี่แหละ แม่ของจิตร ตอนเจอกันน้องเขาบอก พี่ๆเขามาถามหนูว่า
จะมาร้องเพลงเหรอ ก้อดูซ๊า หุ่นเนี่ย นักร้องเพื่อชีวิต.....ตัวเองล้วนๆ

ต่อมา เริ่ดๆเชิดๆอีชั้นเอง ติดกันหนูอาราเร่อาร์ต
ช่างกล้าไปยืนติดหนูบุหงา สาวชะลูดปรู้ด ...

เสื้อฟ้ายืนเห็น ฟันเกือบหมดปาก หนูอิ๋วจ้า

สลับระหว่าง มินกะ เจ้าบ้านคือ พี่พุกไม้

ยืนสนุกแบบไม่แสดงออก...ทำได้ ทำได้

และไอ้ที่ย่องๆแบบกะลังจะขโมย นี่คือน้องดอกฯ เอ๊ย หนูแปรเปลี่ยน

และติดกัน ตาดูดาวส้งตีงติดดิน คือน้องเอาว์ เอ๊ย
น้องอายส์

เอาเป็นว่า พี่กะลังคิดถึงรูปนี้ ก้อได้ดู ขอบคุณเจ้าบ้าน

คิดถึงน๊ะ จุ๊บจุ๊บ

ไม่เคยคิดว่าโลกไซเบอร์นี้

จะทำให้ฉันค้นพบมิตรภาพดีๆ แบบนี้

และไม่เคยคิดว่าตัวเองจะมี "เพื่อน"

ที่ไม่เคยรู้จักมาก่อนมากมายขนาดนี้

อืม....บล็อกนี้ชอบจัง

เคยคิดว่าอาจทำอะไรผิดไปสักครั้งกับคำว่ามิตรภาพ
และจะไม่ยอมให้มันเกิดอีกเป็นอันขาด

ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

จะเก็บรักษามิตรภาพนี้ไว้ตราบนานเท่านานค่ะ

เฮ๊ย...ลืมได้ไงหนุ่มหลอ...หล่อคั่นระหว่างอีชั้นก๊ะหนูอาร์ต
เจ้าอาร์เดอะสะเต็ม นายเทียมฟ้า รื๊อ พ่อเบญจรงค์เอ๋...มีชื่อไรอีกหว่า

และคนถ่ายรูปหมูๆ ของพวกเรา ตากล้อง ตาหวาน
ที่เดือนนี้จะได้งานไปทำที่ต่างจังหวัด สามเดือนโธ๋...ตัวหารน้อยล๊ง น้อยลง

มาโลดดดดดดดดดดดดดด พี่ทำงานทู๊กวัน

มาด้วยกั๊นนนน ไปด้วยกันนนนน...
ถ้าตัวใครตัวมัน หรือทิ้งกรูเมิงงงต๊ายยยย!!!!!!!!!!!

เรามาจากหลายทาง
แรกๆ..ต่างแปลกหน้า
โดยส่วนตัวแล้ว เป็นสังคมแปลกใหม่
โลกไซเบอร์...ซึ่งไม่เคยคิดจะเข้ามาสัมผัส
แต่ก็ได้เข้ามาแล้ว.....
รู้จักกันโดยโลกไซเบอร์
ได้รู้จักผู้คนหลากหลาย
มิตรภาพก่อเกิด.......
ผ่านการเดินทางมาขวบปี
ได้รับรู้..และรู้สึกถึงอะไรหลายอย่าง
ก็มีบ้างที่..ทำอะไรที่ผิดพลาด
และตั้งใจจะไม่ให้เกิดซ้ำ...
แต่ท้ายที่สุด....ก็ยังเชื่อและหวังว่า
ความจริงใจที่มีต่อกัน
ความเป็น "เพื่อน" ที่มีให้กัน
จะเป็นความผูกพัน..ที่ดี สำหรับทุกคน
รัก อภัย เข้าใจ จริงใจ..
...มิตรภาพย่อมงดงาม...เสมอมา

