ห้องเรียนธรรมชาติ ตอนที่ 1

2Y6M
เสาร์ 03.04.2010

วันนี้แม่ตื่นก่อนก้านกล้วยเพื่อรีบมาทำโจ๊กแครอทให้กิน (รูปและวิธีทำไว้แยกไดนะ) ทำ 30 นาทีเสร็จก็รีบเอาไปที่ห้องนอน ขึ้นได้เห็นพ่อลูกเล่นซ่อนแอบแม่ (ก้านกล้วยแอบไม่เคยทันหลบอยู่ในผ้าห่มตัวโผล่ตลอด) เช็ดหน้าตา เสร็จก็ป้อนโจ๊กไปกินดีแล้วก็น้ำแครอท 7 ออนซ์ ช่วงนี้ชอบเสียง phonic แม่เลยเอาแผ่น leapfrog ให้ดูด้วย ชอบมากมีส่วนร่วมออกเสียงตลอด (ใคร ๆ ถึงว่าเราทำไรต้องดูลูกเราเป็นหลัก ตอนแรกก้านกล้วยก็ไม่ดูหรอก คิดว่าเสียตังค์ฟรีซะแล้ว แต่เก็บไว้ พอพักนึงก็ได้ใช้จริง ๆ ถือว่าแผ่นนี้ผ่าน)

แล้วก็เอาหนังสือ alphabet เล่มจิ๋วแม่ซื้อมือสองมามีคำศัพท์แต่ละตัวเอามาอ่านเล่น เพราะเมื่อคืนจะอ่านแม่บอกว่ารอตื่นก่อนค่อยอ่าน แล้วมีร้องเพลงตาม เดี๋ยวนี้พูดเพิ่ม “let’s sing together, let’s sing again” พูดตามในซีดี

เก้าโมงครึ่งก็รี่มาดู super why ชอบเรื่องนี้แต่มันมีแผ่นละตอนขายเป็นเซท เกือบพัน แม่ยังไม่ซื้อให้กลัวเบื่อ อาศัยดูจากทรูวิชั่นไปก่อน แล้วก็เอา stencil มาลอกลาย รถไฟ ปลา พระอาทิตย์

ก็คุย ๆ กับพ่อว่าการเมืองยังเป็นงี๊แล้วที่แพลนว่าจะไปสวนรถไฟ พรุ่งนี้จะได้ไปไหม๊ งั้นต้องไปที่ไหน กอปรกับยายบอกว่าก้านกล้วยชอบเปิดหนังสือ little Einstein เป็นรูป at the sea เมื่อวานเย็นแม่ไปรับเร็วก็ถามว่าน้องกล้วยชอบอะไรที่หน้านี้ ก้านกล้วยชี้ไปที่ sand castle แม่ก็บอกพ่อเมื่อคืนว่าเราไปซื้อทรายมากระสอบนึงให้ก้านกล้วยเล่นดีไหม๊

สิบเอ็ดโมง พ่อนึกไงไม่รู้ชวนไปชะอำกัน อ้าวนาน ๆ พ่อจะตกปากทีก็รี่ไปซิคะ (ช่วงนี้พ่ออุ่ยโดนงานรุ้มเร้าไหนลูกน้องจะออกอีก แม่คิดว่าพ่อคงเครียด ๆ ด้วยหล่ะ) ตอนแรกกะว่าจะไปบ่ายหลังก้านกล้วยตื่นแต่ก็กลัวจะเสียเวลาเพราะนี่ก็จะเที่ยงแล้ว เลยบอกว่ากินข้าวเสร็จแล้วออกบ้านเลย ก้านกล้วยก็งอมเต็มที ขึ้นรถน่าจะหลับ

