Group Blog
 
<<
ตุลาคม 2552
 
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
26 ตุลาคม 2552
 
All Blogs
 

ผลของการหย่าขวดนม vs เด็กชอบวาด

สามวันสุขสันต์เริ่มด้วยเมนูหลากหลายแม่ขยันตื่นแต่เช้ามาทำให้ทุกวันเลย วันละอย่าง

ก๋วยเตี๋ยวน้ำแดง วิธีทำก็ง่ายมาก ๆ แครอทหั่นเต๋า เทใส่หม้อกะพอท่วม ตั้งไปแรงจัดจนสุกนิ่ม พักไว้ ผัดเส้นใหญ่กับซีอิ๊วหวานแล้วพักไว้ ตั้งกะทะให้ร้อนใส่น้ำมันนิดหน่อย เอาหมูสับลงผัดพอสุกก็ใส่หอมใหญ่ผัดจนใส ใส่มะเขือเทศ แครอทลงไปผัด จนเข้ากัน ใส่ซอสมะเขือเทศ ซีอิ๊วขาว ใส่น้ำนิดหน่อย ชิมรสอ่อน ๆ ผสมแป้งข้าวโพดกับน้ำนิดเดียวพอกะให้ข้น ไม่เหลว ตักน้ำราดเส้นใหญ่ที่เตรียมไว้ก็หม่ำได้

ก๋วยเตี๋ยวน้ำทรงเครื่อง ก็แค่เอาเส้นใหญ่ลวกน้ำให้สุกพักไว้ ตั้งน้ำซุป ใส่หมูสับลงไป ใส่ผักกาดขาว มะเขือเทศ เต้าหู้ไข่ ต้มจนสุก ปรุงรสซีอิ๊วขาว ดีดเกลือ น้ำตาลทรายนิดหน่อย

ข้าวผัดหมูยอ (พ่ออุ่ยทำ) ก็ทอดหมูยอก่อน พักไว้ เจียวกระเทียม ใส่หมูยอ ใส่ข้าว ใส่มะเขือเทศ หอมใหญ่ ปรุงรสซอสปรุงรส ใส่ไข่ แล้วก็โรยต้นหอม กลับตะหลิวสามครั้งก็ปิดเตา

อีกเมนูนึง รูปขวาบน เอาเส้น oriental kitchen ที่ต้มไว้ 3 นาทีตามหน้าซอง มาใส่เครื่องเดียวกับเตี๋ยวน้ำทรงเครื่อง ด้วยความที่แม่กินแล้วว่ามันอร่อยเส้นก็นุ่มมาก ๆ แล้วอ่านแล้วว่าไม่มีผงชูรส แต่ก้านกล้วยกินน้ำเยอะมาก เลยขอไม่นำเสนอละกัน สงสัยมันจะไปบานในท้องอีกเดี๋ยวเด็กคนอื่นจะปวดท้องเอา แต่ก้านกล้วยไม่ปวดท้องนะ

จานสุดท้ายเป็นสปาเก็ตตี้ผักรวมไก่ ของแม่เอง แบบว่าอยากกินมากพ่ออุ่ยทำไม่เป็นแม่ก็ต้องทำเอง




ที่เคยบอกว่าก้านกล้วยหย่าขวดนม ตอนอยู่บ้านยาย สองอาทิตย์ก็ปกติ รู้แต่ว่ากินนมน้อยลงแต่ก็ประมาณ 16 – 20 ออนซ์ (หมอให้กิน 18 ออนซ์) พอกลับมาบ้าน โอย นมไม่ยอมกินเลย มีดันแก้วอีกตังหาก แล้วข้าวก็กินน้อย ก๋วยเตี๋ยวก็กินน้อย แม่ก็คิดว่าไม่ถูกปาก

