  
หอมกานท์จารหอมไกวใจหอมกล่อมจ่อม
กวีพร้อมน้อมกวีพบนบกวีพาหน้า
กลอนดื่นหมื่นกลอนดายหมายกลอนดามา
สุขหาตาสุขหอมตอมสุขห้ามตาม
วัจน์พรั่งขลังวัจน์พานขานวัจน์เพียรเขียน
วากย์เวียนเทียนวากย์วุ้งทุ่งวากย์หวามท่าม
ร้อยล้วนควรร้อยล้ำคำร้อยลามคราม
เหนือความนามเหนือคำนำเหนือครองนอง
วรรคหว่างห่างวรรคไว้ให้วรรควนหน
วัฎกลล้นวัฎแก้วแล้ววัฎกรองล่อง
คอยปรามความคอยปิดคิดคอยปองครอง
ตามกรองหมองตามไกวไหม้ตามก่นมนท์
จรัสแจ้งแสงจรัสจันทร์สรรค์จรัสใจใส
ผลาญใคร่ไหม้ผลาญครางหมางผลาญค้นหม่น
คิดทางต่างคิดครึ่งตรึงคิดทนตน
เร้นผลพ้นเร้นแผ่แพ้เร้นผ็อยพลอย
ร้อยวากย์ฝากร้อยวันฝันร้อยวนฝน
เคลิ้มค้นหนเคลิ้มครางห่างเคลิ้มค่อยห้อย
กล่อมพจน์กฏกล่อมเพลงเกรงกล่อมพร้อยกลอย
พร่างร้อยลอยพร่างเร้าเหลาพร่างร่ายลาย
รติพากย์หลากรติพร้อมล้อมรติพบหลบ
กลั่นสบพลบกลั่นสุมกุมกลั่นสายพ่าย
กวีสรรค์กรรณกวีแสร้งแกล้งกวีส่ายกราย
เขียนร่ายหมายเขียนเรียงเมียงเขียนร้อนมอน
วาดหวานม่านวาดวุ่นหมุนวาดวายหมาย
เหลียวว่ายกรายเหลียวไหวไกลเหลียววอนก่อน
คร่ำต้องจองคร่ำแต่งแจงคร่ำตอนจร
ใจค่อนร้อนใจคร่ำร่ำใจครวญรวน
เขียนกานท์ขานเขียนกลับขับเขียนไกวไข
คิดใกล้ให้คิดกล่อมหอมคิดกวนหวน
เกิดดัดชัดเกิดดั้นชั้นเกิดด่วนชวน
หอมหวนนวลหอมหานาหอมหาญนาน
กวีเขียนเรียนกวีขับรับกวีขลังรั้ง
ผ่านดังผังผ่านด่าวผ่าวผ่านด้านผลาญ
เคลิ้มขานอ่านเคลิ้มขุนอุ่นเคลิ้มขานอาน
รสปานมานรสป้องหมองรสเปลืองเมือง
วัจน์เวียนเขียนวัจน์วางข้างวัจน์วุ่นขุ่น
รู้อุ่นคุ้นรู้อวลครวญรู้เอื้องเครื่อง
นำร่ายรายนำร้อยรอยนำเรื่องเรือง
ใจเนืองเฟื่องใจนอกฟอกใจนั่งฟัง
ใจเอยเผยใจอ่านผ่านใจอุ่นฝุ่น
กลอนอุ่นครุ่นกลอนอ้อมกล่อมกลอนอังคลั่ง
เหลียวลามความเหลียวลอยคอยเหลียวหลังครั้ง
เอมพรั่งหวังเอมพานหวานเอมพร่างวาง
สืบสรรค์ฝันสืบสอยฝอยสืบแสงแฝง
พจน์แกล้งแสร้งพจน์ไกวใสพจน์กว้างสร้าง
รสจดทดรสจองท่องรสจางทาง
กานท์บางพร่างกานท์บทพจน์กานท์เบาเพลา
รุ้งริ้วพลิ้วรุ้งร่างพลางรุ้งรั้งพรั่ง
ทำฝั่งสังข์ทำฝ่ายสายทำเฝ้าเส้า
คุ้นคำนำคุ้นความนามคุ้นเคล้าเนา
เรียบเร้าเล่าเรียบรั้งหลังเรียบร่ำลำ
รักษ์รอบชอบรักษ์ร้อยช้อยรักษ์ไร้ใช่
หยาดตอบกรอบหยาดเตือนเยือนหยาดต่ำก่ำ
ล่วงลาหน้าล่วงลับนับล่วงลำนำ
ใจจำคำใจจมคมใจจางคราง
กานท์ร่ายหมายกานท์รุ้งมุ่งกานท์รองหมอง
ล้วนพองส่องล้วนเพิ่มเสริมล้วนพรางสร้าง
รสจารบานรสเรืองเบื้องรสจางบาง
เลิกอ้างว้างเลิกอายวายเลิกเอียนเวียน
ผังกลบทพิณประสานสาย
บังคับซ้ำคำที่๑,๔,๗ ซ้ำเสียงพยัญชนะ ๒ เสียง ในคำที่ ๒,๕,๘ เสียงหนึ่งและในคำที่๓,๖,๙ อีกเสียงหนึ่ง
และซ้ำเสียงสระ ๓ คู่ ในคำที่๒,๓,๕,๖และ๘,๙ (โดย ศิริวิบุลกิตต์)
เขียนและอัพโดย......ญามี่///...
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 260 คน [
