Bloggang.com : Meliot Baggins : Format My Life

Format My Life

เคยมีสักครั้งในชีวิตไหม ที่คิดอยากจะให้สมองของตัวเองเป็นเหมือน HDD ในคอมพิวเตอร์

ไม่ใช่ครั้งเดียว .. แต่คิดอยากจะเป็นแบบนั้นอยู่หลายครั้ง
เพียงแต่เราจะทำยังไงดี

ตั้งแต่เปิดประเดิมต้นปีมา ผ่านปีใหม่สากล ปีใหม่จีน มายันปีใหม่ไทย ดูเหมือนว่าปีนี้ไอ้ที่เขาว่าๆกันว่า ขาลชงกับกุน หมูไม่ถูกกับเสือท่าจะเป็นเรื่องจริง ชีวิตตกอยู่ท่ามกลางมรสุมหนักๆลูกแล้วลูกเล่า ถ้าลองสำรวจตัวเองดีดี อาจจะมีสภาพคล้ายกับเมืองนิวออร์ลีนที่โดนแคทธาลีนาถล่มก็เป็นได้

คือ มีแต่น้ำเน่าๆ และ ซากปรักหักพัง

ความโชคร้ายยังคงตามมาโจมตีไม่สิ้นสุด ก็คงเหมือนกับเป็นอาฟเตอร์ช็อคหลังแผ่นดินไหว งวดนี้เล่นแรงทำเอาเครื่องคอมพิวเตอร์แสนรักของฉัน สูญสิ้นข้อมูลภายในพริบตา

ใครที่ติดตามข่าวสารคอมพิวเตอร์คงพอจะรู้เรื่องการระบาดของไวรัสโรคจิตที่ชื่อ hacked by 1 byte {no virus no work no money} กันบ้างแล้ว หลายคนก็อาจประสบเคราะห์กรรมเช่นเดียวกับฉัน เป็นที่น่ายินดีว่า คนที่สร้างเจ้าไวรัสตัวนี้ขึ้นมา เป็นหนุ่มน้อยชาวไทยนี่เอง เก่ง ฉลาด แต่ไม่สร้างสรรค์ ไร้จริยธรรมอย่างแรง เขาสร้างไวรัสตัวนี้ขึ้นมาเพียงเพื่อจะปล่อยไปทำร้ายคนคนนึง

แต่เขาลืมไปหรืออย่างไรว่า ผลของมันยากจะควบคุมให้อยู่เพียงคนคนหนึ่งเท่านั้น

ด้วยเหตุเช่นนี้ NoteBook ส่วนตัวที่เต็มไปด้วยข้อมูลและไฟล์สำคัญหลายอย่างของฉันก็ถูกเจ้าไวรัสโรคจิตเขมือบไปอย่างตะกละตะกราม ในเย็นของวันเนาปี 50 นี้เอง

ข้อมูลส่วนหนึ่งถูกแบคอัพไว้ได้ แต่อีกหลายส่วนมลายหายไปพร้อมกับไอคอนกระโหลกไขว่ที่ลอยมาหลอกหลอนบนหน้าจอ ไม่ต้องพูดถึงการแก้อะไรนอกจากการ format เครื่องใหม่ สิ่งเดียวที่หวังตอนนี้คือ ปาฏิหาริย์ที่จะทำให้ข้อมูลบางอย่างใน Drive D จะยังเหลือรอดบ้าง เพียงบางส่วนก็พอ

การใช้ชีวิตในโลกปัจจุบัน เราไม่อาจปฏิเสธได้เลยว่าคอมพิวเตอร์เข้ามามีบทบาทสำคัญกับชีวิตเราอย่างไรบ้าง ยิ่งคนที่ทำงานออฟฟิศผู้ไม่เห็นพระอาทิตย์ขึ้น และกลับบ้านหลังพระอาทิตย์ตก คอมพิวเตอร์เป็นทั้งทีวี วิทยุ เครื่องพิมพ์ดีด เครื่องคิดเลข โทรศัพท์ ถ้าใช้ให้มันวิ่งไปซื้อข้าวได้ก็ใช้ไปแล้ว แต่ถึงจะไม่ได้ก็สามารถใช้มันเป็นเคร่องออนไลน์สั่งเพื่อนอีกตึกหนึ่งให้มาหาพร้อมข้าวเที่ยง 1 กล่อง

