บนยอดหอคอยสูงที่เขาชันลูกหนึ่งหญิงสาวที่มีทุกอย่างเพียบพร้อมผู้คนมากมายที่ห้อมล้อมตัวเธอแต่.....คนรักที่แสนดีของเธอคือคนในกระจกเงาบริวารที่แสนซื่อสัตย์ของเธอคือเจ้าสี่ขาขนปุยคนในเมืองไม่เคยเห็นเธอออกมาสู่โลกภายนอกเลยเพราะหอคอยพร้อมพรั่งด้วยความสุขหรือเพราะเธอถูกกักขังกันนะ 1วัน ผ่านไป.... 1เดือน ผ่านไป.... หลายปี ผ่านไปมีผู้คนมากมายผ่านมา....แล้วก็จากไปคนในเมืองเริ่มลืมเลือนหญิงสาวบนหอคอยเธอยังคงมีโลกบนหอคอยของเธอเช่นเดิมทำไมนะเธอถึงไม่ยอมลงจากหอคอยนั้น หรือเธอไม่ยอมจากคนรักที่แสนดี...ผู้ที่อยู่ในกระจกเงา ฉันยังสงสัย????????
สบายดีหรือเปล่า
ไม่ได้คุยกันนานมากเลยนะ
..
..
คนรักที่แสนดีของเธอคือคนในกระจกเงา
บริวารที่แสนซื่อสัตย์ของเธอคือเจ้าสี่ขาขนปุย
คนในเมืองไม่เคยเห็นเธอออกมาสู่โลกภายนอกเลย
เพราะหอคอยพร้อมพรั่งด้วยความสุข
หรือเพราะเธอถูกกักขังกันนะ
หรือว่า..เพราะเธอกักขังตัวเองหรือเปล่า
มีความสุขทุก ๆ วันจ้ะ