Group Blog
 
<<
กันยายน 2548
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
21 กันยายน 2548
 
All Blogs
 
++ Sembazuru : กระเรียนพัน ++

ครั้งหนึ่ง...เพื่อนคนหนึ่งเคยบอกว่า กระเรียนพันตัวทำให้เขาโชคดี

ความคิดในการพับกระเรียนพันตัวเป็นสิ่งที่ห่างไกลจากความพยายามของฉันจริงๆ ตั้งแต่จำความได้ พับยังไงก็ไม่เคยถึงหลักร้อยสักที แล้วที่สำคัญ...ฉันคิดว่า ซาดาโกะ อาการอาจจะทรุดหนักลงก็เพราะนั่งหลังขดหลังแข็งพับเจ้านกกระเรียนกระดาษนี่เอง



จนกระทั่งวันหนึ่ง ลางร้ายก็เริ่มปรากฏ เมื่อเพื่อนคนหนึ่งที่คบหากันมาตั้งแต่ประถม มัธยมอมเปรี้ยวอมหวาน จวบจนล่วงสู่วัยชรา ส่งข่าวมาบอกว่า "ตรูจะแต่งงาน" และ...."เอ็งช่วยออกแบบซุ้มแขวนการ์ดให้หน่อย เอาคอนเซ็ปเป็นนกน้อยทำรังแต่พอตัวนะ บลาๆๆๆๆ"



โรงงานนกแสกจึงเริ่มเปิดกิจการตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา พูดประสาชาวบ้านก็คือ ยุ่งจนหัวบานตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

รอเข้าฉาก


แต่เมื่อรับปากแล้ว ก็ต้องทำกันต่อไป หลังจากตั้งหน้าตั้งตาออกไอเดียไปรอยแปด เธอก็โทรมาลงความเห็นว่า

ว่าที่เจ้าสาว : "เออ ดีๆๆๆ กระเรียนพันตัวก็ดี แต่ตรูว่า สองพันดีกว่า (เอ็งว่ามั้ย?) แบ่งเป็นสองซุ้มนะ ซุ้มละพัน เอาสีเหลืองสดนาเฟ้ยยยยย สีโปรด"

ว่าที่เพื่อนเจ้าสาว : "เอ่อ....ม...ม..ม่ายหวายมั้งแก สีเหลืองสองพันตัว พันตัวแรก ตาตรูก็จะบอดแย้ววววว"

ว่าที่เจ้าสาว : "ไรฟระ พันเดียวมันไม่สวย เออๆๆๆ ถ้าเอ็งกลัวตาบอดสี ก็เลือกมาแล้วกันว่าจะเอาสีอะไร (ตามใจเอ็ง...แต่ตรูยังยืนยันว่า สีโปรดคือ สีเหลือง)"

ว่าที่เพื่อนเจ้าสาวแอบถอนหายใจสามเฮือก ก่อนบอกไปว่า

ว่าที่เพื่อนเจ้าสาว : "งั้นเอาสีใบไม้ร่วงแล้วกัน เหมือนการ์ดงานแต่งเอ็งอ่ะ"

ว่าที่เจ้าสาว : "เออ ดีๆๆๆ งั้นเอ็งไปจัดการทั้งหมดเลยนะ ตรูยกให้เป็นหน้าที่ของเอ็ง"
ซ..ซวยแล้ว

ประเดิมสายแรก


หลังจากนั้นมา ชีวิตทุกวัน งานหลักก็กลายเป็นงานรอง งานพับกระดาษกลายเป็นงานหลัก วิ่งวุ่นตั้งแต่ ซื้อกระดาษ ตัดกระดาษ พับๆๆๆๆ แถมโครงซุ้มที่คิดว่าจะโบ้ยให้ว่าที่เจ้าสาวกะเจ้าบ่าวทำให้หน่อย ก็โดนเวนคืนกลับมาหาตัวเองอีก

มีมือขยันมาอาสาช่วยพับ....รวมเบ็ดเสร็จพับได้ 24 ตัว เห็นถึงความพยายามและความตั้งใจ เลยเก็บเจ้า 24 ตัวนั้นไว้เป็นที่ระลึกถึงน้ำใจคนพับแทน

24 ตัวนี้ คนพับ พับแบบเรียบร้อยมาก เห็นแล้วอาย


กาลเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว จนมาถึง 3 วันนรกสุดท้าย

ว่าที่เจ้าสาว : "เฮ้ย เ้สร็จยังฟระ เสร็จช้า เอ็งต้องหารถขนไปงานเองนะเฟ้ยย"

ว่าที่เพื่อนเจ้าสาว : "ยังอ่ะ งานแยะช่วงนี้ ........ อ้าว แล้วเราจะขนไปยังไงล่ะ?"

