Bloggang.com : kakaman : sad zidane

sad zidane

ตอนแรกตั้งใจไว้ว่า พอจบบอลโลกก็จะทำบ๊อกระลึกถึงพี่เหม่งสักหน่อย ไม่ว่าผลที่ออกมาจะเป็นยังไง

***เพราะตลอด 8 ปี ที่เริ่มดูบอลนั้นก็มี พี่เหม่งนี่แหละที่เป็นเหมือน idol ให้เราต้องคอยติดตาม แต่ก็ในนามทีมชาติฝรั่งเศสเท่านั้นนะไม่ได้ติดตามดูเวลาแกเล่นในลีกหรอก เต่เราก็เหมารวมแหละเวลาดูบอลในนามทีมชาติเราก็เลยกลายเป็นเชียร์ทีมไก่ไปโดยปริยาย แม้ว่าหลังจากหมดยุคยูโร 2000 ทีมจะไม่แข็งแกร่งเหมือนเดิม ผลงานลุ่มๆดอนๆ อย่างบอลโลก2002.......หึๆๆ

ไม่รู้จะว่าโชคดีหรือโชคร้ายที่ไม่ได้ดู(ติดเรียน....ไม่มีโทรทัศน์) กร๊ากๆๆๆ เลยตกรอบแรกซะงั้น 55555

ตอนยูโร2004ก็ไม่ได้ดู..............

เลยกลายเป็นว่าห่างหายจากพี่เหม่งไป 6ปี กลับมาอีกที ไข่ดาวตรงกลางหัวกลายเป็นลุงเหม่งไปซะแล้ว 555กร๊ากๆๆ(แต่ก็ยังเท่อยู่นะ)

กลับมาคราวนี้เรียนจบ มีเวลาดูบอลดึกๆ ตั้งแต่รอบแรก พอเห็นฟอร์มฝรั่งเศสปีนี้ก็เริ่มถอดใจแล้ว....เฮ้อ.......สงสัยตกรอบแรกอีกแน่ๆ .... แต่ก็ดีใจที่ได้เจอพี่เหม่งอีก 55555

**และเป็นอีกครั้งที่ได้ดูบอลกับพี่ชาย ซึ่งเราก็อดไม่ได้ที่จะบ่นๆๆถึงทีมไก่ว่าคงไปไม่รอดแน่ๆ.......แต่ไม่รู้เพราะอะไรนะ พี่เรากลับคิดว่าฝรั่งเศสน่าจะเข้ารอบลึกๆและก็อาจจะได้แชมป์(ตอนแรกไม่เชื่อหรอกแต่ตอนนี้เชื่อแล้วว่าพี่เหม่งทำได้)

...............แต่ก็นะ พี่เหม่งดันมาท็อปฟอร์มตอนทัวนาเม้นต์สุดท้าย ใครจะไปคิด พอดูนัดที่แข่งกับสเปนเราค่อยมั่นใจขึ้นอีกโขเลย ดีใจมากๆด้วยที่ได้เห็นพี่เหม่งเข้ามาถึงขนาดนี้ ใจนึงก็คอยคิดว่าพี่แกคงไปได้ไม่ไกลหรอก..........แต่อีกใจก็แอบคิดนิดๆเหมือนที่พี่ชายเคยบอกว่า "แชมป์ปีนี้อาจจะเป็นทีมไก่" 55555

ยิ่งตอนนัดที่แข่งกับบราซิลนี่ อยากจะกรี๊ดสังเวยความเก่งของพี่เหม่งสัก10รอบ เป็นแมทช์ที่คิดว่าจัดมาเพื่อพี่เหม่งจริงๆ หุๆๆๆ(โหลดเก็บไว้ดูเรียบร้อย กร๊ากๆๆๆ)

แต่ก็นะ.........พอเก่งมากก็กดดันมาก แถมโดนจับตาย...ในทีมก็มีตัวเก่งๆเหลือไม่กี่คนแล้ว แต่จะว่ามากับดวงก็ใช่อ่ะน้า.........นัดโปรตุเกสก็ทำเอาใจตุ้มๆต่อมๆเหมือนกัน

.........ช่วงนี้ใครๆก็คาดหวังกับพี่เหม่งว่าต้องนำทีมไก่ชนะอิตาลี แต่เราเองก็อย่างที่บอก.......เผื่อใจไว้แล้วว่าผลยังไงก็ได้ แต่ขอดูนัดสุดท้ายในชีวิตของพี่เหม่งให้เต็มที่ เต็มเวลา จนนาทีสุดท้ายที่ถ่ายทอด.........แต่ก็ต้องมีบ้างหละนะที่หวังว่าพี่แกจะทำได้อีกครั้งที่จะพาทีมได้แชมป์อีกครั้งหนึ่ง

*** ฮืมๆๆๆๆๆๆๆ แต่ก็อย่างที่รู้ๆอ่ะนะ เกิดอะไรขึ้น ....

เรารู้สึกช็อกไปเลย ฮืม.......เกมนั้นจบตั้งแต่พี่แกเดินออกจากสนามโดยไม่มองถ้วยสักนิด

เราสับสน ทำใจไม่ได้ เศร้า เป็นความรู้สึกอึดอัด ... เหมือนอยากจะร้องแต่ก้ร้องไม่ออก........หลังจากจบเกมส์นั้น เราต้องเดินทางไปต่างจังหวัดทันที ....ไม่รู้ข่าวสารใดๆๆๆตลอด 2 วัน

แต่วันที่ที่กลับมา........เราพุ่งตรงเข้ามาเปิดเนททันที อยากรู้ความเป็นไป..........อ่านความคิดเห็นหลายข้อความ หลายกระทู้.....กระทู้หนึ่ง ในเฉลิมไทยชื่อ" zidane ฉันรักแกหวะ" ทั้งภาพและคำบรรยาย มันช่างสะเทือนใจเรา

*** เราเสียน้ำตาให้เรื่องแบบนี้เนี่ยนะ..............แต่มันก็ทำให้รู้สึกดีขึ้น ความอัดอั้นทั้งหลาย ได้บรรเทาลงแล้ว

...จนเมื่อหลายวันก่อน ที่พี่เหม่งได้ออกมาเล่าเหตุการณ์และเหตุผลที่ทำไม ........ เราเองก็ไม่รู้นะว่าใครโกหก แต่เราเชื่อมันในตัวพี่เหม่ง เรามองข้ามเหตุการณ์นี้ มันไม่สามารถทำลายคุณค่าของคนอย่างพี่เหม่งได้.....

____และจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป____