เขาบอกว่าเธอเป็นคงยังไงนะ....เพ้อเจ้อ ใช่ป่ะ

แวะมาเยี่ยมแล้วนา
ตอนนี้อยู่ ต.ป.ท อาจจะติดต่อยากซักนิดนึง

แล้วแต่จะคิดแล้วกัน อุ อุ

^
^
^
IP แปลกไปเนอะ

ถ้างั้นก็...ขอให้เที่ยวให้สนุกๆก็แล้วกัน

*ทำไมวันนี้ทุกคน หนีเราไปหมดเลย *

แวะมาฝันด้วยคนค่ะ

รอแค่ 20 ปีเอง
ยังดีว่าฝันของป้ายังเป็นความจริง
อย่างของลุงคงต้องรอไปชั่วชีวิต 555555
ว่าแต่เค้าหนีไปเที่ยวที่ไหนกันหมดอ่ะ

งั้นก็...เลิกฝัน
มาเป็นแบบที่เพลงเขาบอกไว้ "อยู่กับสิ่งที่มี ไม่ใช่สิ่งที่ฝัน"

แล้วอาไร คือสิ่งที่มมีล่ะป้า
อย่าบอกน้ะว่า อายุ


Merry X’mas น้ะป้า

พรุ่งนี้ยาวไปถึงวันจันทร์ลุงได้หยุดงาน
โคตรจะดีใจเลย 555555

อาการเป็นไงบ้างแล้วล่ะ

อึ้ง...

เอ่อ ถึงมันจะเป้นจริงได้ แต่ก้ใช่ว่ามันจะเป้นจริงได้ง่ายๆ บ่อยๆ นะ

possible แต่ไม่ probable น่ะ

แต่ยังไงก้ดีใจด้วยที่ฝันเป้นจริง (ซะที)

อายุน่ะ เรา(เริ่ม) มีมากเกินไปแล้วล่ะ

...อืมม์ ใช่แล้วล่ะ อึ้ง...

ความรู้สึกมันประมาณว่า ฮ้า....เป็นไปได้หรือนี่!! กับ รู้สึกตื้นตัน เหมือนกับได้อะไรมาในวันที่เราไม่คิดแล้วว่าจะเป็นจริง

อย่าว่าเราอ่อนไหวเลยนะ ถ้าจะบอกว่า วันนั้น เรายิ้มกับลูกโป่งพร้อมกับน้ำตาซึม แต่มันเป็นแบบนั้นจริงๆ

ความรู้สึกแบบนี้ เคยเกิดขึ้นครั้งหนึ่งเมื่อกลางปี เหมือนปาฏิหาริย์ แต่ก็ดำรงอยู่เพียงชั่วครู่ เหมือนกับลูกโป่งสวรรค์ ที่เมื่อเวลาผ่านไป ก็ย่อมตกลงสู่ดิน