ห น า ว (คน) เ ดี ย ว ที่ ภู ก ร ะ ดึ ง (20-23 ต.ค. 07)



ต้นเดือนตุลาคม 2550
^_^ : เกดจัง เตรียมลางานเลยนะ ช่วง 20-23/10/07 ไปดำน้ำที่ทะเลชุมพรกัน
เกดจัง : เย้ เย้ เย้ ดีใจๆๆๆๆ

16/10/2007
^_^! : เกดจัง เปลี่ยนแผน ไม่ได้ไปแล้วหละ คลื่นแรงมาก เปลี่ยนเป็นกางเต็นท์นอนใต้ต้นสนที่ทุ่งแสลงหลวงนะ
ช่วงนี้ลมหนาวมาพอดี
เกดจัง : เย้ เย้ เย้ ดีใจๆๆๆๆ ไม่อยากไปดำน้ำแล้วหละ รู้สึกอึดอัด หายใจไม่ออก ดีใจจัง อยากไปนอนผูกเปลใต้ต้นสน คิดถึงทิวสนจังเลย หนาวแล้วด้วยดีจัง จะได้นอนหนาวที่ทิวสน

19/10/2007 ช่วงเช้า
^_^!! : เออ! เกดจัง เปลี่ยนแผนแล้วนะ พี่ๆ เค้าจะไปดำน้ำที่เกาะช้างกัน ไปป่าวววว ไม่ไปเหรอ ทำไมอ่ะ
อยากหนาวเหรอ ไปหนาวในน้ำไง
เกดจัง : T_T! ง่ะ เกดจังอยากนอนหนาวในผืนป่า ในดงสน ไม่อยากหนาวในน้ำ

ทำไมทำกับเกดจังแบบนี้อะ มาทำให้อยากแล้วก็จากไป เกดจังอยากไปหาต้นสน อยากไปรับอากาศหนาว หนาว
เกดจังคิดถึงต้นสน อ๊ากกกกกกก เฮิร์ทอย่างแรง ของขึ้น ทำไง ทำไง ทำไง ต้นสน ต้นสน ต้นสน .................... อะ คิออกแระ .....................

และแล้ว ที่มาของการเดินทางเพียงลำพังสู่ภูกระดึงครั้งนี้จึงเริ่มต้นขึ้น

วันค่ำคืนวันศุกร์ที่ 19/10/2007 รถไฟใต้ดินที่มากด้วยผู้คนทำงาน แต่น้อยนักที่จะเห็นใครหอบหิ้วแบกกระเป๋าอย่างเรา หากเป็นการเดินทางที่ไม่ใช่ตัวคนเดียว เราคงไม่ได้เห็นสายตาที่คนอื่นมองเราแบบนี้ เขินจัง มองไมนะ ก็คนเดินทางอ่ะแค่เป้เสื้อผ้าใบโตมีถุงนอนใบใหญ่ อยู่ด้านหลัง เป้เป๋ากล้องอยู่ข้างหน้า มือซ้ายแบกขาตั้งกล้องที่ซุกด้วยเต็นท์ และผ้าใบรองพื้นและมือขวาจับราวเพื่อความมั่นคง แค่นี้เอง

หมอชิตในเวลานี้ ผู้คนมากมาย กลิ่นอายของการเดินทางเดิมๆ กลับมาอีกครั้ง ในครั้งนึงเมื่อนานมาแล้ว
จำได้ว่า ในเวลานี้เวลาที่การนัดหมายกับเพื่อนสามสาวได้เริ่มขึ้น
จำได้ว่า ผู้คนมากมายแบบนี้ จำได้เสาต้นนี้ที่นั่งรอเพื่อน

แต่ในเวลานี้ มองไปทางไหนก็พบเจอ ได้ยินเสียงหัวเราะของเพื่อน เพื่อนของคนอื่น เค้าสนุกกันจัง แล้วเราล่ะ
ซื้อตั๋วสองทุ่ม ได้ขึ้นรถเที่ยว สี่ทุ่มห้าสิบ

การนั่งมองใบหน้าที่เปื้อนยิ้มของกลุ่มเพื่อนคนอื่นนี่ก็มีความสุขดีเหมือนกันนะ สุขแบบอิจฉาจัง
และแล้วเพลงพี่เบิร์ดก็ดังแว่วเข้ามา "ฉันมาทำอะไรที่นี่ ฉันมาทำอะไรที่นี่" เหมือนสติจะพาเหตุผลกลับมา นั่นซิ ทำไม
การทำแบบนี้มันทิฐินี่นา เอาแต่ใจ ไม่คิดให้รอบคอบ เดินทางคนเดียวนะ ฯลฯ

ความคิดอันหลากหลายปะดาทับถมกันเข้ามา ภูกระดึง ชื่อเสียงที่มากมายด้วยเรื่องเล่าต่างๆ นาๆ ทั้งประสบการณ์ตรงจากเพื่อนร่วมเดินทาง และกับตัวเอง ทำไงดี กลัวก็กลัว หลวงพ่อคูณที่อัญเชิญมาจะช่วยได้ไหมเนี้ย



แต่เราต้องกล้า

... ก ล้ า ที่ จ ะ เ ดิ น ข้ า ม ค ว า ม ก ลั ว อ อ ก ม า ไ ม่ งั้ น ก็ ต้ อ ง อ ยู่ กั บ ค ว า ม ก ลั ว ต ล อ ด ไ ป ...


Create Date : 19 กันยายน 2555
Last Update : 19 กันยายน 2555 22:14:16 น. 0 comments
Counter : 567 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

เกดจัง
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




E-mail : cute_gad@hotmail.com
KadeJung

ผู้คนส่วนมาก


มักจะเงยหน้ามองฟ้า

ไล่ล่าไขว่คว้า

หาสิ่งที่อยู่ไกลเกินเอื้อม

จนหลายครั้ง

สิ่งที่ทำให้ใจอบอุ่น

และมีความสุข

กลับเป็นเพียงดอกหญ้า

ดอกเล็กบนทางระหว่างเดิน

เพียงแค่ก้มหน้ามองลงดิน

เท่านั้นเอง

ฝากข้อความถึง เกดจัง

Group Blog
 
 
กันยายน 2555
 
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30 
 
19 กันยายน 2555
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add เกดจัง's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.