Bloggang.com : คนร่วมชายคา : โจทย์ผิด หรือ คำตอบผิด?

โจทย์ผิด หรือ คำตอบผิด?

ครูตั้งคำถามให้เด็กตอบว่า
"ถ้ามีเงินอยู่ 10 บาท ซื้อของ 3 บาท จะได้รับเงินทอนเท่าไร"

เด็กทุกคนตอบว่า
"7 บาท"

แต่มีเด็ก 2 คนที่ตอบไม่เหมือนกับคนอื่น
คือเด็กคนหนึ่งตอบว่า
"2 บาท"

ส่วนเด็กอีกคนหนึ่งตอบว่า
"ไม่ต้องทอน"

ครูสงสัยก็เลยถามเด็กคนแรกว่าทำไมจึงจะต้องได้เงินทอน 2 บาท

คำตอบที่เกิดจากภาพในใจของเด็กคนนั้นก็คือ
เงิน 10 บาทที่เขามีนั้น เป็นเหรียญห้าบาท 2 เหรียญ
เมื่อซื้อของในราคา 3 บาท เขาก็ให้เหรียญห้าบาทไป 1 เหรียญ
ดังนั้นเขาจึงต้องได้เงินทอน 2 บาท

เมื่อถามเด็กคนที่สองว่าทำไมจึงไม่ต้องมีทอนเงินเลย

คำตอบก็คือ
เด็กคนนี้คิดว่าเขามีเหรียญบาทอยู่ในกระเป๋า 10 เหรียญ
เมื่อซื้อของราคา 3 บาท เขาก็ส่งเหรียญบาทให้คนขายไป 3 เหรียญ
ฉะนั้น คนขายจึงไม่ต้องทอนเงินให้เขา

โชคดีที่เป็นการถาม-ตอบในห้องเรียน
ถ้าโจทย์นี้เป็นข้อสอบที่มีคำตอบเป็น ก-ข-ค-ง
เด็ก 2 คนนี้ก็คงจะไม่ได้คะแนนจากคำตอบที่ผิดเพี้ยนไปจากคนส่วนใหญ่
และคงไม่ผ่านการเรียน

การสร้างโจทย์ที่ "เสมือนจริง" กับ "จินตนาการ" ของครูนั้น
อาจจำกัดเพียงแค่ "ตัวเลข" ของ "ผลลัพธ์" ที่ถูกกำหนดไว้แต่แรกแล้วเท่านั้น

แต่สำหรับเด็กแล้ว..
เขามีความคิดและจินตนาการของผลลัพธ์ที่ไร้ขอบเขต
หรือที่เรียกกันว่า คิด “นอกกรอบ”

หากโจทย์ถามอย่างชัดเจนว่า
"มีธนบัตรฉบับละ 10 บาท อยู่ 1 ฉบับ ซื้อของไป 3 บาท จะได้เงินทอนเท่าใด?"
เด็กทุกคนก็คงจะตอบเหมือนกันหมด

เช่นเดียวกันกับการทำงาน
หากผู้บริหาร หรือ ผู้บังคับบัญชา มีเป้าหมายและคำตอบอยู่ในใจเรียบร้อยแล้ว
แต่กลับสร้างโจทย์ที่ไม่ชัดเจน
แล้วสั่งให้ผู้ใต้บังคับบัญชาปฏิบัติ

ถามว่า อะไรจะเกิดขึ้น?

สิ่งที่เกิดขึ้นก็จะมีทั้ง "คนผิด" และ "คนถูก"

มนุษย์มีทุกสิ่งเหมือนกัน
แต่สิ่งหนึ่งที่มนุษย์มีเหมือนกัน แต่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
ก็คือ...

อำนาจทางความคิดและแนวทางปฏิบัติของแต่ละคน

เปรียบเทียบเหมือนตัวอย่างโจทย์ด้านบน
เมื่อคุณเป็นผู้กำหนด คุณก็ต้องมีความชัดเจน
และต้องมีเหตุผลพอที่จะรับฟัง
เพื่อปรับปรุงแก้ไขให้ผลที่ได้นั้นไปสู่แนวทางที่ดีขึ้น

สิ่งที่ผู้บริหารควรจะต้องมีให้มากที่สุดก็คือ ...

