|
|
| | 1 | 2 |
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
ชิงช้า
ชิงช้า ที่เคยเล่นตอนเด็ก ความรู้สึกเวลาโยนตัวให้ตัวลอยขึ้นไปสูงที่สุด
ทำให้เราหัวเราะออกมาได้โดยไม่มีเหตุผล
เวลาที่ลมตีหน้าเบาๆด้วยความอ่อนโยน มันช่างมีความสุขเหลือเกิน
วันนี้เรากลับไปเป็นเด็กเล่นชิงช้าอีกครั้ง
ความรู้สึกต้องการให้ชิงช้าขึ้นไปสูงที่สุดก็ยังมีอยู่เหมือนเดิม ยังหัวเราะเหมือนเดิม
แต่วันนี้มีความรู้สึกบางอย่างที่เกิดขึ้นอาจมาจากวัยวุฒิที่มากขึ้น เลยคิดให้มันมากขึ้นด้วย
เราได้เห็นชิงช้าขึ้นไปบนจุดที่สูงที่สุด ลงต่ำที่สุด และขึ้นสูงที่สุดอีกครั้ง
คงเหมือนกับชีวิตของเรา บางครั้งขึ้น บางครั้งลง
แต่จะทำยังไงให้เราหัวเราะได้ตลอดเวลาเหมือนการเล่นชิงช้า ไม่ว่าจะขึ้น จะลง เราก็จะยังมีความสุขกับมันได้
เมื่อชิงช้าวิ่งลง เราจะนั่งยิ้ม ห้วเราะ มีกำลังใจเพื่อรอเวลาที่ชิงช้าวิ่งขึ้นไปข้างบนอีกครั้ง
วันนี้เรามีความสุขจัง font>
| Create Date : 08 มิถุนายน 2550 |
| Last Update : 8 มิถุนายน 2550 11:02:25 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 542 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: kaokame  วันที่: 8 มิถุนายน 2550 เวลา:11:08:17 น. |
|
|
|
| โดย: ดากานดา IP: 203.150.141.181 วันที่: 8 มิถุนายน 2550 เวลา:12:56:32 น. |
|
|
|
| โดย: Mydarin วันที่: 9 มิถุนายน 2550 เวลา:13:05:10 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
แค่ไม่ซ้ำเติมตัวเอง มีกำลังใจให้ตัวเองสักนิด
ช่วงเวลานั้นก็ไม่รู้สึกแย่นัก ซ้ำเมื่อผ่านเวลานั้นแล้วจะรู้สึกรักตัวเองมากขึ้น