เรื่องดีๆมาแบ่งปัน

วันนี้เป็นวันทำงานของเราค่ะ ... เข้าออฟิศมาเห็นหนังสืออ.ส.ท.ฉบับเดือนมี.ค.วางอยู่ที่โต๊ะทำงานหน้าคอมพ์ สะดดุตากับหน้าปกทะเลใสๆอยากรู้ว่าที่ไหนเลย หยิบมาเปิดอ่านเลยได้รู้ว่าเป็นทะเลที่ตะรุตาสม "ยิ่งกว่าทะเล" จริงๆค่ะ เปิดอ่านบทบรรณาธิการคุณวนิจ รังผึ้ง เขียนหัวข้อว่า "นิทานจากทะเล" ก็ยิ่งทำให้นึกถึงเรื่องเมื่อคืนที่ฉันไปกินข้าวบ้านเพื่อนคนนึงมาพร้อมกับเพื่อนสมัยเรียนอีก 4-5 คน

หัวข้อที่คุยกันก็หลายต่อหลายเรื่องกระทั่งเพื่อนคนนึงบอกกับฉันว่า พวกเราวางแผนกันว่าจะไปเที่ยวต่างประเทศกัน แกว่าไง ไปไหนดี พวกชั้นว่าจะไปฮ่องกง... ฉันบอกว่าปีนี้ชั้นลาพักร้อนเต็มแล้ว นอกจากว่าลากิจ แต่ปีนี้ไม่ทันแล้วล่ะ ขอเป็นปีหน้าช่วงต้นปีได้มั้ย จากนั้นหัวข้อการเดินทางท่องเที่ยวก็ผุดออกมาจากหัวของแต่ละคน


ชั้นเป็นคนที่ชีพจรลงเท้า ใครชวนไปไหนถ้าว่างไปหมด ทั้งไปเองไปกับเพื่อนขอให้ได้ไป ชั้นเลยเล่าถึงการเดินทางไปแต่ละที่ของชั้นให้เพื่อนๆฟัง ส่วนใหญ่ชั้นเลือกไปเที่ยวเองไม่ได้ไปผ่านทัวร์ยิ่งทำให้เพื่อนฉันทุ่ง อึ้ง เสียว แต่ละนางบอกว่า โอยยย น่ากลัวอ่ะแก ชั้นไม่กล้าไปคนเดียวหรอก คนที่นั่นไม่รู้เป็นยังไงบ้าง จะโดนโกงหรือเปล่า จะถูกหลอกหรือเปล่า ไหนจะหลงทาง ไหนจะพูดภาษาอังกฤษไม่ได้อีก ตายแน่ๆชั้น ที่สำคัญก็เสียดายเงินด้วยนะแก ไปเที่ยวแต่ละครั้งคิดว่าคงเสียเงินไปไม่น้อย และกว่าจะหาเงินได้แต่ละบาทไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะแก บลาๆๆๆๆ


สารพัดที่เพื่อนสาวของชั้นจะเปล่งออกมา ชั้นเลยบอกเพื่อนๆชั้นไปว่า พวกหล่อนไม่ต้องกลัวหรอกที่ไหนมันก็มีทั้งคนดีและคนไม่ดี เห็นมะคนไทยด้วยกันปล้น จี้ ฆ่ากันไม่เว้นวันน่ากลัวมั้ย เราไปไหนก็ต้องระวังตัว แต่ก็ไม่ควรระแวงจนไม่กล้าไปไหนอย่างนี้พวกแกจะได้ไปไหนมั้ยเนี่ย จะไปกับทัวร์พวกแกก็กลัวจะเปลืองกลัวได้เที่ยวน้อย ไปเองก็คิดซะแต่ในแง่ลบ สรุปพวกแกไม่ต้องไปไหนทำงานหาเงินไปอย่างนี้แหละ เพราะไปเที่ยวก็คือการนำเงินเราไปใช้ มีที่ไหนบ้างไปแล้วไม่เสียเงิน ทำไมไม่คิดว่ามันเป็นการให้รางวัลกับตัวเอง ไม่ใช่การลงทุนว่าต้องได้กำไรจากการไปเที่ยว เพราะกำไรมันก็คือความสุข ประสบการณ์ที่ได้รับมาอยู่แล้วในแต่ละทริป ...


จากนั้นชั้นก็เล่าเรื่อง "นิทานจากทะเล" ให้เพื่อนฟัง เรื่องมีอยู่ประมาณว่า มีหนุ่มเศรษฐีคนนึงเจอพิษเศรษฐกิจเลยหลบไปพักผ่อนริมทะเล แล้วที่นั่นเค้าก็ได้เจอกับลุงขาวประมงนอนผึ่งพุงรับลมทะเล

ลุงชาวเล---มาพักผ่อนหรือพ่อหนุ่ม
หนุ่ม-----ครับแล้วลุงล่ะ ไม่ออกทะเลหาปลาเหรอ
ลุงชาวเล-----ออกไปแล้วตอนเช้า พอกินแล้ว แบ่งไปกินบ้างมั้ยล่ะ
หนุ่ม-----อ้าว แล้วตอนบ่ายไม่ออกไปหาปลาอกเหรอครับ
ลุงชาวเล-----ไม่ล่ะพอแล้ว ทำพอกิน พอแบ่งปัน มากกว่านี้ก็ไม่รู้จะเอาไปไหน
หนุ่ม--------อ้าว...ลุงก็จะได้เอาไปขายไง พอขายเสร็จจะได้ไปซื้อเรือลำใหญ่ๆ ซื้ออวนดีๆมาจับปลาให้ได้ปลาเยอะๆ จับปลาได้จะได้เอาไปขาย


หลังจากที่ลุงชาวเลนั่งฟังชายหนุ่มคุยฟุ้งเรื่องการหาปลาให้ได้เยอะๆ ความรำรวย จากการจับปลามานานพอสมควร ลุงชาวเลก็ถามขึ้นว่า "หาเงินมากๆเพื่ออะไรกันล่ะพ่อหนุ่ม"

ชายหนุ่มสูดลมหายใจแล้วตอบกลับ

"ถ้าลุงมีเงินเยอะๆลุงจะได้สบาย ไม่ต้องตรากตำทำงานหนักอีก จุได้นอนเล่นสบายไอยู่กับบ้านไงล่ะ"


ชายชราอมยิ้มแล้วพูดขึ้นว่า

"นอนสบายๆอย่างที่ลุงกำลังนอนอยู่นี่ใช่หรือเปล่าล่ะพ่อหนุ่ม"



แล้วชั้นก็สรุปให้เพื่อนๆชั้นฟังว่า .... ตกลงพวกแกจะทำงานงกๆ ไปเพื่ออะไรกัน ...หือ

Create Date : 13 กันยายน 2552 Last Update : 13 กันยายน 2552 14:45:25 น. Counter : 404 Pageviews.		5 comments
Share Tweet