ด้วยความรีบก็เอานมให้ก้านกล้วยกินหมดไป 10 ออนซ์ตบด้วยยาคูลย์ ใกล้เที่ยงก็ปวดอี๊ (บ้านใครเป็นถ้าลูกไม่อี๊จะเครียด 555) หมดห่วงไปหนึ่งเรื่องเพราะอยู่บ้านนี่กินน้อย กินไม่ค่อยเป็นเวลา แม่ปล่อยสบาย ๆ ลูกเลยกินนอนขับถ่ายรวน โดนยายบ่นประจำจนชิน แม่ก็รีบอาบน้ำให้ก้านกล้วยแล้วไปเก็บของ แบบว่าไม่ได้ไปค้างนะแต่กระเป๋าหลายใบมาก (มือใหม่หัดเที่ยวก็งี๊ เอาไปเผื่อดีกว่าขาดน๊า) ไหนจะเสื้อผ้าแม่ เสื้อผ้าลูก ของเล่น ของกิน น้ำเปล่า

จัดเสร็จแม่มีหมูสะเต๊ะซื้อจากตลาดบางบัวทองเมื่อวานก็รีบกินผลัดกับพ่ออุ่ย เสร็จแม่ก็อาบน้ำอีกรอบร้อนมาก ๆ เก็บของขึ้นรถก็ไปได้เลย

12.44 ล้อหมุนออกจากบ้าน แม่บอกก้านกล้วยว่าพ่อจะพาไปทะเล ไปเล่นน้ำทะเล ไปเล่นทราย รถจอดเมื่อไหร่ เด็กก็จะร้องว่า “ ถึงแล้ว ๆ ” ตลอดทาง นอนก็ไม่นอน จนเกือบ ๆ บ่าย 2 (ผ่านไปหนึ่งชม. ปกติบ่ายก็หลับแล้ว) หน้าซีด ๆ แม่กะว่าต้องหิวแน่เลย ก็ให้เลือกกินนมกับนูเทลล่า ก้านกล้วยเลือกกินนูเทลล่า ตักกินเอา ๆ หมดไปถ้วยครึ่ง (ตอนแรกแบบกระปุกหมดเลยซื้อแบบแพคเล็กมาไม่คิดว่าจะมีประโยชน์เวลากินบนรถ สนับสนุนเลยเหมาะเวลาเดินทางมาก) แม่กลัวไม่อิ่มก็ถามอีกว่าแม่มีบิสกิตรสผัก ยี่ห้ออิมพีเรียล (คราวก่อนซื้อให้ก็กินหมด ชอบด้วย) ก็กินไปอีกหนึ่งชิ้นเล็ก จิ้มนูเทลล่ากิน

1

กินเสร็จก็ให้แม่อุ้มนั่งบนตัวแม่แล้วก็หลับ แม่ก็กะว่าดีแล้ว จริง ๆระหว่างทางก็บอกนะ ว่าน้องกล้วยนอนนะครับตื่นมาจะได้สดชื่น กล้วยถาม “ สดชื่นคืออะไร ” ตอนนี้เจ้าหนูจำไมมาก พอหลับแม่ก็กะว่านอนยาวไปเลยถึงชะอำจะได้เล่นได้เต็มที่ ก็บังเอิญพ่ออุ่ยจะฉิ่งฉ่อง (ผ่านไป 20 นาที) จอดรถปุ๊บ เด็กตื่นปับ ถามว่า “ ถึงทะเลแล้วเหรอแม่ครับ ” เอ่อยังจ๊ะลูก แล้วก็ไม่ยอมนอนต่ออีกเลย T_T อะไม่นอนก็หยิบหนังสือจิ๋ว alphabet มาอ่าน

2

14.30 ถึงชะอำแล้ว

บทเรียนธรรมชาติก็เริ่มขึ้น พ่อก็พาเดินสำรวจ เริ่มจากเดินทราย (ครั้งแรกในชีวิตก้านกล้วยเลย) เป็นทางลาดเดินลงไปที่ทะเล เดินลุยลงไปที่ทะเล ให้คลื่นซัด ก้านกล้วยไม่ร้องไห้นะ แต่จับมือพ่อแม่แน่นเลย ก็เล่นกันสักพักนึง ถามน้องกล้วยว่าจะเล่นน้ำทะเล หรือเล่นทราย ก้านกล้วยบอก “ เล่นทราย ” คงกลัวเหมือนกัน

