Canivore , ตอนที่ 3 - ชันสูตร

     ตอนที่ 3 - ชันสูตร

สิบเอ็ดนาฬิกา สามสิบนาที  บ้านหลังงามที่ตั้งอยู่ห่างไกลจากชุมชนในชนบทแห่งหนึ่ง ถูกแวดล้อมไปด้วยเหล่าผู้พิทักษ์สันติราษฏ์ ซึ่งพวกเขาได้พากันมาปฎิบัติหน้าที่ไปตามกฎหมาย เพียงเพื่อรักษาให้ความยุติธรรมอันจอมปลอมให้ดำเนินไปได้อย่างราบรื่นและมั่นคง  พวกเขาได้รับการแจ้งเหตุมาตั้งแต่เมื่อคืน และทีมชันสูตรได้เดินทางมาถึงได้พักหนึ่งแล้ว…

“ผลเป็นอย่างไรบ้างครับ...” ร้อยตำรวจเอก พิทักษ์ หัวหน้ากองปราบ เอ่ยถามขึ้นเมื่อเห็นหัวหน้าทีมชันสูตรเดินออกมาจากที่เกิดเหตุ

“ฆาตกรเลือดเย็นอย่างขีดสุด และถ้าเป็นอย่างที่ผมคิด เขาคงมีปัญหาทางจิตด้วย” ชายหัวหน้าทีมชันสูตรตอบ

“อย่างไรครับ?” ร้อยเอกพิทักษ์ รู้สึกงุนงงในคำตอบ หัวหน้าทีมชันสูตรขยับแว่น แล้วเริ่มอธิบาย...

“ศพผู้หญิงค่อยยังชั่ว ถูกยิงนัดเดียวที่กลางหน้าอก กระสุนตัดหัวหัวใจอย่างแม่นยำ เธอคงตายคาที่ทันทีโดยไม่ทันได้เจ็บ แต่ศพผู้ชายถูกยิงหลายนัด เอ่อ.. ห้านัด”

“ห้านัด!!!”  ร้อยเอกพิทักษ์อุทาน

“ใช่ครับ.. ห้านัด แต่ผมไม่กล้ายืนยันว่ามันบังเอิญหรือเปล่า ที่กระสุนทุกนัดตัดผ่านตำแหน่งเส้นเลือดใหญ่ที่ไม่ใช่จุดตาย แบบ one kill hit”

“คุณหมายความว่า......”

“ครับ... ผู้ตายเสียชีวิตเพราะอาการช็อกจากการสูญเสียเลือดมากเกินไป ฆาตกรคงเป็นทั้งนักกีฬายิงปืนระดับเหรียญทอง และมีความรู้ในทางการแพทย์ อาจเป็นไปได้ว่าเขาคือผู้เชี่ยวชาญด้านสรีระวิทยา”

“ขนาดนั้นเลยหรือครับ?”

“จากการสันนิฐานของผม อาจใช่ครับ.. ถ้าทุกอย่างไม่ใช่เรื่องบังเอิญน่ะ เราพบปลอกกระสุนอยู่ห่างออกไปจากศพราว หกเมตร เอ่อ... ไม่สิ! อันที่ใกล้สุด หกเมตร สี่สิบเจ็ดเซนติเมตร มันยิงมาในระยะนั้น และเข้าตรงตำแหน่งเส้นเลือดใหญ่ทุกนัดอย่างพอดิบพอดี ไม่ขาดไม่เกิน นั่นหมายถึงผู้ตายจะยังไม่ตายทันที แต่จะค่อยๆเสียเลือดไปจนตาย เห็นได้ชัดว่ามันจงใจทรมาน....”

 “ผมพอเข้าใจในความหมายของคุณแล้วครับ และที่สำคัญคนทั่วๆไปถ้าไม่ได้เรียนสายแพทย์มาโดยตรง ก็คงไม่รู้จักตำแหน่งเส้นเลือดใหญ่ในร่างกายได้แม่นยำราวกับท่องจำมาขนาดนั้น กระทั่งตัวผมซึ่งเป็นตำรวจยังไม่รู้เลย”  ร้อยเอกพิทักษ์ เริ่มคลี่คลายในคำตอบ

“ท่านคิดเหมือนผมเลยครับ ฆาตกรอาจไม่ใช่โจรปลายแถว แต่เป็นคนที่มีการศึกษามาอย่างเยี่ยมยอดเลย”

“หากจะตามหาตัวฆาตกรให้พบ ผมคงต้องเริ่มต้นจากโรงพยาบาลแถวๆนี้ก่อน เดี๋ยวพรุ่งนี้บ่ายๆ ผมจะเรียกประชุมเรื่องนี้  ผมอยากให้คุณหมอเข้าร่วมด้วย.. และผมขอรายงานผลการชันสูตรด้วยครับคุณหมอ...”

“ได้ครับ... รายงานผมเตรียมไว้ให้แล้วครับ...” หัวหน้าทีมชันสูตรยื่นแฟ้มเอกสารรายงนผลการชันสูตรให้กับร้อยเอกพิทักษ์ แล้วเขาจึงขอตัวลากลับไป

“ขอบคุณครับ...” ร้อยเอกพิทักษ์กล่าว

เขาหนีบแฟ้มเอกสารไว้ใต้แขน แล้วจึงหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบพลางครุ่นคิดอะไรไปเรื่อยไป....

(นายเป็นใครกันแน่น่ะ ? ไม่ว่ายังก็ต้องตามตัวให้พบ ฉันจะได้เป็นข้าราชการที่ดี ในแบบที่ต้องการเสียที... ?)

Create Date : 25 ธันวาคม 2554		0 comments
Last Update : 2 มกราคม 2555 15:09:41 น.
Counter : 751 Pageviews.
Share Tweet