BlogGang.com : : ญามี่ : เดินสี่ขาไม่ยี่หระโชคชะตา...

เดินสี่ขาไม่ยี่หระโชคชะตา...

หากใครแวะเวียนผ่านไปยังอำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา แล้วได้เห็น “หนุ่มพิการ” ร่างแคระแกรน มีความสูงเพียง 105 เซ็นติเมตร ไม่มีหัวเข่า ต้องเดินสี่ขา...แล้วจะต้องทึ่ง...เพราะ “เขา” ไม่ย่อท้อต่อโชคชะตา แม้ร่างกายตัวเองจะไม่สมประกอบ

“อับดุล อาดำ” หรือ “บังดุล” อายุ 28 ปี อยู่บ้านเช่าเลขที่ 16 ซอย33 ถนนเพชรเกษม เขตเทศบาลนครหาดใหญ่ ถือเป็นหนุ่มพิการสู้ชีวิตอีกคนหนึ่ง ที่คนหาดใหญ่ต่างยกย่องในความขยันและกตัญญูสู้ชีวิต ทำมาหากินช่วยเหลือครอบครัว แม้ร่างกายตัวเองจะพิการก็ตาม

ทุกวันนี้...“บังดุล” ยังใช้ชีวิตและทำงานได้เหมือนกับคนปกติ ช่วยครอบครัวขาย “ข้าวเหนียวปิ้ง” ในตลาดหาดใหญ่ใน ตั้งแต่ 8 โมงเช้าถึง4ทุ่มทุกวัน โดยไม่แคร์สายตาคนอื่น ว่าจะมองอย่างไร ???

เพราะ “เขา” ต้องการเงินไปเลี้ยงดูพ่อ-แม่ให้สุขสบาย
“บังดุล” เล่าชีวิตให้ฟังว่า...ภูมิลำเนาเดิมอยู่บ้านเลขที่ 245 หมู่ 3 ต.เกตรี อ.เมือง จ.สตูล เรียนจบชั้น ม.6 จาก “กศน.” แต่ได้ย้ายครอบครัวมาทำมาหากินและเช่าบ้านอยู่ที่อ.หาดใหญ่ โดยอาศัยอยู่กับพ่อแม่ พี่ชายและน้องสาว ซึ่งกำลังเรียนหนังสือ รวมทั้งหมด 5 ชีวิต ซึ่งขณะนี้แม่ที่มีอายุ 61 ปี นอนป่วยรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลหาดใหญ่

“ทุกวันนี้อาชีพหลัก คือช่วยพี่ชายขายข้าวเหนียวปิ้ง ชื่อร้าน 'ข้าวเหนียวปิ้งไฮโซ' ซึ่งเป็นร้านรถเข็นตั้งอยู่ปากซอย35 ถนนเพชรเกษม หาดใหญ่ใน โดยเริ่มลงมือทำตั้งแต่ 8 โมงเช้า และนำมาขายตั้งแต่บ่ายสองโมงจนถึงสี่ทุ่มของทุกวัน โดยจะเป็นลูกมือให้กับพี่ชาย ช่วยจัดของ โดยเฉพาะการขับรถซาเล้งออกไปช่วยซื้อของต่างๆ ซึ่งรถซาเล้งจะใช้มือสตาร์ทและต่อเบรคขึ้นมาให้สูงกว่าปกติ ขับได้ทั่วเมืองเหมือนคนปกติ แม้แต่ขับจากหาดใหญ่ถึงจังหวัดสตูล ระยะทางไป-กลับ200กิโลเมตร ก็เคยขับมาแล้ว แต่เวลาเดินจะแตกต่างจากคนทั่วไป เพราะไม่มีหัวเข่า ไม่สามารถยืนหรือเดินตัวตรงได้ ต้องเดินแบบสี่ขา โดยใช้มือช่วยค้ำยัน”