3

4

5

แต่บ้านนี้ไม่ตามใจลูกหรอก พ่ออุ่ยแนะนำว่าให้พาเดินเล่นชาดหาดกันก่อน แต่ก้านกล้วยปวดอี๊ แม่พาไปห้องน้ำนั่งอยู่พักนึง (สงสัยกลัวทะเลจนหด) ก็ไม่มีไร จะเปลี่ยนชุด พ่อก็บอกไว้ก่อน (ถุง ๆ ที่แม่แขวน ๆ ไว้ที่กระเป๋าลิงนั่นหน่ะ สัมภาระลูก พอถ่ายรูปมาดูไม่จืดเล้ย บ้าหอบฟางชะมัด)

6

7

8

9


ก้านกล้วยสนใจบานาน่า โบ๊ทมาก ถามแม่ “ What is that ? ” เวลาอยู่มุมแบบของมันเยอะ ๆ ก็ต้องถามกลับว่า “ What ‘s color ? ” ก้านกล้วย “ pink, it’s Rocket ” เด็กรู้จักแต่ร็อคเก็ตจาก little einsteins แล้วก็ชอบมาก พอเห็นรูปร่างเหมือนกันก็สงสัย แม่ก็อธิบายยาว ว่ารูปทรงคล้ายกล้วยหอม แต่ลอยได้ ทำจากยางคล้ายลูกบอล เคลื่อนที่เองไม่ได้ต้องลากด้วยเรือ คนนั่งก็ต้องใส่ชูชีพ โตก่อนแม่ให้นั่งนะ แต่ตอนนี้อยากนั่งไหม๊ ก็ไม่กล้าหล่ะ เลยให้จับ ๆ กับถ่ายรูปเก็บไว้

10


เดินไปได้พักนึงก็หิวน้ำกัน ดีนะเดี๋ยวนี้ชะอำมีเซเว่นเพียบ แม่ข้ามไปซื้อเจอชาเขียวเพิ่มอีก 5 บาทได้สองขวด (สองขวด 25 บาท) น้ำส้มทิปโก้ของก้านกล้วย 2 กล่องก็ถูกกว่า น้ำเปล่า 1 ขวด จากที่หอบหิ้วอยู่แล้วเลยได้เพิ่มอีก 1 ถุง เพราะลูกกินแค่ 1 กล่อง พ่อกินชา แม่กินชา น้ำเปล่าก็เหลือแม่ก็แบกต่อไป ก็เล่นเอาเท้ามุดทรายกันสองคนพ่อลูก

11


12

เราก็เดินเล่นทรายกัน ก็มีเตะทราย ขุดทรายด้วยเท้า เตะน้ำทะเล สลับเดินหาดบ้าง เดินลุยน้ำทะเลบ้าง พ่อจูงกล้วยบ้าง แม่จูงกล้วยบ้างผลัดกัน แดดร้อนดีแต่ลมก็แรงมาก

13

14

15


ระหว่างแม่ไปซื้อน้ำก็ไม่ยอมเดิน ไม่ยอมเล่น แต่ก็ไม่ร้อง คอยมองหาแม่ว่าเมื่อไหร่กลับมา (ก้านกล้วยจะชอบให้พ่อแม่อยู่ด้วยกันใครหายไปจะกังวล ดูอย่างวันศุกร์ที่แม่ออกจากรพ. ก็ดิ่งไปหาก้านกล้วยที่บ้านยาย พอไม่เห็นรถพ่อมาก็หน้าเครียดถึงแม้จะเล่นจิ๊กซอว์กับแม่ จนพ่อมา 5 โมงเย็น ก็ยิ้มได้)

ระหว่างทางก็ชี้ให้ดูถามว่าขี่ม้าไหม๊ (ก้านกล้วยไม่ชอบสัตว์เท่าไหร่ แปลกมะ) ก็ไม่ขี่ จะขึ้นทั้งผู้ใหญ่และเด็ก ก็สงสารม้า (ม้าตัวเล็กจัง) จนเดินกันไปไกลมาก จริง ๆ พ่ออุ่ยเดินหาโรงแรมแก่นจันทร์อยู่ (แม่บอกว่าคราวนี้พาลูกมา ขอร้านอาหารที่สะอาดหน่อยนะ ปกติพ่อแม่มาก็กินจากร้านตรงข้ามให้มาส่ง ซื้อที่หาบบ้าง ตั้งแต่ก่อนแต่งคบกันใหม่ ๆ ก็ 10 ปีก่อน) ก็เดินหาจนเจอ แล้วเราก็ปักหลัก เพราะน้องกล้วยจะเล่นทราย

