สัจจะนั้นมีเพียงหนึ่ง แต่หนทางรู้ซึ้งนั้นมีหลากหลาย...
Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2553
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
20 พฤษภาคม 2553
 
All Blogs
 
นิยายที่เขียนไม่จบ - ๑



๐ ยังไม่มีชื่อเรื่อง




อลาสก้า ต้นฤดูหิมะร่วง...

นีโอ เด็กหนุ่มคงแก่เรียน นั่งอ่านหนังสืออยู่ในห้องสมุด ราวกับว่าโลกนี้มีเพียงเขากับกองหนังสือที่วางอยู่ตรงหน้าเท่านั้น…
“ว่าไง... นีโอ ขยันน่าดูเลยน่ะ” เด็กหนุ่มรูปร่างสูงกำยำ อีกคนเดินเข้ามาทักทายนีโอ ก่อนที่จะนั่งลงข้างๆ เขาวางหนังสือกองโตอีกกองลงข้างๆที่นั่งใกล้กับนีโอ แล้วบิดตัวไปมา นีโอละสายตาจากหนังสือ แล้วหันหน้าสนทนากับเด็กหนุ่มคนนั้น
“แน่ล่ะ... ก็ฉันกำลังเตรียมสอบทหารนี่ ว่าแต่นายเถอะ เอโก้ วันนี้ไม่ไปซ้อมบาสเก็ตบอลหรือ ?”
“ไม่หละ ฉันลาออกจากชมรมแล้ว”
“นายจะบ้าเหรอ.. อนาคตนายกำลังจะไปได้สวย นายกำลังจะติดทีมชาติ”
“ใช่! ทีมชาติ ? นั่นคือความจริง..”
“นายกำลังล้อฉันเล่น?”
“เปล่า ฉันไม่ได้พูดเล่น ทีมชาติคือความจริง แต่ทหารคือความฝัน ฉันจะเป็นทหาร”
“ยินดีต้อนรับสู่โลกของการตีความเชิงอุดมคติ”
“นีโอ เรามาแข่งกันไหมว่าใครจะเดินไปบนถนนสายนี้ได้ไกลกว่ากัน”
“ในฐานะคู่แข่งน่ะหรือ ?”
“เปล่า! ในฐานะเพื่อน”
“ได้สิ พร้อมเสมอเพื่อน แต่ฉันขอบอกนายไว้อย่างหนึ่งน่ะ เรื่องบาสฉันอาจแพ้นาย แต่เรื่องนี้นายไม่ได้เปรียบอะไรฉัน”
“ทุกอย่างพระเจ้าเป็นผู้กำหนด”
“ฉันไม่เชื่อในพระเจ้า ฉันเชื่อในตัวเอง”
“ฉันก็เชื่อในตัวเอง แต่พระเจ้าเป็นอีกตัวช่วยของฉัน”
“ฉันไม่ขัดศรัทธานาย มาเริ่มแข่งกันตอนนี้เลยเถอะ ก่อนอื่นเริ่มจากหนังสือที่กองอยู่ตรงหน้านี้ก่อนเลย”
“ตกลง”
“ฮัลลลโล่... คุยอะไรกันอยู่หรอจ๊ะสองหนุ่ม ท่าทางสนุกจัง ฉันขอคุยด้วยบ้างสิ”เสียงของเด็กหญิงสาวแรกรุ่น ผมสีบรอนซ์ ท่าทางทะมัดทะแมง ดังมาจากข้างหลัง ของนีโอ และเอโก้ หล่อนพูดเสร็จก็นั่งลงตรงด้านหน้าที่นั่งของทั้งสองคน
“ฉันกับนีโอกำลังแข่งขันกันอยู่หนะ เอลิต้า” เอโก้พูด
“แข่ง ? พวกนายแข่งอะไรกันหล่ะ ขอฉันแข่งด้วยคนสิ”
“บางทีเราอาจให้เธออาจเข้าร่วมการแข่งขันนี้ได้ ถ้าเราเปลี่ยนเงื่อนไข” นีโอพูด
“ใช่ ? เปลี่ยนเงื่อนไข” เอโก้พูดรับ
“นี่พวกนายทั้งสองคนพูดอะไรกันย่ะ เงื่อนไขอะไรกัน ฉันงงไปหมดแล้ว”
“ก้าวไปให้ไกลที่สุดบนถนนของความฝัน นี่แหละการแข่งของเรา”
“ว้าววว น่าสนใจดีนี่ ว่าแต่นีโอ นายหัดพูดอะไรให้เข้าใจได้ง่ายๆหน่อยไม่ได้รึ”



จบ... เขียนต่อไม่ออก




เรื่องย่อ... หลังจากนี้ นีโอ และ เอโก้ ได้เป็นทหารสมใจ ทั้งสองอยู่คนล่ะหน่วย แต่ก็ยังได้ทำงานร่วมกันในสงครามหลายๆแห่ง ส่วนเอลิต้าก็ได้เป็นนักข่าวต่างประเทศ

