เหงา.... คิดถึง.. ลมหนาวเยือนเย้าร้าวใจ น้ำตารินไหลเอ่อล้น คิดถึงคนไกลเกินทน ร้อนรนจนใจระอา อ้อมกอดที่เคยอุ่น-อุ่น คลุกกรุ่นไอรักหนักหนา อกอุ่นเคยซุกทุกครา สองตาเคยมองจ้องกัน วันนี้ลมหนาวเย้าหยอก คล้ายบอกว่าเป็นเพียงฝัน ตื่นมาก็กลายหายพลัน ผูกพันเหลือเพียงเงาลาง คนไกลหนาวไหมตรงนั้น คิดถึงกันไหมยามห่าง รู้ไหมใจมันอ้างว้าง น้ำตาร่วงพร่างพรางตา คนดี..หนาวกายบ้างไหม หนาวใจหรือไม่จนล้า กอดเงาเหงาไหมบอกมา คิดถึงทุกคราไหมเธอ   Create Date : 05 พฤศจิกายน 2552 9 comments Last Update : 14 ธันวาคม 2552 8:43:44 น. Counter : 870 Pageviews. Share Tweet

แปลกมั้ย ... เมื่อย่างเข้า ปลายฝน ต้นหนาว คราใด คนเรา มักจะรู้สึก เหงา - เหงา ... เหงาจนไม่สามารถอธิบายเป็นคำพูดใดๆ ออกมาได้ หนาวขึ้นมาคราใด ... ต่อให้หาผ้าห่ม อุ่น หนา แค่ไหนมาห่ม มันก็คงพอช่วยให้ ร่างกายไม่เป็นหวัดเป็นไข้ แค่นั้น แต่จะมีใครรู้ว่า ... แท้จริงแล้ว .. ภายใต้ผ้าห่มอุ่นนั้น ... ใจมันร้อนรนพิกล ใครที่มีคนรัก ....... หัวใจก็พอให้คลายหนาวได้บ้าง ... แต่เชื่อมั้ยว่า ต่อให้มีคนรักยังไง ... ใจ มันก็ยังรู้สึกโหวงเหวงอยู่ดี คงอยากให้คนรัก เอาใจใส่ดูแล มากกว่าเดิมล่ะมั้ง ส่วนใครที่ .. รักแท้แต่ต้องห่างไกล ใจมันยิ่งทรมาน ไม่ว่าผ้าห่ม หนาแค่ไหน ก็ให้ความอบอุ่นไม่อยู่ ความหนาว ความเหงา มันค่อยๆ เข้าไปฝังลึกในจิตใจ จนบางที .. เผลอร้องไห้ โดยไม่รู้ตัว นี่คงเรียกว่า ....... อารมย์ของความคิดถึง คิดถึง จนกลายเป็นความ ทรมาน คิดถึง จนบางทีมันทำร้ายตัวเราเองโดยไม่รู้ตัว ส่วนใครที่ต้องอยู่โดดเดี่ยว เดียวดาย รู้สึกมั้ยว่า .. ทำไมธรรมชาติต้องสร้างเรื่องราวเหล่านี้มา แกล้งทรมานจิตใจ กันเหลือเกิน ยามใดที่มองเห็น ใครต่อใครเขามีคู่เคียง นั่น เหมือนกับฟ้า แกล้ง ตอกและย้ำ คำว่า "เหงา" ให้ฝังลึกในหัวใจ และ .. สำหรับคนที่ไปแอบรักใคร ซึ่ง ต่อให้ถามกันกี่ครั้งว่า ผิดมั้ย .. ก็คงตอบได้ว่า ไม่ผิด เพราะ ความรักมันบังคับกันไม่ได้ ความรู้สึกของคนกลุ่มนี้ คงเจ็บเจียนตาย .. ในวันที่ลมหนาวพัดพา แต่ต้องตอกย้ำในใจเสมอว่า เขา... มีคนของเขา... แล้ว ... นั่นเอง ..... รู้สึกเหมือนกันมั้ยคะว่า ไม่ว่าจะเป็นยังไง " ความหนาว ที่พา ความเหงา" มาหาเรา มันทำร้ายเราจัง ...   โดย: like 2 hear from u 5 พฤศจิกายน 2552 12:43:42 น.

ลมหนาวเข้ามาคราใด ในใจระทมตรมเหงา คืนนี้มีแต่แค่เรา ต้องเศร้าเพราะร้างห่างกัน อยากอยู่ร่วมเรียงเคียงใกล้ คงได้เพียงแต่แค่ฝัน หนทางช่างลีบตีบตัน รอวันจะพานพบเจอ แม้ไกลเกินไขว่ใจคว้า แต่ว่าคิดถึงเสมอ หนึ่งใจมอบไว้ให้เธอ ไม่เผลอหลงเหลือเผื่อใคร แอบอิงพิงกายไออุ่น คิดครุ่นจนมันหวั่นไหว อยากบอกให้เจ้าเข้าใจ คนไกลหนาวเหน็บเจ็บจม คำนึงถึงเจ้าเท่าไหร่ ในใจก็ยิ่งขื่นขม เหม่อมองจ้องในสายลม ต้องตรมปล่าวเปลี่ยวเดียวดาย .......................................   โดย: cenyou 5 พฤศจิกายน 2552 16:13:54 น.

ลมโลมสั่นสะท้าน.....เสทือนทรวง ครวญโอดกับลมลวง.....ล่วงล้ำ คืนเหงาค่อนไร้ดวง......ประทีบ ส่องเฮย คงป่นใจแป้วช้ำ.......ฉีกริ้วจนหลอน ..มาเยี่ยมครับ   โดย: กิ่งโศก (Taboonkam ) 5 พฤศจิกายน 2552 16:51:43 น.

เข้ามาอ่านบทกวีเพราะๆค่ะ   โดย: printcess of the moon 5 พฤศจิกายน 2552 16:55:45 น.

สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ชอบกลอน น่ะค่ะ ก้อเลยแวะมาดู เด๋วขอเข้ามาอ่านบ่อยๆนะคะ ขอบคุณค่ะ   โดย: ณรินทร์รัตน์ชนา 5 พฤศจิกายน 2552 18:54:17 น.

มาเยี่ยมบ้านใหม่   โดย: คนทุ่งบางเขน 6 พฤศจิกายน 2552 8:41:29 น.

หนาวกายห่มผ้า... หนาวใจหาคู่...   โดย: คุณแม่ใจดี 6 พฤศจิกายน 2552 14:51:39 น.

ความหนาวทำให้ชีวิต... หนาวววว นะครับ (ไม่ชอบเวลาหนาวมากๆ เลย มันขยับตัวไม่ได้งะ) (คุณแม่ หนาวกาย หาคู่ไม่ได้เหรอครับ จึ๊ย)   โดย: คุณพีทคุง (ลายปากกา ) 8 พฤศจิกายน 2552 11:41:51 น.

คิดถึงเช่นกันนะค่ะ ถึงจะ ห่างหายไป แต่ก็ไม่เคยลืม ความรู้สึกดีๆ ที่มีให้เสมอๆๆ   โดย: นู๋หญิงจ๋า 8 ธันวาคม 2552 18:41:49 น.