ตอนจูงมือแม่เจอน้ำขังสูงเท่าเข่ากล้วยก็ไม่กลัวยิ้มร่าเริงได้ แม่เห็นทรายเปียกก็เอาร้องเท้าเขียนชื่อก้านกล้วย

16

17

พอได้ที่แล้ว พ่ออุ่ยก็ต้องเดินกลับเอารถมาจอดใกล้ ๆ เพราะอุปกรณ์ทรายอยู่ในรถ แล้วเสื้อผ้าก็อยู่ในนั้นด้วย ระหว่างที่พ่อไป แม่เห็นกล้วยมอง ถามก้านกล้วยว่า อยากได้เครื่องบินไหม๊ครับ ก้านกล้วยรีบบอก “ เอาสีฟ้า ” ป้าคนขายงง ถามว่ากี่ขวบครับ ก็บอกว่า 2 ขวบครึ่งค่ะ ป้ายังชมเก่งจังรู้จักสีด้วย

18


19


20


แต่ลมมันแรงพอให้ก้านกล้วยถือเองก็ต้านแรงลมไม่ได้ ปลิวไปสองรอบ แม่ตามไปเก็บเอามา สักพักคงอยากเล่นทรายมาก บอกว่า “ กล้วยจะไปเอาอุปกรณ์เล่นทราย ” แม่ก็เดี๋ยวลูก แบบว่ามั่นใจมากเดินไปไม่รอเล้ย ต้องรีบบอกว่ารอพ่อมาก่อน บังเอิญพ่อก็มาพอดีพร้อมอุปกรณ์

เล่นทรายกันเพลิน ๆ แม่นั่งไม่สุภาพนิ๊ดนึงเพราะว่าต้องเอารองเท้าผูกเชือกเครื่องบินไว้ แล้วก็เอาก้นนั่งทับรองเท้าอีกที ไม่งั้นได้วิ่งเก็บพร้อมเกือกอีกรอบ 555 พลาสติกเซทนี้ซื้อมานานแล้วได้เป็นตุ๊กตาอะไรก็ไม่รู้แต่ก้านกล้วยก็สนุกได้ ตักทรายใส่ตัวตุ๊กตาหล่นซะมาก ไม่ตรงขอบ พ่อต้องช่วยตัก

21


22


23


จนใกล้ ๆ 6 โมงเย็น ก้านกล้วยก็จะเขียนรูปโทมัส เพราะตอนที่เดินแม่จูงมือมาเจอทรายเปียก แม่เอารองเท้าก้านกล้วยเขียนชื่อก้านกล้วย พ่อก็ไปหาไม้มาเขียนทรายแห้งก็ดูไม่ชัด พ่อพาไปเขียนตรงทรายเปียก แต่เย็นแล้วน้ำเริ่มขึ้น เขียนไปคลื่นซัดไป

แล้วแม่นึกไงไม่รู้ แกล้งเดินลงไปแล้วทรายมันก็ดูด ส่งมือให้ก้านกล้วยช่วยดึงแล้วบอกว่า “ แม่ไปไม่ได้ ก้านกล้วยกลับไปกับพ่อนะ ทิ้งแม่ไว้ตรงนี้ ” แค่นั้นแหล่ะ ร้องไห้โฮเลยรู้ว่า ก้านกล้วยทั้งหิวและง่วงแล้ว ที่นี้พ่อจะล้างขา ก็เดินลงไป แม่ยังไม่หยุด บอกให้กล้วยช่วยพ่อ ก้านกล้วยดึงพ่อไม่ได้ก็จะร้องอีก พ่อโวยเลยว่าแม่เล่นไรไม่รู้ พ่อนึกสนุกกระโดดซะสูง แม่ถ่ายทันได้รูปเดียว รูปแรก แขนขาขาดหลุดเฟรมไปหน่อย แต่รูปอื่นกระโดดอีก 4 รอบพ่อกระโดดไม่ไหวแล้ว เก็บภาพไม่ทันเลยตัดสินใจลงรูปแรกนี่แหล่ะ