จากนั้นความขัดแย้งก็เริ่มเกิดขึ้นในใจของนีโอ เมื่อเขาเริ่มตระหนักว่าสงครามไม่อาจนำมาซึ่งสันติภาพ หลังจากที่เขาได้เห็นผู้บริสุทธิ์จำนวนมากได้ตายไปด้วยภัยสงคราม และได้เห็น ความอดอยาก และความหวาดกลัว ที่ได้คุกคามผู้คนในพื้นที่ ซึ่งทุกอย่างขัดกับอุดมการณ์ของเขาโดยสิ้นเชิง เขาจึงออกจากการเป็นทหารแล้วหันหน้าเข้าสู่การเป็นนักปฎิวัติพร้อมกับพรรคพวกร่วมอุดมการณ์อีกกลุ่มหนึ่ง ทำหน้าที่เป็นหน่วยเสริมกำลังทุกด้านในกลุ่มคนที่เรียกร้องสันติภาพในประเทศเผด็จการต่างๆ จนสำเร็จเป็นผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในประเทศนั้นมาแล้วหลายๆครั้ง โดยมีนายทุนกระเป๋าหนักให้การสนับสนุนอยู่เบื้องหลังอย่างลับๆ นีโอและพรรคพวกรู้ดีว่า พวกตนกำลังถูกหลอกใช้เพราะคนที่ได้ประโยชน์จากการปฏิวัตินั้นคือนายทุนแบคเขานั่นเอง แต่เขาก็คิดว่ายังดีกว่าที่จะให้คนในประเทศเผด็จการนั้นๆ ต้องมาตายอย่างโง่ๆ เพราะการใช้อำนาจอย่างไร้ขอบเขตของคนด้วยกันเอง

ส่วนเอโก้นั้น ยังเชื่อมั่นอยู่เสมอว่ากระสุนปืน และสงคราม จะนำมาซึ่งความสงบสุขของโลกอย่างยั่งยืน การใช้กำลังทางทหารบังคับให้อีกฝ่ายยอมจำนนนั้นจะนำมาซึ่งความสงบเรียบร้อย เอโก้ไต่เต้าขึ้นจนได้ตำแหน่งสูงขึ้นในกองทัพ ด้วยผลงานเสี่ยงตายจำนวนนับครั้งไม่ถ้วน แม้เขาจะต้องเผชิญกับความขัดแย้งเช่นเดียวกับนีโอก็ตาม แต่เอโก้ยังยึดมั่นในความคิดของตัวเองไม่เปลี่ยนแปลง

เอลิต้าเข้าสู่เส้นทางถนนนักข่าวเธอเสี่ยงภัยเดินทางไปทุกที่ เพื่อที่จะทำข่าวเกี่ยวกับสงคราม และการก่อการร้าย โดยเธอยึดถือคติรายงานแต่ความจริงทุกเรื่อง เอลิต้าได้พบกับการต่อสู้ที่หลากหลายทั้งของฝ่ายผู้นำ ฝ่ายทหารและของประชาชน ได้พูดคุยพบเจอกับคนหลายระดับ งานนี้ทำให้เธอถูกกดดันจากผู้มีอิทธิพลในพื้นที่หลายๆครั้ง และยังรวมไปถึงการบิดเบือข่าวที่เธอเสี่ยงภัยหามาเพื่อประโยชน์ของหน่วยงานของเธอเองโดยไม่สนใจว่าใครจะเป็นอย่างไร ทุกสิ่งทุกอย่างทำให้ทัศนะคติของเธอเปลี่ยนไป เธอเบื่อหน่ายต่อวงการนี้เต็มที แต่เนื่องจากเธอรักในอาชีพนี้เธอจึงยังทำหน้าที่นี้ต่อไป แต่เปลี่ยนจากจากการที่รายงานความจริงที่เป็นข้อมูลดิบ ทุกอย่าง ทุกครั้ง เป็นรายงานความจริงในเฉพาะบางประเด็น หรือบางครั้งก็บิดเบือนข้อมูลดิบไปเลยก็มี โดยเธอจะคำนึงถึงผลกระทบที่จะเกิดต่อสันติภาพของผู้คนให้น้อยที่สุด แม้บางครั้งเธอจะถูกตำหนิเพราะถูกจับได้ว่าให้ข่าวไม่ตรงกับความจริงก็ตาม...

เหตุการณ์เริ่มเลวร้ายลงเรื่อยๆเมื่อนีโอ ต้องกลายมาเป็นผู้ก่อการร้ายข้ามชาติ เพราะถูกหักจากนายทุนแบคของเขา ที่กลัวว่าเรื่องที่ตัวเองให้การสนับสนุนกลุ่มนักปฏิวัติอย่างลับๆจะแดงขึ้นมา นีโอและพรรคพวกถูกตั้งค่าหัว และถูกตามล่าตัวอย่างหนัก โดยหนึ่งในหน่วยงานที่ตามล่าตัวเขานั้นอยู่ในการรับผิดชอบของนายพลเอโก้ เขาต้องต้องระหกระเหินไปตามชะตากรรมเป็นเวลาเกือบ 20ปี โดยในระหว่างนั้นเขาได้ประสบพบเจอกับเหตุการณ์หลายหลากต่างๆนานา เดินทางไปทั่วโลกตั้งแต่ทวีปแอฟริกา เอเชีย ออสเตเรีย ยันยุโรป สุดท้ายเขาก็ยอมมอบตัว และหลุดพ้นจากข้อหาดังกล่าวด้วยการช่วยเหลือจากเอโก้ และการบิดเบือนข่าวสารโดยเอลิต้า

