BlogGang.com : : kankaew : my stuffs from old house:exteen

my stuffs from old house:exteen

ฉันกลับไปอ่านข้อความเก่าๆ ที่ฉันเตยเขียน ม้นทำให้ฉันพบว่า
ฉันลืมของไว้ที่บ้านหลังเก่าของฉัน
นั่นก็คือ เรื่องราวช่วงต่อระหว่างชีวืตที่ฉันเคยอยู่คนเดียวกะขีวิตที่มีใครบางคนร่วมเดินทางไปด้วย

2005/12/28
miss u
คิดถึงจังเลยง่ะ

ไม่เคยคิดว่าจะห่างกันนานขนาดนี้ในที่ที่ไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ ในขณะที่อาทิตย์นี้เราว่างอยุ่ด้วย เลยไม่มีอะไรให้ทำมากนัก เลยฟุ้งซ่านใหญ่เลย............อยากให้กลับมาเร็ว ๆ จัง

----จะคิดถึงกันบ้างไหมเนี่ย----

เหมือนที่เราคืดถึงนายน่ะ.....ตอนนี้วันของเราไม่สมบูรณ์เหมือนที่เป็นมาเท่าไรนัก เราไม่รู้ว่าเพราะอะไร แต่คิดว่า คงเป็นเพราะว่าส่วนหนึ่งของหัวใจเราไม่สมบูรณ์ ความคิดเราส่วหนึ่งล่องลอยไปหานายนั่นแหละ เหมือนอย่างที่เคยเป็น ๆ มาทุกครั้งที่เรากลับบ้าน หรือไปเที่ยวกับครอบครัว เมื่อไรนะที่เราจะปรับตัวกับความรู้สึกนี้ได้วะทึ ทรมาณจัง

มีสิ่งที่เรียกว่าความห่วงหามันก็ดีหรอก แต่บางครั้งมันก็เชือดเฉือนหัวใจสิ้นดี

2005/10/25
ไม่รู้จะทำยังไงดี
วันนี้หลายสิ่งหลายอย่างผ่านเข้ามาให้คิดเยอะ จนฉันไม่อยากตัดสินใจทำอะไรลงไปเลย ฉันไม่รู้ว่า เธอคิดยังไง นั่นเพราะว่าฉันไม่ใช่เธอ เธอไม่พูดเธอไม่บอกฉันจะรู้ไหมว่าฉันทำอะไรไปกระทบจิตใจเธอ ฉันจะหาทางออกของปัญหาที่เรากำลังเผชิญอยู่เจอไหม

แต่ถ้าเธอกลัวว่าบอกแล้วฉันจะเจ็บปวด ทุกข์ทรมาน

ไม่ต้องกลัวนะ เพราะว่าฉันก็อยากแบ่งความทุกข์ของเธอที่ฉันเป็นคนทำมัน เหมือนกัน เพื่อนที่ฉันรัก แคร์

ความรัก ความหวังดีของฉันที่มีให้กับเธอ ไม่เคยน้อยลงเลยนะ ไม่ว่าฉันจะมีเพื่อน แฟน เพิ่มสักกี่คนก็ตาม

