Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2550
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
16 สิงหาคม 2550
 
All Blogs
 
no name

มีหลายเรื่องจะเล่า เลยไม่รู้จะตั้งชื่อว่าอะไรดี

หลายวันก่อนได้รับรู้เรื่องราวของใครคนหนึ่งที่คุ้นเคยกัน
เขาจะมีชีวิตอยู่ได้อีก 3 ปี

บางคนอาจใช้คำว่า ตั้ง 3 ปี
บางคนอาจบอกว่า แค่ 3 ปี

สำหรับเรา ความรู้สึกแรกที่ได้ยิน "ใจหาย" นะ

กลับมานั่งคิดถึงตัวเอง..

.....

เราก็อยากมีเวลาอยู่อย่างจำกัดเหมือนกัน

หลายครั้งที่เรารู้สึกว่าพลังต่างๆในตัวและในใจของเรา ออกมาได้เมื่อนาทีสุดท้าย

เราก็อยากรู้เหมือนกันว่าถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ เราจะทำยังไง

...

สองวันมานี้ รู้สึกไม่ร่าเริงเลย

เมื่อคืนตอนหัวค่ำ กลับบ้านอย่างเหงาๆ

พอดีเพื่อนชวนไปงานวันเกิด ดีขึ้นมาแป๊บนึง

...
ที่ร้านระยำ เอ๊ย ประจำ ของพวกเรา เมื่อคืนนี้

บรรยากาศยังดีเหมือนเดิม

เพลงยังเพราะเหมือนเดิม

เพื่อนยังสนุกเหมือนเดิม

ได้ฟังเพลง "เฉลียง" ตั้งหลายเพลง

แถม "ใจบาง บาง" ของ หนุ่มเสกด้วย

เมื่อไหร่หาเราไม่เจอ ไปตามเราที่เดิมนะ

...

วันนี้ได้กลิ่นเมื่อประมาณสี่เดือนก่อน

กลิ่นแบบอุ่นๆ หอมแบบเบาๆ

ไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้มาได้ยังไง

ทำให้เราเกิดความรู้สึกสองอย่าง

หนึ่ง "อบอุ่น" เมื่อคิดถึงมัน

สอง "เหงา" เพราะคิดถึงมัน

น่างงมั๊ย ?

...

วันนี้คิดถึง "เชียงใหม่" (อีกแล้ว)

...

ฟุ้งซ่านชะมัด

...



Create Date : 16 สิงหาคม 2550
Last Update : 16 สิงหาคม 2550 12:38:38 น. 4 comments
Counter : 544 Pageviews.

 
ใจหายนะ ถ้ารู้ว่าเพื่อน หรือคนคุ้นเคยจะอยู่ได้อีกกี่เดือนกี่ปี จะว่าไปรู้ไว้ก็ดี แต่ไม่รู้จะดีกว่ามั้ง(เอาไงดี สับสน) ว่าแต่เค้าเป็นอะไรอะคะ ถึงได้มีเวลาแค่นั้น


โดย: chicky_entom วันที่: 16 สิงหาคม 2550 เวลา:12:51:37 น.  

 
ร้านประจำเนี้ย ร้าน ผานรก เอ้ย จันผา ใช่ป่ะ
โอเค ถ้าคิดถึงเมื่อไหร่จะไปหาที่ร้านนะจ๊ะ


โดย: beauty IP: 203.121.143.165 วันที่: 16 สิงหาคม 2550 เวลา:14:09:29 น.  

 
เรื่องแรก..คนที่อยู่ได้อีกสามปี เขาเป็นมะเร็ง หมอบอกว่ารักษาไม่หาย แต่เขายังยิ้มให้เราทุกครั้งที่เจอกัน

เรื่องที่สอง..เราคงวนเวียนอยู่แถวนั้นแหละ ถ้าเราหายไป ตามหาเราด้วยนะ (ต้องบอกสถานที่ไว้ก่อน เดี๋ยวหาเราไม่เจอ) 555



โดย: tazother วันที่: 16 สิงหาคม 2550 เวลา:16:26:32 น.  

 
เวลาเหลือเท่าไหร่ไม่สำคัญ ใช้มันให้คุ้มค่า
เพราะเวลาเป็นสิ่งที่ไม่สามารถเอาคืนมาได้
(เช่นเดียวกับอีกหลายๆอย่าง)
เมื่อเราสับสน..ต้องเลือกระหว่าง "ความคิด"และ"จิตใจ"
ในเวลาที่มีอยู่อย่างจำกัด..
เรามักจะถามหัวใจตัวเองอยู่เสมอว่าต้องการอะไร....
คำตอบที่ได้ ไม่เคยทำให้เราเสียดายเวลาที่ผ่านมาเลย
ร้านเดิมหนะอยู่ในใจเราเสมอ..แม้ในความเป็นจริง
ร้านเดิมของเรามีคนพรากมันไปแล้ว...สิ่งที่เราเห็นในใจ
คงไม่ใช่ร้านที่หลายๆคนเห็น


โดย: ดากานดา IP: 203.150.141.86 วันที่: 22 สิงหาคม 2550 เวลา:13:01:49 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

somland
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add somland's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.