วันเสาร์อยากจะลงกินเนสบุ๊คของก้านกล้วยไว้เลยว่ากินนมน้อยสุดในรอบสองขวบปีตั้งแต่เกิดมาคือ ก้านกล้วยกินแค่ 4 ออนซ์ จ๊ะ ใช่แล้วอ่านไม่ผิดหรอก คือตั้งแต่งดนมขวดก็งดมื้อเช้าด้วยเลย

ก่อนหน้านี้ กินตี 5 เที่ยง แล้วก็ก่อนนอน มื้อละ 8 ออนซ์ เป็น 24 ออนซ์
ตอนนี้กิน 10 12 19 20 มื้อละ 4 ออนซ์ 3 มื้อ และ 6 ออนซ์มื้อสองทุ่ม เป็น 18 ออนซ์

ตอนนี้เรื่องจะทำกับข้าวหยาบให้กินก็เลยต้องปั่นกับข้าวเหมือนเดิมเพราะถึงขั้นยอมไม่กินข้าว กินแต่น้ำทีละ 14ออนซ์กันเลย ตอนแรกอยากให้ลูกผอม แต่พอเห็นลูกยอมไม่กิน ก็เลยคิดว่าจะปรับทีละอย่างพอ คือตอนนี้งดขวดไปก่อน ก็ไม่คิดว่าฮีจะกลับไปดูดน้ำอย่างเอาจริงเอาจัง เอาน้ำลูบท้องเหมือนประชด แม่ถามกินนมไหม๊ลูก ก้านกล้วยก็บอกว่า กินน้ำ สงสารลูกก็สงสารแต่เห็นแก่ปัญหาเรื่องฟันผุ ยอมให้ลูกกินน้อยลงดีกว่าแต่ก็ไม่คิดนะ ว่าลูกจะยอมอดขนาดนี้

หลังจากก้านกล้วยงดเรื่องนมขวดได้แล้ว ก็ต้องมาฝึกเรื่องกินน้ำเยอะอีกทีเพราะจะเสียเรื่องของรูปฟันเช่นกัน แต่ก็แปลกเมื่อวานพาไปส่งยาย จากตอนกลางวันกินนมไปจากบ้านแม่แค่ 4 ออนซ์ ออกแนวขะยั้นขะยอให้กินด้วยนะ ไม่งั้นก็เลือกกินแต่น้ำ แม่ชงให้ 10 ออนซ์ ตาป้อนแป๊บเดียวดูดเกือบหมดแก้วแล้ว งงมากมาย ตกลงเป็นไรกันแน่

วันนี้ก็โทรไปหายายบอกว่าคงเป็นเด็กหย่านมแม่จากดูดจุกมาดูดหลอด แต่เป็นคนอื่นป้อนก็ไม่เป็นไร แต่อยู่บ้านนี้พ่อป้อนยิ่งไม่เอาโวยวายเสียน้ำตากันเลยทีเดียว แล้วอยู่บ้านยายก็ไม่กินน้ำเยอะด้วย กินแค่ 4 ออนซ์แล้วก็หลับ แม่หวังว่าแม่คิดถูกนะที่ตัดใจหักดิบก้านกล้วยเรื่องนี้ แล้วหวังว่าเสาร์อาทิตย์ก้านกล้วยคงกลับมากินได้ 18 ออนซ์ตามเป้านะ เห็นอย่างงี๊แล้วเข้าใจหัวอกคนที่มีลูกกินน้อยมาตั้งแต่เกิดเลยหล่ะว่าทรมานใจคนเป็นแม่แค่ไหน

ตอนนี้ก้านกล้วยอย่างที่เม้าท์กับแม่หน่อย (แม่เก็นกิ)ว่าก้านกล้วยชอบรถไฟโทมัสนั้น ตอนนี้ลามมาถึงอยากวาดรูปโทมัส แม่ก็อ่านหนังสือเค้าว่าเด็ก 2 ขวบไม่ควรต้องมาง่วนคัดลายมือ ให้ลากเส้นตามอิสระ แต่ในเมื่อลูกชายเราอยากวาดสิ่งที่เค้าชอบ เราจะทำยังไง