2005/10/05
ปวดขมอง
เพิ่งสอบเสร็จมานะเนี่ย แต่พอมาคิด ๆ ดู ดี ๆ แล้วทำไมเรามีงานเยอะอย่างนี้ แล้วเมื่อไรจะเสร็จนี่ ทุกอย่างต้องรีบทำให้เสร็จภายในเวลาอันสั้นหมดเลย แล้วใครมันจะไปทำทัน มี 2 มองนะโ_ย ไม่ได้มี 20 กร จะได้ทำทุกอย่างได้ ที่สำคัญก็มีแค่ขมองน้อย ๆ อันนี้ทำนั้น เฮ้อ...แตสุดท้ายก็ต้องทำให้ทัน วันนี้อ่านหนังสือสอบไม่จบตามคาด ก็เลยทำได้บ้างไม่ได้บ้าง ไม่รู้ว่าท่านเกรดจะออกมาเป็นยังไง แล้วเมื่อวานก็แอบงอนนายตัวดีไปปื้ดใหญ่เลย ไม่รูว่าวันนี้เราจะให้อภัยนายตัวดีได้มะ อาจจะไม่ต้องเจอกันวันนี้จะดีกว่านะ เราก็งานเยอะด้วย ... ตอนเย็นยังมารู้เรื่องแบบว่า มองกันคนละมุมของคนหลายคนอีก ไม่รู้ว่าใครถูกใครผิด เพราะว่าก็คิดกันคนละแบบน่ะน้า แล้วเรื่องก็เลยสรุปแบบว่าตกลงไม่ได้ คงไม่มีบรรยากาศเก่า ๆ แบบที่เราเคยสัมผัสให้เห็นอีกแล้วล่ะ แล้วก็ดูเหมือนว่า เราอาจจะต้องตกลงเป็นอย่างงั้น แบบที่เราว่าไว้แน่เลย --แอน รีบ ๆ กลับมาเร็ว ๆ นะ เรามีโน๊ตเพลงแผ่นใหม่ ตามที่อิ๋งเล่าให้ฟังแล้วล่ะ-- **แต่เราคิดถึงบ้าง แล้วก็จะกลับบ้านเสาร์-อาทิตย์นี้แหละ** --สับสนกับการจัดระบบนิดหน่อยขอไปชาร์ทพลังก่อนนะ-- --พรุ่งนี้ว่าจะไปนั่งสังเกตการณ์บรรยายที่วัดโพธิ์ซะหน่อย แต่ทำยังไงดีเราลืมว่าเราต้องสอบเรื่องอะไรง่ะ-- ไปล่ะ หิวข้าว แล้วก็ปวดขมอง

2005/10/02
ย่างเข้าวันใหม่
ตอนแรกกะว่าวันนี้จะไม่เล่นเน็ตซะหน่อย แต่ก็เผลอไผลเล่นไปจนได้

รู้สึกว่าวันนี้ชีวิตโครตจะไร้ค่าเลย มีตอนเย็นนี่แหละได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันหน่อย

หลังจากที่ตื่นสายแล้วตูดจะโด่ง --ใครบางคนบอกไว้(แม่นั่นเอง)

แต่อยากตูดโด่งต่อไปจะทำไงได้

ตื่นมาก็กิน กินแกงที่ใส่ผงกะหลี่เยอะมาก ๆ เลย

แล้วก็กลับห้องมาดูทีวีแป๊ปนึง โดนที่นอนดูด โดยหมอนอ้น (หมอนเน่าตามที่มคร ๆ เรียกกัน) โหยหา ก็เลยหลับตา หลับไปหลับมากลายเป็นนอนซะนี่ ตื่น อีกที ก็ 2 โมง มีคนโทรมาปลุกให้ไปดูหนังเป็นเพื่อน เลยไป ดู ไป เล่นไป เล่นกลายเป็นห้าโมง

ห้าโมงฝนตกอีก 55555 ช่างเป็นใจให้นอนอย่างงี้--เลยเผลอหลับไป คนที่ด้วยหนังด้วยก็เหมือนเห็นใจอยากให้หลับ บอกให้ปลุกเรา เราขอนอนแค่ 10 นาที ก็ไม่ปลุก ปล่อยเรานอน พอตัวเองหิวถึงจะมาปลุกเรา...