24

18.30 ก็ข้ามฝั่งไปอาบน้ำกันสองคนแม่ลูก เมื่อกี้ร้องไห้อยู่แม่บ ๆ เล่นอาบน้ำฝักบัวกันสนุกสองคนแม่ลูก ออกมาพ่อก็พาไปกินข้าวเย็นที่โรงแรมแก่นจันทร์ เสียดายที่ปรับปรุงอยู่ เมนูไม่มีปลา ปูตัว ๆ ก็ทั้งเหนื่อย ทั้งเพลีย ลูกก็หิวแล้ว

คนรับออเดอร์เห็นก้านกล้วยตัวใหญ่ คงนึกว่าหลายขวบแล้ว ก็ถามว่าจะกินอะไรครับ ก้านกล้วยบอก “ ไส้กรอกครับ ๆ ” มาไกลถึงทะเลยังจะกินไส้กรอกอีกลูกเอ๋ย แม่ก็สั่ง ข้าวผัดอเมริกันมาให้ก้านกล้วย นอกนั้นก็ ต้มยำทะเล ปลากะพงผัดขึ้นฉ่าย ยำสามกรอบ ข้าวผัดปู

ระหว่างรอก็ถ่ายรูปเล่นโน่นนี่ มีตอนนึง พ่อเข้าห้องน้ำ พนักงานอาสาถ่ายรูปแม่ลูกให้ได้มาอีกหนึ่งใบ แต่ก้านกล้วยทำหน้าแปลก ๆ

25

26

27

เด็กระหว่างรอก็เล่นช้อน เล่นถ้วย จานไม่เอานะ มีส่งคืนให้แม่ หิวมากพอมาก็ซัด ๆ ๆ เอา (รูปอาหารถ่ายไว้ยำสามกรอบ หายไปสงสัยก้านกล้วยลบไป มีซ้ำนะ แบบว่าอยากขยายใหญ่)

28

ก้านกล้วยก็ไม่ทำให้ผิดหวังซัดไส้กรอกสองแท่งหมด แม่ตัดแฮม ไข่ดาว ให้ก็ไม่กิน แม่เลยต้องสั่งไส้กรอกมาเพิ่มอีกคราวนี้ได้มาอีก 9 แท่ง กินได้อีก 3 แท่งเลย ระหว่างกินก็โทรหายาย คุยกับยายว่ามาทะเลยายยังตกใจ ก็มาอย่างไม่ได้แพลนเลย

29

30

31

32

33

20.00 กินเสร็จก็เปลี่ยนใส่ชุดนอนกับใส่เพิรส แม่กะว่าขึ้นรถน่าจะหลับ ก็ไม่ยอมหลับ ดู youtube ในมือถือแม่ไปหลายเพลง จน 21.30 มานอนทับตัวแม่ทั้งตัวเหยียดยาวหลังรถสองคน แล้วก็หลับ จนถึงบ้านก็ไม่ตื่นจนเช้าเลย

บทเรียนที่ได้จากห้องเรียนธรรมชาติวันนี้

ก้านกล้วยได้เรียนรู้หลายอย่างและยังสนุกสนาน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องน้ำทะเล การลบรอยเท้า การหายไปของตัวหนังสือ คลื่นซัดทุกสิ่งลงไปทะเล น้ำลง น้ำขึ้น ปูลม ขี่ม้า เครื่องบินโฟม ความหิว การรอคอย ท้องฟ้าสีคราม น้ำทะเลดูดขาได้ บานาน่าโบ้ท

ถึงจะหลับไป 20 นาทีแต่ก็อยู่ได้นานถึง 7 ชม. กว่าจะหลับอีกครั้งตอนดึกไปเลย เวลาหิวก็สามารถกินเอง จิ้มส้อมเอง จิ้มไม่ได้ก็เอามือจับทำเอง ไม่ร้องให้ใครช่วยเหมือนอยู่ที่บ้าน แต่ก็ยังมียึดติดกินแต่น้ำส้มทิปโก้ (ดีนะที่เซเว่นมีขายยี่ห้อนี้) แต่ก็ทำให้แม่รู้ว่าควรจะฝึกให้ก้านกล้วยกินหลากหลายมากขึ้นไปเที่ยวไหนจะได้ไม่อด เพราะความคิดแม่กับพ่อก็คือไม่อยากให้ลูกยึดติดอะไรทั้งนั้น