พวกเรา.....
พี่ตู่องค์ลง โหหหหหหหหหห
เขียนยาวซ๊า
พี่ๆเมื่อไหร่ไปกินข้าวกันจ๊า

ลุงไม้ยังมาแอบมองเสมอนะ

เราจะเจอกันในวันที่มีรอยยิ้ม
และจากกันด้วยรอยยิ้ม

นี่คงเป็นสิ่งที่คนส่วนใหญ่นึกถึง เมื่อเอ่ยถึงคำว่ามิตรภาพ

สวัสดีทุกคนที่เข้ามาในบล็อกนะค่ะ..
ขอบคุณลุงไม้ ที่ มาเมียงมองอยู่เสมอ
ขอบคุณ พี่ๆ น้องๆ ทุกคน ที่ มีความรู้สึกที่ดีต่อกันตลอด
คำว่า มิตรภาพ มีแต่เพิ่ม ไม่มีถอน
ขออนุญาต เอาข้อความ ส่วนหนึ่งที่น้าพุก คอมเม้น มาใช้

เพราะเราก็เชื่อว่า

ความจริงใจที่มีต่อกัน
ความเป็น "เพื่อน" ที่มีให้กัน
จะเป็นความผูกพัน..ที่ดี สำหรับทุกคน
รัก อภัย เข้าใจ จริงใจ..
...มิตรภาพย่อมงดงาม...เสมอมา

และ คิดว่า เพื่อน น่าจะเข้าใจ มิตรภาพ
ที่ เพื่อนมีให้เสมอมา

ค่ะ คำพูดดีๆ คนอ่านอ่านแล้วก็ปลื้มใจ

เพียงอย่าหลงลืมว่าการกระทำ สำคัญกว่าคำพูด

วันนี้ ลุงไม้มาแอบมองอีกวัน ฮี่ ฮี่

ไม่เชื่อเรื่อง...พอเพียงที่บล็อกป้าอิ๋ว

ก้มหัวงุด ๆ มุดหลบออกไป ไปละ อิ อิ

ดีครับ

เห็นรูปนี้แล้ว ..อยากร้องเพลงน้าหมูดังๆๆๆๆ

ชะ ชะ ช่า .. ..ม่วนหลายยย

อิอิ

อีกหน่อยจะมีรูปเราแทรกอยู่ด้วยคนนึง อิอิ

ฮ่วย เหนื่อยโคตรๆ ช่วงนี้

อยากหลับไปสักสองเดือน ให้พอตื่นมาเรื่องงี่เง่าๆ ทั้งหลายมันผ่านไปแล้ว
แล้วเราก็ลืมมันไป ราวกับว่ามันไม่เคยเกิดขึ้น

เฮี้ยก..เหียกว่ะ

ลุงไม้ ขอบคุณที่มาเมียงมอง ช่วงนี้ชมพู่ไม่ค่อยว่างเลย เดี๋ยวว่างกว่านี้จะไปป่วนถึงที่เลย รักษาสุขภาพนะจ้ะ

เทียมฟ้า...ไว้มีโอกาส คงได้ไปสนุกด้วยกันอีก เนอะ..

นู๋กกซ.ถึงรูปไม่มี แต่ ชื่อนู๋ก็อยู่ในความคิดเจ๊อยู่แล้วจ้ะ ...อิอิ
ติดเชื้อเลี่ยนมาจากไผหว่า ไม่บี1ก็บี2 แหละว่ะ เลี่ยนๆ แบบนี้

น่า...พายุ พัดมาแล้วก็พัดไป มันอาจจะหลงเหลือ ความเสียหายไว้บ้าง แต่เดี๋ยวเราก็สร้างใหม่ได้ เดี๋ยวนี้เค้ามี ฮีรูดอยล์ ลบรอยแผลเป็นได้หมดแล้ว ไม่มีอะไรเหลือไว้เป็นรอย น่า..ยิ้มๆ นะ จานใบที่ 1
เพราะ ตอนนี้ชั้นลดจากจานเหลือเท่าขวดฮันเดรดแล้วล่ะ
อิอิ..

ยังไม่รู้จะเม้นท์อะไร ของแบบนี้มันต้องใช้เวลา
เดี๋ยวขอไปนอนก่อนสักตื่นแล้วจะกลับมาอีกรอบครับ อิอิ

^^