บ้านเรียน (homeschool) นั้นประกอบด้วย พ่อ แม่ และ ลูก ที่เรียนรู้จากกันและกัน ในขณะเดียวกันก็เรียนรู้พร้อมกันภายใต้หลังคาบ้านบ้าง ภายใต้หลังคาโลกบ้าง สลับกันไปตามจังหวะชีวิตของแต่ละบ้าน หลังจากที่บ้านเราเริ่มจับทางได้ว่าเป้าหมายในการเรียนรู้ของบ้านเรานั้นคือ การที่ลูก ๆ จะเป็นคนดี มีสุขภาพแข็งแรง มีจิตวิญญาณในการใช้ชีวิตที่ถูกต้องสมดุลย์ สร้างสรรค์ ทำอาชีพที่เลี้ยงตัวได้อย่างพอเพียง และเป็นมิตรกับผู้อื่นและธรรมชาติ จากเป้าหมายก็ย่อมมาถึงแนวทางที่จะไปสู่เป้าหมายนั้น ในขณะเดียวกันเราก็ไม่อยากที่จะจัดเป็นตารางหรือโครงการที่จะต้องทำให้สำเร็จภายในกำหนดเวลา แต่เราเปิดโอกาสให้ลูกได้เลือกเรียนรู้ในสิ่งที่ชอบอย่างมีอิสระค่ะ

ในทางปฏิบัติแล้วเราต้องเกี่ยวพันกับการประเมินผลของทางภาครัฐ ดิฉันจึงมีความจำเป็นจะต้องพยายามรวบรวมสิ่งที่เราทำให้เป็นรูปธรรม คือการมีหลักสูตรมีเนื้อหาและมีผลงาน โดยเริ่มต้นด้วยการย้อนดูวิถีชีวิตของครอบครัวเรา และเริ่มต้นที่ตัวดิฉันเอง ดิฉันเกิดในครอบครัวคนจีน คนจีนนั้นผู้ชาย แสดงบทบาทที่เป็นผู้นำอย่างเด่นชัด แต่คุณพ่อของดิฉันก็เป็นผู้นำที่น่ารักคือมีระเบียบวินัยสูง แต่ก็ให้ความรัก ให้แง่คิดและการมองโลกที่ดี ถือว่าเป็นสิ่งที่มีผลต่อพื้นฐานทางความคิดและจิตใจของดิฉันเป็นอย่างยิ่ง ท่านมักจะเน้นให้เราทำดี และท่านก็ปฏิบัติตนให้ดูเป็นตัวอย่าง โดยมีพื้นฐานความเชื่อของจีนที่สืบทอดกันมาว่า " หากเราทำดี ผลของความดีจะส่งต่อถึงลูกหลานด้วย" และแน่นอนค่ะ เหมือนกับครอบครัวคนจีนโดยทั่วไปที่จะต้องมีเรื่อง ขยัน อดทน ประหยัด และกตัญญูเป็นหลักสำคัญในการดำเนินชีวิต

ครั้นมาถึงยุคของคุณพ่อของลูกสาวทั้งสองของดิฉัน ดิฉันก็โชคดีที่เขาช่วยดูแลลูกของเราโดยมิได้ปล่อยให้ดิฉันเลี้ยงดูลูกตามลำพังดังค่านิยมที่ผิดเพี้ยน ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญต่อพื้นฐานทางจิตใจของลูก โดยมีนักจิตวิทยาหลายท่านให้การรับรองว่า พ่อมีบทบาทสำคัญที่จะทำให้ลูกมีความอบอุ่น เกิดความเข้าใจที่ถูกต้องในเพศของตนและบทบาทของตนเอง

