|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
เด็กชายที่เจอทางกลับบ้าน และหมาที่กลับมาพร้อมกับบาดแผล
พรุ่งนี้มาอัพ..ถ้าไม่ง่วงซะก่อน
---ย้ำว่าเป็นเรื่องของคนอื่น.........
อ่า มาอัพแล้วค่ะ 555
ก้อย่างที่เห็นชื่อบล๊อกก็บอกอยู่แล้วว่าเป็นเรื่องของคนอื่น ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับคนเขียนสักเท่าไหร่หรอกค่ะ ที่อยากเขียนเพราะมันเป็นเรื่องที่ไม่เกิดขึ้นบ่อยนัก
เด็กชายที่ว่าก็คือพี่ชายของเราเอง เรื่องเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานเองค่ะ เด็กชายคนนี้อายุปีนี้ก็ 30 แล้ว ไม่ได้พิมพ์ผิดหรอกค่ะ พี่ชายของเราก็เป็นคนปกติเนี่ยแหละค่ะ ไม่ได้พิกลพิการอะไร แต่ที่บอกว่าเขาเป็นเด็กชาย ก็เพราะสาเหตุมาจากเมื่อวานค่ะ เราเพิ่งเห็นเขาเป็นเด็กชายที่น่ารักก็คราวนี้เอง
**ในสายตาเราเขาดูเป็นผู้ใหญ่ กำลังไฟแรง เชื่อมั่นในตัวเอง แล้วก็ดูมีความเป็นกบฏทางความคิดนิดหน่อยค่ะ ประสบการณ์แบบลูกผู้ชายก็ผ่านมาเยอะ เรียกว่าเป็น bad boy ก้ว่าได้ เท่ชะมัดเลย
**แต่เขาเองก็ดูจะเชื่อมั่นในตัวเองมากเกินไป จนพ่อกับแม่ก็เป็นห่วง เพราะจนป่านนี้เขาก็ยังไม่ได้จับอะไรเป้นชิ้นเป็นอันสักที โดยเฉพาะกับแม่ กับพี่ชายที่มักจะมีเรื่องเล็กๆน้อยๆที่คอยบั่นทอนความสัมพันธ์ของคนทั้งคู่เสมอ
แม่เคยเปรยๆให้ฟังว่า แม่ผิดเองที่ไม่ได้เลี้ยงดูใกล้ชิดเขาตั้งแต่เด็กๆ แทบจะไม่มีช่วงเวลาไหนที่เขาได้อยู่ใกล้ชิดกับแม่ ตั้งแต่เข้าเรียนเป็นต้นมา เขาก็เริ่มออกไปไกลขึ้นทุกที จนห่างจากสายตาพ่อแม่
**ซึ่งเราเองตีความได้ว่าพี่ชายคงจะขาดความอบอุ่นนั่นแหละค่ะ เพราะตัวเราเองก้เพิ่งเริ่มมาสนิทกับเขาได้ไม่กี่ปีเอง หลังจากที่เขาเรียนจบถึงได้กลับมาอยู่บ้านแบบถาวร
เมื่อมาอยู่บ้านเดียวกัน เพราะไม่ค่อยเข้าใจกันมั้งค่ะ ต่างคนต่างมองกันคนละแง่มุม กลายเป็นต่างคนต่างมีอคติกัน แต่พี่ชายก็จะคอยหาเรื่องให้จิกแม่เสมอ เฮ้อ........... ประมาณว่าจิกๆกัดๆกันพอหอมปากหอมคอ....แต่ก็ไม่ได้รุนแรงเท่าไหร่ แต่ในฐานะที่เป็นคนที่คอยสังเกตอยู่ก็รำคาญเหมือนกันค่ะ บางทีถึงกับโมโหเหมือนกันว่าเป็นอะไรไปนะ คอยจิกว่าแม่อยู่เรื่อย เรื่องไม่เป็นเรื่องแท้ๆ เช่น เรื่องกับข้าว หรือการแสดงความคิดเห็น ก็เข้าใจว่าบางทีก็รำคายที่แม่บ่นเหมือนกัน แต่มันก็เป็นปกติวิสัยของคนเป็นแม่อ่ะนะ ..........งงจริงๆคู่นี้
**พอมาคิดดูแล้ว เหมือนเขายังหลงอยู่ในป่าคอนกรีตที่อยู่เดิมของเขา ที่เดินวนหาทางกลับบ้านไม่เจอ พยายามคล้ำหาทางเดินที่เขาเดินจากมาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ ในใจคงอยากกลับบ้าน แต่หลงเข้ามาแล้วก็ต้องใช้ชีวิตอยู่แบบนั้นต่อไป
**แต่เด็กชายคนนั้นเพิ่งหาทางกลับบ้านเจอค่ะ แม่เป็นคนพากลับมาเอง เราไม่เคยรู้สึกดีแบบนี้มานานแล้ว เมื่อวานพี่ชายไม่สบายค่ะ รู้สึกว่าโรคกระเพาะจะกำเริบ ท้องเสียแล้วก็อ้วกทั้งวัน ถ้าไม่มีใครอยู่บ้านป่านนี้คงกลิ้งตกคลองไปแล้วค่ะ เพระดูท่าทางจะอาการหนักจริงๆ ตอนท้องเสียก็ไม่เท่าไหร่ค่ะ พอจะช่วยตัวเองไหว แต่ตอนอ้วกเนี่ย ท่าทางไม่ดีเลย
ตอนนั้นเรากับแม่นั่งกันอยู่ในครัว แม่กำลังเตรียมทำกับข้าวอยู่ พอได้ยินเสียงอ้วกเท่านั้นก้รีบวิ่งไปหาต้นเสียงทันที (แอบตกใจเหมือนกัน)
ลองนึกอยู่ว่าถ้าแม่ไม่อยู่เราจะวิ่งไปหาเขาแล้วก็ช่วยดุแลเขาหรือเปล่า .........