ว่าที่เจ้าสาว : "ไม่รู้เฟ้ยยย หาทางเอาเอง ก็เอ็งน่ะ ทำช้า"

ว่าที่เพื่อนเจ้่าสาวที่ผันมาเป็นอดีตเพื่อนเจ้าสาว : "อ้าวววววววววววววววววววววววววว"

ทำไมกลายเป็นความผิดเราไปล่ะ งง

กว่าจะได้อย่างที่เห็น ร้อยตั้งแต่บ่ายสามครึ่ง เสร็จเอาตอนตีสามครึ่ง


แต่ก็นะ..เมื่อรับปากแล้วก็ต้องทำต่อไป ไม่ได้หลับไม่ได้นอน งานประจำก็ต้องทำ ทำเสร็จก็รีบกลับมาพับนก ร้อยนกขึ้นโครงต่ออีก ไม่ชอบเลยสภาวะแบบนี้ แต่ก็ทำ

จนในที่สุด ก็เสร็จเรียบร้อยโรงงานนกแสก แม้จะไม่ใช่ในนาทีสุดท้ายตามแบบฉบับหนังแอคชั่น แต่ก็จวนเจียนเต็มทีเหมือนกัน



ฉันไม่ได้อยู่ร่วมงาน จึงไม่มีโอกาสรู้ว่า ผลงานชิ้นนี้จะทำหน้าที่ของมันได้อย่างสมบูรณ์หรือไม่ แต่นั่นก็ไม่ใช่สิ่งสำคัญ เพราะงานครั้งนี้ทำให้ฉันได้เรียนรู้อะไรหลายอย่าง





อย่างหนึ่งก็คือ ฉันได้รู้แล้วว่า กระเรียนพันทำให้คำอธิษฐานของฉันเป็นจริงขึ้นมาได้...จริง จริง

ขอขอบคุณ ฮก ป้ากระต่าย และ ป้าจ้อย สำหรับความช่วยเหลือในการเปิดโรงงานครั้งใหม่นี้ อยากลงรูปเป็นการตอบแทน แต่ถูกขู่อาฆาตไว้อ่ะ แย่จัง




หมายเหตุ การพับนกกระเรียนมีชื่อเรียกเฉพาะว่า โอะริซุรุ (orizuru) และเป็นที่นิยมพับกันมากในญี่ปุ่น เพราะถือเป็นสัญลักษณ์ของความโชคดีและความมีอายุยืน ในบางครั้ง จะเห็นว่ามีการร้อยนกกระเรียนเป็นสายด้วยเชือก แล้วแขวนห้อยจากเพดาน เรียกว่า เซ็มบะซุรุ (sembazuru) หรือ นกกระเรียนพันตัว ใช้ประดับเมื่อจะอธิษฐานสิ่งใดสิ่งหนึ่ง







Create Date : 21 กันยายน 2548
Last Update : 21 กันยายน 2548 23:31:50 น. 12 comments
Counter : 476 Pageviews.

 
That's not what friends are for

And I never thought I'd feel this way
And as far as I'm concerned
I'm glad I got the chance to say
That you do believe it's awful

And if you should ever go away
Well then close your eyes and try
To feel the way we do today
And then if you can remember

Keep smiling, and listening
Knowing you can't always count on me, for sure
That's not what friends are for

For good times and bad times
I won't be on your side forever more
That's not what friends are for

Well you came and open me
And now there's so much more I see
And so by the way I thank you

and then for this times when we're apart
Well then close your eyes and know
These words are coming from my heart
And then if you can remember

...please remember...

now there's so much more I see
And so by the way I thank you
(for such a precious lesson)

Is a Friend in Need a Friend Indeed?




โดย: That's not what friends are for IP: 58.9.190.21 วันที่: 22 กันยายน 2548 เวลา:0:00:59 น.  

 
That's really great, Pa Ju. You really have lot of patience.
I guess I couldn't make it through the first 100.

It looks really nice especially when altogether were hung from that sort of overhead roping thing. I like the way you organized them gradient in color, from yellow then changing into orange. What a great idea.


โดย: มะละกอ (melkor ) วันที่: 22 กันยายน 2548 เวลา:0:01:30 น.  

 
ขอบคุณสำหรับคำชมกั้บ ลุงมะละกอ ไม่ได้เจอกันเสียนาน เราเพิ่งหลบหนีออกจากโรงงานนกแสกได้อ่ะ

ปล.ชอบเพลงในความเห็นที่ 1 จัง น่าจะเปิดฟังตอนทำ


โดย: Meliot Baggins วันที่: 22 กันยายน 2548 เวลา:0:10:45 น.  

 
blog สวยจังครับ
ชอบ background อ่ะ
นกก็สีสดจริงๆ
ชอบโลโก้หลังชื่อ login ด้วย


โดย: ก่ายยย... วันที่: 22 กันยายน 2548 เวลา:20:07:18 น.  

