คิดถึง ตอน บังคับตัวเองแต่งกลอน ส า ย ล ม ล ะ เ ม อ เ พ้ อ ห า ส่ ง คิ ด ถึ ง ม า ม า ก ล้ น เ นิ่ น น า น ผ่ า น คื น เ วี ย น ว น ก า ล เ ว ล า เ ล่ น ก ล ว น ไ ป ส า ย ล ม ล ะ เ ม อ เ พ้ อ พ ร่ำ ยั ง ย้ำ คิ ด ถึ ง ใ ห้ ห วั่ น ไ ห ว คิ ด ถึ ง บ า ง ค น จั บ หั ว ใ จ ว อ น ส า ย ล ม นำ ไ ป ถึ ง ใ จ เ ธ อ   Create Date : 01 กรกฎาคม 2553 6 comments Last Update : 1 กรกฎาคม 2553 9:37:59 น. Counter : 1010 Pageviews. Share Tweet

ยิ้มให้กับสายลมยามเช้า หยอกเย้ากับไออุ่นยามสาย หัวใจพลันค่อยๆ ละลาย กลับกลายเป็นละอองล่องไป เกาะกระแสสายลมที่พลิ้วผ่าน ปลิวกับกาลท่ามกลางความหวั่นไหว หวังเล็กๆที่ก่อเกิดในหัวใจ เพียงคิดถึง ถึงอีกใจ ... ก็เพียงพอ   โดย: like 2 hear from u 1 กรกฎาคม 2553 11:40:55 น.

คิดถึงนั้นคือทุกข์ คิดถึงนั้น หม่นหมอง แต่เมื่อหวนไตร่ตรอง ไม่พ้นต้อง...คิดถึง   โดย: magic-women 1 กรกฎาคม 2553 16:12:11 น.

มีเธอไว้คิดถึง ให้ซาบซึ้งให้อ่อนไหว มีเธอไว้ให้ใจ และมีใจไว้ให้เธอ   โดย: kanit2425 1 กรกฎาคม 2553 19:15:00 น.

พูมาอ่านกลอนค่ะ   โดย: พธู 3 กรกฎาคม 2553 15:24:48 น.

แวะมาทักทายให้หายคิดถึงจ้า   โดย: magic-women 5 กรกฎาคม 2553 11:23:02 น.

สวัสดีวันเสาร์ พูแวะมาเยี่ยมค่ะ   โดย: พธู 10 กรกฎาคม 2553 9:42:36 น.