|
|
๐ ลิงเกลียดกะปิ กับ ลิงกำถั่ว
~ความเกลียด~ กับ ~การยึดติด~
พระพุทธองค์ตรัสว่า....
จิตของคนเรานั้นเหมือนกับลิง
เราจึงเรียนรู้เรื่องของจิตใจของเราได้ มากมาย
จากพฤติกรรมของลิงลิงนั้นเกลียดกะปิ
ถ้ากะปิถูกมือมันเมื่อไหร่ มันจะถูนิ้วกับพื้นจนเลือดไหลเต็มมือ
จนกว่ากลิ่นกะปิจะหาย ในที่สุดจนกลายเป็นว่า"กะปิ"
ถึงจะร้ายก็ไม่ร้ายเท่า"ความเกลียดกะปิ"
ที่มือลิงเป็นแผลเหวอะหวะไม่ใช่เพราะกะปิ
หากเป็นเพราะความจงเกลียดจงชังกะปิต่างหาก....
สิ่งที่เราเกลียดนั้น บ่อยครั้งไม่น่ากลัวเท่ากับความเกลียดชังในจิตใจเรา
ความเกลียดชังหรือพูดให้ถูกก็ คือความรู้สึกอยากผลักไส
ซึ่งรวมทั้งความโกรธและความกลัว
จึงเป็นเจ้าตัวร้ายที่เราต้องระวังให้มากๆ
แต่นั่นเป็นเพียงครึ่งหนึ่งของความจริงเท่านั้น...
นอกจากความอยากผลักไสแล้ว
ความยึดติดเป็นอีกสิ่งหนึ่ง ที่เราต้องระวังไม่แพ้กัน..
~ ลิงกำถั่ว ~
ในอินเดีย ลิงเป็นไม้เบื่อไม้เมากับชาวบ้าน
เพราะชอบโขมยผลไม้ในสวน ชาวบ้านจึงคิดวิธีจับลิง
โดยใช้กล่องไม้ซึ่งมีฝาด้านหนึ่งเจาะรูเล็กๆ พอให้ลิงสอดมือเข้าไปได้
ในกล่องมีถั่วซึ่งเป็นของโปรดของลิง
วางไว้เป็นเหยื่อล่อวันดีคืนดีลิงมาที่สวน เห็นถั่วอยู่ในกล่อง
ก็เอามือล้วงเข้าไปหยิบถั่ว แต่พอถอนมือออกมาก็ติดฝากล่อง
เพราะกำมือของลิงนั้นใหญ่กว่าฝากล่องที่เจาะไว้
ลิงพยายามดึงมือเท่าไหร่ก็ไม่ออก พอชาวบ้านมาจับ
ก็ปีนหนีขึ้นต้นไม้ไม่ได้ เพราะมีมือเปล่าอยู่ข้างเดียว
สุดท้ายก็ถูกคนจับได้ ลิงหาได้เฉลียวใจไม่ว่า
เพียงแค่มันคลายมือออกเท่านั้น มันก็เอาตัวรอดได้
แต่เพราะยึดถั่วไว้แน่น ไม่ยอมปล่อยจึงต้องเอาชีวิตเข้าแลก
มีหลายอย่างที่เราอยากได้ใฝ่ฝัน จึงถึงกับยึดไว้อย่างเหนียวแน่น
เวลาประสบปัญหา เพียงแค่คลายสิ่งที่ ติดยึดนั้นเสียบ้าง
ปัญหาก็คลี่คลาย แต่เป็นเพราะเราไม่ยอมปล่อย
จึงเกิดผลเสียตามมามากมาย ไม่คุ้ม กับสิ่งที่ติดยึด
จะชอบหรือพึงใจกับอะไรก็ตาม อย่าถึงกับยึดติดจนเหนียวแน่นเกินไป
เพราะโอกาสที่หน้ามืดตามัวนั้นมีสูงจนหาทางออกไม่เจอ
ปัญหาทั้งหลายในชีวิตนั้น ถ้าเรารู้จักปล่อยวางบางสิ่งเสียบ้าง
มันก็จะบรรเทาไปได้เยอะ
บ่อยครั้ง การปล่อยวางไม่เพียงแต่เป็นจุดเริ่มต้นของปัญหาเท่านั้น
หากเป็นทางออกจากปัญหาเลยที่เดียว
ความจริง การอยากผลักไสอะไรสักอย่าง
ก็เป็นการติดยึดอีกแบบหนึ่งนั่นเอง
ทั้งๆ ที่ลิงพยายามถูกำจัด กลิ่นกะปิไปจากมือ
ก็อดไม่ได้ที่จะดึงมือมาดมหากลิ่นกะปิ ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า
รู้ทั้งรู้ว่ากลิ่นกะปินั้นเหม็น แต่ก็ดมมือไม่ยอมเลิกง่ายๆ
ในทำนองเดียวกัน ไม่ว่าเราจะโกรธอะไรหรือเกลียดใคร
ก็มักดึงสิ่งนั้นหรือคน นั้นเข้ามาในจิตใจ ให้ครุ่นคิดเสมอ
ไม่ยอมปล่อยไม่ยอมวางเสียที ทั้งๆ ที่ยิ่งคิดก็ยิ่งทุกข์
ปล่อยวางเสียเถิด แล้วใจเราจะเบาขึ้นเป็นกอง
ความทุกข์ทั้งหลายไม่ว่าจะเป็นเพราะพลัดพรากจากสิ่งที่รัก
หรือ ประสบกับสิ่งที่ไม่พึงปรารถนาที่มันบีบคั้น
กดทับจิตใจเราไม่หยุดหย่อนเสียที
ก็เป็นเพราะเราไปยึด ไปแบกมันเข้าไว้ ทั้งวันทั้งคืน
ในหลายกรณี ความทุกข์ก็ไม่ได้มาจากไหน
หากมาจากการยึดติดไม่ยอมปล่อย เหมือนเจ้าลิงหวงถั่ว นั่นเอง
| Create Date : 23 พฤศจิกายน 2552 |
| Last Update : 23 พฤศจิกายน 2552 20:18:10 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 935 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [
เป็นข้อคิดที่น่าสนใจค่ะ..จะพยายามปฎิบัติตามนะค่ะ..
แต่ตอนนี้ ขอหอบเอาความสุขมาฝากกันหน่อย..
มีความสุขมากๆนะค่ะ