 
นกกระดาษสีสันสดสวย สีเหลือง แสด แดง เพลิงเชียวนะ
อืม..เป็นของขวัญที่ทำให้ด้วยใจ มีค่ายิ่งกว่าสิ่งใด มอบให้เพื่อนเนื่องในวันแต่งงาน...

เห็นครั้งแรกนึกว่าบ่าว-สาวคู่นี้คงจบจาก มธ. แน่ๆ เลย แต่ที่ไหนได้ ที่แท้ก็มาจากสีใบไม้ร่วง เหมือนการ์ดงานแต่งงานนี่เอง

อยากบอกว่าสีสันนกกระดาษของจริง สดสวยกว่าในภาพถ่ายอีกนะ

อยากบอกอีกด้วยว่าเจ้าสาวผู้นี้ช่างโชคดีจริงๆ เลยนะ โชคดีที่มีเพื่อนแบบนี้ นี่นะถ้าไม่ใช่เพื่อนรักกันจริง ก็คงไม่ทำให้ถึงขนาดนี้หรอกนะ มิตรภาพดีๆ อย่างนี้ควรรักษาไว้ให้ดีนะ อย่าได้ทำตกหายไปนะ เสียดายแย่เลย

ว่าแต่.. เจ้าสาวผู้นี้จะรู้ตัวไหมหนอ


*************************************

"Friendship is not something I take lightly. Too hard to come by.".
(มาจากคำพูดของ Angus MacGyver)
*************************************


โดย: กระต่ายน้อย(ท้องอืด) ณ ท่าพระจันทร์ IP: 202.28.181.7 วันที่: 23 กันยายน 2548 เวลา:1:58:33 น.  

 
กิมจู ช่วยลงรูปป้ากระต่ายหน่อยเถอะ อยากเห็นหัวเหม่งป้าแก ถ้าป้าแกจะอาฆาตกิมจู ก็ช่วยบอกให้มาอาฆาตเราแทนละกัน ป้าจะได้ไม่สามารถลบเราออกจากความทรงจำได้


โดย: กิมจิ IP: 69.85.173.107 วันที่: 24 กันยายน 2548 เวลา:7:14:44 น.  

 
As you wish!



ลงรูปให้แล้วนะคะ แต่ด้วยจรรยาบรรณของคนทำบล็อก ทำให้ไม่สามารถเปิดเผยใบหน้าที่แท้จริงของฆาตกรได้

คาดว่า ถ้าคุณกิมจิเห็นภาพจริงๆ เต็มๆ อาจจะขอรีบลบความทรงจำออกทันที ก็เป็นได้

สยดสยองมากค่ะ


โดย: กจ (Meliot Baggins ) วันที่: 24 กันยายน 2548 เวลา:14:53:04 น.  

 
ต้นไม้สวยดีแฮะ สีบล็อกก้อเข้ากะฤดูกาลเสียจริง โอ......... Autumn in my heart


โดย: ฮก IP: 161.246.1.34 วันที่: 25 กันยายน 2548 เวลา:22:57:16 น.  

 
ขอบคุณมากคุณกิมจู ที่ในรูปอุตส่าห์มีป้ายทางหนีไฟให้ด้วย โหดแบบนี้ ข้าพเจ้าขอกลิ้งหนีก่อนล่ะ


โดย: กิมจิ IP: 69.85.172.174 วันที่: 25 กันยายน 2548 เวลา:23:22:20 น.  

 
แง จะอัพบล็อกใหม่ พันติ๊บก็ดันมาเดี้ยงอีก


โดย: กิมจู IP: 202.5.88.139 วันที่: 26 กันยายน 2548 เวลา:20:19:34 น.  

 


jinn


โดย: jen IP: 125.24.74.166 วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:20:51:56 น.  

 


โดย: pee IP: 125.24.74.166 วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:20:55:42 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Meliot Baggins
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]




สวัสดีค่ะ ... กลับมาแล้วค่ะ



อัพบล็อกใหม่แล้วค่ะ
... ชมสวนที่คาดว่า จะอังกิ๊ด อังกฤษได้ที่กรุ๊ป เมื่อดอกไม้บาน


Photobucket ...ภาพงานกระดาษของขวัญวันแต่งงาน ที่กรุ๊ป งานกระดาษ
ค่ะ
Friends' blogs
[Add Meliot Baggins's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.