ในวัย40 กว่าๆ ทั้งสามคนได้พบกันเป็นครั้งสุดท้าย ที่ร้านกาแฟแห่งหนึ่ง และได้พูดคุยแลกเปลี่ยนทรรศนะคติในด้านต่างๆ อย่างมีความสุข หลังจากนั้นได้ไม่นาน...
นีโอ ก่อตั้งกลุ่มเรียกร้องสันติภาพ แต่แล้วก็ถูกลอบสังหาร
เอโก้ ถูกยิงตาย ในหน้าที่ เพราะการปฎิบัติภารกิจปราบปรามกลุ่มนักค้ายาเสพติด แต่แผนรั่วเลยตายกันทั้งกลุ่ม
เอลิต้า ฆ่าตัวตาย เพราะเสียใจที่การบิดเบือนข่าวเพื่อช่วยเหลือครอบครัวเล็กๆครอบครัวหนึ่งของเธอ เป็นเหตุให้ครอบครัวนั้นถูกฆ่ายกบ้านอย่างโหดเหี้ยม

ทั้งสามคนก้าวไปไปถึงสุดทางฝั่งฝันของตัวเองอย่างสมศักดิ์ศรี แต่ความจริงบนถนนแห่งความฝันมันไม่ได้เรียบง่ายและสวยหรูอย่างที่คิดไว้...

ทุกคนล้วนมีความฝัน แต่ความจริง ณ จุดที่ฝันไว้คืออะไร ?

คำตอบคือ อาจเป็นอะไรก็ได้ทั้งนั้น

ดังนั้น สิ่งสำคัญที่สุดคือการเตรียมพร้อมรับกับความจริงที่เหนือความคาดหมาย ซึ่งอาจเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา !






*หมายเหตุ หนึ่งในนิยายเรื่องยาวหลายๆเรื่องที่อยากเขียน แต่เขียนไม่จบ..... เฮ้ออออ

ผมอยากสื่ออะไรหลายๆอย่างในเรื่องนี้ แต่ก็ทำไม่ได้ เพราะเขียนไม่จบ... เฮ้ออออ (อีกรอบ)

อยากได้ไฟแรงๆ เติมเชื้อให้มันลุกไหม้โชติช่วงชัชวาลสักที แต่ไม่รู้จะไปหาที่ไหน ฮุ้ยยย

เผื่อว่าสักวันจะได้เขียนนิยายาวๆได้จบสักเรื่องก็ยังดี จะได้เก็บเอาไว้อวดเพื่อน

เก็บเอาไว้โม้ให้แม่ฟัง ส่วนเรื่องนี้ก็ต้องดองกันเอาไว้ต่อไป...












Create Date : 20 พฤษภาคม 2553
Last Update : 20 พฤษภาคม 2553 6:03:20 น. 1 comments
Counter : 607 Pageviews.

 
พยายามเข้าค่ะ
สักวันหนึ่งจะต้องเขียนจบ
และต้องเขียนได้ดีมาก ๆ ด้วย
เนื้อหาสนุกเชียวค่ะ
ดูเข้ากับบรรยากาศตอนนี้
จนเหมือนประชด ๆ หน่อย ๆ เชียวนะ


โดย: โสดในซอย วันที่: 20 พฤษภาคม 2553 เวลา:21:08:36 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

สหายกุนเชียง
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]







บ่นเรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก
ครั้งที่ 60
ตอน - ความสุขของความรัก
.........คือการได้รัก

ทำไม? คนเราถึงอยากมีคนรัก
นั่นเพราะอยากมีความสุข
ในเมื่อที่การได้รักใครสักคน
มันก็ทำให้มีความสุขอยู่แล้ว
ทำไมจะต้องไปอยากรู้
หรือไปใส่ใจอะไรอีก 
ว่าใครรัก ใครไม่รัก
เขารักใคร ใครรักเขา ฯลฯ

กับหัวใจที่เต็มไปด้วยแผลฉกรรจ์ดวงนี้ 
มันดีแค่ไหนแล้ว ที่ยังใช้รักใครได้อยู่...

13/08/55







เพลงพวกนี้.........
ผมชอบทุกเพลงครับ
แต่ละเพลงฟังมานานแล้ว
และจะฟังต่อไปเรื่อยๆ
เพราะฟังกี่รอบๆ ก็ไม่เบื่อ
ว่างๆมานั่งฟังเป็นเพื่อนกันเถอะ
แล้วจะติดจาย~* ^___^



MusicPlaylist
Music Playlist at MixPod.com






free counters


Website counter

Friends' blogs
[Add สหายกุนเชียง's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.