ด้วยความสำคัญอย่างนี้เราจึงผูกพันกับมันราวกับเป็นแฝดร่วมอุทรกันไม่ปาน ไม่คิดเถียงนักวิชาการที่คอยออกมาเตือนถึงอาการติดคอม เพราะเป็นเช่นนั้นจริงๆ ด้วยความผูกพัน เราจึงแลกเปลี่ยนความลับซึ่งกันและกันเก็บไว้ในคอม

แต่แล้ววันนึงแฝดคนละเผ่าพันธุ์ต้องถึงกาลสลายร่าง การ format เครื่อง ก็เสมือนเป็นการ format เรื่องราวของเจ้าของเครื่องไปด้วยอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

วันนี้ฉันได้ทำอย่างที่เคยคิดแล้ว คือ การ format ตัวเอง อดีต ปัจจุบัน อนาคต(ส่วนหนึ่ง)ของฉัน มันอยู่ในคอมที่กำลังถูกล้าง อาการตอนนี้ตื้อๆ มีนๆ งงๆ จะร้องไห้ก็ไม่ใช่ ดีใจก็คงไม่มีแน่ เสียใจมั้ย ก้ไม่เท่าไหร่ เพราะรู้ว่าจะเป็นการเริ่มต้นใหม่ .. เพื่อนรักคนนึงบอกว่า ใช่เลย อาการนี้ อาการของคนที่กำลัง format เครื่องคอม อาการของคนที่เหมือนกำลังจะโดน format ไปด้วย

ฉันเองก็เป็นคนโรคจิตหน่อยๆ คือชอบเก็บความเจ็บช้ำไว้ดูเล่น โดยมักจะโยนความผิดไปให้กับสาขาวิชาที่เรียนมาว่า สอนให้ฉันเป็นคนเก็บรายละเอียดต่างๆที่ผ่านมาเพื่อคาดการณ์อนาคต ไอ้เจ้าความเจ็บช้ำนี้ที่บางวันก็อยากทิ้ง แต่ใจนึงก็อยากเก็บไว้ดู ถึงเวลานี้คงไม่ต้องคิดอะไรแล้ว มันมลายไปแล้วทั้งหมด

เพื่อนคนเดิมบอกว่า .. มันน่าจะดีนะ กับการล้างครั้งใหญ่ครั้งนี้ ล้างทั้งเครื่อง ล้างทั้งใจ

สิ่งหนึ่งที่แน่ใจมากก็คือ ฉันได้แบคอัพเรื่องบางเรื่องไว้ในใจลึกเกินกว่าที่ไวรัสจะมาเสาะหาเจอ
แล้วแบบนี้ .. เมื่อไหร่ฉันจะ format มันออกไปได้ให้หมดเสียทีล่ะ

รายละเอียดเกี่ยวกับไวรัสตัวนี้ ติดตามได้ที่ เว็บนี้ค่ะ

Create Date : 15 เมษายน 2550

Last Update : 15 เมษายน 2550 1:24:24 น.

3 comments

Counter : 580 Pageviews.

เสียใจด้วยนะคะ กับข้อมูลสำคัญที่หายไป คนเรานี่ก็จริงๆเลยนะ เก่งอย่างไม่สร้างสรรค์ เสียดายพรสวรรค์ที่ติดตัวเค้าจริงๆๆ .. อย่าไปเป็นเพื่อนกับมันเลยค่ะ ความช้ำน่ะ มันไม่เคยรักใครจริงหรอก

โดย: KungGuenter

วันที่: 15 เมษายน 2550 เวลา:6:17:06 น.

เอาขนมหวานมาฝากในเทศกาลปีใหม่ไทย

อวยพรอย่าเจ็บ อย่าจน พ้นจากโรคภัยไข้เจ็บ

รูปสวยรวยทรัพย์ทั่วหน้า

เดินทางขับรถระมัดระวังด้วยนะ

ขอปะแป้ง จขบ ทั้งสองแก้ม อิ อิ อิ

โดย: somnumberone

วันที่: 15 เมษายน 2550 เวลา:11:32:57 น.

ฮือๆๆ เข้ามาเสียใจกับป้าจุ๊ด้วยนะครับ

โดย: Mr.December

วันที่: 27 เมษายน 2550 เวลา:21:03:56 น.