เราเลยไม่ได้ทำอะไรเลยวันนี้

แล้วนายตัวดีก็หนีเราไปเที่ยวอีกแล้วนะเนี่ย--ฮื่มๆๆๆ หนีไปเที่ยวบ่อยแบบนี้ เดี๋ยวเราก้หนีบ้างหรอก...5555 แล้วจะรู้สึกอย่างที่เรารู้สึกอยู่

--วันนี้เรากะนายตัวดีทำอะไรหลาย ๆ อย่างด้วยกัน คุยกันหลายเรื่อง บางเรื่องคุยไปคุยมาเราก้ไม่เข้าใจ เพราะว่าไม่อยากเข้าใจ มาต้องใช้สมองเยอะ--แบบว่าขี้เกียจแปล--

--ต้องรีบกลับไปเขียนessayที่กะว่าจะให้เสร็จคืนนี้ แล้วก็มีแววว่าจะเสร็จคืนนี้ด้วยแหละ--

ไม่อยากอ่านหนังสือสอบอีก 4 เล่มเลย

อยากไปจตุจักร แต่ไม่มีเงิน

โทรหาพระบิดาไม่ติดก็ไม่รู้ทำไม เหมียนกันนะเนี่ย

อยากต่อเพลงที่ยังไม่ได้กะครูจังเลย

ต้องทำหนังสือต่อ--ต้องให้เสร็จภายในเดือนนี้ด้วย--ยากจัง

ต้องแปลงานนอกที่ผู้มีพระคุณกรุณาเก็บไว้ให้--แต่ตอนที่เรามีสอบเนี่ยนะ

ต้องโทรหาน้องสาวคนละพ่อละแม่ แต่ใจคิดถึงกัน

ต้อง---อีกหลาย ๆ อย่างไม่อยากจะคิดเลย

--สุดท้ายอิจฉานายตัวดีจังที่จะได้หนีจากสังคมวุ่นวายไปอยู่เกาะตัง 2 สัปดาห์แนะ อยากไปด้วยง่ะ--

2005/09/30
ดนตรีในความคิด
วันนี้มีแต่ดนตรีในดวงใจเลยนะเนี่ย

พอดีว่าวันนี้ฉันต้องเล่นดนตรีให้กะมหาลัย

แต่ว่าเนื่องด้วยเพลงที่ซ้อมมันเป็นแบบว่าว้อมแค่ไม่กี่วันแล้วก็ไม่แม่นด้วยฉันก็เลยไม่ค่อยถนัดเท่าไรนัก

เลยเปลี่ยนไปเล่นเครื่องดนตรีที่ไม่ประจำดีกว่า สนุกมากเลย

เหลือบไปเห็นน้องคนนึงจากอำเภออัมพวา โคตรเก่งเลย มืองี้พริ้วมาเชียว นี่ขนาดไม่ได้หัดมานะเนี่ย อยากเก่งอย่างงี้บ้างจัง แต่ว่าเมื่อไรนี่

ฉันเริ่มเล่นดนตรีมาได้หลายปีแล้วนะเนี่ย--มีทั้งสุขแล้วก็ทุกขืปนกันไป--แรก ๆ เริ่มด้วยน้ำตา--ต่อมาได้มิตรภาพกะฝีมือที่ดีขึ้นกว่าเก่าหน่อย--ตอนนี้ก็มิตรภาพแน่นแฟ้นขึ้น ฝีมือก็เหมือนเดิมมั้ง

--สนุกจัง ขอบคุณ กำลังใจของตัวเองที่ทำให้ได้ทำในสิ่งนี้นะ--

เมื่อวานสอบมา--ทำได้มั้ง ไม่รู้ขึ้นอยู่กับอาจารย์แล้วล่ะ ไม่เครียดอย่างที่คิดเลยง่ะ

ส่วนเรื่องของเค้าคนนั้นก็ยังล่ม ๆ ดอน ๆ อยู่มั้ง...มีเรื่องให้ตื่นตาตื่นใจทุกวันเลย--วันนี้เค้าขอไปเที่ยวข้างนอกแหละ--

--ผนตก ก็เลยกลั่นความรู้สึกอ่อนไหวที่ซ่อนตัวอยู่ภายในออกมาด้วยนะเนี่ย--

Create Date : 20 กรกฎาคม 2550

Last Update : 20 กรกฎาคม 2550 18:23:26 น.

0 comments

Counter : 289 Pageviews.