ฉันกะความน้อยใจ
ฉันกะความน้อยใจ จะมีใครสักคนไหมที่รักฉันจริง โลกใบนี้มันช่างอ้างว้างเหลือเกิน ฉันเลือกที่จะรักคนที่ฉันรัก แต่ฉันไม่เคยได้อะไรเท่าที่ฉันให้เลย คนที่ฉันรักบอกกับฉันว่าชอบฉันเพราะฉันให้มากกว่าคนอื่น ทำไมฉันไม่รู้สึกว่าฉันได้รับมากเท่ากับที่ฉันให้ กี่ครั้งที่ฉันจะต้องรู้สึกเสียใจกับความรู้สึกนี้ กี่ครั้งที่ฉันจะต้องปวดหัว นอนร้องไห้ แอบร้องไห้ในห้องน้ำ
ทำไมเค้าไม่รักฉันเท่ากับที่เค้ารักของบางอย่าง เค้าสามารถเล่นมันจับมันหัวเราะไปกับมันได้ แต่ทำไมกะฉันเค้าไม่เล่นกะฉัน เค้าไม่เข้าใกล้ฉัน ถ้าฉันไม่เค้าใกล้เค้าก่อน เค้าไม่เคยรู้เลยวาฉันรู้สึกอย่างไง เค้าไม่เคยรู้เลยว่าฉันมาที่นี่เพื่ออะไร เค้าบอกให้ฉันนวดเค้า ได้ฉันนวดให้ได้เพราะฉันรักเค้า ฉันอยากทำอะไรให้เค้า แต่แค่นวดให้ฉันไม่ถึงห้านาทีเค้าก็ทำไม่ได้ วันนี้เค้ายังไม่ทำอะไรให้ฉันเลยสักอย่าง ทำไมต้องมีแต่ฉันที่ทำให้เค้า ฉันเป็นทั้งรูมเมด กวาดบ้าน เป็นเพื่อน เป็นคนถีบจักรยาน เป็นคนลากเค้าเข้าฝั่ง เป็นคนเอ็นเตอร์เท็นเค้า เป็นแม่บ้านทำกับข้าวให้เค้า เป็นหมอนวด ทั้ง ๆ ที่ฉันยอมเสียเวลาของฉันตั้งสามเดือน มากับเธอที่นี่ ที่ที่เธอสามารถเล่นกับของเล่นของเธอได้ ฉันมาเพื่อเธอ แต่สิ่งที่ฉันได้กลับมีแต่ความเสียใจ แล้วฉันจะทำยังไงดี นี่ไม่ใช่ครั้งแรกหรอกนะที่ฉันเจอกับความเสียใจแบบนี้ แต่จะมีสักกี่ครั้งที่ฉันจะทนไหว ปล ฉันอยากให้คนอ่านเข้าใจฉันนะ ว่าฉันเป็นมนุษย์คนนึง ที่มีความคิด มีความรู้สึก ถึงฉันจะดูแข็งแกร่งแต่ฉันก็มีความรู้สึก บางครั้งฉันก็มีความสุขมากที่ได้รักใครสักคน แต่ความทุกข์บางครั้งมันก็เกาะกินใจฉัน ฉันไม่รู้จะทำยังไงกับสถานการณ์ในตอนนี้ เพราะมันเหมือนกับว่าฉันรู้สึกไปคนเดียวกับความรู้สึกน้อยใจนี้ ฉันไม่รู้ว่าฉันควรจะหยุดพยายาม อดทนกับมัน หรือว่า จบมันดี ช่วยฉันคิดทีนะ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ ฉันจะพยายามร้องไห้กับมันเป็นครั้งสุดท้ายนี้ น้ำตาหยดสุดท้ายของฉัน ฉันจะหยุดมันลงให้ได้
Create Date : 16 กรกฎาคม 2551 |
Last Update : 16 กรกฎาคม 2551 3:31:53 น. |
|
4 comments
|
Counter : 271 Pageviews. |
|
|
เปนกะลังจัยให้ จ๊ะ