ลูกสาวคนโตตอนนี้หกขวบครึ่งเขาสามารถพูดภาษาอังกฤษได้ดีเท่ากับเด็กฝรั่ง โดยที่เขาไม่ได้เป็นลูกครึ่งหรือไปโรงเรียนนานาชาติอย่างที่ผู้พบเห็นเข้าใจ แต่เกิดจากการที่เราไม่ได้เร่งรัด แต่เชื่อว่าเขาจะทำได้ดีในสิ่งที่เขารักและถึงเวลา เราไม่ได้พูดภาษาอังกฤษกับลูกอย่างที่มีคนปฏิบัติและแนะนำมากมายค่ะ แต่เราเลือกที่จะเชื่อว่าเขาควรที่จะเก่งภาษาที่หนึ่งก่อน ระหว่าง 0-3 ขวบเขาก็ไม่ได้เก่งภาษาอังกฤษกว่าเด็กทั่วไปค่ะ ในขณะเดียวกันลูกสาวคนเล็กตอนนี้ย่าง 4 ขวบ สามารถเข้าใจและพูดภาษาอังกฤษได้ดี แต่พูดไม่ชัดทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษ เพราะพี่สาวชอบพูดภาษาอังกฤษบ้าง ภาษาไทยบ้าง ฉะนั้นดิฉันจึงกล้าที่จะสรุปจากประสบการณ์ตรงว่าสิ่งที่เราเชื่อนั้นถูกต้องค่ะ

และที่โชคดีเป็นที่สุดก็คือการที่ได้เกิดในแผ่นดินไทยของในหลวงองค์ปัจจุบัน ซึ่งถือว่าทรงเป็นพ่อของปวงชนชาวไทย ที่ทรงเป็นตัวอย่างของการดำเนินชีวิตที่ดีงาม ดิฉันได้เรียนรู้มากมายจากพระราชดำรัสของพระองค์ และพระราชกรณียกิจของพระองค์

เหล่านี้จึงเป็นที่มาของการใช้หลักสูตร "เรียนตามร้อยเท้าพ่อ" ของบ้านเรียนแห่งนี้ แต่ปรับให้เข้ากับวิถีชีวิตและจังหวะชีวิตของครอบครัวเราค่ะ ส่วนเนื้อหาในหลักสูตรคงยังไม่นำมากล่าวในรายละเอียด ณ ที่นี้ แต่จะขอแสดงเป็นแผนผังคร่าว ๆ ดังนี้ค่ะ

• เด็กมีจิตกึ่งสำนึกเต็มไปด้วยชีวิตชีวา เหมือนกับต้นไม้ที่มีพลังในอันที่จะสะสมรวบรวมอาหารมาได้จากบรรยากาศสิ่งแวดล้อมโดยรอบ บรรยากาศมีความสำคัญสำหรับเด็กเสียยิ่งกว่ากฎเกณฑ์หรือทฤษฎีต่าง ๆ สำคัญยิ่งกว่าตึกเรียน เครื่องใช้สอย หรือการสอนในชั้นและตำรา(คำกล่าวของรพินทรนารถ ฐากูร)

• คณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี ศิลปะ ดนตรี กีฬา ภาษา วัฒนธรรม เดินทาง
  +ประสาทสัมผัส การปฏิบัติตามหลักในพุทธศาสนา ฉันทะ และศรัทธา

• คนดี - กตัญญู เสียสละ ซื่อสัตย์สุจริต วิริยะ

• ร่างกายแข็งแรง – สุภาพพลานามัยดี

• สร้างสรรค์ – คิดสร้างสรรค์ ทำสร้างสรรค์ มีปัญญา

• อยู่อย่างพอเพียง – อุ้มชูตนเองได้ ใช้ชีวิตสมดุลย์

• เป็นมิตรกับมนุษย์และธรรมชาติ – อ่อนน้อม สามัคคี
  มีอิสรภาพและความรักให้เพื่อนมนุษย์และ ธรรมชาติ

ขอขอบคุณ BG จาก //www.hellasmultimedia.com ค่ะ ภาพต้นแบบในการวาดจากบล็อกของลุงแมวค่ะ
และคำแนะนำในการจัดภาพจากคุณอัญชนา(แนน AS ค่ะ)

Create Date : 27 กุมภาพันธ์ 2551
Last Update : 4 มีนาคม 2551 22:27:19 น.		23 comments
Counter : 990 Pageviews.
Share Tweet