BlogGang.com : : JO-Kung : ควรจะดีใจรึเปล่าเนี่ย

ควรจะดีใจรึเปล่าเนี่ย

สมัยก่อนตอนกลับจากต่างจังหวัดเข้ามากรุงเทพฯ เพื่อมาสัมภาษณ์เรื่องเรียนต่อ แบกเป้ใบใหญ่ๆ มา 1 ใบ ตอนนั้นตอนเช้าประมาณ 7 โมง ผมกำลังรอรถเมล์เพื่อไปหอของน้องสาว
รถเมล์สายบ้านี่เป็นอะไรก็ไม่รู้ ไม่ยอมมาซักที (ซึ่งปัจจุบัน มันก็ไม่เคยเปลี่ยนเลย) ผมก็ยืนรออยู่นาน ก็เริ่มจะผิดสังเกต ที่มีผู้ชายคนนึงมองผมอยู่นานแล้ว ผมก็ไม่สนใจ
ผมยืนอยู่ซักพัก ก็เมื่อย เลยเดินถอยมาหาที่นั่งตรงแถวๆ ป้ายรถเมล์

นั่งซักพักพี่เค้าก็เข้ามานั่งข้างๆ ผม
นั่งแล้วก็หันมามองหน้าผม แล้วก็หันหน้ากลับไป ทำอย่างงี้หลายๆ รอบ
เหมือนกำลังตัดสินใจอะไรอยู่
แล้วพี่เค้าก็เหมือนตัดสินใจได้ ทักกับผมว่า
พี่ : น้องมาจากต่างจังหวัดเหรอ
ผม : ครับ
พี่ : กำลังจะไปไหนเหรอ
ผม : จะเอาของไปไว้หอน้องครับ แล้วก็จะไปสัมภาษณ์เรียนต่อ
พี่ : น้องมาจากไหนเหรอ
ผม : เชียงใหม่ครับ
พี่ : อืม คนเหนือเนี่ย ผิวดีเนาะ น่ารักดี
ผม : เอ่อ…(คำพูดพวกนี้คุ้นจังแฮะ เหมือนคราวก่อนตูมาก็จะเคยได้ยินคนอื่นพูดไปแล้วนี่หว่า)
พี่ : เนี่ยะ ห้องพี่อยู่ไม่ไกลจากนี่ ไปห้องพี่ก่อนมั้ย
ผม : เอ่อ… ปะๆๆๆ ไปทำไมเหรอครับ (ทำหน้าเอ๋ออีกแล้วกู)
พี่ : ก็ไปนอนเล่นอะไรอย่างนี้อ่ะน้อง มาเหนื่อยๆ ไปพักก่อนสิ
ผม : เอ่อ คงไม่ได้อ่ะพี่ น้องผมรออยู่ แล้วผมต้องรีบไปสัมภาษณ์
พี่ : แฟนหรือน้องเนี่ย
ผม : น้องครับ (จะเป็นแฟนหรือน้อง เกี่ยวไรกับมึงเนี่ย)
พี่ : ไปเหอะนะ เนี่ยห้องพี่สบายนะ อยู่คนเดียว
ผม : แหะๆๆ ไม่ดีกว่าครับ (แล้วผมก็ก้มหน้านิ่ง)

เมื่อพี่เค้าเห็นผมดังนั้น เค้าก็เลยชิ่งจากผมไป แล้วขึ้นรถเมล์ไปเลย เหอะๆๆ

เรื่องต่อมา
ผมไปเดินซื้อของที่คลองถม
วันนั้นคนเยอะมาก เดินเบียดกันเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้
แต่พอเดินไปซักพักนึง ผมก็รู้สึกว่า ไอ้ผู้ชายที่เดินข้างหลังผมเนี่ยมันเบียดผมมามากผิดปกติ
ผมเลยคิดว่า มันจะมาล้วงกระเป๋ากูรึเปล่าวะ
ก็เลยเอากระเป๋าที่สะพาย มากอดไว้กับตัวแน่น คิดว่ามันเห็นผมรู้สึกตัวคงจะฉากหนีไปเอง
แต่ๆๆๆๆ ท่านผู้อ่านครับ มันดันเบียดตัวผมชิดกว่าเก่าอีก
เง้อ… อะไรวะเนี่ย ทำไมมันตามมาเบียดจังเลยอ่ะ
ผมก็เลยทำทีเป็นแวะดูของข้างทาง ดูซิ ว่ามันจะเอายังไง
มันก็เดินเลยผมไปนิดนึง แล้วมันก็เดินกลับมา แล้วจับแขนผม แล้วพูดว่า “ไปโรงแรมกับพี่มั้ยน้อง”
เอ่อ… อึ้งไปชั่วขณะ
ในใจก็คิดว่า “ทำไงดีๆๆๆๆ เป็นคนทั่วไปเค้าจะตอบว่าไงวะเนี่ย”
เมื่อไม่รู้จะทำยังไง ก็เลยทำเป็นไม่สนใจแล้วเดินหนีย้อนกลับไปทางเดิม
เมื่อเห็นว่ามันไม่ได้ตามมาก็โล่งใจ
พอตอนรอรถเมล์จะกลับ ผมเห็นรถเมล์สายที่ผมจะขึ้นกำลังมา ก็กำลังจะเดินลงไปจากฟุตบาทเพื่อไปขึ้นรถเมล์
ตอนนั้นเองก็มีมือนึงมาจับแขนผม ผมก็หันไปดู พลางคิดในใจ “ใครวะ”
โฮ เป็นไอ้คนนั้นอีกแล้ว แล้วมันก็ถามผมคำถามเดิม “ไปโรงแรมกับพี่มั้ย”
ไอ้เจี้ยเอ้ยยยยยยยย คนทั้งป้ายรถเมล์มองมาทางผมหมดเลยอ่ะ
ผมไม่สนใจอะไรทั้งนั้นแล้ว รีบวิ่งขึ้นรถเมล์เลย ดีนะที่มันไม่ตามมา ถ้าตามมาก็คงไม่รู้จะเจออะไรอีกบ้าง เฮ้ออออ อันตรายจริงๆ

ตกเย็นเจอเพื่อนเลยถามมันว่า หน้ากูเนี่ยดึงดูดพวกเกย์เฒ่ามากนักเหรอ
พวกมันตอบเป็นเสียงเดียวว่า ใช่!!! แถมเป็นเกย์เฒ่าเถื่อนๆ ตัวใหญ่ๆ ด้วย
เง้อ……… ควรจะดีใจดีรึเปล่าเนี่ย ที่มีเสน่ห์ดึงดูดอะไรอย่างงี้ เฮ้อออออ เศร้าใจ

Create Date : 17 พฤษภาคม 2550

Last Update : 17 พฤษภาคม 2550 11:31:41 น.

4 comments

Counter : 852 Pageviews.