เรื่องนี้แม่ไม่ต้องคิด ก้านกล้วยเป็นคนหาคำตอบมาให้เอง จากให้พ่อแม่วาดรูปให้ทั้งโทมัส เฮนรี่ ต้องมี โลโก้ คำว่า Thomas & Friends พร้อมกับควันล้อมรอบด้วย (คล้ายเมฆ) แล้วก็ลามไปถึง ฮาโรล ต้องมีคนขับ มีรถบรรทุกข้างหลัง ต้องมีรางรถไฟ พ่อกับแม่หน่ะไม่มีใครเก่งวาดรูปสักคน ก็ต้องเอาแบบมาดูกันหล่ะ

เท่านั้นไม่พอ ก้านกล้วยบอกว่า แม่ครับ จับมือก้านกล้วยวาดหน่อยครับ เอากะเค้าซิ แล้วสีที่เลือกก็สีเทียน แม่ก็จับมือวาด แต่ดีเทลมันเยอะ ก็มีพินิจพิเคราะห์ว่า ไม่สวยเลย ปากไม่มี (แม่ก็ต้องเติมปาก) เค้าว่าต้องวาดแล้วให้เด็กวาดตาม ก็ลองทำดู บอกก้านกล้วยวาดวงกลมใหญ่ ก้านกล้วยก็วาดตามแบบบิด ๆ เบี้ยว ๆ แม่ก็โอเคสวยจ๊ะ วาดต่อนะมีตาเป็นวงรีสองวง ก้านกล้วยก็วาดตาม แต่มันไม่รี ออกแนวเหลี่ยม ๆ แม่ยังไม่ทันชม ก้านกล้วยก็ละเลงเป็นวงกลมใหญ่ ๆ วน ๆๆๆ รอบ ๆ แล้วก็บอกว่า น้องกล้วยวาดไม่ได้ แม่จับมือน้องกล้วยหน่อยครับ (เป็นแพทเทริน เวลาขอให้ผู้ใหญ่ทำอะไรจะเรียก แม่..........น้องกล้วยหน่อยครับ)

เค้าว่าเด็กให้ชมจะได้มีกำลังใจ แต่ก้านกล้วยพอเห็นของตัวเองวาดได้ไม่สวยก็เลิกแล้ว ให้แม่จับมือแทน แม่ซื้อหนังสือแบบฝึกลากนิ้วของคุมองมานานแล้วก็ไม่ยอมทำ ทั้งที่มันเป็นเบสิคต้องผ่านเป็นขั้น ๆ จะวาดรถไฟอย่างเดียวซึ่งมันยากสำหรับเด็กวัยนี้

จนสามวันผ่านไปจากพ่อวาด แม่วาด พ่อจับมือ แม่จับมือ ก็ได้มาหน้าตาแบบรูปสุดท้ายนี่หล่ะ พอจะเห็นเป็นรถไฟมั่งไหม๊ ขาดแต่ล้ออย่างเดียวเพราะเด็กถอดใจแล้วยังบังคับมือไม่ได้ดี ตอนนี้ก็อ่านหนังสือหาวิธีให้ลูกเขียนเป็นฝึกกล้ามเนื้อมัดเล็กอย่างเข้มข้น เพื่อลูกนะจะได้ทำให้สิ่งที่เค้าชอบได้ เพราะตอนนี้อายุแค่นี้ที่ไหนเค้าก็ไม่รับสอนศิลปะเด็กกันเลย

วิธีฝึกกล้ามเนื้อมัดเล็ก
หยอดกระปุก พยายามให้ใช้เหรียญเล็ก (ระวังเด็กเอาเข้าปาก) จะสังเกตุว่าใช้นิ้ว 3 นิ้วเหมือนเขียนหนังสือเลย
กรอกน้ำใส่ขวด หนีบไม้หนีบผ้า หยิบเม็ดถั่วใส่ขวดปากแคบ (เริ่มจากก้อนหินใหญ่ ๆ ก่อนแล้วลดขนาดทั้งวัตถุและปากภาชนะ) ตะแกรงช้อนปลาในกะละมัง