1. การให้

- ให้ความรู้

- ให้ความเสมอภาค

- ให้ความเป็นธรรม

- ให้ความรักความเอาใจใส่ต่อผู้ใต้บังคับบัญชา

- ให้อภัยในสิ่งที่ควรอภัยได้

2. การฟัง

- ฟังเพื่อวิเคราะห์ มิใช่ฟังแล้วดุด่า

- ฟังเพื่อพิจารณาถึงเหตุผลอันควร

- ฟังเพื่อให้ทราบถึงความคิดเห็นของผู้อื่น

- ฟังเพื่อพิจารณาถึงตัวเองว่าเป็นอย่างไร
(คนที่มีตำแหน่งหน้าที่การงานสูง บางทีก็สำคัญตนผิด
เหมือนนักการเมืองส่วนใหญ่ของไทย เห็นตัวเองสำคัญกว่าผู้อื่นเสมอ
และมีความเอารัดเอาเปรียบเห็นแก่ตัว)

โลกในห้องเรียนกับโลกของความเป็นจริงนั้น..แตกต่างกัน

โลกในห้องเรียนนั้น
คำถามทุกคำถามแทบจะมีคำตอบที่ถูกอยู่เพียง 1 คำตอบ

แต่ในโลกของความเป็นจริง
ทุกคำถามอาจมีคำตอบที่ถูกต้องได้มากกว่า 1 คำตอบ

เพียงแต่เราต้องมองให้ออกว่า..
คำตอบใดดีที่สุด

"อย่าด่วนตัดสินความผิดถูกของคนๆหนึ่ง
เพียงแค่ได้ยิน "คำตอบ" ของเขา
โดยที่ยังมิได้วิเคราะห์คำตอบนั้นให้ถ่องแท้เสียก่อน
ว่า "เขามีเหตุผลอะไร?"

ลองย้อนกลับไปมองดูตัวเองในเวลาที่ผ่านมา
แล้วถามตัวเองซิว่า
เคยเป็นอย่างเขาไหม?

ถามตัวเองสิว่า การที่สั่งให้เขาทำนั่นทำนี่
ตัวเราเองทำได้อย่างที่เราสั่งให้เขาทำไหม...

เวลา วัน เดือน และ ปี ยังคงมีอยู่เหมือนเดิม
แต่กาลเวลาที่ผ่านไปทำให้ผู้คนเปลี่ยนแปลงได้..

แปลก..
ทำไมไม่คิดว่าชีวิตคนเรา
สุดท้ายแล้วก็ต้องอยู่ ณ ที่เดียวกัน
ใช้พื้นที่พอๆกัน ....

คิดซะนะ..
แล้วจะมีความสุข

คนเราไม่ว่าจะอยู่ตึกสูงระฟ้าราคาพันล้าน
หรือ
เพียงแค่กระต๊อบมุงจาก มุงสังกะสี

อย่าลืมว่า.."เท้า(ตีน)" ไม่เคยพ้นดินเหมือนกัน

ฉะนั้น
อย่าวัดคุณค่าของคนอื่น ต่ำกว่าคุณค่าของตนเองที่มี

ทุกคนมีเป้าหมาย และ เหตุผล ที่ไม่เหมือนกัน
ความคิดและการกระทำจึงไม่อาจเหมือนกันได้...

"อย่าหยุดความคิดสร้างสรรของคนอื่น.. ด้วยกรอบความคิดของเรา"

*******************************************

** ที่มา---->>> Forward Mail
เห็นว่าเป็นข้อคิดดีดี ก็เลยนำมาฝากกันต่อค่ะ

Create Date : 27 ตุลาคม 2551

Last Update : 26 พฤษภาคม 2561 3:17:15 น.

7 comments

Counter : 834 Pageviews.