ทีนี้เราก็เลยวิ่งออกไปดูมั่ง แต่พอเห็นว่าแม่กำลังลูบหลังให้ เราก็มองห่างๆดีกว่า นึกถึงอ้วกแล้วไม่อยากเห็น ไม่อยากได้กลิ่นเลย เดียวอ้วกตาม
สรุปวันนั้นทั้งวันพี่เข้าๆออกๆห้องน้ำ แล้วก้อ้วกเกือบทั้งวัน โดยมีแม่ที่คอยดูแลอยู่ แถมยังช่วยล้างหน้าปะแป้ง(เหมือนเด็กไม่สบายมากๆ) จัดที่นอน แล้วก็คอยหายาหาน้ำให้ตลอด
เห็นแล้วก็นึกอิจฉานิดหน่อย แต่ไม่ได้ริษยาแต่อย่างใด นึกดีใจด้วยซ้ำที่เห็นเขาได้รับการดุแลเหมือนเด็กน้อยที่แม่คอยประคบประหงมตอนไม่สบายไม่ยอมห่าง นึกถึงว่ามาถึงตอนนี้แล้วเขาน่าจะตามแม่กลับบ้านมาได้แล้วหละ แม่อุตส่าห์ตามมาถึงที่แล้ว ก้แค่จับมือแล้วก้เดินตามกลับมาเท่านั้นเอง
**ก็รอดุผลแหละค่ะว่า เขาจะถึงบ้านมั้ย
เผอิญกับที่หมาที่บ้านหายไปติดสัดไม่ยอมกลับบ้านมาหลายวัน เพิ่งจะกลับมาเมื่อไม่กี่วันมานี้เอง พอเห็นสภาพแล้วก็อดสงสารแกมสมน้ำหน้าไม่ได้ เพราะไปติดหญิงแถวๆบ้านที่มีอยู่ไม่กี่ตัว ทีนี้ก้คงเป็นเหตุการณ์ชู้สาวทั่วไปแหละค่ะ ต้องมีเรื่องวิวาทแย่งกันแน่นอน เจ้านี่ไปตัวเดียวก็คงโดนรุมมาแหละค่ะ เดินขากะเผลกมาเลย แถมมีรอยกัดทั้งตัว ผอมอีกต่างหาก แต่สภาพก็ไม่ได้ยับเยินมากมายนะคะ ก้เป็นแบบนี้ทุกปีแหละค่ะ
**พอเจอ 2 กรณีนี้ในเวลาไล่เลี่ยกันก็นึกขึ้นมาได้ว่า ทั้งพี่ชายแล้วก็เจ้าหมาเนี่ย คล้ายๆกันเลยต่างก็มีรอยแผลที่ออกไปเผชิญกันมาทั้งคู่ ต่างกันที่หมามันกลับมาเอง มันรู้ตัวแล้วว่ามีความรักรออยู่ที่บ้านกลับมาตามสัญชาตญาณของมัน แต่เด็กชายหาทางกลับไม่เจอ เหมือนพยายามหาแต่ก็พอใจจะอยู่ในป่านั้นต่อไป
***ในฐานะคนดูก็จะติดตามตัวละครตัวนี้ต่อไปว่า ในเมื่อมีคนจะพากลับบ้านแล้วเขาจะเดินตามกลับมาหรือไม่
***เรารออยู่นะ
Create Date : 31 พฤษภาคม 2549 |
|
16 comments |
Last Update : 31 พฤษภาคม 2549 14:40:41 น. |
Counter : 391 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: lonely sea (seenil ) 31 พฤษภาคม 2549 11:45:41 น. |
|
|
|
| |
โดย: ถวิลหา IP: 124.120.148.66 31 พฤษภาคม 2549 16:52:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: kaka IP: 58.9.102.86 31 พฤษภาคม 2549 20:15:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: หมาฮับ (tanlek ) 1 มิถุนายน 2549 14:03:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: ถวิลหา 1 มิถุนายน 2549 17:27:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: ก้า IP: 58.9.94.193 1 มิถุนายน 2549 22:13:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: lonely sea (seenil ) 2 มิถุนายน 2549 11:40:22 น. |
|
|
|
| |
โดย: ถวิลหา 2 มิถุนายน 2549 17:20:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: หมาฮับ IP: 161.200.255.161 2 มิถุนายน 2549 18:18:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: kaka IP: 58.9.102.170 2 มิถุนายน 2549 20:37:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: ก้า (kakaman ) 3 มิถุนายน 2549 20:18:31 น. |
|
|
|
| |
โดย: หมาฮับ IP: 161.200.255.164 4 มิถุนายน 2549 15:21:11 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ถ้าอัพใหม่แล้วไปบอกด้วยนะคะ