คลำ คลำ คลำ

สวีสดี สวีดัสทุก ๆ คน
หลังจากที่เราไม่ได้ทำการอับไดมาเป็นระยะเวลานานแสนนาน
เฮ้อ...ทำไมเราถึงชอบทำของพังนักนะ เราก็ไม่รู้หรอก
รู้แต่ว่ามือถือเครื่องของเราน่ะ เป็นเครื่องที่ 7 หรือ 8 นี่แหละ แล้วนะ
แล้วก็กำลังจะพังลงอีกเช่นกัน จึงต้องขอยืมของคนข้างตัวมา พอใช้ของคนข้างตัวมาเป็นระยะเวลากว่า 1 เดือน
เราก็เริ่มรหู้สึกคุ้นเคยชินกะหลายสิ่งหลายอย่าง แอบชอบเครื่งนี้มากกว่านิดหน่อย แต่ก็อีกนั่นแหละเฮ้อ
อยู่ ๆ หูพังก็ไม่ค่อยดี บางทีคนโทรเข้ามา เราก็ไม่ได้ยิน แล้วนี่วันนี้เราคงทำสมอลทอล์กของเครื่องรุ่นนี้หายแน่แน่เลยเพราะว่าเราจำได้ว่า หลัวจากคุยกะแอนแล้ว เราก็ไม่ได้ใช้มันอีกเลย แล้วก็คงเก็บไว้ในกระเป๋าใบเก่งของเรา แต่นี่มันหายไปไหนว่ะ...อย่างงงงงงงงงงงง...

เราเริ่มรู้สึกตัวแล้วล่ะ ว่าเราน่ะหลักลอยเกินไปแล้วนะ เพื่อนๆ คนอีก ๆ น่ะ เค้าทำมาหากินเป็นหลักเป็นแหล่งกันไปหมดแล้ว แต่เค้าคนที่ควรจะคิดได้เสียที กลับลังเลในหลายสิ่งหลายอล่าง อย่างไม่น่าเป็นไปได้ เฮ้อ

---อาทิตย์หน้าคงต้องเริ่มวางแผนอนาคตแล้วหล่ะ---
วันนี้ไปสอบเรียนไกด์มา--ก็โอเคน่ะ ทำได้ในแบบที่เราทำนั่นแหละ แต่คิดว่าคงได้ศิลปากร แล้วก็คงเอาทีศิลปากรนั่นแหละ เพราะว่าเรียนน้อยกว่า
แต่ว่าไปเรียนทีทำมะสาดก็ดีเหมือนกัน

----ไม่อยากเจ็บป่วยเลย เปลืองทั้งเงิน เปลืองทั้งเวลา เสียสุขถาพจิตด้วย ตอนที่เรารู้ความเป็นไปของอาการนะ โห หน้าซีดเป็นไก่ต้มเลย
-----------อยากกลับมาแข็งแรง-----------
กำลังคิดว่าช่วงนี้ก็ว่าง ๆ อยู่กลับไปพักรักษาตัวที่บ้านดีกว่าไหม เอาแบบว่าให้หายขาดจากอาการเจ็บป่วยนี้ไปเลยจะดีกว่านะ

วันที่ 8 เดือนหน้า เพื่อนเราคนหนึ่งจะแต่งงานหล่ะ...ทำไมเค้าถึงอยากแต่งงานกันนักนะ

อาทิตย์หน้าพ่อแม่นายตัวดีมาหล่ะ
หลบหน้าดีกว่าตู...ฮิฮิฮิฮิ

ช่วงก่อนหน้านี้หลายนอาจสงสัยว่าไปทำอะไรมาบ้าง คำตอบง่าย ๆ "ทำทัวร" นั่นเอง
วันอาทิตย์ถ้าอาทิตย์ไหนว่าง ก็เลี้ยงเด็ก งานนี้ไม่ใช่ว่าไม่สนุกนะ แต่บางคร้งก็ไม่สามารถทำได้ เพราะว่าถ้าเราปฏิเสธงานทัวร์บ่อย ๆ ก็จะไม่มีงานทัวร์ให้เราทำ แล้วงานทัวร์ก็เป็นงานที่เราจะเลือกทำเป็นอาชีพต่อไปในอนาคต ก็เลยต้องปู เรียนรู้ไปหลายอย่างเหมือนกัน

---คิดถึงหลาย ๆ คนจัง
แอน--อย่าคิดมากนัก--คิดแล้วปวดหัว ทำดีที่สุดแล้ว ไม่ต้องเปลี่ยนตัวเองเพื่อใครด้วยนะ
---เค้าว่าสิ่งที่แอนตัดสินใจไปน่ะ ดีที่สุดแล้ว---อาจจะไม่ใช่ในแบบของคนอื่น นั่นก็เพราะแอนเป็นแอนไง
โบ--ได้งานแล้วล่ะสิ--วันหลังจะไปให้เลี้ยงนะ ขอบใจนะสำหรัยของขวัญ เซอร์ไพส์จริง ๆ
โชคดีกะงานนะ
โน๊ต--เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้เจอเท่าไร แต่เจอเมื่อไรโน๊ตก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีของเราเหมือนเดิมนะ
....วันหลังครึ้ม ๆ จะเข้ามาใหม่...
ปล.แอนเราไรท์แผ่นเรื่อง Elizabeth Town ไว้จะดูปะ

Create Date : 23 เมษายน 2549		1 comments
Last Update : 23 เมษายน 2549 20:24:23 น.
Counter : 331 Pageviews.
Share Tweet