ฉันว่าชีวิตของคนเราก็คงเหมือนกับแสงของดวงดาวหละมั้ง ?
วันหนึ่งข้าพเจ้ากลับถึงบ้านเร็ว เมื่อรับประทานอาหารเสร็จแล้ว
ก็ยังไม่ค่ำมากนัก ข้าพเจ้าเลยถือโอกาสไปนอนเล่นที่แปลหลังบ้าน
มองขึ้นไปบนทองฟ้า ระหว่างที่แกว่งเปลไปมานั้น พลันสายตาของ
ก็มองเห็นดาวบนท้องฟ้าส่องแสงวิบ วับ วิบ วับ..ระยิบระยับ
ช่างเป็นดวงดาวที่ส่องแสงประกายได้สวยงานเหลือเกิน
ถ้าเปรียบกับชีวิตก็คงเป็นช่วงที่รุ่งเรืองที่สุดในชีวิตหละกระมัง
ขณะเดียวกันระหว่างที่เปลของฉันแกว่นมาอีกด้านหนึ่ง
ก็พบกับดาวที่หม่นแสง...ไม่ระยิบระยับจับตาอย่างดวงแรก
ถ้าเปรียบเทียบกับชีวิตคนเรา ก็คงเป็นช่วงที่ต้องประสบกับ
ความพลิกผันของชีวิต ไร้สิ้นซึ่งหนทางจะก้าวเดินต่อไป
อย่างไรก็ดี...ในขณะนั้นทำให้ฉันเองตระหนักถึง
ความเป็นจริงของชีวิต เพราะเพียงแค่วูบเดียวอาจทำให้ทุกอย่าง
เปลี่ยนไป เพราะแค่ช่วงเวลาที่เปลแกว่งไป-มา
ฉันยังมองเห็นความเปลี่ยนแปลงในชีวิตได้ถึงขนาดนั้น..