|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
เหมือนเดิม...แต่...ไม่เหมือนเดิม
นั่งมองแหวนที่ใส่อยู่เป็นประจำ
แหวนพลอยทับทิมสยาม ทอประกายเล่นไฟสวยงาม วันเวลาที่ผ่านมา
..ที่แหวนอยู่บนนิ้วของเรา มันช่างเนินนานเสียจริง
นึกถึงวันแรกที่ได้มา สวมที่นิ้วกลางข้างซ้าย
หลวมนิดหน่อย ไม่ได้ดูแลอะไรมากมาย ถอดมาล้างบ้างบางครั้ง
ผ่านไปปีกว่า
..ยังสวมแหวนวงนี้ แต่
..คงเพราะมันหลวม (เท่าเดิม) นั่นแหละ
.กลัวหาย
ก็เลยดูแลมากเป็นพิเศษ ต้องระวังตอนล้างมือ
ตอนเช็ดมือ เดินไปไหนก็ต้องระวัง
...รู้สึกว่าแหวนเป็นภาระ..
ทำไมยุ่งยากกับการที่มีอยู่ มันหนัก
..และ....เหนื่อย ที่ต้องดูแล ทั้งๆ ที่
ก็แหวนวงเดิม
...เลยถอดออก
เก็บไว้
ตอนนี้ผ่านมา 6 ปี แหวนยังคงเป็นวงเดิม สวมไว้ที่เดิม แต่มันไม่เป็นภาระแล้ว มันยังคงอยู่ที่เดิม
.ส่องประกายเหมือนเดิม เพียงแต่เรา
..
.ไม่กลัว(มัน)หาย(แล้ว)
นึกมาถึงตรงนี้ คิดถึงวัน เวลา ของความรัก วันแรกที่เจอกันและเริ่มรัก
ก็ไม่ได้เป็นภาระ เจอกันบ้าง รับ - ส่งกันบ้างเป็นบางครั้ง แต่อยู่ๆ มันก็หนักขึ้น เป็นภาระ เพราะอะไรหรือ
..กลัวหาย
แต่มันไม่มีทางหายไปไหน
จะคงอยู่ในหัวใจ และความทรงจำ
.
มันเป็นเรื่องเดียวกัน
.ความรักและแหวน ค่า (จริง)
.
ขนาด (จริง)
.
น้ำหนัก (จริง)
เหมือนเดิม
...
ค่าของความสำคัญ (ค่าความรู้สึก) ที่เราให้กับมันต่างหาก
ไม่เหมือนเดิม
Create Date : 03 พฤษภาคม 2550 |
|
8 comments |
Last Update : 3 พฤษภาคม 2550 14:52:21 น. |
Counter : 879 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: อ่อมอ๊อม (walanlove ) 3 พฤษภาคม 2550 11:15:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: แร้ไฟ 4 พฤษภาคม 2550 0:39:33 น. |
|
|
|
|
|
|
|