อ้อแล้วก็เรื่องเดิมคือร้อยลูกปัดและให้ใช้ลูกปัดให้เล็กลงแบบน้องลูกบัวนั่นหล่ะ เพิ่งสั่งของแม่น้องโมกข์มาได้ของแล้วรวดเร็วทันใจ ขอบคุณตรงนี้ด้วยจ๊ะ ไว้อาทิตย์นี้จะให้ก้านกล้วยเล่น ได้ผลไงแล้วจะมาแจ้งนะ

ตอนแรกกะว่าจะพาก้านกล้วยไปสวนรถไฟ ฝนก็ตกแต่เช้า อด ๆ บ่าย ๆ ก็ยังครึ้มเลยได้แต่ขี่จักรยานในบ้าน แสงไม่มีภาพมืดมาก ๆ ขนาดแค่ 5 โมงเย็นเองนะ




พอวันเสาร์พ่ออุ่ยต้องทำงานอยู่บ้านก้านกล้วยก็ได้แต่เล่นสแต้ม(ยังเป็นสิ่งที่ชอบเล่นมากมาย) กับแปะสติกเกอร์คิตตี้ (แม่ซื้อตลาดนัด 20 บาท) สวยงามมีขอบทองด้วย



แล้วก็มาร้องให้พ่อวาดสีเหลือง แม่วาดสีแดง สองรูปด้านล่างแม่จับมือก้านกล้วยวาดโทมัส กับฮาโรล








อ้อ 2 ขวบนี่ก็ใส่รองเท้า ถอดรองเท้าได้แล้วนะแบบรัดส้นหน่ะ บทจะได้ก็ง่ายเชียว



เช้าแม่เห็นไม่ค่อยกินไร ก็คิดว่าจะเบื่อเลยไปทอดแฮมชีส (น้าตุ๊กตาแนะนำมา) ก็กินอย่างเอร็ดอร่อย ไป 3 คำ แม่แทบร้องไห้ ไม่ใช่ไม่อร่อยนะ แต่ก้านกล้วยเข้าโหมดเลือกกินแน่เลย เริ่มเอาขวดโลชั่นแม่มาเล่น ขอน้ำแล้วก็หยุดกินเลย






เสร็จก็มาแกะโดเรม่อนออกจากกล่องแล้วเอาเหรียญบาทโบราญที่พ่อสะสมไว้ มาหยอดกระปุก แต่ฝึกได้แป๊บเดียวก็เบื่อแล้ว



ให้แม่ถ่ายรูปก้านกล้วยวาดรูป เดี๋ยวนี้จัดท่าเองเสร็จสรรพ ยิ้มกับกล้องด้วย





นั่งชื่นชมผลงานตัวเอง



ตอนก่อนนอนแม่เพิ่งนึกได้ว่ายังไม่ได้ให้ดูซีดีมีขอดูก็จัดไปดูท่านั่งแต่ละวันซิ นั่นหมอนแม่นะนั่น นั่งแบบสบายอารมณ์ วันแรกตอนเย็น วันที่สองก่อนนอน วันที่สามหลังตื่นนอน ประมาณวันละ 1 ชม. (ดีซีดีนี่มันกินเด็กจริง ๆ)



พ่อต้องเบี่ยงเบนให้แม่จัดของเล่นมานึกได้ว่ามีจิ๊กซอว์ไม้รูปยีราฟ อักษรกับตัวเลขด้วย ซึ่งตอนนี้ท่องมันทั้งวัน ก็ยังไม่สน พ่อบังก็แล้ว ก็ยังอุตส่าห์ดูจนจบ ตกลงลูกไม่ได้ต่อพ่อแม่ต่อ