แม้ว่าร่างกายจะไม่ปกติ และต้องเดินสี่ขา ทำให้หลายครั้งคนมองกันด้วยความแปลกประหลาด แต่ “เขา” ก็ไม่เคยรู้สึกท้อ หรืออับอายกับสายตาผู้คนที่พบเห็น และหันมามอง ทั้งไม่ได้เป็นอุปสรรคกับการใช้ชีวิต ที่สำคัญมีพ่อ-แม่ญาติ-พี่น้องและผู้คนที่ใกล้ชิด ซึ่งขายของอยู่ในละแวกเดียวกัน คอยเป็นกำลังใจให้เสมอมา

เป้าหมายสูงสุดในชีวิตของ “บังดุล” คือต้องการทำงานเพื่อให้พ่อ-แม่ได้อยู่อย่างสุขสบายที่สุด ไม่ว่าร่างกายตัวเองจะเป็นอย่างไร

โดย “เขา” ยืนยันว่า...จะไม่ร้องขอหรือรอความเมตตาจากบุคคลอื่น แต่จะอาศัยแรงกายและแรงใจของตัวเองในการสู้ชีวิตเป็นหลัก โดยขณะนี้มีความช่วยเหลือจากหน่วยงานภาครัฐ คือ “เงินพิการ” เดือนละ 800 บาท
เมื่อสอบถามไปยัง นายว่อฝาด ชายเต๊ะ ซึ่งเปิดร้านอยู่ในละแวกใกล้กัน ก็ตอกย้ำให้ฟังว่า “อับดุล...เป็นคนขยัน กตัญญู นิสัยดี และเป็นตัวอย่างของคนสู้ชีวิต แม้ร่างกายจะพิการมาตั้งแต่กำเนิดก็ตาม ซึ่งเห็นมาตั้งแต่เด็กๆ จนถึงทุกวันนี้ ยังออกมาช่วยครอบครัวขายข้าวเหนียวปิ้งทุกวัน ใครที่ท้อหรือหมดกำลังใจ ก็อยากให้ดูนายอับดุลเป็นตัวอย่าง”

นับเป็นตัวอย่างของ “คนสู้ชีวิต” ที่แม้ร่างกายจะพิการ แต่จิตใจดีงามยิ่งกว่า “คนธรรมดา” เสียอีก...โดยเฉพาะวลีเด็ดที่ว่า “จะไม่ร้องขอหรือรอความเมตตาจากบุคคลอื่น แต่จะอาศัยแรงกายและแรงใจของตัวเองในการสู้ชีวิตเป็นหลัก” ถือเป็นเรื่องที่หลายคนควร “เอาเยี่ยง” และ “เอาอย่าง”....

นิยายชีวิต อาทิตย์สไตล์
ข้อมูล : ธวัช หลำเบ็ญส๊ะ / สงขลา
เรียบเรียง : ภีมพศ

ข้อมูลโดย เดลินิวส์

Create Date : 29 มีนาคม 2558

Last Update : 29 มีนาคม 2558 10:12:36 น.

4 comments

Counter : 1162 Pageviews.

โดย: ญามี่

วันที่: 29 มีนาคม 2558 เวลา:10:15:07 น.

ทึ่งและนับถือใจจริงๆ แบบนี้เราก็ต้องไม่ท้อบ้าง
ฮึบๆ

โดย: ชลบุรีมามี่คลับ

วันที่: 29 มีนาคม 2558 เวลา:14:39:16 น.

สวัสดีค่ะคุณมี่..

ช่างเป็นคนสู้ชีวิต..น่านับถือค่ะ

โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ

) วันที่: 29 มีนาคม 2558 เวลา:22:59:05 น.

เป็นตัวอย่างคนสู้ชีวิตที่คนหากินทางลักขโมยและคอรับชั่นควรอายค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ซองขาวเบอร์ 9 Literature Blog ดู Blog
ดาวริมทะเล Travel Blog ดู Blog
พรไม้หอม Health Blog ดู Blog
ที่เห็นและเป็นมา Music Blog ดู Blog
ญามี่ Education Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

โดย: ร่มไม้เย็น

วันที่: 4 เมษายน 2558 เวลา:12:28:07 น.