กับน้ำทะเลเองก้านกล้วยก็กล้า ๆ กลัว ๆ สงสัยว่าทำไมน้ำลงแล้วเหมือนดูดตัวเองลงไป แต่ก็ไม่ร้องไห้

ถามว่าคุ้มไหม๊ การเดินทางครั้งนี้ กลับบ้านมาก็ระบมไปทั้งแม่และพ่อ พ่อก็แพ้ไอแดดเพราะขับฝ่าแดดไปตอนเที่ยง ถึงแม้แอร์ในรถจะเย็นฉ่ำก็ตาม แม่ระบมเพราะกล้วยนอนทับ แต่ไม่เป็นไรลูกไม่กี่วันก็หาย การเดินทางครั้งนี้ก็เป็นเพียงการเริ่มต้นของห้องเรียนธรรมชาติที่ พ่อแม่จะหามาให้ก้านกล้วยสะสมประสบการณ์ และการเรียนรู้ไปเรื่อย ๆ จนกว่าลูกจะเรียนรู้ได้เอง

ลืม ๆ ว่าจะจบแล้ว อาหารหน้าตาน่ากินใช่ไหม๊หล่ะ แต่ว่ามันเค็มหมดทุกอย่างเลย ข้าวผัดปูก็แข็ง เลยบอกพนักงานไปแล้วคิดว่าเค้าน่าจะปรับปรุงรสชาติ ใครมาก็อุดหนุนได้นะ (ไม่ได้ค่านายหน้านะ 555) แต่ห้องอาหารนี้ปรับปรุงแล้วสวยดี ถ่ายรูปมาก็สวย จัดแสงสวย หมดบิลไป 700 บาทอิ่มมาก

หลายคนคงสงสัยว่าแล้วไม่ค้างเหรอ ก็ไม่ได้เตรียมตัวตอนแรกที่หาก็กะจะพักที่แก่นจันทร์นี่แหล่ะ เพราะว่าไม่แพงมาก บ้านเราไม่เน้น ห้องพัก (เอาไว้นอนเฉยๆ) แต่ที่นี่มีที่จอดรถงัย แล้วก็ไม่แพงมาก ช่วงนี้ยุคประหยัด 555 แต่ว่า น้องหมาที่บ้านมีคุกกี้อยู่ในบ้าน ถ้าเราค้าง ไหนจะขับถ่าย ไว้คราวหน้า ถ้าจะค้าง อาจเอาไปฝากบ้านยายหน่ะ รอก่อนนะทะเลจ๋า ไว้ก้านกล้วยจะมาหาใหม่

ปล. ตอนแรกอาบน้ำให้ก้านกล้วย แล้วซนในห้องน้ำ เสื้อที่เตรียมไปก็ตกพื้นเปียก ใส่แต่กางเกงกับห่มผ้าขนหนูออกมาจากห้องน้ำ ฝรั่งขี่จักรยานของแล้วยิ้ม ๆ เสร็จถึงรถก็หาพ่อไม่เจอ (พ่อเซอร์เวย์ร้านอาหารอยู่) สักพักแม่โทรเรียก พ่อเดินเปิดรถให้ แม่เลือกชุดว่ายน้ำโทมัสจะให้ใส่ ปรากฏว่า รูดแล้วซิปแตก (ไม่รู้คับเปล่าใส่ครั้งเดียวเอง) ก็ตัดสินใจเอาเสื้อนอนแขนยาวมาให้ใส่แทน (ดีมากที่เตรียมไปหลายชุดไม่งั้นได้ซื้อเสื้อแถวนั้นแน่เลย แล้วเสื้อผ้าไม่ได้ซักหน่ะคันดีแท้)

Create Date : 05 เมษายน 2553		0 comments
Last Update : 5 เมษายน 2553 15:35:34 น.
Counter : 627 Pageviews.
Share Tweet