อีกวันแม่ได้หาสติกเกอร์แปะรูปร่างสัตว์มาให้จะยากขึ้นมาอีกนิดนึง เอาตัวอย่างให้ดูแล้วแปะ ก็ได้มาหน้าตาตลกแบบนี้ แล้วแม่ก็ขำไม่ได้ ก้านกล้วยไม่พอใจที่ตัวเองแปะไม่สวยเหมือนภาพก็หนีขึ้นบันไดไป



แม่ถามจะไปไหนลูก ก้านกล้วยบอกขึ้นบน เข้าห้องได้ก็ขอดูซีดีได้พักเดียวพ่อมาแงะตัวไปอีก พาไปเดินเล่นก็ง๊องแง๊ง ไม่ยอมเดินพ่ออุ้มพักนึงกินข้าวแล้วก็หลับตื่นมาค่อยอารมณ์ดี

หลัง ๆ มานี่ลูกตัวใหญ่หนักมากพ่ออุ้มไม่ได้เลย ตอนนี้ลูกไม่ยอมกินน้ำหนักลง พ่อเลยขอโชว์พาวด์ให้แม่ถ่ายภาพเก็บไว้ดูตอนแก่ว่าครั้งนึงอุ้มลูกได้ท่านี้อยู่คนเดียว

รูปนี่หล่ะที่ก้านกล้วยวาด แม่จับมือพอหลวม ๆ ให้เค้าลากไปเอง ไอน้ำสูง ๆ นี่กล้วยลากเอง แล้วมีบอกให้แม่วาดปากคนขับด้วยนะ (เค้าพินิจกับภาพจริงว่าขาดปากไป ก็สีมันใหญ่ที่ไม่พอแม่ละไว้แค่หัวกับตา พ่อคุณละเอียดก็ไม่พอใจบอกว่าปาก ๆ ) ภาพหมึกคือภาพที่ก้านกล้วยวาดตามแบบของแม่



ตอนนี้สอนให้เป็นระเบียบ ก้านกล้วยจะรู้ว่าถ้าการ์ตูนจบ (แต่ละเพลงแต่ละเรื่องจำได้) ก็จะปิดทีวี ปิดพัดลมแล้วขึ้นห้องนอน ระหว่างรอฝนซานิดนึง ดูพี่ตี๋ก้านกล้วยชอบดู พ่อลูกนั่งชิลด์ แม่ก็เก็บภาพน่ารักของพ่อลูกไว้





จบแล้วจ๊ะ สามวันของครอบครัวเราพบกันไดหน้าจ๊ะ




 

Create Date : 26 ตุลาคม 2552
2 comments
Last Update : 26 ตุลาคม 2552 23:12:04 น.
Counter : 1578 Pageviews.

 

เจิม

 

โดย: jittrees IP: 58.8.189.56 27 ตุลาคม 2552 9:15:07 น.  

 

พ่อคุนตาย (ผมล่อลเ่นครับอย่าไปคิดไห้ปวดหันน่ารักมากครับ)

 

โดย: 55555555555+ IP: 115.87.140.78 11 สิงหาคม 2554 20:07:09 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


jittrees
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ก็แค่ผู้หญิงทำงานออฟฟิศคนหนึ่ง และเป็นคุณแม่ลูกหนึ่ง ที่อยากเก็บรายละเอียดเกี่ยวกับลูกชายสุดที่รักให้มากที่สุด เผื่อไว้วันข้างหน้าลูกจะได้มาอ่านความเป็นไปของตัวเอง เหมือนที่ตากับยายถ่ายรูปแม่ไว้ ก็ทำให้ระลึกถึงความทรงจำตอนเด็ก ๆ ไม่มีภาพ ก็ลืมกันได้เหมือนกันนะ

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าบล็อคนี้รูปสาระตะเยอะมากมาย


"สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2539 ข้อความและรูปภาพทั้งหมด ที่ปรากฏบน Blogนี้้ห้ามมิให้ทำซ้ำดัดแปลง หรือเผยแพร่ต่อสาธารณชน โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร ผู้ละเมิดจะถูกดำเนินคดีตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด"

free counters
Friends' blogs
[Add jittrees's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.