สึนามิ พลังแห่งธรรมชาติ (ตอนที่ 2)

หลังจากคลื่นยักษ์ความสูงไม่ต่ำกว่า 5 เมตร 2 ลูกได้ผ่านพวกเราไป พวกเราก็เริ่มกลับมาได้สติอีกครั้ง และมีแต่คำถามและความสงสัยว่าสิ่งที่เพิ่งเผชิญพบเจอที่ผ่านไปเมื่อกี้คืออะไร มันเกิดขึ้นอย่างไร และมันจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป ทำไมทะเลสงบ ฟ้าไม่มีแม้เมฆสักก้อน ไม่มีฝนสักหยด ถึงได้เกิดคลื่นที่มีพลังมหาศาลเพียงนี้ได้

ครูตุ้ยที่แสนดีก็เอ่ยชื่อ “คลื่นสึนามิ” ขึ้นมา เขาเป็นคลื่นที่เกิดจากแผ่นดินไหว มีความเร็วเกือบ 500 กม.ต่อชั่วโมง....ความเร็วของเครื่องบินไอพ่น เมื่อไม่กี่ปีก่อนท่านอดีตผอ.กรมอุตุฯในสมัยนั้นเคยกล่าวว่าจะเกิดคลื่นสึนามินี้ขึ้นในทะเลอันดามันของไทย แต่เวลานั้นไม่มีใครเชื่อ และทำให้ท่านถูกขึ้นบัญชีดำไม่ให้เข้าจังหวัดภูเก็ต และถือเป็นคำพูดที่ทำลายการท่องเที่ยวของไทยอย่างมาก ครูตุ้ยยังบอกอีกว่า ถ้าคลื่นสึนามินี้เข้าใกล้ฝั่งจะม้วนตัวสูงขึ้นกว่านี้อีกมาก จะเกิดคลื่นทั้งลูกเล็กและลูกใหญ่กระทบชายฝั่งอีกมาก และจะเกิดความเสียหายอย่างมหาศาลอย่างแน่นอน

อะไรกันนี่...นี่เป็นสิ่งที่ครูตุ้ย...ครูดำน้ำที่มีประสบการณ์ดำน้ำมากว่า 30 ปี...ครูดำน้ำที่มีความรู้เรื่องวิทยาศาสตร์ทางทะเลเป็นอย่างดี...ครูดำน้ำที่รู้สรีรวิทยาของร่างกายที่จะเกิดขึ้นใต้น้ำอย่างถ่องแท้...สิ่งที่ครูตุ้ยเปิดเลกเชอร์พวกเราบนเรือหางยาวกลางทะเลอันดามันที่กระบี่ หลังจากประสบตัวจริง เสียงจริงของเขา “คลื่นสึนามิ” มาสดๆร้อนๆ...เป็นข้อเท็จจริงที่สื่อทุกแขนง กรมอุตุนิยมวิทยา สถาบันทางวิชาการทางทะเลทุกแห่ง นำมาเปิดเผยและถ่ายทอดให้กับคนไทยทุกคนได้รู้ในเวลาต่อมา

ครูตุ้ยและเพื่อนที่สามารถเปิดใช้โทรศัพท์มือถือได้ ได้โทรศัพท์ไปหลายแห่งที่คิดว่าจะสามารถประกาศเตือนภัยได้ เพื่อหวังว่าจะได้แจ้งให้ที่ฝั่งที่ทราบว่ามี “คลื่นสึนามิ” กำลังพุ่งเข้าหาฝั่งแล้ว แม้ว่าทุกคนจะรู้ดีว่าด้วยความเร็วขนาดนั้น อีกเพียงไม่กี่นาทีก็คงถึงฝั่ง แม้แต่เวลาที่พวกเรากำลังโทรศัพท์แจ้งเหตุอยู่นี้ก็อาจถึงฝั่งแล้วก็ได้ สิ่งที่พวกเราได้รับฟังจากอีกปลายสาย ก็คือพวกเขางงว่าพวกเราพูดอะไรกัน พวกเขาไม่เชื่อสิ่งที่พวกเราพูด พวกเขาไม่ได้รับรายงานแผ่นดินไหว และพวกเขาไม่เคยทราบมาก่อนเลยว่ามีภัยธรรมชาตินี้เกิดขึ้นแล้วก่อนที่พวกเราจะโทรไปเสียอีก
ใช่แล้ว...ก่อนที่พวกเราจะเจอกับเขา...คลื่นสึนามิ...ที่กระบี่ เขาได้ก่อตัวขึ้นจากแผ่นดินไหว ปะทะที่กับชายฝั่งที่อินโดนีเซีย ใช้เวลานับเป็นชั่วโมงกว่าจะมาถึงไทย...ภูเก็ตได้เจอกับเขาก่อนแล้ว...แต่ไม่มีหน่วยงานกลางที่ใดในไทยทราบเหตุนี้เลย

น้ำทะเลที่เคยใส สีครามเมื่อนาทีก่อน...บัดนี้...มีแต่ฟองสีขาว ตะกอนใต้น้ำขึ้นมาป่วนจนน้ำทะเลขุ่นไปทั่ว

พวกเราเห็นเรือสปีดโบ๊ทลำหนึ่งจอดผูกทุ่นอยู่ที่เกาะที่พวกเราเกือบจะลงดำน้ำกัน ไม่มีคนอยู่บนเรือ มีเด็กสาวคนหนึ่งติดอยู่บนเกาะนี้ สูงจากระดับน้ำขึ้นไปราว 5 เมตร...”เขา” หอบพาเธอขึ้นไปอยู่ข้างบน เธอตกใจและหวาดกลัว และบอกว่าให้ช่วยหาครอบครัวเธอด้วย เรือของเราวนรอบเกาะนี้ พบกับครอบครัวของเธอทีละคน ลอยคอสวมเสื้อชูชีพอยู่ พวกเราวนช่วยพวกเขาขึ้นเรือทีละคนๆ จนครบทุกคน ผู้ช่วยคนเก่งของครูตุ้ย ปีนขึ้นไปบนเกาะเพื่อช่วยสาวน้อยผู้นั้นลงมา มีรอยแผลถลอกที่หน้าแข้งเพียงเล็กน้อย ทุกคนปลอดภัย แต่มีแววตาหวาดกลัวและตกใจอย่างมาก เรือหางยาวของรีสอร์ทที่พวกเขาพักก็มารับครอบครัวนี้กลับไปยังที่พักอย่างปลอดภัยทุกคน ระหว่างที่วนเรือเพื่อหาคนอื่นที่อาจเหลืออยู่กลางทะเล ในใจของพวกเราทุกคนก็มีแต่ความหวาดกลัวว่า “เขา” จะมาอีกหรือไม่

Create Date : 14 มีนาคม 2549		0 comments
Last Update : 14 มีนาคม 2549 17:50:03 น.
Counter : 632 Pageviews.
Share Tweet